Αρχική Θεατρικές Επιχορηγήσεις6. Η δυσκολία πρόσβασης στη διεθνή σκηνή. Το ζήτημα της κινητικότητας των ελληνικών θεατρικών σχημάτων εκτός συνόρωνΣχόλιο του χρήστη Χρύσα Χρονοπούλου | 1 Μαρτίου 2011, 18:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρύσα Χρονοπούλου' | 1 Μαρτίου 2011, 18:01

    Θα συμφωνήσω με την άποψη πως επιβάλλεται ελληνικά θεατρικά έργα και Έλληνες καλλιτέχνες να βγουν στο εξωτερικό και να γνωρίσουν την Ελλάδα σε όσους ακόμα δεν θέλουν να την ξέρουν. (Μπορεί να επιτύχει, όπως το πέτυχαν ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης, ο Παπαθανασίου και τόσοι άλλοι Έλληνες επιφανείς καλλιτέχνες. Και αυτοί να μη θεωρούνται οι εξαιρέσεις. Γιατί αυτός ο τόπος γεννά ποιοτικό πολιτισμό. Αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποί του είναι να τους καλλιεργηθεί από τα μικράτα τους η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση). Για την επιτυχία του σκοπού θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η ελληνική ομογένεια. Τι χρειάζεται: Καλές παραστάσεις. Επιτυχημένες στο εσωτερικό. Καλή συννενόηση με την ομογένεια. Να βρεθούν χώροι παραστάσεων. Και ει δυνατόν ό,τι το καλύτερο διατίθεται από πλευράς σκηνών. Όπως εμείς παραχωρούμε Επίδαυρο και Ηρώδειο με άνεση σε αλλοδαπές εκφράσεις, και καλά κάνουμε. Οι διασυνδέσεις να μη αφεθούν σε άσχετους, αλλά σε σχετικούς και ικανούς, ανεξαρτήτως κομματικών διαθέσεων. Και μη μου πείτε πως δεν μπορούν να βρεθούν τέτοιοι, γιατί δεν το πιστεύω, Θυμίζω. Το θέατρο γεννήθηκε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα. Αυτό επιτεύχθηκε, γιατί στην Αθήνα καλλιεργήθηκε η ελεύθερη έκφραση και η Δημοκρατία. Δημοκρατία. Έννοια τόσο παρεξηγημένη στις μέρες μας. Και όμως όπου και όποτε αυτή λειτούργησε σωστά και όχι καπηλευτικά, γέννησε θεούς. Αυτή η Δημοκρατία εύχομαι να λειτπουργήσει και στο Υπουργείο Πολιτισμού, όσον αφορά στον τρόπο, που θα αντιμετωπιστούν τα πολιτιστικά μας θέματα εδώ και στον κόσμο. Ας μη ξεχνάμε, ό,τι καταξιώνει τον θνητό άνθρωπο στη ζωή και μετά θάνατο, είναι η τέχνη. Αξίζει λοιπόν και στον Έλληνα άνθρωπο μια τέτοια ευκαιρία.