Αρχική ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ...ΜΕΡΟΣ Ε’ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΑΓΟΥ Άρθρο 32 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Ελεονώρα | 20 Ιουνίου 2024, 12:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ελεονώρα' | 20 Ιουνίου 2024, 12:12

    Ο νόμος περί ξεναγών χρειάζεται σίγουρα κάποιο εκσυγχρονισμό γιατί οι συνθήκες εργασίας έχουν αλλάξει και υπάρχουν πολλά απαρχαιωμένα στοιχεία στο καθεστώς του ξεναγού. Αλλά η κατεύθυνση του νόμου είναι λανθασμένη επειδή πάει να ενισχύσει την μαύρη εργασία και τον εξευτελισμό του τουρισμού στην χώρα. Αυτό που χρειάζεται πραγματικά είναι ο ξεκάθαρος διαχωρισμός μεταξύ ξεναγού και συνοδού εκδρομών. Ο πρώτος είναι ο ερμηνευτής της ιστορίας της χώρας ο οποίος σίγουρα δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στα μουσεία και περικλείστους αρχαιολογικούς χώρους, εκτός και αν το υπουργείο τουρισμού θεωρεί την Ελλάδα μια φτωχή σε ιστορία και μνημεία χώρα. Ο δεύτερος εκτελεί διαδικασίες οργάνωσης και δεν είναι υποχρεωμένος να έχει τις γνώσεις του ξεναγού ως προς την ιστορία και τον πολιτισμό της χώρας. Αν το υπουργείο τουρισμού θέλει να εκσυγχρονίσει τον τουρισμό, πρέπει να ξεχωρίζει πολύ καλά τα δύο επαγγέλματα και να θέτει όρους ως προς τους συνοδούς και όχι ως προς τους ξεναγούς, οι οποίοι ανέκαθεν έχουν καθήκοντα συνοδού ταυτόχρονα. Δηλαδή οι συνοδοί να είναι εκπρόσωποι του γραφείου και επαγγελματίες της οργάνωσης και του συντονισμό χωρίς να μπαίνουν στον ρόλο του ξεναγού. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματικότητα και να μην αναγνωρίζουμε ότι πολλές εταιρείες δουλεύουν κατά αυτό τον τρόπο έχοντας συνοδούς στο λεωφορείο και ξεναγούς μόνο στον χώρο και αυτό επειδή αυτήν την στιγμή η ζήτηση ξεπερνά τους διαθέσιμους ξεναγούς και επειδή όχι όλοι οι ξεναγοί μπορούν να λείπουν μέρες από το σπίτι. Είναι μια δουλειά που εισβάλει στην προσωπική ζωή εφόσον για μεγάλο διάστημα πρέπει να είσαι εκτός της έδρας σου . Αλλά αντί να περιορίσει τους ξεναγούς σε περίκλειστους χώρους, το υπουργείο τουρισμού πρέπει να νομοθετήσει με περισσότερη σαφήνεια ποιος είναι ο ρόλος του συνοδού και τι όρια έχει. Άλλωστε αν το γραφείο πληρώνει έναν σύνοδο και 2 ξεναγούς σε 2 διαφορετικούς χώρους μέσα σε μια μέρα, αυτή η λύση είναι ακριβότερη από το να έχει έναν ξεναγό σε πολυήμερο. Επίσης δεν έχει νόημα να περιορίσει τους ξεναγούς σε περίκλειστους χώρους γιατί ένα walking tour στην Πλάκα ή στην Θεσσαλονίκη πως μπορεί να καλύπτεται από έναν συνοδό; Το υπουργείο τουρισμού θα έπρεπε να σταματήσει τα free tours που στην ουσία είναι μαύρο χρήμα χωρίς φορολογία. Να πιστοποιήσει καλύτερα ξεναγούς με κρατικές σχολές όπως ήταν πριν την κρίση, με σοβαρή δομή και απαιτητικές εξετάσεις. Δεν γίνεται να υπάρχει ανεξέλεγκτη παραγωγή ξεναγών γιατί ο τουρισμός είναι εύθραυστο πεδίο και με την πρώτη κρίση του τουρισμού όλοι θα βρεθούν άνεργοι. Μην ξεχνάμε ότι η δουλειά του ξεναγού είναι εποχιακή και ότι πριν κοβιντ οι μήνες εργασίας ήταν 6 με 8 στην καλύτερη περίπτωση. Όσο αφορά τους ξένους με ταυτότητα ξενάγησης από το εξωτερικό, πως μπορεί το υπουργείο τουρισμού να εμπιστεύεται αυτούς τους ανθρώπους να έχουν λόγο για την ελληνική ιστορία και επικαιρότητα; Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό να καταλάβει κανείς πόσο επικίνδυνο είναι να ξεναγήσει ένας Βόρειος "Μακεδόνας" στις Αιγές ή ένας Τούρκος στην Θράκη ή ένας Αλβανός στην Ήπειρο. Και τι λεφτά φέρνει στην χώρα ένα γραφείο που χρησιμοποιεί ξένο λεωφορείο με ξένο οδηγό και ξένο ξεναγό; Πώς θα μπορούσε ένα ελληνικό γραφείο να δώσει καλύτερη προσφορά από ένα γραφείο γειτονικών φτωχότερων χώρων; Αυτό ειδικά δεν χρειάζεται πολλή σκέψη. Είναι νόμος που καταδικάζει τους Έλληνες να δουλεύουν με μισθούς φτώχειας. Ο ξεναγός στην Ελλάδα είναι φτηνότερος από πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, τα τουριστικά γραφεία που παραπονούνται για το κόστος της εργασίας του ξεναγού είναι αυτά που δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα του προϊόντος τους και θέλουν να μεγιστοποιήσουν το κέρδος του στο έπακρο.