Αρχική Ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού, ρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων, σήμα πιστοποίησης glamping και λοιπές διατάξειςΆρθρο 41 Προσωπικό καταλύματος στο οποίο λειτουργεί κολυμβητική δεξαμενήΣχόλιο του χρήστη Φωής Δημήτριος | 6 Μαρτίου 2020, 12:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φωής Δημήτριος' | 6 Μαρτίου 2020, 12:10

    Το άρθρο για τις κολυμβητικές δεξαμενές δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που θέλει να επιλύσει. 1) Οικονομικά, οι επιχειρήσεις ενοικιαζομένων δωματίων και διαμερισμάτων είναι αδύνατον να αντέξουν την οικονομική επιβάρυνση. Για τη λειτουργία της κολυμβητικής δεξαμενής χρειάζονται 2 βάρδιες ανά ημέρα, που με τα ρεπό σημαίνει 3 μόνιμοι ναυαγοσώστες σε κάθε κατάλυμα, που μισθολογικά (μισθός, ΦΜΥ, ένσημα) μεταφράζεται σε περίπου 25.000 ευρώ ετησίως, για επιχειρήσεις που λειτουργούν 6 μήνες. Το κόστος αυτό είναι αδύνατον να καλυφθεί, ειδικά από επιχειρήσεις που έχουν μέχρι 20 δωμάτια. 2) Για τη νόμιμη λειτουργία των κολυμβητικών δεξαμενών σε ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια και διαμερίσματα θα χρειαστούν περίπου 70.000-100.000 πιστοποιημένοι ναυαγοσώστες. Πού θα βρεθούν; 3) Όλοι οι επιχειρηματίες αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική είναι η ασφάλεια στις τουριστικές εγκαταστάσεις και κανείς δε θέλει να γίνει οποιοδήποτε θανατηφόρο ατύχημα. Ωστόσο οι πνιγμοί στις πισίνες σε όλη την Ελλάδα είναι περίπου 2-5 ανά έτος, ενώ 250-300 άτομα χάνουν τη ζωή τους ετησίως από πνιγμό στις Ελληνικές θάλασσες. Η Ελλάδα βρίσκεται κάθε χρόνο στις πρώτες 3-5 θέσεις της ΕΕ με θανάτους από πνιγμό, έχοντας 2.5-2.9 πνιγμούς ανά 100.000 κατοίκους, όταν ο μέσος όρος της ΕΕ είναι 1.1. Μήπως να κοιτάξουμε να μειώσουμε αυτόν τον θλιβερό συντελεστή και να υποχρεωθούν οι δήμοι να έχουν ναυαγοσώστη σε κάθε παραλία που έχει πολλούς επισκέπτες; Μήπως εκεί οι ναυαγοσώστες χρειάζονται περισσότερο; Στηρίζω κι εγώ την πρόταση της ΣΕΤΚΕ για το νομοσχέδιο και είμαι αισιόδοξος ότι θα γίνει αντιληπτό το δίκαιο αίτημα των επιχειρηματιών του κλάδου.