Αρχική Κινηματογραφική ΤέχνηΆρθρο 3 Τεχνικό ΠροσωπικόΣχόλιο του χρήστη Κλέαρχος Πήττας | 28 Οκτωβρίου 2010, 14:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'Κλέαρχος Πήττας' | 28 Οκτωβρίου 2010, 14:29

    Αφού προηγουμένως τονίσω ότι μου προκαλεί εντύπωση η έλλειψη στο παρόν Σ/Ν επιμέρους ζητημάτων σχετικά με το τεχνικό προσωπικό που απασχολείται στην παραγωγή ενός οπτικοακουστικού έργου, θέλω να σχολιάσω το παραπάνω άρθρο 3. Η διάταξη των ειδικοτήτων κατά την παραγωγή ενός οπτικοακουστικού έργου είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της εξελικτικής διαδικασίας που είχαν και έχουν μέσα στα χρόνια ο κινηματογράφος και η τηλεόρασης. Εννοώ δηλαδή ότι κανένας νόμος και καμιά αρχή(σωματείο ή Πολιτεία) δεν προκαθόρισαν ποτέ και πουθενά τις ειδικότητες στην οπτικοακουστική βιομηχανία. Αυτές, προέκυψαν και προκύπτουν μέσα από τις ανάγκες της ίδιας της παραγωγής. Ένα εδραιωμένο σύστημα οπτικοακουστικής βιομηχανίας δεν έχει ανάγκη από προσδιορισμό ειδικοτήτων διότι και γνωρίζει ποιες είναι αυτές και πόσο ανάγκη τις έχει για το αρτιότερο δυνατό αποτέλεσμα στο έργο που επενδύει. Πολύ περισσότερο ένα εδραιωμένο(άρα σοβαρό) βιομηχανικό οπτικοακουστικό σύστημα δεν θα ανέθετε στον Παραγωγό και τον Σκηνοθέτη τον καθορισμό των ειδικοτήτων για την δημιουργία ενός οπτικοακουστικού έργου. Στην Ελλάδα, η οπτικοακουστική βιομηχανία, εξαντλεί τον μεγαλύτερο κύκλο εργασιών της μέσα από την τηλεόραση με ιδιωτικά κεφάλαια από τα ίδια τα κανάλια(εσωτερικές παραγωγές, μυθοπλασία, τηλεπαιχνίδια) καθώς και μέσα από τον διαφημιστικό κλάδο με κεφάλαια επίσης ιδιωτικά και με τελικό αποδέκτη πάλι το τηλεοπτικό κοινό. Αυτό το κομμάτι της οπτικοακουστικής βιομηχανίας μας, δεν έχει ανάγκη από προσδιορισμό ειδικοτήτων του τεχνικού της προσωπικού. Όσο έχει την θέληση να παράγει οπτικοακουστικό υλικό που τουλάχιστον τεχνικά θα αναλογεί στις σύγχρονες οπτικοακουστικές συνθήκες, τόσο θα συνεχίζει να απασχολεί και το αντίστοιχο σε αριθμό και γνώσεις τεχνικό προσωπικό. Έχει βέβαια πολλά εργασιακά ζητήματα τα οποία ξεπερνούν το πλαίσιο της τηλεοπτικής παραγωγής και αφορούν όλο το φάσμα της οπτικοακουστικής μας βιομηχανίας, αλλά δυστυχώς τίποτα από αυτά δεν θίγεται στο παρόν Σ/Ν γιατί μάλλον δεν ενδιαφέρουν την πολιτεία. Η κινηματογραφική παραγωγή όμως, που μέχρι στιγμής στο μεγαλύτερο μέρος της χορηγείται με κρατικά κεφάλαια(δημόσιο χρήμα) είναι τουλάχιστον επιπόλαιο να μην προστατεύει τόσο την εκ των προτέρων βασική τεχνική αρτιότητα του παραγόμενου οπτικοακουστικού έργου, όσο και την ορθή διαχείριση των κρατικών κεφαλαίων. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί όταν καταργείται ο ελάχιστος αριθμός ειδικοτήτων. Το ότι μπορείς να κάνεις θεωρητικά, μία ταινία με μία εξαιρετικής πιστότητας μικρή ψηφιακή μηχανή λήψεως και δυο φίλους που τυχόν σε βοηθήσουν, δεν σημαίνει ότι αυτό είναι και το μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουμε για την ανάπτυξη της κινηματογραφική μας παραγωγής. Η τεχνολογική εξέλιξη στον κινηματογράφο δεν μείωσε τον αριθμό του τεχνικού προσωπικού σε καμία χώρα του κόσμου. Άλλη μία πρωτιά….;;;