Υπουργείο Τουρισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΎΝΔΕΣΜΟΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΑΓΡΟΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 28 Φεβρουαρίου 2014, 04:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Από το 2007, έτος που συγκροτήθηκαν οι Περιφερειακές Ενώσεις Αγροτουρισμού και ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Ενώσεων Αγροτουρισμού Ελλάδος (ΣΕΑΓΕ), μέλος από το 2012 της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τουρισμού Υπαίθρου EUROZITES (με εκλεγμένο μέλος του ΣΕΑΓΕ στο Διοικητικό Συμβούλιό της, όπου εκπροσωπούνται 27 χώρες), καταναλώσαμε μέχρι σήμερα πολύ προσπάθεια και ενέργεια, σε συσκέψεις επί συσκέψεων, επί υπουργίας: Αβραμόπουλου, Φάνης-Πάλλη Πετραλιά, Σπηλιωτόπουλου, Γερουλάνου, Γκερέκου, Σκανδαλίδη, Νικητιάδη. Σπαταλήσαμε άπειρες ώρες σε ατέρμονες συζητήσεις, προετοιμάζοντας ένα θεσμικό πλαίσιο για τον τουρισμό υπαίθρου – αγροτουρισμό. Το 2012 κατατέθηκε σε διαβούλευση ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού που αφορούσε στον Τουρισμό – Υπαίθρου Αγροτουρισμό το οποίο παρά τις διαφορές μας, είχε λάβει σοβαρά υπ όψιν του τις συζητήσεις μας. Σήμερα, ενημερωθήκαμε από τα ΜΜΕ για το νέο νομοσχέδιο που βγήκε σε διαβούλευση, χωρίς να συμμετέχουμε σε καμία συζήτηση, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τη μέχρι τώρα προσέγγιση όχι μόνο του ΣΕΑΓΕ, αλλά και στελεχών αρμόδιων Υπουργείων, ΕΟΤ, ΕΛΟΤ, Πανεπιστημίου και άλλων εμπλεκόμενων φορέων πάνω στο θέμα αυτό. Θεωρούμε ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο: Είναι πρόχειρο , δεν λαμβάνει υπ όψιν του την Ελληνική πραγματικότητα και εξ αιτίας αυτού γίνεται λειτουργικά ανέφικτο. Επειδή στην Ελλάδα η ύπαιθρος είναι τεμαχισμένη σε μικρούς κλήρους με πολλούς ιδιοκτήτες, πρέπει να δώσουμε κίνητρα για συνέργεια, συνεργασία και ενασχόληση με συμπληρωματικές δράσεις. Δεν μπορεί να έχουμε ως πρότυπο το μοντέλο άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που μέσα από διαφορετικές ιστορικές συνθήκες (φεουδαρχίας) παρουσιάζει μεγάλες εκτάσεις που ανήκουν σε ελάχιστους ιδιοκτήτες και μπορούν να διαθέτουν «χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με αγροτικές εγκαταστάσεις». Η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης μονάδας που μπορεί να ανήκει σε έναν η σε περισσότερους ιδιοκτήτες και μπορεί να περιλαμβάνει, διαμονή, εστίαση, παραδοσιακά προϊόντα, αναψυχή, εκπαίδευση, επισκέψιμο κήπο, επισκέψιμη μονάδα μικρής παραγωγής , αποτελεί μια ιδανική μορφή αγροτουρισμού τώρα που και στην Ελλάδα έχει τεθεί στο επίκεντρο η γαστρονομία και τα προϊόντα των μικρών παραγωγών. Θα πρέπει να υπάρξει μία άδεια για όλες τις διαφορετικές δραστηριότητες μιας αγροτουριστικής επιχείρησης, να ιδωθεί επιτέλους ως ενιαία η επιχείρηση που μπορεί να προσφέρει πέρα από διαμονή, δραστηριότητες υπαίθρου η εστίαση η παραγωγή και διάθεση παραδοσιακών προϊόντων, ανεξαρτήτως εάν οι χώροι της είναι λειτουργικά ενοποιημένοι. Να σταματήσει ο κατακερματισμός και να δημιουργηθεί μέσω της συνέργειας ένα νέο τουριστικό προϊόν με εθνική ταυτότητα. Ο Αγροτουρισμός στην Ελλάδα πρέπει να δώσει ζωή στα εγκαταλελειμμένα χωριά, να δώσει κίνητρα για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου μέσω της πολυαπασχόλησης, διασώζοντας και προβάλλοντας την ιδιαίτερη ιστορική και πολιτιστική μας ταυτότητα. Η προσκόλληση σε ένα παρωχημένο τουριστικό μοντέλο, αφήνει τον ελληνικό τουρισμό ανοχύρωτο απέναντι στους κύριους ανταγωνιστές του, που προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία από αντίστοιχα καταλύματα. Τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήθηκαν αρκετές μονάδες στην ύπαιθρο μέσω ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και αρκετές από αυτές είναι πολύ σοβαρές. Οι ιδιοκτήτες τους δεν είναι αγρότες. Είναι δυνατόν αυτές να εξαιρούνται και να συζητάτε για αγροκτήματα που ούτε και αυτά ανήκουν σε αγρότες ; Πότε θα υπάρξει ένας σοβαρός σχεδιασμός; Πότε επιτέλους θα αρχίσει η ελληνική πολιτεία να σχεδιάζει λαμβάνοντας υπ όψιν το παρελθόν που η ίδια δημιούργησε, συνδέοντάς το με το μέλλον, διαθέτοντας γνώση σοβαρότητα και υπευθυνότητα ; Ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα όλο το κείμενο που αφορά στον Αγροτουρισμό , να συγκροτηθεί μία επιτροπή και να ξεκινήσει η συζήτηση από το σημείο που είχε μείνει αίωλη το 2012. Για το σκοπό αυτό, στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώνει ο ΣΕΑΓΕ, στις 2-5 Μαΐου στην Αρκαδία, με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των Ευρωπαϊκών Ομοσπονδιών και της EUROZITES, τα θέματα που θα μας απασχολήσουν θα είναι: 1. H έλλειψη θεσμικού πλαισίου στην Ελλάδα και τρόποι αντιμετώπισής της 2. Η εξωστρέφεια και προώθηση του Αγροτουρισμού όχι μόνο σε εκθέσεις του εξωτερικού, που ήδη συμμετέχουμε (π.χ. ΙΤΒ) αλλά και μέσω της δημιουργίας δικού μας τουριστικού γραφείου, στα πρότυπα σύγχρονων ευρωπαϊκών χωρών (Αυστρία, Γαλλία, κ.ά.) Μετά από σειρά ετών κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος σε επενδύσεις χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά, με συνέπειες καταστροφικές για το περιβάλλον και για την κοινωνία, με επιβράβευση των επιτήδειων και στην καλύτερη περίπτωση αγνόηση των γνήσιων εκφραστών του χώρου αυτού, έστω και την έσχατη στιγμή, η ελληνική πολιτεία έχει την πολιτική και ηθική υποχρέωση να στηρίξει το μοντέλο τουρισμού που βοηθάει στην ανάπτυξη της υπαίθρου, περιορίζει τις ανισότητες μεταξύ πόλης και χωριού, συνδέει την γεωργική παραγωγή με τον τουρισμό, συμβάλλοντας μέσω της ανασυγκρότησης και διάσωσης της υπαίθρου, στην συνολική οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη που τόσο έχουμε ανάγκη. Ως επιχειρηματίες στο χώρο του τουρισμού, θεωρούμε ως τουρισμό υπαίθρου η αγροτουρισμό την ήπια εναλλακτική μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο, που έχει ως στόχο : 1. Να γνωρίσει ο επισκέπτης τον αγροτικό χώρο, τα πολιτισμικά στοιχεία και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του, τις αγροτικές ασχολίες, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων. 2. Να φέρει τον επισκέπτη σε επαφή με τη φύση καθώς και με τις δραστηριότητες στην ύπαιθρο, στις οποίες θα μπορεί να συμμετέχει, να ψυχαγωγηθεί και να νοιώσει τη χαρά της περιήγησης, της γνώσης, της πληροφόρησης και της ανακάλυψης. 3. Να κινητοποιήσει τις παραγωγικές, πολιτισμικές και αναπτυξιακές δυνάμεις του τόπου, συμβάλλοντας έτσι στην αειφόρο οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του αγροτικού χώρου. Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός μπορεί να συντελέσει καίρια στη δημιουργία της νέας ισορροπίας αστικού – αγροτικού χώρου, συμβάλλοντας στην άρση της απομόνωσης της υπαίθρου και στην αξιοποίηση του ενδογενούς της δυναμικού, ενισχύοντας την πολυαπασχόληση. Μπορεί να στηρίξει την ανανέωση της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, στην παραγωγή ποιοτικών, παραδοσιακών προϊόντων, με έμφαση στη βιολογική και βιοδυναμική γεωργία, στα οποία η χώρα μας μπορεί να γίνει πραγματικά ανταγωνιστική. Στην Ελλάδα ο αγροτουρισμός συνδέθηκε εκ των πραγμάτων με τη διαμονή σε κάποιο ξενώνα που ως επί το πλείστον βρίσκεται εντός του αγροτικού οικισμού. Η διαμονή αυτή συνδυάζεται όχι τόσο με τη συμμετοχή στην αγροτική παραγωγική δραστηριότητα, όσο με τη ζωή σε κοινότητα (ζωή σε παρέα, επανασύνδεση με την ευρύτερη οικογένεια, επαφή με τους γείτονες) και τη συμμετοχή στην καθημερινή ζωή και στον παραδοσιακό πολεοδομικό χώρο της κοινότητας (πλατεία, εκκλησία, καφενείο, ταβέρνα). Αυτό το κοινοτικό στοιχείο, που τόσο πολύ λείπει από τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων και ιδιαίτερα από τα παιδιά και τους νέους, είναι το στοιχείο που προσδιορίζει την ιδιαίτερη ταυτότητα του τουρισμού υπαίθρου και αγροτουρισμού και μπορεί να αποτελέσει το κατ εξοχήν συγκριτικό πλεονέκτημά του. Από κει και πέρα άλλα βασικά στοιχεία είναι η γνωριμία με την τοπική γαστρονομία και τα τοπικά ήθη και έθιμα (γιορτές, πανηγύρια κ.ά.), τα τοπικά προϊόντα καθώς επίσης η ανακάλυψη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της ευρύτερης περιοχής και η συμμετοχή σε δραστηριότητες στην ύπαιθρο (πεζοπορία, δράσεις περιπέτειας, κ.ά.) Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός, συμβάλει στην ανασυγκρότηση της υπαίθρου με τους ακόλουθους τρόπους: 1. Προσφέρει εναλλακτικές λύσεις απασχόλησης σε τμήματα του πληθυσμού που είτε δεν μπορούν να ζήσουν με μόνες τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, είτε ζουν σε αστικά κέντρα και θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην ύπαιθρο αναζητώντας μια διαφορετική ποιότητα ζωής. Μπορεί επίσης να συμβάλλει στη συντήρηση παραδοσιακών μορφών αγροτικής απασχόλησης. 2. Συντελεί στη βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος, είτε άμεσα, ως πρόσθετος πόρος στο εισόδημα των αγροτών που ασχολούνται συμπληρωματικά, είτε έμμεσα, συμβάλλοντας στη γενικότερη εισροή χρήματος στην περιοχή. 3. Μπορεί με την κατάλληλη πολιτική, να λειτουργήσει ως άμεσης απόδοσης και αποτελεσματικότητας μηχανισμός εμπορίας, προώθησης και προβολής αγροτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Ιδιαίτερα μπορεί να συμβάλει στην προβολή και προώθηση αυθεντικών τοπικών και βιολογικών προϊόντων με χαρακτηριστικά ποιότητας, υγιεινής και επωνυμίας (ΠΟΠ, κ.ά.) 4. Μπορεί να προωθήσει νωπά η μεταποιημένα προϊόντα για την άμεση και διαρκή κάλυψη των αναγκών των επισιτιστικών τμημάτων ενός μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων. 5. Μπορεί να συμβάλλει στην διάσωση και του ελληνικού τουρισμού, καθώς εμπλουτίζει το εθνικό τουριστικό βιομηχανικό προϊόν και με τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, το καθιστά πιο ελκυστικό, περισσότερο διαφοροποιημένο και πιο ανταγωνιστικό στη διεθνή τουριστική αγορά. Συμβάλλει στη μετατροπή του τουρίστα σε ταξιδιώτη, περιηγητή και οδοιπόρου προσφέροντας τη δυνατότητα απόκτησης ενός μοναδικού βιώματος. Μέσω του τουρισμού υπαίθρου η αγροτουρισμού, αξιοποιούνται αποτελεσματικά και αναδεικνύονται σε πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους και σε συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής υπαίθρου βασικά εγγενή χαρακτηριστικά της, όπως η κοινοτική δομή και παράδοση, η καθημερινή ζωή στα χωριά, η αυθεντικότητα, η ποιότητα, οι μορφές διατροφής, η πολιτιστική κληρονομιά, το φυσικό κάλλος, η βιοποικιλότητα. Η αναπτυξιακή σημασία αυτών των πόρων συνίσταται τόσο στη δυνατότητά τους να παράγουν οικονομική αξία στο πλαίσιο μιας πολιτικής αειφόρου εκμετάλλευσής τους, όσο και ως στοιχεία μιας ιδιαίτερης ταυτότητας που βασίζεται σε άλλες αξίες και άλλα πρότυπα ζωής και εργασίας, διαφορετικά απ αυτά των μεγάλων αστικών κέντρων. Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός ενισχύει τον κοινωνικό ιστό, μέσω της συνέργειας και συνεργασίας μικρής κλίμακας διαφορετικών επιχειρήσεων που όλες μαζί δημιουργούν μια ενότητα και ένα τελικό προϊόν (παραδοσιακοί ξενώνες, αγροκτήματα, παραδοσιακές ταβέρνες, μικρά επισκέψιμα οινοποιεία, μικρά επισκέψιμα ελαιουργεία, χώροι μεταποίησης, φούρνοι, τυροκομεία, χώροι πώλησης με πιστοποιημένα βιολογικά τοπικά προϊόντα, τεχνήματα, χώροι τέχνης και πολιτισμού). Ο επισκέπτης έτσι αποκτά ένα ξεχωριστό βίωμα που τον ωθεί να αναζητήσει τη συνέχειά του στο χρόνο. Έτσι οι επισκέπτες μας αυξάνονται και έρχονται κατ εξακολούθηση. Για μας, ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός είναι φιλοσοφία και τρόπος ζωής. Είναι η διάσωση της ταυτότητάς μας. Πιστεύουμε ότι προστατεύοντας το φυσικό τοπίο, τη βιοποικιλότητα, την αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, προσφέροντας τοπικά βιολογικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, προβάλλοντας τις πολιτισμικές μας ιδιαιτερότητες, τον πλούτο της ιστορίας μας, την ελληνική φιλοξενία. Δημιουργείται έτσι ο «μύθος», άμεσα συνυφασμένος με την ταυτότητά μας, θεμέλιος λίθος για μια ουσιαστική αναπτυξιακή πρόταση, ικανή να μας οδηγήσει σε διέξοδο από την σημερινή κρίση. Συνημμένα σας αποστέλλουμε τα ελάχιστα κριτήρια που έχουμε επεξεργαστεί, βάσει των οποίων εντάσσουμε στον τουρισμό υπαίθρου – αγροτουρισμό, επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα, με στόχο κατ αρχήν να ξεκαθαρίσει το τοπίο και στην συνέχεια θα ακολουθήσει η ποιοτική κατάταξή τους από ομάδα αξιολογητών. Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε πληροφορία. Εκ μέρους του ΣΕΑΓΕ Πρόεδρος Νίκος Φραντζεσκάκης Εκ μέρους της Ένωσης Αγροτουρισμού Κρήτης Πρόεδρος Κορίννα Μηλιαράκη Eκ μέρους της Ένωσης Πελοποννήσου Πρόεδρος Πάνος Πούλος Εκ μέρους της Ένωσης Ιονίων Νήσων Πρόεδρος Παναγής Μεταξάτος Εκ μέρους της Ένωσης Ανατολ.Μακεδονίας Θράκης Ανδρονίκη Δισλία Εκ μέρους της Ένωσης Δυτ.Μακεδονίας Θεόδωρος Βασιλείου