Το Startup Greece αποτελεί μια πρωτοβουλία για τη νεανική επιχειρηματικότητα.
Μέσα από το Startup Greece κάθε πολίτης, οργάνωση, επιχείρηση, σύνδεσμος, ερευνητικό ινστιτούτο, κοινωνικός και οικονομικός φορέας, καλείται να γίνει μέλος μιας δημιουργικής κοινότητας, να προσθέσει τις γνώσεις και την εμπειρία του, να προσδώσει αξία στην προσπάθεια με τους ανθρώπους και τις ιδέες του.
Υποστηρίζεται από το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και την Ελληνική Κυβέρνηση, σε συνεργασία με κοινότητες νέων επιχειρηματιών.
Το StartUp Greece
- παρέχει κάθε πληροφορία που χρειάζεται ένας νέος για να ξεκινήσει την επιχείρησή του στην Ελλάδα (κίνητρα, χρηματοδότηση, νομικό πλαίσιο, έρευνες)
- χρησιμοποιεί τα social media για να φέρνει κοντά ανθρώπους, ιδέες, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, φορείς, για να γεννηθούν συνεργασίες και επενδυτικά σχέδια
- απαντά στον πολίτη έγκαιρα και εμπεριστατωμένα
- προωθεί την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, τον διάλογο, τη λογοδοσία
Σε πρακτικό επίπεδο: άμεση κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων ως συστήματος που δρα προπαγανδιστικά και διαστρεβλωτικά στα μυαλά των νέων, αυτό που συνέβη στην χώρα διδάχτηκε: η δημοκρατία στη θεωρητική της μορφή, όχι στην ουσιαστική της που είναι η προάσπισή της με την εργασία και τον πολιτισμό τη λιτότητα της μορφής απέναντι σε ένα υπερκαταναλωτικό περιεχόμενο. Κοινά: πορτοκάλια έχουμε – πορτοκάλια θα τρώμε. Εισαγωγή στις πανεπιστημιακές σχολές των εννοιών της κοινωνικής και αστικής δόμησης στα πλαίσια του ελβετικού προτύπου, όλοι θα διδάσκονται και θα είναι υπεύθυνοι στην επιστήμη τους για την εφαρμογή αυτού του μοντέλου ενάντια στη γραφειοκρατία και υπέρ του αισθητικού αποτελέσματος ως χρηστικού για το λαό. Τέρμα στην αοριστολογία δικαιωμάτων χωρίς τεκμηρίωση κοινωνικού κέρδους. Οι πραγματικές μας ανάγκες είναι πολύ λιγότερες από τις πλασματικές που μας επιβάλει η άχρηστη πλέον θεωρία της αγοράς. Μπορούμε να απαλλαχθούμε από την καταναγκαστική και ανεπαρκή λογιστική των αγορών και το ίδιο μπορεί όλη η Ευρώπη. Τα περιττά είναι πρόβλημα αυτών που τα παρήγαγαν και όχι του απλού κόσμου που μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά, όπως είπε κάποιος »η ζωή είναι και αυτή μια επιχείρηση».
Σήμερα θα προσπαθήσουμε να εισάγουμε την έννοια του κοινωνικού manager (δεν την έχω διαβάσει κάπου αλλά προφανώς και κάποιος θα την έχει σκεφτεί αφού συνάδει με τον νεοφιλευθερισμό στην πραγματική του μόρφή και όχι στην οργουελική που είναι άρνησή του). Κοινωνικός manager είναι αυτός που αποδέχεται τον άλλο όπως ακριβώς ιδεοπολιτικολογικά είναι – δεν προαπαθεί να τον αλλάξει, αλλά τον παροτρύνει αυτό που ξέρει και πιστεύει να το κάνει με τον καλύτερο και δημιουργεικότερο τρόπο, προφανώς και παραγωγικότερο. Στην πράξη στη χώρα μας γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Μέσα από επίμονες και χωρίς θεωρητική βάση αντιθέσεις βγαίνει ότι χειρότερο υπάρχει μέσα στον καθένα. Απλό και κατανοητό!
Εν συντομία η πρόταση ενός καθηγητού πανεπιστημίου που το ερευνητικό του έργο αποφέρει εισαγωγή συναλλάγματος και θέσεις εργασίας σε έλληνες επιστήμονες.
Ένα μάθημα για κάθε γνωστική περιοχή, όχι έκαστος και το μαγαζάκι του μέσα στο πανεπιστήμιο. Η έρευνα θα αφορά 20% »έρεύνα για να ερευνάς» και 80% έρευνα για τις ανάγκες της Ελλάδας. Είναι κοινό μυστικό ότι αρνούμαστε στην πράξη να λύσουμε οποιοδήποτε πρακτικό πρόβλημα παραγωγής επικαλούμενοι ότι ασχολούμαστε με υψηλού επιπέδου θέματα τα οποία τα αγνοεί η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ή τα οικειοποιείται δωρεάν ή επί αμοιβή με μηδενικό όφελος για την χώρα.(αυτή η τελευταία πρόταση είναι προσωπική άποψη)
Η αγορά λειτουργεί σε επίπεδο προσφοράς ζήτησης για όσους σκέπτονται λογικά και όχι κερδοσκοπικά και αυτό αφορά μια χώρα, η αξιοποίηση του ανθρώπινου και υλικού της δυναμικού με αυτόματη κατάθεση των κερδών στα ταμεία κοινωνικής αρωγής των πολιτών.
Κάτι που στην πράξη είναι αντίθετο με το startup Greece. Αυτή τη στιγμή για μια ακόμη φορά γίνεται πάσης φύσεως απογραφή και καταγραφή προβλημάτων προς … αξιολόγηση. Εγώ αυτό το ονομάζω Επικαιροποίηση αποφυγής ευθυνών χωρίς παραπέρα έργο. Κάτι ανάλογο είπε πρόσφατα ο υπουργός οικονομικών στη βουλή: Πρέπει να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι αρκεί ένα ΦΕΚ και όλα αυτόματα αλλάζουν, τουναντίον τότε αρχίζουν και πρέπει να γίνουν πράξη, αν και κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρχει η ευελιξία κάτι που πιλοτικά δοκιμάζεται και πετυχαίνει να γίνεται ΦΕΚ, σιγουρεύοντας έτσι την μελλοντική απόδοση στην πράξη.
και λίγη φιλοσοφία:
Πέφυκε γαρ το ανθρώπειον…
Μικρό αφιέρωμα στην πρόσφατα εκλιπούσα,
JACQUELINE DE ROMILLY
Από το βιβλίο – διδακτορικό της: Ο ΘΟΥΚYΔΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ
Ανθρωπεία φύσις
Οι αποφάσεις που λαμβάνονται αλόγιστα φέρουν μέσα τους την τιμωρία τους αυτή η τιμωρία είναι η αποτυχία…..
Ώστε η ύβρις, όπως την παρουσιάζει ο Θουκυδίδης, είναι ένας μηχανισμός τέλεια λογικός, και μπορεί να οριστεί ως μια απερισκεψία που γεννιέται από την επιτυχία. Μέσα στο πνεύμα του ρεαλισμού, ‘’ η θέληση ανύψωσης πέρα από μια δεδομένη κατάσταση‘’ γίνεται ‘’ η θέληση δράσης πέρα από τις δεδομένες δυνάμεις ‘’, η νέμεσις έρχεται στο προσκήνιο όχι σαν την τιμωρία που στέλνουν οι θεοί αλλά σαν λογική έκβαση της ανθρώπινης πλάνης.
Από την επιτυχία στην έξαρση, από την έξαρση στην απερισκεψία, από την απερισκεψία στο αναποδογύρισμα, όλα διαγράφονται με απόλυτη σαφήνεια. Έτσι η ύβρις εντάσσεται σε ένα αυστηρά ανθρώπινο πλαίσιο.
Απλά η δύναμη, αντί να υπαγορεύει τους όρους της πραγματικότητας, δεν είναι παρά ένα δόλωμα του παραλογισμού.
…….
Ο Θουκυδίδης είναι επίσης λιγότερο αισιόδοξος: δεν ελπίζει καθόλου στη μετρημένη ηγεμονία που ο άλλος θα ήθελε να εγκαθιδρύσει, και που θα ήταν οργανωμένη τόσο καλά, ώστε να σταματάει πάντα στα όρια πριν την εξουσίαση. Ο Θουκυδίδης δεν πιστεύει πως μια πολιτική μεταρρύθμιση θα έφτανε για να εξουδετερώσει κατά βάθος τις δυσκολίες που δημιουργεί ο ίδιος ο άνθρωπος.
Έτσι, κατά το μέτρο που προσκρούει στο βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης, η ανάλυση της ύβρεως συναντιέται με τον τρίτο νόμο του ιμπεριαλισμού, αυτόν που ονομάσαμε φιλοσοφικό.
Ο νόμος της δύναμης, ή νόμος φιλοσοφικός στηρίζεται, όπως ακριβώς και η ανάλυση της ύβρεως, στην παρατήρηση της ‘’ ανθρώπινης φύσης ‘’.
Η πλεονεξία που οφείλεται στην ύβρι, είναι ένα δυστύχημα, μια άγονη στάση ζωής, που οι σώφρονες αποφεύγουν.
Η πλεονεξία που στηρίζεται στη δύναμη, έχει μεν γερές βάσεις στην πραγματικότητα, έχει νόμιμη καθολικότητα πλην όμως με την μορφή ενός λάθους ηθικής τάξεως, εμφανίζεται η ύβρις ( παρά ισχύν της δυνάμεως ) η οποία δεν είναι παρά ένα σύμπτωμα της απώλειας του μέτρου, μια προδιάθεση προς την ύβρι.
Ο ιμπεριαλισμός όσο παραμένει μέσα στα όρια της σύνεσης, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να ακολουθεί τους κανόνες του κόσμου.
Η δύναμη της αυτοπειθαρχίας δεν είναι δοσμένη από τη φύση στον άνθρωπο, ούτε στο ατομικό ούτε σε συλλογικό επίπεδο. Το άτομο την κατακτά με την προσπάθεια, με την φιλοσοφία, με την θρησκεία.
Ένα πολύ σοβαρό θέμα: Τα νέα συμβούλια διοίκησης στα πανεπιστήμια ξεκινάνε υπό το καθεστώς πίεσης και πολύ φοβάμαι απ’ ότι διαπιστώνω προσωπικά να γλιστρήσουν στη λογική των καταλήψεων παρά στον δημιουργικό διάλογο όπως πχ σ’ αυτήν την ιστοσελίδα. Το πρώτο σημαίνει εξαθλίωση, το δεύτερο σημαίνει κατά τη γνώμη μου ότι γίνομαι πολιτισμένος και μπορώ να αντιμετωπίσω τις προκλήσεις που πιστέψτε φαίνονται βουνά – δεν είναι, είναι χρόνιες στρεβλώσεις. Αλλά οι άνθρωποι είναι άνθρωποι και όταν πιέζονται χάνουν την επαφή με τον κοινό τόπο και συμμαχούν με την μετριότητα. Να ένα παράδειγμα σκέψης που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ειδώθηκε στραβά:
[Η συζήτηση αν θα μεταφερθεί μια σχολή σε άλλη πόλη είναι αποπροσανατολιστική γιατί κάποιοι υψηλού IQ θα κάνουν καταλήψεις κλπ. Ησυζήτηση και η διεκδίκηση θα είναι ουσιαστική αν εξασφαλιστεί και εκταμιευθεί κονδύλι που θα εξασφαλίσει ότι η νέα σχολή θα είναι πολύ καλύτερη σε υποδομές κλπ από την προηγούμενη. Τα άλλα είναι για χαζούς και χαίρομαι που συναντώ φοιτητές τυχαία στο δρόμο και τα αντιλαμβάνονται με αυτήν την χωρίς κομματικές παρωπίδες λογική!!!!]
Αντιλαμβάνομαι και αγαπώ αυτούς που θίγονται αλλά δεν αντιλαμβάνομαι αυτούς που επί της ουσίας συμφωνούν αλλά δημόσια σιωπούν και αποστασιοποιούνται. Το περίεργο είναι ότι οι πρώτοι και αυτοί σιωπηρά συμφωνούν. Για βγάλτε συμπέρασμα λοιπόν ….
Είναι βασικό στα προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων, να ξαναμμπεί ο πολιτισμός, κοινά να καταλάβουμε την διαφορά μεταξύ εργολάβου και αρχιτέκτονα. Το πανεπιστήμιο βγάζει επιστήμονες και όχι μόνο απλούς ειδικούς σε κάποιο τομέα. Γίνομαι πιό σαφής: Ο αρχιτέκτονας δεν πρέπει μόνο να σχδιάζει Χ , Ψ ,Ζ, αλλά να είναι πρώτα απ’ όλα συνειδητοποιημένος πολίτης, ο οποίος θα έχει άποψη και θα σταματά την κάθε τοπική αυτοδιοίκηση και πολεοδομία όταν νομότυπα ή παράτυπα τα κάνει όλα τσιμέντο… Και πως θα γίνει αυτό μέσα στο πανεπιστήμιο; Πέρα από κάποια μαθήματα – διαλέξεις, αν για ένα μήνα κάθε καλοκαίρι οι φοιτητές της αρχαιολογίας, πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων κλπ συναφών σχολών, ανασκάψουν μαζί σαν ομάδα ένα αρχαιολογικό χώρο και τον αναδείξουν με προσωπική δουλειά και άποψη, τότε πολύ δύσκολα στον ιδιωτικό τους βίο θα δεχθούν παρατυπίες και χαμηλού αισθητικού επιπέδου παρεμβάσεις, όπως πχ ένα τεράστιο μαγαζί δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο, ή οικοδομικά τετράγωνα χωρίς δημόσιους χώρους. Και το ίδιο σκεπτικό ισχύει για όλες τις επιστήμες και ενώ αυτά θεωρητικά ίσως είχαν γίνει στο παρελθόν, είχαν καταλήξει πρακτικά σε ιδιοποίηση οικονομικά των διαχειριστών, επιμορφώσεις κλπ με πετιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο, εδώ μιλάμε να γίνει ο πολιτισμός κτήμα και βίωμα του φοιτητή που θα τον θεωρεί κοινωνικό του πλούτο. Αυτό ακούγεται ωραίο αλλά θα είναι πολύ δύσκολο στην πράξη, γιατί απαιτεί ανθρώπος που αγαπάνε τη δουλειά τους και την βιώνουν σαν κοινωνικό πλούτο, ποιός πολιτικός μπορεί να παρασύρει την κοινωνία σε μια τέτοια λογική;
Πολύ καλή προσπάθεια η οποία στην θεωρητική και ιδανική της μορφή θα πρόσφερε πάρα πολλά στον τομέα της επιχειρηματικότητας.
Η παρουσίαση της ιστοσελίδας είναι πολύ καλή δίνοντας στον επισκέπτη την ευκαιρία να αναζητήσει αυτό που θέλει εύκολα και γρήγορα.
Σαν πρώτη παρατήρηση έχω την προεπιλεγμένη αρχική γλώσσα της σελίδας η οποία είναι η Αγγλική. Πιστεύω έπρεπε να είναι η Ελληνική με δυνατότητα όπως και τώρα από τον χρήστη να επιλέξει την Αγγλική , Γερμανική , και όποια άλλη κρίνετε σκόπιμο εσείς.
Επιπλέον θα πρέπει να προστεθεί κάποια βάση δεδομένων η οποία να ενημερώνετε συνεχώς από αυτούς που τρέχουν το πρόγραμμα δίνοντας ενημέρωση σε αυτούς που δεν ξεκίνησαν ακόμη για χρονοδιαγράμματα και γενικά χρονικές διάρκειες ανά φάση ,και τυχών δυσλειτουργίες και καθυστερήσεις . Η ανατροφοδότηση από τους χρήστες να είναι υποχρεωτική και ελενχόμενη προκειμένου να διεξάγονται μέσω αυτής συμπεράσματα για την διόρθωση και βελτίωση των επιμέρους διαδικασιών. Μέσω αυτής της προσθήκης θα υπήρχαν και στατιστικά στοιχεία προκειμένου να βλέπουμε τυχών βελτιώσεις η καθυστερήσεις στα χρονοδιαγράμματα .
Το επιχειρηματικό περιβάλλον αλλάζει μέρα με την μέρα οπότε έτσι πρέπει να ενημερώνετε και η συγκεκριμένη ιστοσελίδα .
Συνεχής αξιολόγηση και βαθμολόγηση του έμψυχου δυναμικού που λαμβάνει μέρος στις επί μέρους φάσεις επικαιροποίησης , και τακτικές συγκεντρώσεις αυτού με αναλύσεις για διεξαγωγή συμπερασμάτων και αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων και ορισμός υπευθύνου για την κάθε εργασία και πρόβλεψη οικονομικής ποινής για την εκτός χρόνου διεκπεραίωση της και ανακοίνωση του ονόματος του υπευθύνου.
Αυτές τις μέρες παρακολουθώ κάτι ανησυχητικό που θα με χαροποιούσε πριν 2-3 χρόνια. Διαλύονται σύλλογοι και σωματεία με παραιτήσεις κλπ προφανώς για να ρθούν καινούργια πρόσωπα. Προσωπικά παλιότερα όταν τα πράγματα ήσαν πολύ καλά ή τουλάχιστον φαινόσαντε είχα εκλεγεί και τποπικά και πανελλήνια σε τέτοια όργανα, από τα οποία παραιτήθηκα τρέχοντας σε συντομότατο χρονικό διάστημα. Ας αναρωτηθεί κάποιος πως ενώ του γίνεται μια τέτοια τιμή αυτός την απορρίπτει ενώ η συντριπτική πλειοψηφία την αποδέχεται και μπορεί και συμμετέχει – συγχρονίζεται.. Τέλος πάντων η εμπειρία μου λέει, ότι αυτά δηλαδή η αναδόμηση που επιχειρείται είναι προσχηματική και για τα μάτια του κόσμου και στα νέα πρόσωπα δεν υπάρχει η κουλτούρα απαγκίστρωσης από νοοτροπίες και αγκυλώσεις. Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω γιατί αποτυχαίνουν τα διάφορα συλλογικά όργανα. Αυτά δια μέσου των προεδρίων τους φορούσαν παροπίδες και ακολουθούσαν πεπατημένες πολιτικές και πρακτικές που εξυπερετούσαν συγκεκριμμένα οικονομικά συμφέροντα και αυτά είναι για κάποιο ακατανόητο λόγο δεξιόστροφα και αριστερόστροφα συγχρόνως. Κάθε φωνή που είχε μια ιδέα, μια πρόταση, απλή κοινή λογική πολιτισμού παρεπέμπετο στο μέλλον, ποτέ δεν απορρίφτηκε κάτι απλά στάληκε στο αρχείο του μέλλοντος. Δεν μπορώ να πειστώ ότι ξαφνικά θα εξαφανιστούν από το προσκήνιο όσοι έτσι και αλλιώς δρούσαν στο παρασκήνιο… Δεν γίνεται Startup Greece με αρρωστημένους ανθρώπους οι οποίοι τώρα θα πάρουν σύνταξη στα 67 παρατείνοντας με τη συμπεριφορά τους κατά 2 χρόνια το έργο τους. Και τα ίδια ακριβώς ισχύουν για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα αφού τα συλλογικά όργανα απλά στηρίζουν όλο αυτό το οικοδόμημα. Πάντως όλη αυτή η διαχείριση του προβλήματος της Ελλάδας από το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ, καταδεικνύει ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό, έγινε τέτιο μετατρεπόμενο σε κοινωνικό και αυτό με τη σειρά του θα μετατραπεί σύντομα σε οικονομικό μέσω της αναδιανομής του συνόλου του πλούτου της χώρας που σημαίνει πραχτικά ότι μέσος Έλληνας βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση και το κράτος αναξιόπιστο όσον αφορά την διαχείρηση το δε σύνολο του πολιτικού συστήματος ειναι ακόμα περισσότερο αναξιόπιστο αφού δεν μπορεί να πειστεί κανείς πως μια χώρα τόσο μικρού μεγέθους δεν μπόρεσε επί σειρά ετών να επιλύσει απλά προβλήματα… Και κάτι για να γεάσουμε: η χώρα κυβερνιέται από το Χ.Α.Ο.Σ δηλαδή: χριστιανοί, αναρχικοί, ορδόδοξοι σατανιστές sorry
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι πρώτη μέρα που ανοίγουν τα δημοτικά και τα γυμνάσια οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα γυρίσουν την πλάτη στους μαθητές τους κάνοντας αποχή ή απεργία. Θα καταλάβαινα όποιους εκπαιδευτικούς έβαζαν τα παιδιά στις τάξεις και προσπαθούσαν να τους εξηγήσουν τι συμβαίνει στην χώρα μας. Προφανώς οι διακοπές επί πληρωμεί δεν ήταν αρκετές για να ξεκουραστούν από τα »σκατόπαιδα». Και άρα ίσως το κράτος και η τρόικα ίσως πρέπει να αρχίσουν να κάνουν περικοπές από ανθρώπους που δεν τους αρέσει η δουλιά τους. Τι πάει να πεί ένα καλό μυαλό ή θα κάνει φροντιστήρια ή δεν θα πετύχει; Α ν και άκουσα μια καινούργια κομπίνα στις πανελλήνιες εκτός από τις καθιερωμένες. Δίνονται στον ίδιο χώρο – αίθουσα εξετάσεων τα ίδια θέματα και για ημερήσια θέματα και για νυχτερινά. Όμως για τα νυχτερινά τα θέματα έχουν περισσότερες εξηγήσεις. Μήπως τα παιδιά κάποιων ημερησίων που οι γονείς τους έχουν σχέση με την εκπαίδευση λαμβάνουν παράτυπα αυτά τα θέματα; Να σας το πω αλλιώς: γιατί ένας αριστούχος των πανελληνίων δεν πάει σε ένα καλό πανεπιστήμιο της Γερμανίας να σπουδάσει ενώ κάποιος μαθητής του 16 που δεν είχε μπεί στη λογική των πανελληνίων τα πάει μια χαρά αν όχι στη Γερμανία, σε κάποιο άλλο καλό πανεπιστήμιο του εξωτερικού;
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι δια του παραδείγματος. Έχουμε την κακή συνήθεια και να γενικεύουμε και συγχρόνως να απορρίπτουμε μια ολότητα επειδή διαφωνούμε εν μέρει. Τι θέλω να πω: πχ η θρησκεία, είναι κάτι που αφορά 10 ενότητες, απ’ τις οποίες οι μισές μπορεί να είναι καλές όπως τέχνη, αρχιτεκτονική, συνοχή της κοινωνίας, φιλανθρωπία, φιλοκαλία κλπ, αλλά και πολλές κακές όπως μισαλλοδοξία, φανατισμός, καταστροφές μνημείων κλπ. Επομένως δεν μπορεί κανείς να εξεγείρεται γενικώς και αορίστως έναντι της θρησκείας. Μπορεί όμως να παρουσιάζει τις αντιφάσεις, να τις αναδεικνύει, και να προχωράει το πράγμα σε μια θέση καλύτερη για την κοινωνία απ’ την προηγούμενη. Αυτό στους πολιτισμένους λαούς συνιστά επανάσταση. Το ίδιο ισχύει και με το κράτος και όλα τα υποσύνολά του, είναι πολύ αφελής η θέση ‘’εξέγερση’’ γενικά και αόριστα. Και αυτά τα γράφω γιατί απ’ ότι φαίνεται ο φανατισμός ως κοινωνικός αυτοματισμός θα κυριαρχήσει το επόμενο χρονικό διάστημα. Και αυτό θα γίνει γιατί πριν 3 χρόνια ήταν όλα καλά (για αρκετά χρόνια πριν) και κανείς δεν ενδιαφερόταν για να διορθώσει τα κακώς κείμενα και έτσι με μια συνεχή διολίσθηση ηθική και πνευματική που είχε όμως υλική βάση την χυδαία υπερκατανάλωση.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι σ’ αυτή την χώρα κανείς δεν πρόκειται να παραιτηθεί από δικαιώματα που θεωρεί ότι του ανήκουν. Απορώ μ’ όλους αυτούς που ενώ δεν παράγουν κάτι χειροπιαστό, που εξακολουθούν να πατούν πάνω στο κύρος τους και να ασκούν εξουσία, στην ουσία το έχουν πιστέψει οι ίδιοι, αλλά και ένα αλλοπρόσαλλο σύστημα έχει επιβάλλει ένα σύστημα κοινωνικών αξιών το οποίο σέβονται όλοι με θρησκευτική ευλάβεια δεξιοί και αριστεροί. Όμως το ερώτημα είναι: τι αντιπροσωπεύει πρακτικά αυτό το κυρο – σύστημα, τι παράγει, ποια είναι η αξία του για το κοινωνικό σύνολο; Ατομικά ξέρουμε τι αξίζει και είναι πανάκριβο για τους πολλούς και χρυσοφόρο για τους λίγους.
Κάθε νέα επιχείρηση βασίζεται σε αντικειμενικά (στατιστικά, οικονομικά κτλ) δεδομένα. Χωρίς αυτά δεν μπορεί ο νέος επιχειρηματίας να εκπονήσει ένα αξιόπιστο business plan μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο και απαιτητικό οικονομικό περιβάλλον. Δυστυχώς οι στατιστικές υπηρεσίες της χώρας υστερούν σε παραγωγή στοιχείων που είναι χρήσιμα στους επενδυτές. Οι ίδιοι θα πρέπει να βρούν τα αναγκαία στοιχεία, αποσπασματικά και για ίδια χρήση, ενώ αυτά θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν και σε άλλη επένδυση αν το κράτος φρόντιζε να τα παράγει για κοινό ώφελος. Παραδειγματικά αναφέρω: Ανεμολογικά στοιχεία (πυκνό δίκτυο αυτοματοποιημένων σταθμών), ιατρικά στοιχεία (πχ πλήθος και είδος εγχειρήσεων ανά φύλο, ηλικία κτλ), υδρολογικά στοιχεία (υπόγεια ύδατα, μόλυνση κτλ), τουριστικά στοιχεία (πχ κατάσταση μαρινών, λιμένων κτλ), ωκεανογραφικά στοιχεία (κύματα, ρεύματα, κτλ), σεισμολογικά στοιχεία (μικροζωνικοί χάρτες), εμπορικά στοιχεία, γεω-κτηνοτροφικά στοιχεία κτλ. Χωρίς τα παραπάνω δεν μπορεί να γίνει ανάπτυξη. Αλλά τούτο σχετίζεται με προηγούμενη επιστημονική γνώση των αναγκών για στοιχεία. Αυτή η γνώση απουσιάζει.
Το κράτος θα πρέπει να παρέχει αυτή την βασική γνώση σε συνεργασία με την Ακαδημία. Χωρίς αυτή την γνώση που θα παράγει στοιχεία δεν θα είναι αποτελεσματική κάθε προσπάθεια start-up. Επιπροσθέτως ας διδαχτούμε ότι μπορούμε από ήδη επιτυχημένες προσπάθειες, όπως: 1) http://www.youtube.com/watch?v=-EQliG9Wsdo 2) http://en.wikipedia.org/wiki/Start-up_Nation 3) http://vimeo.com/24746446
Όλα τα παραπάνω χρειάζονται ισχυρή Ακαδημία. Το κράτος θα πρέπει να επενδύση βαθειά στην Ανώτερη παιδεία, η οποία στον σημερινό κόσμο της γνώσης ισούται με Τράπεζα και θα αποδόσει άμεσα καρπούς.