Αρχική Ζητήματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας7. ΑμοιβολόγιαΣχόλιο του χρήστη ΄Ελλη Γ. Ρούσσου, | 8 Ιανουαρίου 2012, 18:47
Υπουργείο Τουρισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Έλλη Γ. Ρούσσου, Δικηγόρος Στη διάρκεια των 17 περίπου χρόνων λειτουργίας των ΟΣΔ, μετά από επανειλημμένες και πολυδάπανες δίκες, που έχουν διεξαχθεί από τους ΟΣΔ και μετά από πολύχρονες διαπραγματεύσεις και συμφωνίες με τους χρήστες, τα κριτήρια προσδιορισμού για τον καθορισμό των αμοιβολογίων καθώς και το ύψος των αμοιβών έχουν προσδιοριστεί/καθοριστεί στο μεγαλύτερο μέρος τους για τις διάφορες χρήσεις/εκμεταλλεύσεις και αποτελούν πλέον το μέτρο ενός νέου προσδιορισμού/καθορισμού, όποτε χρειάζεται. Όταν αναφερόμαστε σε εγκρίσεις αμοιβολογίων με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι διατρέχουμε τον κίνδυνο να συμβάλουμε σε αγορανομικού χαρακτήρα καθορισμό των αμοιβών, σε «δελτίο τιμών», το οποίο αντίκειται στην κοινοτική έννομη τάξη για αμοιβές δημιουργών/ερμηνευτών. Οι αμοιβές από τη δημόσια εκτέλεση δεν συνιστούν αποζημίωση, όπως συμβαίνει στην ιδιωτική αντιγραφή, όπου εκεί μπορεί να επιβάλλεται ένα σύστημα καθορισμού αμοιβής, ως «δίκαιης αποζημίωσης» δημιουργών/ερμηνευτών /παραγωγών, που θίγονται από τη χρήση τεχνικών μέσων για πράξεις αναπαραγωγής, οι οποίες εμπίπτουν στην εξαίρεση περί ιδιωτικής αντιγραφής (όπως έχει καθοριστεί 6% επί των τεχνικών μέσων ως αμοιβή για δημιουργούς, ερμηνευτές, παραγωγούς, άρθ.18 ν.2121/93). Οι αμοιβές της δημόσιας εκτέλεσης αποτελούν περιουσιακή αξίωση των πνευματικών/συγγενικών δικαιωμάτων και αναπόσπαστο μέρος της ιδιοκτησίας δημιουργών/ερμηνευτών. Ειδικά δε για τους ερμηνευτές/εκτελεστές, η εκ του νόμου άδεια στους χρήστες για τη δημόσια εκτέλεση (αρθ.49 ν.2121/93), μπορεί να απαλλοτριώνει την ατομική εξουσία τους για συμφωνία και αναζήτηση της αμοιβής τους, καθιερώνει όμως την υποχρεωτική συλλογική διαχείριση αυτού του δικαιώματός τους, μέσα από τους ΟΣΔ και ουδόλως αλλοιώνει το χαρακτήρα και τη φύση αυτού του δικαιώματος, ως περιουσιακού συγγενικού δικαιώματος των ερμηνευτών για αξίωση αμοιβής, ως αντιπαροχής για την κάθε χρήση/εκμετάλλευση της καλλιτεχνικής εισφοράς τους από τη δημόσια εκτέλεση. Για τη σημασία της προστασίας αυτού του δικαιώματος αρκεί ενδεικτικά η αναφορά της 9ης αιτιολογικής σκέψης της οδηγίας 2001/29 « Κάθε εναρμόνιση του δικαιώματος του δημιουργού και των συγγενικών δικαιωμάτων πρέπει να βασίζεται σε υψηλό επίπεδο προστασίας, διότι τα εν λόγω δικαιώματα είναι ουσιώδη για την πνευματική δημιουργία. Η προστασία τους συμβάλλει στη διατήρηση και ανάπτυξη της δημιουργικότητας προς όφελος των δημιουργών, των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, των παραγωγών, των καταναλωτών, του πολιτισμού, της βιομηχανίας και του κοινού. Γενικότερα ως εκ τούτου, η πνευματική ιδιοκτησία έχει αναγνωρισθεί ως αναπόσπαστο μέρος της ιδιοκτησίας..» Έλλη Γ. Ρούσσου, Δικηγόρος