Αρχική Ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού, ρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων, σήμα πιστοποίησης glamping και λοιπές διατάξειςΆρθρο 8 Νεότερα ναυάγιαΣχόλιο του χρήστη Ερρίκος Κρανιδιώτης | 26 Φεβρουαρίου 2020, 13:02
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ερρίκος Κρανιδιώτης' | 26 Φεβρουαρίου 2020, 13:02

    Αναφορικά με το άρθρο 8, παράγραφος 1 αναφέρω τα εξής : Δεδομένου ότι επιτρέπεται η εκπαίδευση για καταδύσεις σε μεγάλα βάθη τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό , όπου απαιτείται ειδικός εξοπλισμός και ειδική εκπαίδευση,, θα πρέπει να αναγνωριστεί το κίνητρο πίσω από αυτή την δράση. Η αγάπη για τη θάλασσα και για τα νεότερα βυθισμένα κατάλοιπα (ναυάγια) επιτρέπει σε μικρό μεν ποσοστό να επισκεφτεί και να εξερευνήσει τέτοια υποβρύχια μνημεία. Πολλοί γνωστοποιούν τα αποτελέσματα της ερασιτεχνική τους δράσης, ενημερώνοντας όχι μόνο τις αρμόδιες αρχές αλλά και εμμέσως προστατεύοντας το νεότερο μνημείο (ναυάγιο) ευαισθητοποιώντας την καταδυτική κοινότητα. Οι βαθιές καταδύσεις, για παράδειγμα σε βάθη άνω των 60 μέτρων που βρίσκονται κάποια από τα ναυάγια στα οποία αναφέρεται το άρθρο αυτό είναι απαιτητικές, χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία. Αναρωτιέμαι λοιπόν το εξής: Έχει ή θα γίνει κάποια έρευνα προκειμένου να εξακριβωθεί πόσοι πάροχοι καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερης ή αυτόνομης κατάδυσης στην Ελλάδα πληρούν τις προϋποθέσεις να παρέχουν καθοδηγούμενες τεχνικές καταδύσεις σε τέτοια βάθη; Δηλαδή των 80, 90, και αρκετές φορές πέρα των 100 μέτρων. Τι γίνεται στην περίπτωση που κανένας πάροχος δεν μπορεί η δεν θέλει (να αναλάβει το ρίσκο) να προσφέρει συνοδεία σε αυτά τα βάθη; Και τι γίνεται και στην περίπτωση άμα είναι μόνο ένας; Δηλαδή μονοπώλιο. Ως νεότερος τεχνικός δύτης στον χώρο κατανοώ ότι ο νομοθέτης ίσως θέλει να ορίσει ένα πλαίσιο στο οποίο υπάρχει έλεγχος ως προς την επισκεψιμότητα. Μία πρόταση θα ήταν να καταθέτουν οι τεχνικοί δύτες διαδικτυακά σε μητρώο την ημερομηνία και το ναυάγιο το οποίο σκοπεύουν να επισκεφτούν. Η επώνυμη δήλωση προς τον φορέα, θα επιτρέψει στο κράτος να έχει απόλυτο έλεγχο των πιστοποιημένων δυτών που θα πραγματοποιούν τις εν λόγω καταδύσεις. Αντιθέτως η υποχρέωση να πραγματοποιείται κατάδυση σε αυτά τα ναυάγια μόνο μέσω των επαγγελματιών του χώρου δεν απελευθερώνει αλλά περιορίζει την πρόσβαση στους περισσότερους ‘Έλληνες τεχνικούς αυτοδύτες. Το προνόμιο αυτό θα είναι των ολίγων. Είναι κρίμα να βάζουμε τέτοιους περιορισμούς σε ανθρώπους που πραγματικά έχουν κάνει θυσίες, έχουν αναδείξει τα ναυάγια αυτά στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (συνέδρια, παρουσιάσεις, δημοσιεύσεις, κ.τ.λ.) και αγαπάνε την τεχνική κατάδυση στην χώρα τους. Τα ναυάγια αυτά στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν ανακαλυφθεί, ταυτοποιηθεί, και προβληθεί από τους ανθρώπους τους οποίους τώρα θέλετε με το παρόν νομοσχέδιο να αποκλείσετε στο μέλλον. Ποιος είναι αλήθεια ο σκοπός, ένας πιστοποιημένος δύτης από αναγνωρισμένο οργανισμό που πληρεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος (να παρέχει την απαιτούμενη εκπαίδευση), να χρειάζεται συνοδεία στα εν λόγο ναυάγια από πάροχο; Πέρα από το οικονομικό όφελος το οποίο θα εξυπηρετεί τον πάροχο δεν βλέπω άλλο σκοπό. Ένα τελευταίο ερώτημα, όσον αφορά την ανακάλυψη νέων ναυαγίων που δεν έχουν έρθει ακόμα στο φώς, θα επιμεληθεί για αυτήν ο εκάστοτε καταδυτικός πάροχος; Με εκτίμηση Ερρίκος Κρανιδιώτης