Αρχική Ζητήματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας7. ΑμοιβολόγιαΣχόλιο του χρήστη Γρηγόρης Θ. Τρικούκης, Δικηγόρος | 9 Ιανουαρίου 2012, 16:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γρηγόρης Θ. Τρικούκης, Δικηγόρος' | 9 Ιανουαρίου 2012, 16:14

    Τα Αμοιβολόγια, αποτελούν προτάσεις Αμοιβολογίων και δεν είναι δεσμευτικά για τους χρήστες. Μέχρι σήμερα η «έγκρισή» τους ουσιαστικά γίνεται από την τακτική δικαιοσύνη, καθώς κρίνονται κατά περίπτωση χρήστη και όχι συνολικά ως Αμοιβολόγια. Δηλαδή, η «έγκριση» τους (ολική ή μερική) από Δικαστήριο σε δίκη με έναν χρήστη, δεν συνεπάγεται την δεσμευτικότητά του για άλλο χρήστη. Το σύστημα αυτό, δημιουργεί μεγάλο αριθμό δικών, οι οποίες όμως δυστυχώς είναι αναγκαίες, διότι σε διαφορετική περίπτωση, η όποια προσπάθεια μείωσης τους θα οδηγήσει στο τελείως αντίθετο αποτέλεσμα. Ειδικότερα: Μία λύση, που κατά διαστήματα έχει προταθεί, είναι η έγκρισή τους από Διοικητική Επιτροπή. Μία τέτοια προοπτική θα μας γύριζε, πολλά χρόνια πίσω. Καμία Διοικητική Επιτροπή δεν παρέχει την ασφάλεια δικαίου που εξασφαλίζεται με τις αποφάσεις της Τακτικής Δικαιοσύνης, όχι τόσο από την άποψη των γνώσεων των μελών της όποιας Επιτροπής, αλλά κυρίως λόγω του τρόπου λειτουργίας της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Άλλωστε, η δικαστική προστασία (και των πνευματικών έργων) είναι Συνταγματικά κατοχυρωμένη και η προοπτική της διοικητικής επίλυσης της διαφοράς είναι εκτός του ανωτέρω προβλεπόμενου πλαισίου. Μία άλλη λύση, που έχει συζητηθεί, είναι η έγκρισή τους από ανώτερο δικαστήριο, αλλά πλέον ως «Αμοιβολόγιο», ήτοι ως γενικού «τιμοκαταλόγου» που θα ισχύουν για όλους τους χρήστες ανά κατηγορία. Η έννοια δε του «τιμοκαταλόγου»των πνευματικών δικαιωμάτων, είναι αντίθετη με το κοινοτικό δίκαιο. Είναι προφανές, ότι με τον τρόπο αυτό θα επιλύονταν άμεσα το πρόβλημα του «Αμοιβολογίου», με την παραπάνω έννοια. Δεν θα λυνόταν όμως, το πρόβλημα της εφαρμογής του και μέσω αυτής, της είσπραξης των δικαιωμάτων των δικαιούχων. Κάθε κατηγορία χρήστη, έχει τις δικές της «υποκατηγορίες», ενώ στην δημόσια εκτέλεση εμπλέκονται εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες. Καμία συνολική απόφαση επί Αμοιβολογίου, δεν μπορεί να λάβει υπ’ όψιν της, τις ιδιαιτερότητες κάθε χρήστη και κάθε υποκατηγορίας. Η όποια δε απόφαση αυτού του είδους – από την στιγμή που θα αφορά και θα εφαρμόζεται σε επιχειρήσεις που δεν ήταν διάδικοι στην σχετική δίκη- λογικό είναι, να δίνει κάποια μέσα αμύνης στους χρήστες, όταν πλέον θα εξατομικεύεται η εκτέλεση της απόφαση σε αυτούς. Οι δίκες που θα προκληθούν για το λόγο αυτό και ο χρόνος που θα χρειαστεί για την δικαστική ολοκλήρωση της διαδικασίας και την είσπραξη των δικαιωμάτων από τους δικαιούχους, θα είναι τελικά πολύ μεγαλύτερος. Μεγαλύτερο, θα είναι και το τελικό κόστος του χρήστη, γεγονός που δεν αποτελεί πρόθεση των ΟΣΔ. Στο σημείο αυτό σημειώνεται, ότι μέχρι σήμερα, για την διεκδίκηση των νομίμων και ευλόγων δικαιωμάτων μας, έχουμε δαπανήσει πολύ μεγάλα ποσά. Προτεινόμενη λύση: Να παραμείνει η «έγκριση» των Αμοιβολογίων στις αρμοδιότητες των Τακτικών Δικαστηρίων, να επιταχυνθεί η διαδικασία και να θεσμοθετηθούν όροι που θα επιτρέπουν άμεση εφαρμογή τους, με τροποποίηση ορισμένων διατάξεων του Κ.Πολ.Δικ.