Αρχική Θεατρικές Επιχορηγήσεις5. Το πρόβλημα της θεατρικής στέγηςΣχόλιο του χρήστη Αλέξης Αλάτσης | 4 Μαρτίου 2011, 16:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξης Αλάτσης' | 4 Μαρτίου 2011, 16:46

    Για το θέμα της Στέγης, πιστεύω ότι η επιδότηση του ενοικίου δεν είναι λύση. Τα χρήματα θα καταλήξουν πάλι σε γνωστούς και άγνωστους ιδιοκτήτες θεατρικών χώρων (που ποιες ακριβώς προδιαγραφές – τεχνικές ή ασφάλειας ή υποδομών γενικά - καλύπτουν;;). Η σωστή κίνηση είναι σίγουρα η λειτουργία από το Υπουργείο Πολυχώρου, όπου με καθαρά τεχνοκρατικά κριτήρια αξιολόγησης των προτάσεων (π.χ. στόχος του πρότζεκτ, επαγγελματική επάρκεια των συμμετεχόντων, αναλυτικό χρονοδιάγραμμα παραγωγής, προϋπολογισμός, πλάνο προβολής και επικοινωνίας κλπ. κλπ.), θα έχουν πρόσβαση ΟΛΕΣ οι ομάδες παραστατικών τεχνών (γιατί μόνο θεάτρου και όχι και σύγχρονου χορού;) για να παρουσιάζουν εναλλάξ τη δουλειά τους. Τέτοιοι χώροι δεν είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν από το μηδέν, ούτε πιθανόν να είναι μόνο ένας. Θα μπορούσε να εξεταστεί η αξιοποίηση υπαρχόντων χώρων (Πειραιώς 260, Σχολείον της Αθήνας, κλπ. κλπ.) εκτός διάρκειας προετοιμασίας και παρουσίασης του Ελληνικού Φεστιβάλ. Η χρήση ενός Ολυμπιακού Ακινήτου να εξεταστεί μόνο εάν το κόστος μετατροπής και λειτουργίας του δεν είναι μεγαλύτερο από το συνολικό κόστος ενίσχυσης του ελεύθερου Θεάτρου και με συνυπολογισμό της γεωγραφικής του θέσης. Επίσης θεωρώ αντιπαραγωγική την έννοια του «πρωτοεμφανιζόμενου» δημιουργού ή ομάδας, που υπονοεί έμμεσα, ότι μετά από τη παρουσίαση μιας πρώτης δουλειάς, τα προβλήματα της Στέγης λύνονται (;). Ο τρόπος λειτουργίας του ή των Πολυχώρων που θα ελέγχει το Υπουργείο για να στεγάσουν τις δουλειές των ομάδων, μπορεί εύκολα να καθοριστεί, αξιοποιώντας την πείρα και τα συμπεράσματα αντίστοιχων χώρων στην Ευρώπη, με ενσωμάτωση βέβαια της ελληνικής πραγματικότητας. Με χαρά θα βοηθούσαμε όλοι όσοι έχουμε ανάλογη πρακτική πείρα, εφόσον ερωτηθούμε. Και δεν υπονοώ καρέκλες και πόστα, για να προλάβω τυχόν υποψίες φίλων και συναδέλφων…