Αρχική Τουρισμός υπαίθρουΆρθρο 01: ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΧΘΥΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ | 12 Ιανουαρίου 2012, 11:15
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΧΘΥΟΛΟΓΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ' | 12 Ιανουαρίου 2012, 11:15

    Το προτεινόμενο σχέδιο νόμου είναι μια πρώτη προσπάθεια να υπάρξει σαφές πλαίσιο για τον Τουρισμό υπαίθρου και τον Αγροτοτουρισμό και ως τέτοια είναι καλοδεχούμενη. Όσον αφορά ειδικότερα τον Αλιευτικό Τουρισμό, δραστηριότητα που απασχολεί εξ αντικειμένου τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ιχθυολόγων του Δημοσίου, έχουμε να επισημάνουμε τα εξής: Ο αλιευτικός τουρισμός αποτελεί μια νέα δραστηριότητα για την Ελλάδα, του οποίου τα χαρακτηριστικά (οι κανόνες άσκησής του, οι προϋποθέσεις, οι εν δυνάμει δικαιούχοι, οι κατηγορίες αλιευτικών σκαφών, η περίοδος άσκησης της δραστηριότητας, οι αρμόδιες αρχές για την αδειοδότηση, παρακολούθηση, έλεγχο κλπ) θα έπρεπε να προσδιορίζονται σαφώς στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και όχι να παραπέμπονται σε υπουργικές αποφάσεις από τους εκάστοτε συναρμόδιους υπουργούς. Δεδομένου ότι το παρόν σχέδιο νόμου αφορά σε δραστηριότητα εκμετάλλευσης βιολογικών υδάτινων πόρων σε συνδυασμό κύρια με την επαγγελματικότητα των αλιέων τα οποία ρυθμίζονται από τις διατάξεις της αλιευτικής νομοθεσίας, αυτό θα έπρεπε να έχει συνταχθεί από κοινού με το Υπουργείο Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με τη συμμετοχή των υπηρεσιών Αλιείας. Επισημαίνουμε επίσης ότι σε πολλά σημεία υπάρχουν ασάφειες και δημιουργείται σύγχυση για το ποιον αφορά η δραστηριότητα αγρότες, αλιείς ή και τους δύο; Ομοίως αν η δραστηριότητα αφορά και στην υδατοκαλλιέργεια και στην αλιεία εσωτερικών υδάτων (λιμνοθάλασσες, λίμνες, ποτάμια) πρέπει να συμπεριληφθεί ο όρος σε όλες τις σχετικές διατάξεις. Επίσης πρέπει να γίνεται χρήση του όρου επαγγελματίας αλιέας και επαγγελματικό αλιευτικό σκάφος. Ειδικότερα ανά άρθρο αναφέρουμε: Στο άρθρο 1, παρ. 4: να επιτρέπεται η ενεργός συμμετοχή των επισκεπτών μόνο υπό προϋποθέσεις με συγκεκριμένα αλιευτικά εργαλεία. Στο άρθρο 13, η παράγραφος 6 να διαγραφεί καθώς έρχεται σε αντίθεση με το σκοπό του νόμου. Η δραστηριότητα του Αλιευτικού Τουρισμού, εξ ορισμού, πρέπει να ασκείται αποκλειστικά και μόνο από τους αλιείς, επαγγελματίες του κλάδου. Η άσκησή του έχει στόχο να δώσει στους αλιείς τα μέσα για τη βελτίωση του εισοδήματός τους, καθότι με τον τρόπο αυτό τους παρέχει αντισταθμιστικό όφελος από την απώλειά του τόσο εξαιτίας της μείωσης των ιχθυαποθεμάτων και της υιοθέτησης περιοριστικών μέτρων προστασίας τους όσο και από το συνεχώς αυξανόμενο κόστος εργασίας. Σε αντίθετη περίπτωση, η δυνατότητα άσκησης ερασιτεχνικής αλιείας από τους επιβαίνοντες των τουριστικών επαγγελματικών πλοίων αναψυχής αυξάνει ανεξέλεγκτα την αποτελεσματικότητα της ερασιτεχνικής αλιείας δεδομένου ότι μη αλιευτικά σκάφη θα έχουν δυνατότητες επιβίβασης μεγάλου αριθμού ερασιτεχνών αλιέων προκαλώντας επιπλέον επιβάρυνση στους υδρόβιους πόρους. Επίσης, παρέχεται επιπλέον πλεονέκτημα στα σκάφη αυτά έναντι των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών, τα οποία λόγω κατασκευής θα πρέπει να μετασκευασθούν, να εξοπλιστούν κ.λ.π, με αποτέλεσμα οι πλοιοκτήτες τους να επιβαρυνθούν με επιπλέον κόστος. Στο άρθρο 16, στην παράγραφο 1 να αντικατασταθούν «οι μη εργάσιμες μέρες» με τις χρονικές περιόδους που επιτρέπεται η αλιεία και να διαγραφεί «της νύχτας» και να λαμβάνονται υπόψη οι διατάξεις της αλιευτικής νομοθεσίας για τις περιόδους απαγόρευσης αλιείας ανά εργαλείο περιοχή κλπ. Η παράγραφος 2 του ίδιου άρθρου, αν δεν διαγραφεί, να αναλυθεί επαρκώς διότι δεν έχει έννοια η αποσπασματική ρύθμιση των μέτρων προστασίας. Στο άρθρο 20, η παράγραφος 1 να αντικατασταθεί με διάταξη που θα επιβάλλει ειδικές και συγκεκριμένες κυρώσεις στις παραβάσεις που αφορούν στην άσκηση του Αλιευτικού Τουρισμού και όχι να παραπέμπει σε κυρώσεις για παραβάσεις της αλιευτικής νομοθεσίας. Στο άρθρο 22 να διαγραφεί η παρ.2 γιατί είναι άνευ αντικειμένου.