Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΑρθρο 17 Διεύθυνση Διεθνών Οπτικοακουστικών Παραγωγών (Hellenic Film Commission)Σχόλιο του χρήστη Πάρης Καραγιώργος | 3 Νοεμβρίου 2010, 01:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Πάρης Καραγιώργος' | 3 Νοεμβρίου 2010, 01:51

    Hellenic Film Commission Office. Αγαπητέ κύριε Γιώτη και αγαπητοί όλοι, Για τις ξένες ταινίες που ήρθαν στην Ελλάδα: “My Life In Ruins” Αυτό που γυρίστηκε στην Αλικάντε ήταν παραλίες, εσωτερικά και το τουριστικό γραφείο. Τα βασικά εξωτερικά έγιναν εδώ. Οι λόγοι που δεν έγιναν και οι παραλίες εδώ ή και το τουριστικό γραφείο ήταν 3: Δεν υπήρχε το το Hfco παρά μόνο στα σπάργανα, Οι Ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν να προσφέρουν παραπάνω διευκολύνσεις, από αυτές που τελικά προσέφεραν, και αυτά με πολλή πίεση, οι δε Έλληνες για την συν- παραγωγή στην αρχή του Πρότζεκτ δεν είχαν να προσφέρουν χρήματα, παρά μόνο μια αίτηση στον ΕΟΤ. Ευτυχώς ο ΕΟΤ έσωσε τα προσχήματα... Η Ισπανική εταιρεία Kanzaman ήταν συμπαραγωγός με λεφτά της, οπότε ένα μεγάλο μέρος διεκδικήθηκε να γίνει στην έδρα τους, αφού και το κυρίως συνεργείο θα ήταν Ισπανικό. Η αναλογία γυρισμάτων ήταν 2 εβδομάδες εδώ και 5 εκεί εκ των οποίων 2 σε στούντιο green box το λεωφορείο- με εξωτερικά πλάνα από την Ελλάδα! Στους Έλληνες τεχνικούς ζητήθηκε να στήσουν αυτοσχέδιο σύστημα Τετρακάμερων θέσεων εμπρός και πίσω σε όχημα, που θα κινηματογραφούσε τα φόντα που “έβλεπαν” οι επιβαίνοντες στο Λεωφορείο...... Όσο για το “Μαντολίνο”, για όσους πήγαμε ήτανε μεγάλο σχολείο. Το Ελληνικό συνεργείο ήταν καμία 70αρια από όλες τις ειδικότητες. Και στις δύο ταινίες ωφελήθηκε η Ελληνική Κινηματογραφία με τις γνώσεις και την εμπειρία των συμμετεχόντων. Στο Μαντολίνο απλά δεν υπήρχε καν το HFCO και το ΕΚΚ ασχολούνταν μόνο με τις παραγωγές του και μόνο. Ήταν η πρώτη ταινία που μετά από καιρό γυριζόταν στην Ελλάδα, και ώθησε πολλές παραγωγές του Παγκόσμιου Κινηματογράφου να ξαναδούν τη χώρα μας με άλλο μάτι, και να μας προτιμήσουν. Οι κινηματογραφιστές που εργάστηκαν εκεί με σπουδαίο επαγγελματισμό διδάχτηκαν και δίδαξαν. Στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων ενός Διεθνούς Συνεργείο Επαγγελματιών του Κινηματογράφου και με την δική τους προσπάθεια ξανά άνοιξε ο κινηματογραφικός δρόμος για την Ελλάδα. Θα αναφέρω μερικούς που θυμάμαι εύκολα: Associate Producer: Susie Τάσσιος Παραγωγή: Δούκας Νίκος, Νικολέττος Νίκος, Πανουτσοπούλου Τζένη, Γιαννάτος Λουκάς, Αλεξοπούλου Μαίρη, Μόρου Σέβη, κ.α. Locations:Ρεστάκη Έλενα, Καραγιώργος Πάρης, Γκουντινάκης Φάνης κ.α. Φροντιστήριο:Ντάνιελ Μπερκ, Ανδρέας Συρογιάννης, Πάρις Μπουρλέτος, Φρατζέτης Φώτης, Σκηνικά:Τριανταφυλλόπουλος, Χριστίνα Βλάχου, Αποστολίδρη Ρέα, Κουστούμια: Μάχη Αρβανίτη, Κοκκίνη Μαρία κ.α. Μπούμαν Νίκος Μπουγιόυκος,εφφέ:Σαμιώτης Μιχάλης, Κουτσούκος κα,Ηλεκτρολόγοι:Παπαγιαννόπουλος Γιώργος, Μόσχος Γρηγόρης κ.α Μακενίστες:Βάκης Γρύλης, Κάρολος Στέρμι, Βύρων Παπαδόπουλος κ.α. Βοηθοί σκηνοθέτες: Τάκης Γιαννόπουλος, Δ. Μπιρμπίλης, Σίμος Κορεξενίδης, Πιέρος Αδρακάκος, Casting extras:Σταύρος Καπλανίδης, Marine coordinator: Γιούρι Αβέρωφ Μοντάζ Δεσποτίδου Αγγέλα, Μεταφορές:Τσιάρας Γιώργος, Βασίλης Γκούμας και άλλοι πολλοί και πολλοί ηθοποιοί, οι περισσότεροι είναι ακόμη δραστήριοι στον χώρο. Να μην λησμονούμε τα χρήματα που μπήκαν επί τόπου στην τοπική οικονομία. Όταν το κατασκευαστικό αριθμούσε 800 άτομα και ο όγκος δουλειάς ήταν σαν να γίνεται ανοικοδόμηση της περιοχής, η οποία περιοχή από τον Μάρτιο είχε πληρότητα δωματίων σαν να ήταν 15άυγουστος! H Κεφαλλονιά για 3-4 χρόνια έδρεψε τις δάφνες του Κορέλλι, τουριστικά, ενώ την ίδια χρονία πνίγηκε στη δημοσιότητα. Η κινηματογραφία είναι ωφελήθηκε. Οι ταινίες CCM και MLIR δεν ήταν σπουδαίες, όπως θα θέλαμε να κολακευτούμε... αλλά Mama Mia, επιτέλους! Ωφέλησαν την Κινηματογραφία! Κινηματογραφία δεν είναι μόνο η Σκηνοθεσία αλλά και οι άλλες έντεχνες εργασίες γύρω από τον σκηνοθέτη , σκηνογραφία, ενδυματολογία, υποκριτική, ηχοληψία, μακιγιάζ, μοντάζ, εφφέ, κ.α., όπως επίσης οι μηχανικοί του γυρίσματος, οι φωτιστές, οι φροντιστές των σκηνών και οι οργανωτές παραγωγής των χώρων, οι συντονιστές, ο προγραμματισμός των σκηνών από τον Βοηθό Σκηνοθέτη το script continuity και εκτέλεση του συνόλου της παραγωγής. Για HFCO/ΔΔΟΠ Οι Ελληνικές αρχές δεν μπορούσαν- ούτε μπορούν ακόμα να δουν την αναγκαιότητα των παρακάτω που πρέπει να είναι στόχοι για το HFCO: -Αλληλοκάλυψη των διαφόρων υπηρεσιών σε συναρμόδια υπουργεία, -Η δημιουργία γραφείων ανά υπουργείο που θα επιλύουν σχετικά θέματα με κινηματογράφηση σε εξωτερικούς χώρους (δεν μπορεί σε μία οργανωμένη πολιτεία , να αναγκάζεσαι να μιλήσεις με όλη την ιεραρχία μέχρι και τον Υπουργό, προκειμένου ο αρμόδιος υπάλληλος να σου προχωρήσει το αίτημα σε κάποιον υπεύθυνο!). - Η εκπαίδευση των σχετικών υπαλλήλων στα σχετικά θέματα. (ώστε οι υπεύθυνοι να είναι και αρμόδιοι για την επίλυση των θεμάτων και αιτημάτων). - Ο καθορισμός τιμοκαταλόγου και πίνακας αμοιβών και πρόβλεψη απασχόλησης Δημόσιων Αρχών για σχετικά γυρίσματα. -Ο καθορισμός διαδικασιών και εξειδίκευση δυνατοτήτων γυρισμάτων ανά χώρο, Δημόσιο, Δρόμους, Αρχαιολογικούς Χώρους, Δάση, Λίμνες, ποτάμια και πλείστους όσους χώρους προσφέρει η Χώρα μας, για γύρισμα. Από την Ακρόπολη μέχρι ένα ξερονήσι. Από το Αεροδρόμιο μέχρι παλαιό Στρατόπεδο. Η hol έκανε γύρισμα στην Κνωσσό! Ξένισε; Υποβάθμισε το Μνημείο, ή αντίθετα τα λεφτά που πήρε θα αξιοποιηθούν στο μνημείο ή στο μουσείο ή όπου θεωρεί η Αρχ. Κνωσσού πρέπον? -Πρέπει να υπάρχει ένα πλαίσιο προβλεπόμενων διαδικασιών και λειτουργίας. Δεν μπορεί η προσπέλαση της γραφειοκρατίας να είναι αντικείμενο της εργασίας κανενός. Είναι ένα εμπόδιο για την κινηματογραφική τέχνη. Το να υπάρχουν ισχυροί κανόνες αδειοδότησης των γυρισμάτων σε εξωτερικούς και δημόσιους χώρους δεν καταργεί κανενός location servicing ή το locations managιng ως εργασία. Απλά εντάσσει την εργασία σε σχέση με την ανεύρεση των χώρων, σε ένα πλαίσιο με συγκεκριμένους κανόνες και βοηθήματα, δηλαδή σε ένα λογικό καθεστώς υπηρεσιών- κάτι που αναζητήται από ξένες παραγωγές με έμφαση.(Συνθήκες γυρισμάτων και ασφάλεια προγραμματισμού!) -Η θεσμοθέτηση των γραφείων ανά υπουργείο που θα λύνουν σχετικά θέματα, και ορισμοί και διαδικασίες που θα ακολουθούνται προκειμένου να αδειοδοτούνται, -εντός λογικών πλαισίων- τα αιτήματα για κινηματογράφηση σε διάφορους χώρους, είναι πια επιτακτική ανάγκη. -Το hfco πρέπει να οργανώσει ένα πλήρης πίνακας παροχών ανά εισερχόμενη ταινία, ανά εβδομάδα γυρίσματος στην χώρα μας, και ανά αριθμό απασχολούμενων κινηματογραφιστών και λοιπών άλλων. Όσοι περισσότεροι δουλέψουν τόσα περισσότερα χρήματα θα μείνουν στη Χώρα. Επίσης τόσο μεγαλύτερη θα είναι η εμπειρία(σχολείο ζωντανής μετεκπαίδευσης). Επίσης τόσο περισσότερο θα φανεί και θα ακουστεί η χώρα. Τόσο περισσότερες ταινίες θα προσελκυσθούν..... Και λέω πλήρη πίνακα γιατί έχω εις διπλούν εμπειρία με ξένες παραγωγές, που δεινοπαθήσαμε για να εννοήσουν οι υπηρεσίες το αυτονόητο! -Το hfco μπορεί να φέρει δουλειές, ανάπτυξη, τουρισμό και περισσότερη κινηματογραφική παιδεία για όλους. Ωστόσο με 2 άτομα (που ήταν στελεχωμένο)δεν μπορεί να επιτύχει περισσότερα. Πρέπει να στελεχωθεί με περισσότερους, αλλά και κατάλληλους ανθρώπους. -Το hfco στο μέλλον θα πρέπει να έχει το κύρος και την θεσμοθέτηση να παρέχει διευκολύνσεις, όπως ενημέρωση των υπηρεσιών για σχετικό αίτημα Ελληνικής ή Ξένης εταιρείας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρει την δουλειά κανενός. Αντίθετα ο καθένας θα τρέχει το αίτημά του, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν θεσμοθετημένοι κανόνες, που πρέπει το hfco να προετοιμάσει έτσι ώστε οι Δημόσιες υπηρεσίες και Οργανισμοί να ανταποκρίνονται στα αιτήματα των εκάστοτε παραγωγών, σε λίγο χρονικό διάστημα από την υποβολή τους. -Θα πρέπει να επίσταται και να επιβλέπει ότι οι κανόνες ισχύουν και οι υπηρεσίες συμμορφώνονται ως προς νέα τους καθήκοντά τους. -Θα χρειαστούν διυπουργικές αποφάσεις, για να αναγνωρίζεται αυτό το γραφείο από όλα τα υπουργεία. Ενδεχομένως η συν- υπαγωγή του και σε άλλο υπουργείο πχ των Εσωτερικών, αφού θα χρειαστούν εφαρμογές πρωτόγνωρες για το Δημόσιο. Αυτό που φέρνει τον Διεθνή κινηματογράφο στην Ελλάδα, είναι οι χώροι. Αυτό που τους κρατάει όταν έρθουν, είναι το συνεργείο και οι χώροι. Αυτό που τους κάνει σκεπτικούς να μην έρθουν ή να φύγουν μια ώρα αρχύτερα είναι το κράτος. Ένα κράτος που μέχρι σήμερα είναι ασυνάρτητο, ασυντόνιστο και παράλογο. Αν θέλεις να κάνεις ταινία εποχής 1920 στην Πανεπιστημίου, δεν θα πάρεις ποτέ άδεια.-Στην Νέα Υόρκη μπορείς να κόψεις τη 5η Λεωφόρο, αρκεί να το ζητήσεις. Κοστίζει αλλά γίνεται. Ενώ εδώ δεν κοστίζει καθόλου και δεν γίνεται με κανένα τρόπο, ! Η μάλλον γίνεται.... αλλιώς! Παίρνεις 20 κομπάρσους, τους δίνεις 2-3 πλακάτ να παίζουν ότι είναι απολυμένοι της Ολυμπιακής, της ΔΕΗ, της ΟΛΜΕ και αυτομάτως η τροχαία κλείνει την λεωφόρο για 5 ώρες. Στο wrap τους κατευθύνεις στη Βουλή και επί τη ευκαιρία δίνεις και ένα αίτημα στον Υπουργό να σου “προχωρήσει” έναν άλλο χώρο για το γύρισμα της επομένης.... Όσο αφορά στου χώρους για κινηματογράφηση, είμαστε η απόλυτη χώρα του παραλόγου..... Στον απόλυτο σουρεαλισμό που επικρατεί, δίνεται άδεια για 2ωρη μετακόμιση από πολυκατοικία με διακοπή κυκλοφορίας, αλλά δυσκολεύονται οι αρχές να δώσουν διακοπή κυκλοφορίας στον ίδιο δρόμο, όταν είναι επί του δρόμου 150 άνθρωποι για γύρισμα, μεταξύ των οποίων και μερικοί Σταρ του Χόλιγουντ ασφαλισμένοι με εκατομμύρια δολάρια! “Ότι είναι καλό για τον τουρισμό , δεν είναι και για την κινηματογραφία”....ίσως ναι. Ωστόσο η κινηματογραφία βοηθάει τον Τουρισμό, κι εκείνος μπορεί να δώσει ώθηση στην κιν/φία. -Τώρα που ο ΕΟΤ είναι στο ίδιο Υπουργείο με το πολιτισμού, μπορεί να υποστηρίζει ο ΕΟΤ να υποστηρίζει όλα τα εκτός έδρας γυρίσματα...να επιδοτεί ξενοδοχεία, εισιτήρια, φόρους αεροδρομίων κλπ Υπάρχει δουλειά να γίνει πολλή και χρειάζεται μεθοδικότητα, επιμονή και υπομονή, κυρίως. Ας ελπίσουμε η τοποθέτηση διευθυντή σε αυτό το τμήμα να είναι η πρέπουσα. Ευχαριστώ για την προσοχή σας και συγχωρέστε με για το μακροσκελές πρώτο μέρος. Ελπίζω να έβαλα αρκετές προτάσεις ουσίας στον διάλογο. Πάρης Καραγιώργος Διευθυντής Παραγωγής