Συχνά ερχόμαστε αντιμέτωποι με φαινόμενα διαφθοράς τόσο σε οικονομικό όσο και σε επίπεδο διοίκησης[1] [1]. Μια αλληλουχία ζητημάτων τροφοδοτεί ευρεία δυσπιστία από την πλευρά των πολιτών, η οποία οδηγεί στην εδραίωση χρόνιων τάσεων κυνισμού και αποστασιοποίησης, και τελικά, σε ένα βαθύτατο αίσθημα απογοήτευσης της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στις ανεπάρκειες της δημόσιας διοίκησης. Ειδικότερα, οι πολίτες αισθάνονται αποξενωμένοι από την διοίκηση. Η τάση αυτή, πυροδοτεί την εμφάνιση της διαφθοράς και την περιορισμένη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά, γεγονός το οποίο με τη σειρά του, τους κάνει να αισθάνονται ακόμα περισσότερο αποξενωμένοι. Επομένως, ο φαύλος κύκλος της ευνοιοκρατίας, του πελατειακού συστήματος, και της ελλιπούς συμμετοχής των πολιτών, τείνει να ανατροφοδοτείται.
Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει τον κρίσιμο παράγοντα της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της εμπλοκής του πολίτη, προκειμένου να καταστεί δυνατή η μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο δημόσιας διοίκησης το οποίο αναζητά εναλλακτικούς τρόπους για τη συνεχή βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση έχει παρουσιάσει ένα σύνολο πρωτοβουλιών ανοικτής διακυβέρνησης, με στόχο την ενίσχυση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και του βαθμού εμπλοκής των πολιτών σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και εν κατακλείδι, τη σύναψη ενός νέου «κοινωνικού συμβολαίου» ανάμεσα στο κράτος και τον πολίτη.
Οι κυρίαρχες προκλήσεις στις οποίες καλούνται να ανταποκριθούν οι πρωτοβουλίες της ανοικτής διακυβέρνησης κατά τα επόμενα δύο έτη, είναι η βελτίωση των δημοσίων υπηρεσιών, η ενίσχυση της ακεραιότητας στο δημόσιο τομέα, και η αποτελεσματικότερη διαχείριση των δημόσιων πόρων.
Η εφαρμογή του παρόντος Σχεδίου Δράσης, αποσκοπεί στον εμπλουτισμό του υφιστάμενου πλαισίου ανοικτής διακυβέρνησης, με σκοπό την ενίσχυση της εφαρμογής των αρχών της διαφάνειας, της συμμετοχικότητας, της συνεργατικότητας, της λογοδοσίας, της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην αναβάθμιση της ποιότητας των δημόσιων υπηρεσιών μέσα από την ενεργή συμμετοχή των πολιτών και την καθημερινή τους αλληλεπίδραση με το δημόσιο τομέα, αλλά και στην καλύτερη διαχείριση των δημόσιων πόρων, και την αξιοποίηση προγραμμάτων ενίσχυσης των σχετικών δράσεων της Εθνικής Στρατηγικής, στο αντικείμενο της ανοικτής διακυβέρνησης.
Ο σχεδιασμός της Εθνικής Στρατηγικής στον τομέα της ανοικτής διακυβέρνησης, περιλαμβάνει δράσεις σχετικές με την ενδυνάμωση του ρόλου των χρηστών. Οι δράσεις αυτές καταδεικνύουν τη σπουδαιότητα των συνεργατικών σχημάτων για την παραγωγή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, τη σπουδαιότητα της πρόσβασης και της αξιοποίησης των ανοικτών δημόσιων δεδομένων, καθώς και τη σημασία της διαφάνειας και της συμμετοχής των πολιτών και των επιχειρήσεων στην ανάπτυξη μίας λεπτομερώς σχεδιασμένης πολιτικής για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση.
[1] [2] Μελέτη για την αντίληψη της διαφθοράς, 2009, Διεθνής Διαφάνεια