Αρχική Σχέδιο ΔράσηςI. Εισαγωγή – Βελτίωση Δημόσιων υπηρεσιώνΣχόλιο του χρήστη Nικολας Αυγερινος | 16 Ιουλίου 2012, 17:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Nικολας Αυγερινος' | 16 Ιουλίου 2012, 17:52

    Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά σχετικά με τις αλλαγές στη Δημ.Διοικηση θα ήθελα να επισημάνω τα εξής: Οι διοικήσεις των Δημ.Υπηρεσιων όλα αυτά τα χρόνια από την μεταπολίτευση και μετά διαμόρφωσαν ένα περιβάλλον χαλαρότητας μεταξύ των προϊσταμένων των πολλαπλών τμημάτων χάνοντας τον έλεγχο και την έμμεση διαχειρηση. Οι προϊστάμενοι έχοντας ουσιαστικά τον αμεσο έλεγχο του κάθε τμήματος εγιναν με την πάροδο του χρόνου «βασιλικότεροι του βασιλέως». Πλέκοντας έναν ιστό γύρο τους από -πρόθυμους- συνδικαλιστές που σαν ρόλο έχουν την επιτήρηση και την «ανώνυμη» καταγγελία των απλών εργαζομένων που είναι ο παραγωγικός ιστός και όχι την βελτίωση των συνθηκών εργασίας τους. Ο ρόλος αυτός τους έδωσε την δυνατότητα να απέχουν από τις υποχρεώσεις της εργασίας τους με συνδικαλιστικές άδειες, ευνοϊκή μεταχείριση σε θέματα εργασιακά, πρόγραμμα υπηρεσίας, προσέλευση στην εργασία, ακόμη και με ανοχή στη παράνομη δεύτερη εργασία που πολλοί επιδίδονται. Οι συνδικαλιστές -και εννοώ αυτούς που μετέχουν στα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματίων- με την παρουσία συνήθως του προϊσταμένων μετέχουν σε συμπόσια και ημερίδες με τους Διευθυντές όπου το μόνο που θέλουν να πετυχουν είναι η «ωραιοποίηση» της κατάστασης της υπηρεσίας τους παραγκωνίζοντας τα ουσιαστικά προβλήματα που υπάρχουν. Ο διευθυντής ευχαριστημένος από τα «καλά» νέα επέστεφε στο γραφείο του και οι υπόλοιποι διατηρούσαν την εύνοια του. Ενιοτε –οι προϊστάμενοι-για να δείξουν πως έχουν τον έλεγχο προωθούσαν αναφορές κατά υπαλλήλων που ουσιαστικά δεν είχαν κάποια ευθύνη αλλά ήταν-συνήθως «τα αγκάθια» που πατούσαν στη πορεία τους διότι τους κριναν αρνητικά για την στάση τους. Το μεγάλο λοιπόν πρόβλημα στο Δημ.Τομεα δεν είναι οι απλοί εργαζόμενοι -που οι περισσότεροι κάνουν σωστά την δουλειά τους- αλλά οι εκατοντάδες Προϊστάμενοι των αμέτρητων Τμημάτων του Δημ.Τομεα. Είναι αυτοί οι οποίοι παίρνουν τις αποφάσεις και «κλείνουν» τις δουλειές συνήθως με αδιαφανείς διαδικασίες και συμφωνίες που γίνονται «υπό σκιά». Αυτοί λοιπόν είναι οι πρώτοι που θα πρέπει να αξιολογηθούν διότι είναι αυτοι που κατοχύρωσαν μια ευνοϊκή θέση στο Δημ.Τομεα με αναξιοκρατικά κριτήρια όπως οι θέσεις τους σε Κομματικές Οργανώσεις και οι γνωριμίες με πολιτικά πρόσωπα. Αν δούμε πόσοι τομείς υπάρχουν σε κάθε Δημ.Υπηρεσια και ανάλογα πόσοι είναι οι προϊστάμενοι-υπεύθυνοι τότε θα καταλάβουμε από πού ξεκινά το μεγάλο πρόβλημα της γραφειοκρατίας. Βέβαια αυτή η πολυπλοκότητα εξυπηρετούσε τόσα χρόνια έτερους και εκάτερους. Η εφευρετικότητα και δημιουργία όλο και περισσοτέρων τμημάτων έδινε τη δυνατότητα να απασχολούνται όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε νέα γραφεία διαμοιράζοντας διαρκώς μια εργασία που θα μπορούσε να γίνει από σαφώς λιγότερους εργαζόμενους. Αυτό έδινε τη δυνατότητα σε διευθυντές και προϊσταμένους να ζητούν όλο και περισσότερα άτομα και στους πολιτικούς να «εξυπηρετούν» με μεγαλύτερη άνεση τους πιστούς ψηφοφόρους τους Η αναξιοκρατία γιγαντώθηκε διότι η νέες πλέον θέσεις δεν απαιτούσαν εξειδίκευση και έτσι στοιβάχτηκε μεγάλος αριθμός υπαλλήλων σε υπηρεσίες που δεν είχαν τις ανάλογες ανάγκες. Επιπλέον πολλές από αυτές τις θέσεις ήταν υπερβολικά καλοπληρωμένες δίχως να αποδίδουν το ανάλογο έργο. Έτσι λοιπόν το «λόμπυ» των προϊσταμένων σε συνεργασία με τους συνδικαλιστές οχύρωσαν τους Τομείς των Δημ.Υπηρεσειων δημιουργώντας «στεγανά» _γιατί πάντα είχαν στο πλάι τους -τους υποτιθέμενα -εκπροσώπους των πολλών εργαζομένων και μπορούσαν άνετα πλέον να κάνουν ότι εξυπηρετούσε το συμφέρον τους και όχι της υπηρεσίας που τους απασχολούσε. . Οι «συνδικαλιστές από την μεριά τους εξασφάλιζαν την επανεκλογή τους μετά από συναινέσεις και πιέσεις ή ακόμη και εκβιασμούς των προϊσταμένων προς τους εργαζομένους με μοχλό την ευνοικη μεταχείριση. Το αποτέλεσμα, η γιγάντωση της διαφθοράς. Ένας φαύλος κύκλος που τόσες δεκαετίες μαστίζει τον Ελληνικό Δημόσιο Τομέα και καταχραζεται την ανοχή και την μόχθο των πολλών υπέρ των λίγων που κρύβονται έντεχνα πίσω από μια μάσκα που άλλοτε λέγεται διευθυντής ή προϊστάμενος ή «μαχόμενος» συνδικαλιστής. Είναι το απόστημα που πρέπει να αφαιρεθεί για να μπορέσει ο Δημ.Φορεας να γίνει πιο ευέλικτος απλός και αποτελεσματικός