Αρχική Θεατρικές Επιχορηγήσεις3. Η συγκέντρωση της καλλιτεχνικής δραστηριότητας στην ΑθήναΣχόλιο του χρήστη Χριστιάνα Γαλανοπούλου | 9 Μαρτίου 2011, 03:18
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χριστιάνα Γαλανοπούλου' | 9 Μαρτίου 2011, 03:18

    Καλό θα ήταν να μη συνδέεται η καλλιτεχνική παραγωγή με την περιοδεία και να μην συγχέεται η ποιότητα του καλλιτεχνικού έργου με τη δυνατότητα οργάνωσης μιας περιοδείας. Και σε αυτόν τον τομέα η γνωμοδοτική επιτροπή Χορού του ΕΚΕΘΕΧ είχε εφαρμόσει μια ολοκληρωμένη πρόταση. Μια ομάδα ή ένα φυσικό πρόσωπο μπορούσε για τη συγκεκριμένη περίοδο χρηματοδότησης να καταθέσει πρόταση είτε για νέα παραγωγή, είτε για περιοδεία, είτε για ερευνητικό έργο. Το ποσό επιχορήγησης της περιοδείας ήταν σταθερά 35.000 ευρώ. Αν η ομάδα αποφάσιζε να διοργανώσει περιοδεία, αυτή θα έπρεπε να καλύπτει τουλάχιστον 3 σταθμούς (σε απόσταση τουλάχιστον 50 χιλιομέτρων ο ένας από τον άλλο), να εμπλέκει τους τοπικούς φορείς, να συγχρηματοδοτείται από αυτούς και να καταλήγει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό παραστάσεων σε κάθε σταθμό. Στα κριτήρια θετικής αξιολόγησης περιλαμβάνονταιν και οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες που θα ανέπτυσσε η ομάδα στους σταθμούς της περιοδείας, σε συνεργασία πάντοτε με τους τοπικούς φορείς ή το τοπικό καλλιτεχνικό δυναμικό. Βέβαια το καλύτερο θα ήταν να διαχωρίζονται τα κονδύλια που αφορούν την προώθηση της καλλιτεχνικής παραγωγής από την διάδοσή της στην περιφέρεια. (Στο συγκεκριμένο μοντέλο, που επιχειρούσε να ενισχύσει την κινητικότητα των ελληνικών ομάδων χορού, περιλαμβάνονταν και οι περιοδείες με τουλάχιστον 3 σταθμούς στο εξωτερικό, αλλά και οι μεικτές, με σταθμούς και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό). Βέβαια μια περιοδεία δεν λύνει το πρόβλημα υποδομών και πραγματικής πολιτιστικής πολιτικής με συγκεκριμένους στόχους ως προς την πολιτιστική ανάπτυξη της περιφέρειας. Τα πειράματα της Καλαμάτας και του Βόλου θα μπορούσαν και θα έπρεπε να είναι σχολείο για όσους επιθυμούν να εμβαθύνουν στο θέμα της πολιτιστικής αποκέντρωσης. Η πολιτιστική ανάπτυξη θα μπορούσε να προωθηθεί απο τον Καλλικράτη, όπως και η ανάπτυξη των υπόλοιπων τομέων του βίου στην περιφέρεια, στο πρότυπο των ιταλικών περιφερειών που σε ορισμένες περιπτώσεις στηρίζουν συστηματικά τον πολιτισμό. Αλλά είναι δυνατόν να αποσυνδεθεί ο τομέας του πολιτισμού από τους υπόλοιπους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης; Δεν θα έπρεπε να εντάσσεται σε ένα πλαίσιο γενικότερης πολιτικής με αναπτυξιακή κατεύθυνση ως προς την περιφέρεια;