Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΆρθρο 1 Γενικές αρχέςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Κ. Μπακόλας | 2 Νοεμβρίου 2010, 08:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Κ. Μπακόλας' | 2 Νοεμβρίου 2010, 08:18

    Αγαπητοί φίλοι! Ένα έργο τέχνης , και το κινηματογραφικό έργο συμβαίνει ενίοτε να είναι τέτοιο, αποδεικνύει την δύναμή του παλεύοντας με το χρόνο, τους εκδότες διαχειριστές κάθε είδους, το παγιωμένο μοντέλο του εφήμερου, την καθυστερημένη υποδοχή και αποκωδικοποίησή του. Συχνά δεν βρίσκει παραγωγό, διανομέα,δημοσιότητα. Αργεί πολλές φορές να βρει επαφή με το κοινό. Το πάθος, η πίστη και ο μόχθος του δημιουργού του το καθιστούν εφικτό ή σχεδόν εφικτό... Ο σκηνοθέτης-παραγωγός, η ταινία με ελάχιστα μέσα,στο σκληρό κόσμο αυτού του νομοσχεδίου καθίσταται,οδυνηρά, είδος υπό περιφρόνηση, είδος υπό εξαφάνιση. Μέχρι τώρα το εξόριζε η διανομή, τώρα θα επισπέυσει την εξορία του η ίδια η πολιτεία. Λυπάμαι που γενιές σκηνοθετών , αφού επιβίωσαν- υλικά και πνευματικά- σαν σκηνοθέτες-παραγωγοί, τώρα συνηγορούν ή σιωπούν. Κλειδώνουν το ¨μαγαζάκι των ονείρων¨, και φεύγουν παίρνοντας μαζί τους το κλειδί. Λυπάμαι για τη συζήτηση που αναλώνεται σκόπιμα στα περί αναπτυξιακού μοντέλου, αγνοώντας με αποστροφή κάθε σκέψη για τη διατήρηση του κινηματογράφου ως τέχνη,ως παιδεία, ως ελεύθερη έκφραση και κριτική σκέψη, ως αιρετική ματιά στο βέβηλο αντικείμενο της κοινής αποδοχής. Ή ως ομορφιά που θα δείξει την ασχήμια του κόσμου. Το βέβαιο είναι οτι το εμπόριο της εικόνας της νεωτερικότητας και του συμβατικού μύθου θα αναπτύσσεται αδιαφορώντας για τούτες εδώ τις μοναχικές σκέψεις. Ξέρει να το κάνει, μπορεί να το κάνει ,θα συνεχίσει να το κάνει. Μα εγώ μιλώ για το παιδί -κάθε εποχής- που θα πάρει στα χέρια του , τον διαπεραστικό φακό που αποκαλύπτει τις ρητορίες του εξωραϊσμού και ¨...γίνεται φως , γίνεται νους ...¨ και όπλο. Αυτό το παιδί δεν θα ψάχνει πια για ψιχία στο τραπέζι του Κέντρου Κινηματογράφου. Έχει εξοριστεί βάση των άρθρων: 1-20 Μένει μόνο να διασαφηνισθεί ο τόπος εξορίας... ...Μα θα μιλώ... Αθήνα 2/11/2010 Γ.Κ.Μπακόλας