Αρχική Αναδιάρθρωση ΕΟΤΆρθρο 23: Ρυθμίσεις χιονοδρομικών κέντρωνΣχόλιο του χρήστη Λάζαρος Γεωργιάδης (ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ) | 29 Ιανουαρίου 2013, 14:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λάζαρος Γεωργιάδης (ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ)' | 29 Ιανουαρίου 2013, 14:06

    (α) Με την προτεινόμενη υποπαράγραφο (β) της 2ης παραγράφου, επιτρέπεται απερίφραστα, κατά κανόνα εντός περιοχών που προστατεύονται τόσο από το εθνικό, όσο και από το κοινοτικό δίκαιο, η λειτουργία χιονοδρομικών κέντρων χωρίς περιβαλλοντική αδειοδότηση. Πρόκειται για ρύθμιση που αντιτίθεται ευθέως στο κοινοτικό δίκαιο και κυρίως στην απαίτηση δέουσας εκτίμησης των επιπτώσεων των χιονοδρομικών κέντρων στους τόπους κοινοτικής σημασίας [6 παρ. 3 οδηγίας 92/43], και εκτίμησης περιβαλλοντικών επιπτώσεων πριν χορηγηθεί η άδεια [2 παρ. 1 οδηγίας 2011/92]. (β) Η πρώτη παράγραφος προβλέπει την «οριοθέτηση» των εκεί αναφερόμενων χιονοδρομικών κέντρων. Η ρύθμιση προξενεί εντύπωση, για τρεις τουλάχιστον λόγους. Πρώτον, οι εκτάσεις είναι οριοθετημένες, με τις πράξεις παραχώρησης (ή άλλες αντίστοιχες πράξεις): το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, για παράδειγμα, έχει δημιουργηθεί σε οριοθετημένη δασική έκταση που του έχει παραχωρηθεί βάσει τοπογραφικού διαγράμματος (996/2/2.12.1975) που υπέβαλε ο Ε.Ο.Τ. (π.δ. 87/1976). Δεύτερο, καθώς τα χιονοδρομικά κέντρα αποτελούν «σύνθετο τουριστικό κατάλυμα», η οριοθέτηση καθορίζει εντός προστατευόμενης περιοχής μία ζώνη με τουριστικές χρήσεις, και συγκεκριμένους όρους και περιορισμούς δόμησης (πρβλ. άρθρο 16 του νομοσχεδίου). Τρίτον, καμία μέριμνα δεν λαμβάνεται για το γεγονός ότι η οριοθέτηση αλλάζει τους όρους και περιορισμούς δόμησης εντός προστατευόμενων περιοχών, των οποίων η οριστική οριοθέτηση και θεσμική ολοκλήρωση του καθεστώτος προστασίας εκκρεμεί. (γ) Τέλος σημειώνεται ότι είναι η πολλοστή φορά που η Βουλή καλείται να νομιμοποιήσει παράνομες εγκαταστάσεις του ΕΟΤ, διαιωνίζοντας το καθεστώς ασυλίας τού δημοσίου στην αυθαιρεσία έναντι της εθνικής νομοθεσίας.