Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 11: Οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτωνΣχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ | 29 Ιανουαρίου 2013, 13:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ' | 29 Ιανουαρίου 2013, 13:06

    Παράγραφος 3, 4 α, β. Τα νησιά της ομάδας ΙΙ της κατηγορίας Ε της υπ’ αριθμ. 2408/4.6.2009, θα πρέπει κατά την γνώμη μας να υπόκεινται σε δεσμεύσεις και να καθορίζονται ανώτατα όρια για κάθε ομάδα και υποομάδα νησιού αντίστοιχα με τις ρυθμίσεις που επιχειρεί το ισχύον Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό (άρθρο 9, παράγραφος Ε.). Αξίζει να σημειωθεί πως στην πραγματικότητα η μεγάλη πλειονότητα των νησιών είναι πολύ μικρά για να αντέξουν τις προτεινόμενες επενδύσεις ενώ έχουν ήδη υποστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ένα τσουνάμι επεκτατικής ανοικοδόμησης, με εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα και για την ποιότητα του τουρισμού και για την φέρουσα ικανότητα τους γενικότερα. Για την Ρόδο, Κέρκυρα, Εύβοια και Κρήτη θα πρέπει να διατηρηθεί ως ΣΔ 0.10, όπως ορίζεται από τον Ν 4002/11. Πρόταση: Θεωρούμε πως για οποιαδήποτε δραστηριότητα αυτού του είδους πρέπει να διατηρηθεί απαρέγκλιτα ως κατώτατο όριο τα 90 τετρ. χλμ., εφόσον οι φέρουσες ικανότητες κάτω από αυτό το όριο είτε έχουν ήδη ξεπεραστεί είτε δεν αντέχουν σε περαιτέρω καταπόνηση για κανένα λόγο χωρίς αρνητικές συνέπειες. 3.4 Άρθρο 11: «Οργανωμένοι υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων» Παράγραφος 4 α,γ /Άρθρο 12, παράγραφος 1. Η χωρίς ιδιαίτερες ρυθμίσεις ενσωμάτωση δασικών εκτάσεων και αρχαιολογικών χώρων σε τουριστικούς υποδοχείς που προβλέπει το ν/σ έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την ισχύουσα νομοθεσία (Νόμος 3328/2002, δασική Νομοθεσία 998/79, 4042/2011) εγείροντας και θέματα αμφιβολιών για την συνταγματικότητα των σχετικών ρυθμίσεων του ν/σ. Πρόταση: Είναι απαραίτητο να προβλεφτούν διασφαλίσεις για τους χώρους που γειτνιάζουν ή βρίσκονται εντός περιοχής NATURA και αρχαιολογικούς χώρους. Πριν δοθεί οποιαδήποτε αδειοδότηση επέμβασης του ιδιώτη στο χώρο, θα πρέπει με ευθύνη του ίδιου του κράτους να κατοχυρωθεί κανονιστικά η διαχείριση του και η προστασία τμήματος του χώρου με συγκεκριμένους όρους προστασίας (Ειδικά ΠΔ) καθώς και η προσβασιμότητα στο χώρο που αποτελεί δημόσιο αγαθό. Δε νοείται κατά κανένα λόγο η εκχώρηση της διαχείρισης περιοχών Natura και αρχαιολογικών χώρων στην ελεύθερη ερμηνεία περί προστασίας κάθε ιδιώτη επενδυτή, διότι ακυρώνει την συνταγματικά επιβεβλημένη ευθύνη του κράτους να προστατεύει κάποιες άλλες αξίες που είναι σημαντικότερες της «αξιοποίησης» αλλά που συμβαίνει να είναι θεμελιακές και για την οικονομική ανόρθωση της χώρας.