Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 23: Ρυθμίσεις χιονοδρομικών κέντρωνΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ | 29 Ιανουαρίου 2013, 13:16
Υπουργείο Τουρισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 23: «Ρυθμίσεις χιονοδρομικών κέντρων» (α) Η πρώτη παράγραφος που προβλέπει την «οριοθέτηση» των εκεί αναφερόμενων χιονοδρομικών κέντρων είναι προβληματική για τρεις τουλάχιστον λόγους. 1. Οι εκτάσεις είναι οριοθετημένες, με τις πράξεις παραχώρησης (ή άλλες αντίστοιχες πράξεις): το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, για παράδειγμα, έχει δημιουργηθεί σε οριοθετημένη δασική έκταση που του έχει παραχωρηθεί βάσει τοπογραφικού διαγράμματος (996/2/2.12.1975) που υπέβαλε ο Ε.Ο.Τ. (π.δ. 87/1976). 2. Εφόσον τα χιονοδρομικά κέντρα αποτελούν «σύνθετο τουριστικό κατάλυμα», η οριοθέτηση καθορίζει εντός προστατευόμενης περιοχής μία ζώνη με τουριστικές χρήσεις, και συγκεκριμένους όρους και περιορισμούς δόμησης (πρβλ. άρθρο 16 του νομοσχεδίου). 3. Δεν λαμβάνεται καμία πρόνοια για το γεγονός ότι η νέα «οριοθέτηση» αλλάζει τους όρους και περιορισμούς δόμησης εντός προστατευόμενων περιοχών, των οποίων η οριστική οριοθέτηση και θεσμική ολοκλήρωση του καθεστώτος προστασίας εκκρεμεί (μέσω έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων) και ενδεχομένως να καθυστερεί και σκόπιμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχετικό «Προεδρικό Διάταγμα για τον Χαρακτηρισμό της χερσαίας περιοχής του όρους Παρνασσού ως Εθνικού Πάρκου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών», το οποίο ενώ προετοιμάζεται από το 2009 ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. (β) Η προτεινόμενη υποπαράγραφος (β) της 2ης παραγράφου, δίνει το δικαίωμα να λειτουργούν χιονοδρομικά κέντρα χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση. Η ρύθμιση αυτή είναι εντελώς αντίθετη με το κοινοτικό δίκαιο και κυρίως με την απαίτηση δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων των χιονοδρομικών κέντρων στους τόπους κοινοτικής σημασίας [6 παρ. 3 οδηγίας 92/43], και εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων πριν χορηγηθεί η άδεια [2 παρ. 1 οδηγίας 2011/92]. (γ) Για μία ακόμη φορά νομιμοποιούνται παράνομες εγκαταστάσεις του ΕΟΤ. Χαρακτηριστική περίπτωση ο πρόσφατος νόμος 4042/2012 «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος –Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/99/ΕΚ - Πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων – Εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/98/ΕΚ- Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής», μέσω του οποίου (άρθρο 53, παρ.4) νομιμοποιήθηκε το επί δεκαετίες παράνομο και καταστροφικό για τον εκεί Εθνικό Δρυμό, Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΣτΕ έχει ακυρώσει επανειλημμένα την παραχώρηση του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού – σχετικές αποφάσεις 3355/1977, 3629/2007 και 760/2008. Πρόταση: Κρίνεται σκόπιμη η επανεξέταση των παραπάνω επιμέρους ρυθμίσεων.