Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΆρθρο 2 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ | 3 Νοεμβρίου 2010, 16:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ' | 3 Νοεμβρίου 2010, 16:17

    «Κινηματογραφικό Έργο» ορίζεται το έργο που αποτυπώνεται ή καταγράφεται σε υλικό κινούμενης εικόνας ή εικόνας και ήχου οποιασδήποτε διάρκειας και επί οποιουδήποτε μέσου, όποιες και αν είναι οι μέθοδοι, τα μέσα και τα υλικά, που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή, την αναπαραγωγή ή την προβολή του, ειδικότερα δε τα έργα μυθοπλασίας, μικρού μήκους, κινουμένων σχεδίων και τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ), πειραματικής ή όποιας άλλης μορφής που προέρχονται έστω και από ανάμειξη μερικών ή όλων των προηγουμένων ειδών (εκτός των απαγορευμένων στη σχετική παράγραφο και εδάφιο του εδώ νόμου) το οποίο προορίζεται για διανομή και προβολή στις κινηματογραφικές αίθουσες. «Κινηματογραφική Ταινία» ορίζεται κάθε αντίτυπο όμοιο με το πρωτότυπο αναφορικά με το περιεχόμενό του σε φορέα αναλογικής (σελουλόιντ) ή ψηφιακής μορφής της πιο υψηλής ανάλυσης που προσφέρει η τεχνολογία αιχμής (2Κ ή 4Κ κ.ο.κ.) ενός ολοκληρωμένου κινηματογραφικού έργου (μυθοπλασίας, μικρού μήκους, κινουμένου σχεδίου, τεκμηρίωσης, πειραματικής ή όποιας άλλης μορφής που προέρχονται έστω και από ανάμειξη μερικών ή όλων των προηγουμένων ειδών), διάρκειας άνω των 70 λεπτών, που προορίζεται για διανομή και προβολή στις κινηματογραφικές αίθουσες. Σε κάθε αντίτυπο διατηρούνται όλα τα δικαιώματα σχετικά με την οικονομική εκμετάλλευσή του. Για να υπάρχουν κίνητρα για την παραγωγή, διανομή, διεθνή προώθηση και προβολή των ΤΑΙΝΙΩΝ ΜΙΚΡΟΥ αλλά και ΜΕΣΑΙΟΥ ΜΗΚΟΥΣ και να υπάρχει αντίστοιχη μέριμνα, εφάμιλλη των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων δεδομένων της αγοράς πρέπει ΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΕΓΚΥΡΩΝ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, ΤΗΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Οι λόγοι είναι απλοί για τον νέο αυτό ορισμό: εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια υπάρχει η τάση ορισμού της ταινίας μικρού Μήκους, ως πριμοδοτούμενης εθνικά / ευρωπαϊκά / φεστιβαλικά και οριζόμενης βάσει της διάρκειάς της με ανώτατη εκείνη των15 λεπτών. Η πορεία της διανομής και προώθησης μιας ταινίας μικρού μήκους διεθνώς διαγράφεται από το γεγονός ότι προβάλλεται αρχικά σε εθνικά και διεθνή φεστιβάλ, μετά στον κινηματογράφο, εφόσον αυτό προβλέπεται και επιδοτείται από την εκάστοτε εθνική νομοθεσία, ακολούθως στην τηλεόραση και μετά σε διάφορα άλλα κυκλώματα προβολών (κινηματογραφικές λέσχες, παράλληλα κυκλώματα κλπ.). Πρόσθετη καταξίωση αποτελεί το γεγονός εκτός του ότι δρέπει βραβεία, διακρίσεις από τα φεστιβάλ, όταν βρίσκει το δρόμο της στην κινηματογραφική αίθουσα και στην τηλεόραση. Βασικά μια ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ στο διεθνές στερέωμα είναι και μια φοιτητική ταινία. Είναι κοινό μυστικό στην εκπαιδευτική κοινότητα των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων Κινηματογράφου διεθνώς, ότι για νέους φοιτητές-κινηματογραφιστές είναι υπεραρκετά τα 15 λεπτά για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους και να δείξουν τι ταλέντο διαθέτουν. Επειδή μιας ταινία ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ πρέπει να βρει την επαφή της και με το κοινό εκτός της προβολής της στα φεστιβάλ και στην κινηματογραφική αίθουσα αλλά και στην τηλεόραση πρέπει να υπάρχει κίνητρο για τους διανομείς να την προτάξουν της προβολής μιας μεγάλου μήκους χωρίς να «ξεχειλώσει» η διάρκεια ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΟΎ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ τις 2 ώρες. Έτσι κατέληξε διεθνώς να επικρατεί η διάρκεια των 15 λεπτών ως εκείνη που προκρίνεται για χρηματοδότηση από εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα. Αυτό επιβεβαιώνεται και στην διεθνή πρακτική αν λάβουμε υπόψιν μας, ότι τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ στα επίσημα διαγωνιστικά τους προγράμματα (Κάννες, Βερολίνο, Βενετία, Κλερμόντ Φεράν κλπ.) έχουν ως περιορισμό την ανώτατη διάρκεια των 15 λεπτών (με τάση να επιλέγουν τις πιο σύντομες ανάμεσα σε 9-12 λεπτά), ότι τα διεθνή τηλεοπτικά κανάλια προτιμούν για τις ζώνες προβολής τους (“slots” συνήθως 45-60 λεπτά) όσο πιο σύντομες ταινίες μικρού μήκους γίνεται για να προβληθούν όσο το δυνατόν περισσότερες σε αυτή τη διάρκεια και την προθυμία των διανομέων / αιθουσαρχών να προβάλλουν αντί της διαφήμισης πριν την κυρίως ταινία σύντομες μόνο ταινίες μικρού μήκους. Αυτό έχουν ακολουθήσει οι κινηματογραφικοί νόμοι ευρωπαϊκών χωρών ιδιαίτερα της Γερμανίας και έχουν με αυτή τη συνειδητή απόφαση καταφέρει να «στήσουν» εδώ και 25 χρόνια ένα ώριμο και εξαιρετικά επιτυχημένο μοντέλο χρηματοδότησης, παραγωγής, προώθησης, διανομής και προβολής ταινιών μικρού μήκους σε φεστιβάλ με πολλά βραβεία, διακρίσεις και όσκαρ. Ως εκ τούτου εισάγονται οι ΟΡΟΙ: Μικρού Μήκους είναι κάθε ταινία διάρκειας έως 15 λεπτά, που δύναται να είναι - μυθοπλασίας (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο το οποίο βασίζεται σε επινοημένες ιστορίες και επινοημένους χαρακτήρες, είτε από πρωτότυπο σενάριο είτε από σενάριο που αποτελεί προσαρμογή προϋπάρχοντος πνευματικού έργου), - τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και εξετάζει με δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο θέματα που άπτονται της σύγχρονης πραγματικότητας), - Εμψύχωσης /κινούμενο σχέδιο (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο εμψύχωσης, το οποίο δημιουργείται με βάση ακίνητες πρωτότυπες εικόνες, οι οποίες σταδιακά διαφοροποιούνται και αποκτούν κίνηση και επιτυγχάνεται τόσο με παραδοσιακούς τρόπους όσο και με τη χρήση νέων τεχνολογιών), - πειραματικής μορφής (καλλιτεχνική που δεν υπόκειται σε γραμμική ή άλλου είδους χρονικής αφηγηματικής μορφής και εμπεριέχει ή αναμιγνύει πολλές φόρμες και τρόπους έκφρασης τρόπους οπτικοακουστικής έκφρασης) - η όποιας άλλης μορφής έστω και ανάμειξης μερικών ή όλων των προηγούμενων εκτός των απαγορευμένων στο σχετικό εδάφιο (?) του Νόμου περί πορνογραφίας, βίας, προσβολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαφημιστικών. Μεσαίου Μήκους είναι κάθε ταινία διάρκειας από 15 έως 70 λεπτά, που δύναται να είναι - μυθοπλασίας (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο το οποίο βασίζεται σε επινοημένες ιστορίες και επινοημένους χαρακτήρες, είτε από πρωτότυπο σενάριο είτε από σενάριο που αποτελεί προσαρμογή προϋπάρχοντος πνευματικού έργου), - τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και εξετάζει με δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο θέματα που άπτονται της σύγχρονης πραγματικότητας), - Εμψύχωσης /κινούμενο σχέδιο (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο εμψύχωσης, το οποίο δημιουργείται με βάση ακίνητες πρωτότυπες εικόνες, οι οποίες σταδιακά διαφοροποιούνται και αποκτούν κίνηση και επιτυγχάνεται τόσο με παραδοσιακούς τρόπους όσο και με τη χρήση νέων τεχνολογιών), - πειραματικής μορφής (καλλιτεχνική που δεν υπόκειται σε γραμμική ή άλλου είδους χρονικής αφηγηματικής μορφής και εμπεριέχει ή αναμιγνύει πολλές φόρμες και τρόπους έκφρασης τρόπους οπτικοακουστικής έκφρασης) - η όποιας άλλης μορφής έστω και ανάμειξης μερικών ή όλων των προηγούμενων εκτός των απαγορευμένων στο σχετικό εδάφιο (?) του Νόμου περί πορνογραφίας, βίας, προσβολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαφημιστικών. Μεγάλου Μήκους είναι κάθε ταινία διάρκειας από 70 λεπτά και άνω, που είναι - μυθοπλασίας (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο το οποίο βασίζεται σε επινοημένες ιστορίες και επινοημένους χαρακτήρες, είτε από πρωτότυπο σενάριο είτε από σενάριο που αποτελεί προσαρμογή προϋπάρχοντος πνευματικού έργου), - τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ) (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και εξετάζει με δημιουργικό και πρωτότυπο τρόπο θέματα που άπτονται της σύγχρονης πραγματικότητας), - Εμψύχωσης /κινούμενο σχέδιο (ορίζεται το κινηματογραφικό έργο εμψύχωσης, το οποίο δημιουργείται με βάση ακίνητες πρωτότυπες εικόνες, οι οποίες σταδιακά διαφοροποιούνται και αποκτούν κίνηση και επιτυγχάνεται τόσο με παραδοσιακούς τρόπους όσο και με τη χρήση νέων τεχνολογιών), - πειραματικής μορφής (καλλιτεχνική που δεν υπόκειται σε γραμμική ή άλλου είδους χρονικής αφηγηματικής μορφής και εμπεριέχει ή αναμιγνύει πολλές φόρμες και τρόπους έκφρασης τρόπους οπτικοακουστικής έκφρασης) - η όποιας άλλης μορφής έστω και ανάμειξης μερικών ή όλων των προηγούμενων εκτός των απαγορευμένων στο σχετικό εδάφιο (?) του Νόμου περί πορνογραφίας, βίας, προσβολής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαφημιστικών. ------------------------------------------------------ 5. Από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου εξαιρούνται τα κινηματογραφικά έργα πορνογραφικού χαρακτήρα, τα έργα που εξαίρουν τη βία και εκείνα που προσβάλλουν απροκάλυπτα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Επίσης, εξαιρούνται τα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου και σκοπού. ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΜΩΣ αν παραμείνει το άρθρο έτσι μετέωρο και δεν συνοδεύεται από άλλες κανονιστικέ διατάξεις και διευκρινίσεις, όπως αναφέρουν έγκριτοι νομικοί! (ΛΕΙΠΕΙ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ όπως το ΕΣΡ με κανονισμό, δυνατότητα ενστάσεων, εφέσεων!!! κλπ στο οποίο να απευθύνονται οι 'λογοκριμένοι δημιουργοί, παραγωγοί κλπ.). Υπάρχουν αξιόλογες, εθνικά και διεθνώς καταξιωμένες ταινίες, οι οποίες εμπεριέχουν και παρουσιάζουν στα πλαίσια της συνατγματατικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης και της τέχνης σκηνές "σεξ", "βίας" και "προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας". Εφόσον με αυτόν τον νόμο δεν προβλέπεται,όπως παλαιά κάποια "ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ" (=ΕΣΡ), η οποία όπως δεκαετίες μέχρι τώρα και με κριτήρια συγκεκριμένα θα οριοθετούσε τι είναι "σεξ", "βίας" και "προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας" με ή χωρίς εισαγωγικά καθίστανται πολλές ταινίες οριακά επικίνδυνες να απαγορευτούν εν τη γεννέσει τους και να αρνηθεί π.χ το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ΕΚΚ να τις χρηματοδοτήσει. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η εξαιρετική ταινία του συναδέλφου Πάνου Κούτρα "ΣΤΡΕΛΛΑ", την οποία αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει για αυτούς τους λόγους η διοίκηση του ΕΚΚ και η οποία όμως συμμετείχε μεταξύ άλλων σε ένα από τα 3 μεγαλύτερα φεστιβάλ παγκοσμίως, εκείνο του Βερολίνου και απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και βραβεία ... με αποτέλεσμα να άρει "την απαγόρευση" το ΕΚΚ, να ανακρούσει πρύμναν και να χρηματοδοτήσει την ταινία εκ των υστέρων!!!! Αυτά πρέπει να τα γνωρίζει ο νομοθέτης και να μεριμνά αναλόγως θεσπίζοντας ελεγκτικούς οργανισμούς όχι για την λογοκρισία της τέχνης και έκφρασης αλλά για για την ευνομούμενη, δίκαιη διευθέτηση προβληματικών περιπτώσεων. ΑΡΑ να προβλευτεί η ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ όπως το ΕΣΡ με κανονισμό, δυνατότητα ενστάσεων, εφέσεων!!! κλπ στο οποίο να απευθύνονται οι λογοκριμένοι δημιουργοί, παραγωγοί,ώστε να μην απαγορεύονται κινηματογραφικές παραγωγές, προϊόν κόπου και δαπάνης υψηλών πόρων) Η ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΜΕΛΙΝΑΣ: Το άρθρο 2 του Ν.1597/86 έχει ως εξής: 1. Η κινηματογραφική τέχνη είναι ελεύθερη σύμφωνα με τους ορισμούς του Συντάγματος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύεται. 2. Συνιστάται επιτροπή νεότητας σύμφωνα με όσα ορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 36 του νόμου αυτού. Η σύσταση και η λειτουργία αυτής της επιτροπής σκοπεύει να συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας των νέων ως ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών χωρίς να θίγεται η ελευθερία έκφρασης και διάδοσης των κινηματογραφικών έργων. 3. Η κατάσχεση κινηματογραφικών ταινιών μετά την προβολή τους επιτρέπεται μόνο στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο Σύνταγμα για την κατάσχεση εφημερίδων και άλλων εντύπων. ---------------------------- 5. Από τις διατάξεις του παρόντος Νόμου εξαιρούνται τα κινηματογραφικά έργα πορνογραφικού χαρακτήρα, τα έργα που εξαίρουν τη βία και εκείνα που προσβάλλουν απροκάλυπτα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Επίσης, εξαιρούνται τα κινηματογραφικά έργα διαφημιστικού περιεχομένου και σκοπού. ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΕΝΑ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗΝ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΟΜΩΣ αν παραμείνει το άρθρο έτσι μετέωρο και δεν συνοδεύεται από άλλες κανονιστικέ διατάξεις και διευκρινίσεις, όπως αναφέρουν έγκριτοι νομικοί! (ΛΕΙΠΕΙ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ όπως το ΕΣΡ με κανονισμό, δυνατότητα ενστάσεων, εφέσεων!!! κλπ στο οποίο να απευθύνονται οι 'λογοκριμένοι δημιουργοί, παραγωγοί κλπ.). Υπάρχουν αξιόλογες, εθνικά και διεθνώς καταξιωμένες ταινίες, οι οποίες εμπεριέχουν και παρουσιάζουν στα πλαίσια της συνατγματατικά κατοχυρωμένης ελευθερίας της έκφρασης και της τέχνης σκηνές "σεξ", "βίας" και "προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας". Εφόσον με αυτόν τον νόμο δεν προβλέπεται,όπως παλαιά κάποια "ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ" (=ΕΣΡ), η οποία όπως δεκαετίες μέχρι τώρα και με κριτήρια συγκεκριμένα θα οριοθετούσε τι είναι "σεξ", "βίας" και "προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας" με ή χωρίς εισαγωγικά καθίστανται πολλές ταινίες οριακά επικίνδυνες να απαγορευτούν εν τη γεννέσει τους και να αρνηθεί π.χ το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου ΕΚΚ να τις χρηματοδοτήσει. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η εξαιρετική ταινία του συναδέλφου Πάνου Κούτρα "ΣΤΡΕΛΛΑ", την οποία αρνήθηκε να χρηματοδοτήσει για αυτούς τους λόγους η διοίκηση του ΕΚΚ και η οποία όμως συμμετείχε μεταξύ άλλων σε ένα από τα 3 μεγαλύτερα φεστιβάλ παγκοσμίως, εκείνο του Βερολίνου και απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές και βραβεία ... με αποτέλεσμα να άρει "την απαγόρευση" το ΕΚΚ, να ανακρούσει πρύμναν και να χρηματοδοτήσει την ταινία εκ των υστέρων!!!! Αυτά πρέπει να τα γνωρίζει ο νομοθέτης και να μεριμνά αναλόγως θεσπίζοντας ελεγκτικούς οργανισμούς όχι για την λογοκρισία της τέχνης και έκφρασης αλλά για για την ευνομούμενη, δίκαιη διευθέτηση προβληματικών περιπτώσεων. ΑΡΑ να προβλευτεί η ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ όπως το ΕΣΡ με κανονισμό, δυνατότητα ενστάσεων, εφέσεων!!! κλπ στο οποίο να απευθύνονται οι λογοκριμένοι δημιουργοί, παραγωγοί,ώστε να μην απαγορεύονται κινηματογραφικές παραγωγές, προϊόν κόπου και δαπάνης υψηλών πόρων). 6. Ως δημιουργός οπτικοακουστικού έργου νοείται ο σκηνοθέτης. (ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ και ως εκ τούτου ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ του "ΦΑΪΝΑΛ ΚΑΤ" / FINAL CUT /δηλ. της ΤΕΛΙΚΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ επ΄ αυτού και αυτό ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ οι κάτω στο 7. ότι «Παραγωγός οπτικοακουστικών ταινιών», στις οποία υπάγονται οι κινηματογραφικά ταινίες, είναι εκείνος που ορίζεται στο εδάφιο β' της παραγράφου 2 του Άρθρου 47 του Νόμου 2121 / 1993 (ΦΕΚ 25 Α') παραγωγός υλικού φορέα, εικόνας ή ήχου και εικόνας", ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΑ ΔΙΑΚΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, κάτι διαφορετικό από το ΗΘΙΚΟ ΔΙΑΚΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ και το δικαίωμά του στο "ΦΑΪΝΑΛ ΚΑΤ" / FINAL CUT, που δεν αναιρείται! 6α. ΕΦΟΣΟΝ Ο ΠΑΡΟΝ ΝΟΜΟΣ ΠΡΟΤΙΘΕΤΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΑ ΤΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΙΝΙΑ δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΕΚΛΕΙΠΕΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ - (ΣΥΜ-)ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ, ΚΑΤΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΥΝΗΘΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΑ και που αφορά το 90% των ελληνικών παραγωγών κινηματογραφικών ταινιών, που είναι ταυτόχρονα και σκηνοθέτες και (συμ-)παραγωγοί. 7. Ως παραγωγός οπτικοακουστικών έργων νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς εικόνων με ή χωρίς ήχο. Ο παραγωγός οπτικοακουστικών έργων προπαρασκευάζει και πραγματοποιεί οπτικοακουστικά έργα, φροντίζει για την προμήθεια όλων των απαραίτητων μέσων παραγωγής, αναλαμβάνει την ευθύνη των τεχνικών και οικονομικών θεμάτων που είναι συνυφασμένα με την παραγωγή και συνάπτει όλες τις απαραίτητες για την παραγωγή συμβάσεις και συμφωνίες. Oι περιορισμοί του εδαφίου ε της παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 2328/1995 για την άσκηση του επαγγέλματος του παραγωγού οπτικοακουστικών έργων καταργούνται. ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ: Στοιχειώδεις γνώσεις περί ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ υπαγορεύουν να οριστεί ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ μιας ταινίας. Στο προτεινόμενο νόμο, ΑΡΘΡΟ 2, Παράγρ. 7 μετά από μελέτη διαπιστώθηκε ότι λείπει η σύνδεση του ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ/ΕΡΓΟΥ με τον ορισμό του ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ! Ο ορισμός που δίδεται στον νέο νόμο ντε φάκτο "υποβαθμίζει" τον σε αυτό νόμο ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΠΑΡΑΓΩΓΟ σε απλό ΕΚΤΕΛΕΣΤΗ ΠΑΡΑΓΩΓΟ γιατί πουθενά δεν αναφέρεται, ότι καθίσταται κάτοχος πνευματικών δικαιωμάτων... Σημαντικό θέμα και για αυτό άλλωστε αναφέρεται στο τέλος των "credits" κάθε ταινίας το κάτοχος του κόπυραϊτ © by ETAIREIA PARAGOGHS ΤΑΔΕ, ΕΤΟΣ 2010! ΔΗΛΑΔΗ Ο ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΚΙΩΜΑΤΩΝ ΜΙΑΣ ΤΑΙΝΙΑΣ/ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ. Αυτό αφορά τη σηματοδότηση και πατεντάρισμα της ταινίας (TRADEMARK). Σε όλους τους διεθνείς κινηματογραφικούς νόμους υπάρχει στον βασικό κορμό τους κάτι τέτοιο! Ως εκ τούτου οφείλει ο νομοθέτης να συμπληρώσει: «Παραγωγός οπτικοακουστικών ταινιών», στις οποία υπάγονται οι κινηματογραφικά ταινίες, είναι εκείνος που ορίζεται στο εδάφιο β' της παραγράφου 2 του Άρθρου 47 του Νόμου 2121 / 1993 (ΦΕΚ 25 Α') παραγωγός υλικού φορέα, εικόνας ή ήχου και εικόνας. (ΝΟΜΟΣ ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, στην διαμόρφωση του οποίου συνέπραξε αποφασιστικά ο Ομότιμος Καθηγητής Νομικής του Πανεπ. Αθηνών Γεώργιος Κουμάντος / διεθνής αυθεντία στα σχετικά θέματα). Και μετά να ακολουθήσει η περιγραφή, ως έχει στο ΑΡΘΡΟ 7. "Ως παραγωγός οπτικοακουστικών έργων νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς εικόνων με ή χωρίς ήχο. Ο παραγωγός οπτικοακουστικών έργων προπαρασκευάζει και πραγματοποιεί οπτικοακουστικά έργα, φροντίζει για την προμήθεια όλων των απαραίτητων μέσων παραγωγής, αναλαμβάνει την ευθύνη των τεχνικών και οικονομικών θεμάτων που είναι συνυφασμένα με την παραγωγή και συνάπτει όλες τις απαραίτητες για την παραγωγή συμβάσεις και συμφωνίες. Oι περιορισμοί του εδαφίου ε της παρ. 3 του άρθρου 10 του ν. 2328/1995 για την άσκηση του επαγγέλματος του παραγωγού οπτικοακουστικών έργων καταργούνται." ΣΠΥΡΟΣ Ν. ΤΑΡΑΒΗΡΑΣ Σκηνοθέτης, Παραγωγός Ιδρυτικό Μέλος της Γερμανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου Διπλωματούχος, Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Σκηνοθεσίας & Σεναρίου και Μέλος της Συγκλήτου στην Ανωτάτη Κρατική Ακαδημία και Τηλεόρασης του Μονάχου