Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 21: Λειτουργική τακτοποίηση τουριστικών λιμένωνΣχόλιο του χρήστη Βαγγέλης Παράβας/ MOm Εταιρεία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας | 29 Ιανουαρίου 2013, 10:00
Υπουργείο Τουρισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η προτεινόμενη ρύθμιση επιτρέπει τη χορήγηση άδειας λειτουργίας σε, ουσιαστικά αυθαίρετους, τουριστικούς λιμένες. Η βασική προϋπόθεση είναι η υποβολή «μέχρι την 31.12.2013 ...βεβαίωσ[ης] υποβολής μελετών για την έγκριση ή την ανανέωση περιβαλλοντικών όρων, καθώς και [των] δικαιολογητικ[ών] που προβλέπονται στην παράγραφο 10.1 του άρθρου 160 με στοιχεία β’, δ` και ε` του ν. 4070/2012, ΦΕΚ χωροθέτησης ή για τους προ του ν. 2160/1993 τουριστικούς λιμένες, αποφάσεις με τις οποίες η δημιουργία και λειτουργία τους έχει νομίμως εγκριθεί...». Τα στοιχεία «β’, δ` και ε`» είναι τα σχέδια του λιμένα «ως κατασκευάστηκε», ασφαλιστήριο συμβόλαιο κάλυψης περιουσίας κατά παντός κινδύνου και αστικής ευθύνης, και βεβαίωση πυροσβεστικής υπηρεσίας για την υποβολή μελετών ενεργητικής και παθητικής πυροπροστασίας [και όχι η έγκριση των τελευταίων]. Μολονότι ο λιμένας θα λειτουργεί, υποστηρίζοντας την τουριστική κίνηση, η προτεινόμενη ρύθμιση κρίνει ότι παρέλκουν οι οικοδομικές άδειες (!) («στοιχείο α’»), ο κανονισμός λειτουργίας («στοιχείο γ’»), οι άδειες εκτέλεσης λιμενικών έργων («στοιχείο στ’»), και η φωτοσήμανση (!) των λιμενικών έργων («στοιχείο ζ’»). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο νομοθέτης πρόσφατα έδωσε τη δυνατότητα νομιμοποίησης σωρείας αυθαίρετων κατασκευών του δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ στον αιγιαλό και την παραλία [226 ν. 4072/2012], χωρίς να έχει προηγηθεί καμία εκτίμηση των επιπτώσεων ή χωροταξικός σχεδιασμός [για ικανοποίηση της συνταγματικής επιταγής ένταξης των λιμένων σε χωροταξικό σχεδιασμό]. Η προϊσχύουσα κ.υ.α. κατάταξης έργων για τις ανάγκες περιβαλλοντικής αδειοδότησης είχε κατατάξει τα «καταφύγια τουριστικών σκαφών» στην κατηγορία Α’ (ΦΕΚ Β' 1022/2002), ενώ η ακόμα παλαιότερη κ.υ.α. του 1990, με το ίδιο θέμα, ανέφερε τις «μαρίνες τουριστικών σκαφών» στην ομάδα ΙΙ της κατηγορίας Α’ (ΦΕΚ Β' 678/1990). Ομοίως, οι «μαρίνες τουριστικών σκαφών» αποτελούν έργα του Παραρτήματος ΙΙ της οδηγίας 85/337 (ήδη 2011/92). Βάσει της τελευταίας κατάταξης, και της θεμελιώδους απαίτησης να εκτιμούνται οι επιπτώσεις πριν την χορήγηση της άδειας [ 2 παρ. 1 οδηγίας 85/337], το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει κρίνει ότι η «εκ των υστέρων» νομιμοποίηση αντιτίθεται στο ευρωπαϊκό δίκαιο [ενδεικτικά, υπόθεση C-215/2006]. Η χώρα, μεταξύ άλλων και για τουριστικούς λόγους, θα πρέπει να προχωρήσει τάχιστα σε ολοκληρωμένη διαχείριση του ιδιαίτερα ευαίσθητου παράκτιου χώρου, και όχι σε νομιμοποίηση αυθαίρετων και παράνομων κατασκευών.