Αρχική Θεματικός τουρισμός – Ειδικές μορφές τουρισμούΆρθρο 01 – ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Αντώνης Πετρόπουλος - ECOCLUB | 27 Ιουνίου 2018, 13:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Πετρόπουλος - ECOCLUB' | 27 Ιουνίου 2018, 13:04

    1. Η επιλογή και κατηγοριοποίηση των Ειδικών/Θεματικών Μορφών Τουρισμού είναι τελικά αυθαίρετη, με πολλές παραλείψεις ή κατατάξεις κάτω από λάθος κατηγορίες (π.χ. Θρησκευτικός/Προσκυνηματικός Τουρισμός, Τουρισμός Ευεξίας, Θαλάσσιος Τουρισμός, Βιομηχανικός Τουρισμός, Τουρισμός Ορνιθοπαρατήρησης, Τουρισμός Αλληλεγγύης, Τουρισμός ΛΟΑΤΚΙ, Περιπατητικός Τουρισμός, Αρχαιολογικός Τουρισμός, Τουρισμός Γυμνιστών, City Breaks, Σκοτεινός Τουρισμός/Θανατουρισμός (Dark Tourism), Αστροτουρισμός, Γεωτουρισμός, Τουρισμός σε Προστατευόμενες Περιοχές, Κατασκηνωτικός Τουρισμός, Τουρισμός με Τροχόσπιτα, Ποδηλατικός Τουρισμός, Κυνηγετικός κ.α.), και διάφορες συγχύσεις (πχ συγχέεται ο Οικοτουρισμός/Πράσινος Τουρισμός με τον Φυσιολατρικό (ο οποίος δεν αναφέρεται καν) ενώ ο Οικοτουρισμός/Οικολογικός Τουρισμός είναι συνώνυμος με τον Αειφορικό και τον Υπεύθυνο Τουρισμό, , ανακατεύεται ο Τουρισμός Περιπέτειας με τον Αθλητικό, ενώ η όλη συζήτηση για τον Τουρισμό Υπαίθρου είναι άσκοπη καθώς αυτός (διεθνώς) δεν ορίζεται επακριβώς θεματικά ή γεωγραφικά (άραγε τι δεν είναι ύπαιθρος σε μια χώρα όπως η Ελλάδα;). Καλύτερα να μην οριζόταν καμμία μορφή τουρισμού, εξάλλου στην πραγματικότητα ο κάθε τουρίστας και η κάθε δραστηριότητα σχετίζεται με πολλές ειδικές μορφές ταυτόχρονα, εκτός από αυτές που ο νομοθέτης θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει ειδική άδεια, όχι για λόγους φοροεισπρακτικούς ή συντεχνιακούς, αλλά για λόγους ατομικής ασφάλειας των τουριστών. 2. Ο ορισμός κάθε ειδικής μορφής τουρισμού στο κείμενο είναι επίσης αυθαίρετος (και συνάμα περιοριστικός - πχ ένα φεστιβάλ αγροτουρισμού-αγροτουριστικών προιόντων & παράλληλων καλλιτεχνικών & αθλητικών εκδηλώσεων σε μια πόλη της Κρήτης σε πόσες ειδικές μορφές τουρισμού εμπίπτει;) καθώς δεν περιέχει παραπομπές σε διεθνείς συμφωνίες και παγκόσμια αποδεκτούς ορισμούς, είτε του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού η των αντίστοιχων διεθνών ενώσεων που υπάρχουν για αυτές τις ειδικές μορφές τουρισμού. 3. Χρησιμοποιείται o ασαφής όρος Bιωσιμότητα (Viability) αντί της παγκοσμίως χρησιμοποιούμενης Αειφορίας (Sustainability) 4. Υπάρχει μια περίεργη απαίτηση για τον Συνεδριακό Τουρισμό η οποία μάλλον παραπέμπει σε συντεχνιακές πιέσεις. Ποιός θα απαγορεύσει σε ένα φορέα, εταιρεία, δήμο, ΜΚΟ, ή πανεπιστήμιο να διοργανώσει συνέδριο σε ένα ξενοδοχείο; 5. Το μόνο κάπως επεξεργασμένο σημείο του νομοσχεδίου αφορά τον Αγροτουρισμό.Είναι σίγουρα ξεπερασμένη η άποψη ότι ο Αγροτουρισμός πρέπει να παρέχεται μόνο από Αγρότες και να συνδέεται με την (εμπορική;) παραγωγή προιόντων. Αντίστοιχα και ότι ο Οινικός Τουρισμός αφορά μόνο τα Οινοποιεία... 6. Αν ο σκοπός είναι η αδειοδότηση των επιχειρήσεων σε συγκεκριμένες ειδικές μορφές τουρισμού (πχ καταδυτικός, τουρισμός σε εθνικά πάρκα), για λόγους ασφαλείας (πνιγμός, τραυματισμός, περιορισμός λαθροθηρίας) και προστασίας του δημοσίου συμφέροντος (αρχαιοκαπηλία, δασικές πυρκαγιές), τότε ο νόμος θα έπρεπε να περιλαμβάνει περισσότερες λεπτομέρειες για το ποιος φορέας θα κάνει την αδειοδότηση και με ποια κριτήρια - αλλιώς είναι απλά μια άσκοπη γραφειοκρατική άσκηση. Ποιος θυμάται άραγε την αντίστοιχη διαβούλευση του 2011 για τον Τουρισμό Υπαίθρου; 7. Δεν αναφέρεται καν το μοντέλο της AirBnb / βραχυχρόνιων τουριστικών ενοικιάσεωνν, το οποίο είναι συνδεδεμμένο με τον Τουρισμό για Μεμονωμένους Τουρίστες (Independent Tourism), τον Τουρισμό City Breaks κλπ. 8. Στο συνημμένο περιέχεται μια ειδική μορφή τουρισμού αμφιβόλου νομιμότητος, σύμφωνα με τον ΚΟΚ, (off-road jeeping !) και σίγουρα καθόλου συμβατής με την έννοια της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. 9. Θα έπρεπε να υπήρχε αναφορά στο Περιβαλλοντικό Σήμα της Ε.Ε. (EU Ecolabel) το οποίο σίγουρα έχει σχέση με την ποιότητα, την ασφάλεια και τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις των ειδικών μορφών τουρισμού. 10. Τέλος, θεμιτή η έμφαση στην ασφάλεια, ποιότητα και τον έλεγχο της νομιμότητας, αλλά χρειάζεται πολλή προσοχή για να μην οδηγήσουμε μέσω υπερβολικών γραφειοκρατικών και φοροεισπρακτικών απαιτήσεων, ΚΑΙ τον κλάδο (και υπό κλάδους και όμορους κλάδους) του Τουρισμού, ο οποίος αποτελεί μοναδική όαση της οικονομίας μας και δημιουργός θέσεων εργασίας, αυτο-απασχόλησης και μικρο-επιχειρηματικότητας για τους νέους/νέες, στην υπερσυγκέντρωση και τελικά τον έλεγχο από δυο-τρεις πολυεθνικές.