Υπουργείο Τουρισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Λύκος' | 28 Φεβρουαρίου 2020, 10:26

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα συμφωνήσω με της προηγούμενες αναφορές προσθέτοντας την άποψη μου. Το να ειναι ελεγχόμενη η πρόσβαση σε "αρχαιά" Ναυάγια ειναι κατανοητό. Αν και το πώς ενα ναυάγιο 50 ετών είναι αρχαίο για εμένα προσωπικά μου φαίνεται περίεργο. Οι κατάδυσης αυτού του τύπου, έτσι και αλλιώς γίνονται στην μαζική τους μορφή με καταδυτικούς παρόχους Όπου ο πάροχος μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του, το κάνει έτσι και αλλιώς (ανεξέλεγκτα). Η ζημιά γίνεται από τους επισκέπτες που δεν γνωρίζουν την αξία αυτού που βλέπουν. Οι δύτες που εν γνώση τους και με ίδιο κόπο και έξοδα επισκέπτονται τα ναυάγια αυτά, είναι αυτοί που πραγματικά προστατεύουν και αναδεικνύουν το ιδιο το ναυάγιο. Με τον περιορισμό της εκμετάλλευσης των ναυαγίων από καταδυτικούς παρόχους το μόνο που γίνεται είναι να δημιουργούμε ένα κλειστό επάγγελμα από εκεί που δεν υπάρχει. Και περνώντας στους παρόδους ρωτώ. Τι υποχρεώσεις θα έχουν? Αφού μιλάμε για βαθιές καταδύσεις, θα υποχρεωθούν να έχουν μέτρα ασφάλειας για τις βουτιές αυτές (θαλάμους κλπ)? Αν όχι (δεν πιστεύω ότι υπάρχει παροχος που να μπορέσει/δύναται να το υποστηρίξει αυτό οικονομικά) γιατί να έχουν την αποκλειστικότητα έτσι και αλλιώς? Αν ο σκοπός είναι ο έλεγχος της επισκεψημότητας, που ελπίζω αυτός να είναι ο λόγος, μπορεί να γίνει υποχρεωτική η έγγραφη ενημέρωση του λιμενικού από την ομάδα που βρίσκεται στο ναυάγιο. Στην περίπτωση που ενα ναυάγιο γεμήσει απο απορύμματα (δύχτια, σακούλες, πλατικά κλπ) γιατι να μήν επιτρέπεται η απομάκρινση αυτών απο επισκέπτες. Ενα μέτρο που θα συμβάλει πολύ στην βιοποικιλότητα και την προστασία του ιδίου του ναυαγίου θα είναι η απαγορευση της αλιείας σε μια προσδιορισμένη ακτίνα. Ναυάγια όπως το Zenobia στην Κύπρο είναι παραδείγματα τεχνητών ηφάλων αυτού του είδους. Στην διάθεσή σας.