Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΆρθρο 29 Διεύθυνση Διεθνούς Φεστιβάλ ΚινηματογράφουΣχόλιο του χρήστη Kostas Ef | 3 Νοεμβρίου 2010, 13:20
  • Σχόλιο του χρήστη 'Kostas Ef' | 3 Νοεμβρίου 2010, 13:20

    (Πίσω τελικά από κλειστές πόρτες…;) Ποια είναι η πολιτική του νέου Νόμου για τα Φεστιβάλ ανά την Περιφέρεια; Γιατί καταργεί τον κορυφαίο θεσμό των κρατικών βραβείων ποιότητος, η ποιο σημαντική εκδήλωση στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης; Γιατί δεν αντικαθιστά τα κρατικά βραβεία ποιότητος με το αίτημα χρόνων για Ελληνικό Φεστιβάλ παράλληλα με το Διεθνές; Γιατί δεν προβλέπει δημιουργία πόλου παραγωγής στην Θεσσαλονίκη, ενώ ήταν αίτημα χρόνων όλης της κινηματογραφικής κοινότητας της Θεσσαλονίκης και Β. Ελλάδος; Ποια είναι η πολιτική για τις κινηματογραφικές λέσχες ανά την περιφέρεια; Εδώ αξίζει να αναφέρουμε σημείο της ομιλίας του Υπουργού Πολιτισμού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Παύλου Γερουλάνου: «….το 2009 θα μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου και της τέχνης στην Ελλάδα: είναι η χρονιά που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής που η τέχνη σιγούσε. Διότι αυτό συνέβη. Αποδεχόμενη το φίμωτρο της κρατικής χρηματοδότησης η τέχνη στην Ελλάδα έπαψε να δαγκώνει. Έπαψε να αμφισβητεί την εξουσία. Έπαψε να διαμαρτύρεται. Έπαψε να ρωτάει….» Κύριε Υπουργέ, τώρα πως θα δαγκώνει η τέχνη και πως θα αμφισβητεί την εξουσία; Που η ίδια η εξουσία θα διορίζει το Γενικό Διευθυντή του Ε.Κ.Κ., τους Διευθυντές των τριών διευθύνσεων, και θα διορίζει ολόκληρο το Διοικητικό Συμβούλιο; Πώς θα αντιστέκεται; Πως θα διαμαρτύρεται; Αφού η εξουσία που δίνει τα χρήματα, η ίδια η εξουσία θα καθοδηγεί το που πάνε τα χρήματα; Γιατί καταργεί τον έλεγχο του Ε.Κ.Κ και του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης καταργώντας τις Γενικές Συνελεύσεις και τα Διοικητικά Συμβούλια με τους αιρετούς εκπροσώπους; Αλήθεια, διερωτηθήκαμε τι σόι ρατσισμός είναι αυτός εναντίον των εκπροσώπων των φορέων που περιορίζει το δικαίωμα του «συνδικαλίζεσθαι» στο «συνέρχεσθαι» και όχι και στην εκπροσώπησή μας στο «γίγνεσθαι», που ευαγγελίζεται το Νομοσχέδιο; Σε άλλο σημείο της ομιλίας του Ο Υπουργός Πολιτισμού πέρσι στην Θεσσαλονίκη, αναφέρει: «Τέρμα πια οι διαπραγματεύσεις πίσω από κλειστές πόρτες. Κάθε ιδέα ευπρόσδεκτη, κάθε κριτική επίσης». Αν ίσχυε αυτό, τότε γιατί εδώ και έναν χρόνο ο Υπουργός δεν έχει δεχτεί κανένας από την κινηματογραφική κοινότητα και γιατί δημιούργησε μια επιτροπή εν κρυπτώ για να σχεδιάσει το νέο Νόμο, πίσω τελικά από κλειστές πόρτες…. ; Ο νόμος αυτός θα έπρεπε να διαδεχθεί αντάξια τον Νόμο της αείμνηστης Μελίνας, ο οποίος οδηγεί την ελληνική κινηματογραφία για δεκαετίες και μάλιστα προβάλλει, μέχρι και σήμερα, την χώρα μας στο εξωτερικό. Θεσ/νίκη 2 Νοεμβρίου 2010