Αρχική Βία στα ΓήπεδαΆρθρο 1 Ανασυγκρότηση της Διαρκούς Επιτροπής για την Αντιμετώπιση της Βίας (Δ.Ε.Α.Β.)Σχόλιο του χρήστη Μίμης Πετρίδης | 22 Αυγούστου 2011, 06:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μίμης Πετρίδης' | 22 Αυγούστου 2011, 06:44

    Αν καταλαβαίνω καλά η ΔΕΑΒ παραμένει ένα όργανο χωρίς δικό του προϋπολογισμό, ενώ οι πόροι για τον αθλητισμό θα διανέμονται αποκλειστικά από το Ε.Σ.Α.Σ. Δηλαδή, για πρωτοβουλίες ενάντια στη βία στα γήπεδα, η ΔΕΑΒ θα πρέπει να απευθύνεται στο Ε.Σ.Α.Σ. Γιατί; Αν δει κανείς το νόμο σε σχέση με τις προτάσεις της ΔΕΑΒ (που δεν αναφέρονται πουθενά στο νόμο) και κυρίως τη σύσταση του Ε.Σ.Α.Σ καταλαβαίνει οτι η πολιτεία εξακολουθεί να αντιλαμβάνεται τον αθλητισμό, ακόμη και τον επαγγελματικό, σαν θέμα φυσικής αγωγής. Ο καταμερισμός των αντικειμένων με τη συμμετοχή του Υπ.Υγείας, έδινε την ελπίδα ότι το ΥΠΠΟ θα μπορούσε απερίσπαστα να μελετήσει πολιτικές για τον αθλητισμό ως πολιτι(στι)κό στοιχείο που γεννά και αναπαράγει ήθη, συμπεριφορές, αντιλήψεις, κοινωνική συνοχή, κοινωνική συμμετοχή αλλά και βία. Ακόμη και αν δεν την γεννά, τη φιλοξενεί στις τάξεις του. Αντ αυτού ο νέος νόμος παραμένει ποινικός (όπως και οι προηγούμενοι) και μένει να δούμε αν θα εφαρμοστεί (σε αντίθεση με τους προηγούμενους). Αφήνοντας στην άκρη θέματα που σχετίζονται με την αστική ανάπτυξη (από τις αειφόρες περιβαλλοντικά αθλητικές εκδηλώσεις, στην ανάπτυξη και διαχείριση των προαστίων των μεγαλουπόλεων και τον αθλητικό τουρισμό, θέματα για ένα πολύ μελλοντικό αθλητικό νομοσχέδιο), αυτή η παρέμβαση στη δημόσια διαβούλευση ζητά να εστιάσει στην κοινωνική δυναμική των σπορ και πως αυτή μπορεί να ευθυγραμμιστεί με τη διαδικασία καταπολέμησης της βίας. Η δυναμική αυτή τονίζεται στην τριμηνιαία απολογιστική έκθεση της ΔΕΑΒ για το πρώτο τρίμηνο του 2011-08-21, στην οποία μαζί με τον απολογισμό δράσης της θέτει και τη στρατηγική για τη μελλοντική λειτουργία της. Είτε ενεργητικά ως παίκτες, είτε παθητικά ως θεατές, οι συμμετέχοντες και ιδιαίτερα οι νέοι βρίσκονται σε ένα περιβάλλον το οποίο εν δυνάμει μπορεί να ενισχύσει την κοινωνική ενσωμάτωση, την κοινωνική συνοχή και την κοινωνική ολοκλήρωση, αυτό που περιφραστικά μπορεί να ονομαστεί «κοινωνική ποιότητα» (βλέπε διακήρυξη του Συμβουλίου και των αντιπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών, 5 Μαΐου 2003 αναφορικά με «την κοινωνική αξία των σπορ για τους νέους ανθρώπους» (2003/C 134/03)). Κάτω από αυτή την προσέγγιση, οι τεράστιες δυνατότητες που παρέχει ο αθλητισμός για συμμετοχή και κινητοποίηση μαζών μπορούν να προσφέρουν μεγάλες κοινωνικές υπηρεσίες, καταπολεμώντας ταυτόχρονα τη βία τόσο σαν περιστασιακή συμπεριφορά όσο και σαν κουλτούρα. Αυτή η διαπίστωση η οποία περιλαμβάνεται στην λευκή βίβλο για τον αθλητισμό της ΕΕ, αποτελεί το βασικό εργαλείο αντιμετώπισης της βίας τόσο από τα κράτη όσο και από τα επαγγελματικά σωματεία. Η ΔΕΑΒ με τη στρατηγική της έθετε τις βάσεις για την ανάπτυξη μιας τέτοιας πολιτικής, η οποία περιελάμβανε τη συμμετοχή τόσο των ομάδων και της αστυνομίας όσο και της τοπικής αυτοδιοίκησης και των συνδέσμων. Οι εμψυχωτές οπαδών που αναφέρονται από τη ΔΕΑΒ είναι χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής που ακολουθείται εδώ και χρόνια στην Ευρώπη, αλλού με μεγαλύτερη και αλλού με μικρότερη επιτυχία. Πρόκειται για κοινωνικούς λειτουργούς ή εμψυχωτές νέων οι οποίοι ασχολούνται αποκλειστικά με τους οπαδούς προσπαθώντας να τους βοηθήσουν να υλοποιήσουν δράσεις. Παράλληλα, ζώντας μαζί τους, έχουν την ευκαιρία να καταγράψουν ποιοτικά χαρακτηριστικά και να κατευθύνουν την περαιτέρω έρευνα των φαινομένων που συνδέονται με τα προβληματικά στοιχεία της δράσης των συνδέσμων. Για τους συνδέσμους θα πούμε περισσότερα στο σχολιασμό του άρθρου 7 και 8. Αυτό το οποίο πρέπει να τονιστεί εδώ είναι ότι η ΔΕΑΒ δεν έχει ως αντικείμενο μόνο την ενημέρωση, αλλά την ενθάρρυνση των οργανώσεων και των προσώπων να πάρουν μέτρα, ο καθένας ανάλογα με το ρόλο του, προκειμένου να περιοριστεί το φαινόμενο. Αν δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει βάσει του δικού της στρατηγικού σχεδίου, τότε δεν μπορεί να προωθήσει ούτε τις βασικές δομικές αλλαγές που απαιτούνται προκειμένου να έχει κάποιο διαρκές αποτέλεσμα μια πολιτική απέναντι στη βία. Πουθενά στον κόσμο η πάταξη της βίας δε σήμανε το τέλος της πιθανότητας επανεκδήλωσής της. Αυτό που γίνεται στις χώρες που την αντιμετωπίσουν σχετικά αποτελεσματικά, είναι μια διαδικασία κάθαρσης η οποία συνοδεύεται από έναν αριθμό πολιτικών μέτρων που αποσκοπούν στο περιορισμό των πιθανοτήτων επανεμφάνισής της. Αυτά τα μέτρα θα έπρεπε να έχει τους πόρους να τα προωθεί η ΔΕΑΒ. Έχοντας κατά νου τα παραπάνω μπορούν να γίνουν και κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με τη σύνθεση της ΔΕΑΒ. • Δε συμμετέχει η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς μέσω του Ινστιτούτου Νεολαίας. Το Ι.Ν είναι ο φορέας που διαχειρίζεται τα χρήματα του προγράμματος «Νεα Γενιά σε Δράση», το οποίο απευθύνεται σε νέους με τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά των νέων που συναντά κανείς στους συνδέσμους. Η συμμετοχή του Ι.Ν θα ήταν πολύτιμη εξάλλου, μιας που αποτελεί τον φορέα με τo μεγαλύτερο δίκτυο εμψυχωτών νέων και κοινωνικών λειτουργών. • Δε συμμετέχει το ΙΚΥ. Το ΙΚΥ είναι ο διαχειριστής των προγραμμάτων δια βίου μάθησης και εκπαίδευσης. Τα προγράμματα αυτά θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν την εκπαίδευση των ανδρών ασφαλείας των γηπέδων (για παράδειγμα στη διαχείριση κρίσεων), την εισαγωγή τεχνολογίας (για παράδειγμα στις τεχνικές ελέγχου των γηπέδων), την εισαγωγή τεχνογνωσίας (για παράδειγμα κοινωνικούς λειτουργούς –εμψυχωτές οπαδών). • Δε συμμετέχει η ΚΕΔΚΕ, αν και μέρος του σχεδιασμού της ασφάλειας των αγώνων περιλαμβάνει την τοπική αυτοδιοίκηση. Τι ποιο λογικό η ΚΕΔΚΕ ,μέσω της αντιπροσώπευσής της να επιδιώξει τη δημιουργία ενός ενιαίου μηχανισμού ο οποίος να βοηθά στο συντονισμό με την αστυνομία, τη ΔΕΑΒ και τη διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος; Η ΚΕΔΚΕ θα είχε ούτως ή άλλως σημαντικό ρόλο να παίξει στην ανάπτυξη επιχειρηματικών δράσεων αλλά και διαδικασιών δικτύωσης και συνεργασίας μεταξύ πόλεων. • Εκεί φαίνεται και η έλλειψη του Υπ.Εσωτερικών, το οποίο διαχειρίζεται προγράμματα τόσο για την τοπική αυτοδιοίκηση όσο και για την κοινωνία των πολιτών. Η παρουσία του θα διευκόλυνε πέραν της χρηματοδότησης, τη δικτύωση με φορείς του εξωτερικού με σκοπό την μεταφορά καλών πρακτικών και την ανάπτυξη κοινών πρωτοβουλιών. • Δε συμμετέχει ο ΟΠΑΠ ο οποίος θα μπορούσε να εντάξει το goodchannel σε έναν συντεταγμένο αγώνα ενάντια στη βία και να προωθήσει το κοινωνικό πρόσωπο του αθλητισμού. Αυτή τη στιγμή ο ΟΠΑΠ χρηματοδοτεί δράσεις άλλων, αλλά σπάνια φορέων που σχετίζονται με το ποδόσφαιρο ή που θέλουν να κάνουν μια δράση σχετική με το ποδόσφαιρο • Δε συμμετέχει εκπρόσωπος των αθλητικογράφων αν και η ο αθλητικός τύπος, α) καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ατμόσφαιρα των ποδοσφαιρικών αναμετρήσεων, β) μπορεί να αναλάβει πλήθος πρωτοβουλιών για την προώθηση των στόχων της ΔΕΑΒ και γ) να προσφέρει σημαντικά στοιχεία αναφορικά με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του «οπαδικού κινήματος» στις διάφορες περιοχές της χώρας. • Δε συμμετέχει ο Σύλλογος Βετεράνων ποδοσφαιριστών, αν και ο ρόλος των μελών του είναι κομβικής σημασίας. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το να είναι ένας αθλητής role-model και να συναντά διαρκώς ανθρώπους σε ανοιχτές εκδηλώσεις είναι στοιχειώδες μέτρο προώθησης του ευ αγωνίζεσθε σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αν κάποιος σκεφτεί οτι ένας τερματοφύλακας-θρύλος διορίζεται κηπουρός, αντί να του ζητηθεί να οργώσει την επικράτεια και να γίνει υπόδειγμα για τους χιλιάδες μικρούς επίδοξους πρωταθλητές, τότε μάλλον ο σύλλογός τους πρέπει να συμμετέχει στη ΔΕΑΒ, και να πάει με ιδέες. (συνέχεια στο σχολιασμό του άρθρου 2)