Αρχική ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ...ΜΕΡΟΣ Ε’ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΑΓΟΥ Άρθρο 32 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Σταύρος Μουντουφάρης | 22 Ιουνίου 2024, 22:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σταύρος Μουντουφάρης' | 22 Ιουνίου 2024, 22:32

    Τι είναι ξενάγηση; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί; Όχι, δεν είναι μια αφήγηση περιορισμένη σε έναν περίκλειστο χώρο. Δεν είναι ακαδημαϊκός μονόλογος, ούτε παράθεση ημερομηνιών και ονομάτων. Είναι μια ζωντανή, δημιουργική διαδικασία γεμάτη εκπλήξεις, απρόοπτα, όμορφες αλλά και δύσκολες στιγμές, όπου ο ξεναγός καλείται μέσα σε λίγη ώρα να ενώσει χιλιάδες κομμάτια ενός μακραίωνου παζλ και να δώσει στον επισκέπτη την διαχρονική εικόνα ενός τόπου. Όχι μόνο να καταλάβει, αλλά να νιώσει, να μυρίσει, να γευτεί, να φανταστεί, να ταξιδέψει, να ονειρευτεί, να δει μέσα από τα μάτια του ξεναγού αυτό που ο τόπος μας έχει να του προσφέρει. Ναι, ο ξεναγός δεν είναι επάγγελμα. Είναι λειτούργημα. Είναι αυτός που θα κληθεί να παρουσιάσει όλα εκείνα που δυο ολόκληρα χρόνια- όσο διαρκούσαν οι σχολές ξεναγών του υπουργείου τουρισμού- και πολύ περισσότερα διάβασε, διαβάζει και θα διαβάζει, από την ιστορία, τη λαογραφία, τη μυθολογία, τη γεωγραφία, τη γεωλογία, τη θρησκεία, την τέχνη, τα έθιμα, την καθημερινότητα… με τη λίστα να είναι ατέλειωτη. Ο ξεναγός είναι εκείνος που θα κληθεί να παρέμβει σε ανιστόρητα αφηγήματα για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους αλλά και αυτός που θα δώσει το στίγμα της διαχρονικότητας, αυτός που θα συνδέσει παρόν, παρελθόν με μέλλον. Εκείνος που θα βρει λύσεις εκεί που φαινομενικά δεν υπάρχουν, αυτός που θα στηρίξει μια γριούλα που κουράστηκε κάτω από τη ζέστη, εκείνος που θα απαντήσει με ένα χαμόγελο σε κάθε ερώτηση, συχνά από τις πιο απίθανες, που θα υπερασπιστεί τον τόπο με ευθύνη και που θα χαρίσει στους επισκέπτες εμπειρίες που θα θυμούνται χρόνια. Ξέρετε, για μας οι τουρίστες δεν είναι «πελάτες» αλλά καλεσμένοι σε μια μοναδική εμπειρία που ονειρεύτηκαν να ζήσουν και να ξαναζήσουν. Για μας οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που διψούν για την αυθεντική Ελλάδα, που θέλουν να μάθουν υπεύθυνα όλα εκείνα που ψηλάφισαν σε μια πρώτη αναγνωριστική επαφή με αυτόν τον τόπο και θέλουν να τον ζήσουν στην πιο γνήσια, ειλικρινή, πιο ζεστή, πιο δυνατή εμπειρία που μόνο ένας ξεναγός μπορεί να προσφέρει. Ξεκινώντας από το πρώτο καλημέρα , σπάζοντας τον πάγο με την πρώτη εισαγωγή μέσα στο λεωφορείο, κερδίζοντας το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη με τις πρώτες πληροφορίες και οδηγώντας με τον τρόπο που σπούδασε και κατέκτησε κάτω από τον ήλιο, τη βροχή, την ψύχρα του πρωινού και την αλμύρα της θάλασσας στο αποκορύφωμα της εμπειρίας. Ξεναγός είναι αυτά και πολλά ακόμα. Είναι ευθύνη. Είναι γνώση. Είναι κόπος. Είναι ποιότητα. Είναι λειτούργημα. Ο ξεναγός είναι ο πρεσβευτής αυτής της χώρας, το πρόσωπο που αποτυπώνουν στη μνήμη τους οι επισκέπτες, η φωνή που θα τους ταξιδέψει, το χαμόγελο, ο άνθρωπος που θα τους βοηθήσει να νιώσουν ασφαλείς και που θα μετατρέψει τον ανεξερεύνητο για αυτούς χώρο τον οποίο επισκέπτονται σε οικείο και μαγικό. Ο ορισμός του ξεναγού δεν μπαίνει σε καλούπια όπως άλλωστε και ο ρόλος του, πολύπλευρος και δημιουργικός. Το χρέος του ξεναγού δεν περιορίζεται σε ένα μνημείο η μουσείο. Η ευθύνη του ξεναγού δεν είναι αυτή ενός απλού αφηγητή. Και το υπουργείο που θέλει να ταυτίζεται με την ποιοτική πλευρά του τουρισμού δεν μπορεί να απαξιώσει εν μια νυκτί όλα αυτά για τα οποία ο Έλληνας ξεναγός υπερήφανα υπηρετεί, έχοντας τα εύσημα ως από τους καλύτερους επαγγελματίες του τομέα στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Αυτό το υπουργείο οφείλει να στηρίξει τον πολύπλευρο ρόλο του ξεναγού, να αναγνωρίσει τις θυσίες και την προσπάθεια του, να τον ενισχύσει και όχι να τον φυλακίσει σε κλουβιά και να σβήσει τη φλόγα που θα κάνει τα μάτια των επισκεπτών να λάμπουν μπροστά στο δέος αυτού του πολιτισμού. Όσο μεγάλη είναι η ευθύνη του ξεναγού άλλο τόσο μεγαλύτερη είναι η ευθύνη του υπουργείου που πρέπει να συνειδητοποιήσει πόσο επικίνδυνο είναι το πείραμα που επιχειρεί εν μέσω της θερινής σεζόν απαξιώντας το επάγγελμα -λειτούργημα με αυτό το νομοσχέδιο που ναρκοθετεί τα θεμέλια του ποιοτικού τουρισμού, ανοίγοντας επικίνδυνες κερκόπορτες. Γιατί αλήθεια ποιος θα ελέγξει τους «αθώους»- πονηρούς – αδαείς που θα δηλώσουν γνώστες αλωνίζοντας πόλεις και χώρους πολιτισμού, ξεστομίζοντας κάθε τι ανιστόρητο, ισοπεδωτικό και τραγικό; Πόσο μάλλον σε καιρούς δύσκολους, απαιτητικούς, πονηρούς. Μεγάλη η ευθύνη για όσους αφήσουν αφύλακτες της πύλες της ιστορίας. Την ιστορίας που διδάσκει μεν αλλά μόνο εκείνους που τη διαβάζουν και τη σέβονται..!