Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΆρθρο 1 Γενικές αρχέςΣχόλιο του χρήστη Αληθεια Σαλαμανδρα | 4 Νοεμβρίου 2010, 21:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αληθεια Σαλαμανδρα' | 4 Νοεμβρίου 2010, 21:06

    Στο εναρκτήριο χαιρετιστήριο μήνυμα- πρόσκληση σας διατυπώνετε ως κεντρική σας επιδίωξη και στόχο: την « απελευθέρωση » των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου και δεν θα μπορούσαμε παρά να συμφωνήσουμε, καθώς η Τέχνη μας είναι «εξαιρετικά σύνθετη και ακριβή» - © Σ.Ταραβήρας- διαφωνούμε όμως ως προς τα αίτια της μακρόχρονης « υποδούλωσης » που το προτεινόμενο τετράπτυχο Σωτηρίας σας, δυστυχώς, προσπερνά χωρίς να αγγίξει επί της ουσίας. Περισσότερα χρήματα από περισσότερες πηγές χρηματοδότησης βεβαίως, αλλά σε ποιούς, από ποιούς, βάση ποιών σαφώς προσδιορισμένων κριτηρίων και ποιάς αποδεδειγμένης γνώσης? Κι όλα αυτά σε ποια χώρα? Σε μια χώρα όπου η κινηματογραφική Τέχνη δεν θεωρείται Τέχνη, παραμένοντας εξορισμένη απ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης μας? Όπου η πλειοψηφία του λαού, ασφυκτιά μες τις κατσαρόλες των gourmet καναλιών και τα κρατικά κανάλια ακόμη προβάλουν « Τόλμη και γοητεία», βραζιλιάνικες σαπουνόπερες και ατέλειωτες ώρες telemarketing? Όπου ο ημιμαθής κινηματογραφόφιλος η απλά άσχετος με τα της Τέχνης μας, αλλά πάραυτα άνθρωπος των Γραμμάτων-Τεχνών- Επιστημών «απελευθερώνεται» στο να χρηματοδοτεί η να χρηματοδοτείται βάση αυθαίρετων μοριοδοτήσεων η βολικών «φορο- απαλλαγών » χωρίς δικλείδες ασφαλείας? Ενίσχυση της δημιουργίας βεβαιότατα, αλλά τι αληθινά θεωρείτε δημιουργία? Το οποιοδήποτε προϊόν παράγεται από τον οποιονδήποτε προς ικανοποίηση των όποιων αναγκών του- υπαρξιακών, βιοποριστικών, ερωτικών κα- με κρατικά χρήματα? Λιγότερη γραφειοκρατία βεβαίως, αλλά με ποιους συγκεκριμένους τρόπους θα διασφαλιστεί η πολυπόθητη λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα της? Ποια ακριβώς θα είναι τα κριτήρια πρόσληψης των « ολίγων, αλλά εκλεκτών» γραφειοκρατών που θα « απελευθερώσουν » την Τέχνη μας? Ελπίζουμε όχι με τη γνωστή μέθοδο του νεποτισμού, των πελατειακών σχέσεων, της διαφθοράς και της διαπλοκής. Απελευθέρωση χωρίς γνώση, σεβασμό και ευθύνη απέναντι στην Τέχνη μας και την Ιστορία του τόπου μας, δεν υπάρχει. ΥΓ.κι όλα αυτά τα «ΘΑ» των υποτιθέμενων προεδρικών διαταγμάτων που όπου να’ναι φτάνουν χέρι – χέρι με αγνώστους, άρα αδιαφανείς «εσωτερικους κανονισμους» καθιστούν το εγχείρημα ακόμα πιο αμφίβολο και επισφαλές.