1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
2. Κατά την κατάδυση στα ναυάγια της προηγούμενης παραγράφου απαγορεύεται στους καταδυόμενους η οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλοίωση στα ναυάγια, καθώς και η συλλογή, αποκομιδή ή και απλή μετακίνηση οποιωνδήποτε αντικειμένων από τα ναυάγια ή τον βυθό πέριξ αυτών.
3. Επιτρέπεται η πρόσδεση στα ναυάγια της παραγράφου 1 πλωτήρα χρώματος πορτοκαλί με το ειδικό σήμα ή της διεθνώς αναγνωρισμένης σημαίας υποδήλωσης καταδύσεων (κόκκινη με άσπρη διαγώνια γραμμή).
4. Με άδεια της Λιμενικής Αρχής κατόπιν υποβολής μελέτης αγκύρωσης και τοπογραφικού διαγράμματος κατά το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ 87) επιτρέπεται η πόντιση πλησίον των νεότερων ναυαγίων ή η πρόσδεση σε αυτά ναυδέτων για χρήση από τα καταδυτικά σκάφη, ώστε να αποφεύγεται η αγκυροβολία, υπό τον όρο να μην επέρχεται οποιαδήποτε αλλοίωση ή κίνδυνος αλλοίωσης στα ναυάγια. Τα ναύδετα θα φέρουν την κατάλληλη σήμανση σύμφωνα με τις υποδείξεις της Υδρογραφικής Υπηρεσίας και της Υπηρεσίας Φάρων.
Υπάρχει πρόβλεψη για σύγχρονα ναυάγια (των τελευταίων 50χρόνων);
Δεν διευκρινίζονται τα παρακάτω:
Ποιος μπορεί να υποβάλει αίτηση; Σε ποια υπηρεσία (Τοπική Λιμενική Αρχή); Ποια η ακολουθούμενη διαδικασία;
Ποιος μπορεί να είναι φορέας διαχείρισης;
Ποια η νομική μορφή του και ποια η διαδικασία ορισμού του ως διαχειριστή;
Θεωρώ ότι η κατάδυση στα νεότερα ναυάγια αποκλειστικά και μόνο από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών είναι σε λάθος κατεύθυνση. δίνει την αίσθηση ότι ο νόμος είναι φωτογραφικός και ευνοεί ξεκάθαρα τα καταδυτικά κέντρα χωρίς να προωθεί την κατάδυση γενικότερα (γιατί αφήνει εκτός όλους τους συλλόγους ερασιτεχνών αυτοδυτών και τους ερασιτέχνες αυτοδύτες όπου έχουν τα μέσα, τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση για να πραγματοποιήσουν τέτοιες καταδύσεις)..
Επίσης έχω παρατηρήσει αντίφαση με το άρθρο 9 , ελεύθερα τεχνητά υποβρύχια αξιοθέατα.
Στο άρθρο 9 «Επιτρέπεται η χωρίς αντάλλαγμα πόντιση σε θαλάσσιους χώρους, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 3153/2003 (Α΄ 153) και του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), καθαρισμένων πλοίων, ναυαγίων,…..
Οι ελεύθερες ή αυτόνομες καταδύσεις αναψυχής και η επιφανειακή παρατήρηση του βυθού στα ελεύθερα τεχνητά υποβρύχια αξιοθέατα είναι ελεύθερες για όλους και δεν επιτρέπεται να εισπράττεται αντάλλαγμα για την είσοδο και χρήση του θαλάσσιου χώρου, όπου ευρίσκονται.»
Με το άρθρο 9 θα μπορεί κάποιος με δικές του δαπάνες και αυξημένο κόστος να καθαρίσει και να ποντίσει έναν ναυάγιο (για τον εμπλουτισμό της υποθαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας και την εν γένει βελτίωση της ελκυστικότητας του υποβρύχιου τοπίου) χωρίς να μπορεί να εισπράττει αντάλλαγμα για τη χρήση του θαλάσσιου χώρου ενώ αντίθετα ένας πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών θα εκμεταλλεύεται και θα κερδίζει από έναν ναυάγιο στο οποίο δεν θα έχει κάνει καμία δαπάνη (για συντήρηση, φύλαξη ή ότι άλλο).
Πως θα ξεχωρίζουμε το ναυάγιο αν εμπίπτει στο άρθρο 8 ή στο άρθρο 9 όπου υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση?
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία..
Γιώργος Μαβίδης
Μια παρατήρηση υπ΄ όψιν των παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών:
Σύμφωνα με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου θα επιτρέπεται η αυτόνομη κατάδυση στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, αποκλειστικά και μόνο από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών. Ο όρος αυτός, ως έχει, δίνει σαφώς τη δυνατότητα στον κάθε πιστοποιημένο ιδιοκτήτη καταδυτικού κέντρου να συνοδεύσει δύτες σε όλα τα ναυάγια της ελληνικής επικράτειας. Θα πρέπει όμως να ληφθούν υπ΄ όψιν και οι δεσμεύσεις περί Π.Ο.Α.Κ.Π. (Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Καταδυτικού Πάρκου), όπως αυτές αναφέρονται στον εν ισχύ νόμο 3409/2005 (ΦΕΚ 273/Α/4-11-2005, άρθρο 13. Σύμφωνα με τα ρηθέντα η χρήση και η εκμετάλλευση της ως Π.Ο.Α.Κ.Π. χαρακτηρισμένης θαλάσσιας περιοχής, θα πραγματοποιείται από τον φορέα ο οποίος αιτήθηκε τον χαρακτηρισμό της ως Π.Ο.Α.Κ.Π. και ο οποίος έλαβε την άδεια εκμετάλλευσης της. Ο φορέας αυτός μπορεί, μεταξύ άλλων, να είναι και δημοτικός, τουτέστιν ο δήμος ενός νησιού να έχει το δικαίωμα χρήσης και εκμετάλλευσης μιας θαλάσσιας περιοχής, χαρακτηρισμένης ως Π.Ο.Α.Κ.Π., στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τυχόν ιστορικά ναυάγια. Από τη στιγμή που ένας τέτοιος φορέας (π.χ. ο δήμος) έχει το δικαίωμα εκμετάλλευσης της ως Π.Ο.Α.Κ.Π. χαρακτηρισμένης περιοχής, θα έχει και την δυνατότητα να παραχωρεί άδειες διεξαγωγής καταδύσεων αποκλειστικά σε από αυτόν επιλεγμένα καταδυτικά κέντρα. Για να το κάνω πιο λιανά: Όταν ο δήμος έχει την αποκλειστική εκμετάλλευση ενός Π.Ο.Α.Κ.Π., θα έχει και τη δυνατότητα του μονοπωλίου των ναυαγίων που τυχόν βρίσκονται μέσα σε αυτό και πιθανώς να παραχωρεί την αποκλειστική εκμετάλλευση τους στα καταδυτικά κέντρα της περιοχής του, των οποίων οι ιδιοκτήτες μπορεί να είναι ταυτόχρονα και μέλη του Δ.Σ. του δήμου.
Τα νεότερα ναυάγια δεν ανήκουν σε κανέναν ιδιώτη για να τα εκμεταλλεύεται κατά αποκλειστικότητα, πόσο μάλλον από την στιγμή που δεν έχει συμβάλει στην ανακάλυψη και ταυτοποίηση αυτών εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων καθώς και σε οποιαδήποτε συντήρηση τους.
Η επιλογή ή όχι χρησιμοποίησης παρόχου καταδυτικών υπηρεσιών, θα πρέπει να παραμείνει ως επιλογή του αυτόνομου δύτη αλλιώς το άρθρο 1 κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως φωτογραφικό υπέρ συγκεκριμένων επαγγελματιών, για να μην πω αντισυνταγματικό με ότι αυτό συνεπάγεται για την μετέπειτα πορεία του.
Είναι σαν να λέμε πως θέλω να πάω μια βόλτα στο βουνό για να περπατήσω αλλά ο νόμος με υποχρεώνει πως αν θέλω να πάω, θα πρέπει χρησιμοποιήσω Ταξί(και όχι το αυτοκίνητο μου) να το πληρώσω ως λιμουζίνα, να προσλάβω και οδηγό για να με οδηγήσει στα μονοπάτια που ήδη έχω περπατήσει χιλιάδες φορές. Μάλλον κάτι στραβό υπάρχει εδώ … ε ;
Το άρθρο 1 θα πρέπει να αλλάξει με πλήρη διαγραφή του : «επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών» και να γίνει :
1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση (πιστοποιημένων δυτών) ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού
με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
Επίσης επιτακτική είναι η ανάγκη απαγόρευσης της αλιείας σε μια ακτίνα τουλάχιστον 150 μέτρων απο τα ναυάγια.
Στην παράγραφο 3 και 4 υπάρχει αναφορά για πρόσδεση πλωτήρων και ναυδετών πάνω στα ναυάγια για χρήση από τα καταδυτικά σκάφη. Κάτι τέτοιο έχει προκαλέσει μεγάλες φθορές κατά το παρελθόν σε ναυάγια στο εξωτερικό και έρχεται και σε πλήρη αντίθεση με το άρθρο 2 το οποίο απαγορεύει την οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλοίωση του ναυαγίου.
Συνεπώς θα πρέπει να υπάρξει μια αναθεώρηση και σε αυτά τα δύο άρθρα για απαγόρευση πρόσδεσης πάνω στα ναυάγια.
Με σκοπό την τεκμηρίωση των προηγούμενων σχολίων και την κατατόπιση των ενδιαφερομένων, παραθέτω εδώ, ενδεικτικά, 35 ιστορικά νεότερα ναυάγια τα οποία ερευνήθηκαν, τεκμηριώθηκαν και αναδείχτηκαν από ερασιτέχνες αυτοδύτες (ιδιώτες) τις τελευταίες δυο δεκαετίες:
01. Γαλλικό υπερωκεάνιο BURDIGALA. Βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε γερμανική νάρκη τη 16.10.1916 βορειοδυτικά της Κέας.
02. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΑΡΤΕΜΙΣ ΠΙΤΑ. Επιταγμένο από τον γερμανικό στρατό κατοχής βυθίστηκε από συμμαχικά αεροσκάφη την 21.02.1943 στον Αδάμαντα της Μήλου.
03. Ισπανικό φορτηγό ατμόπλοιο SAN EDUARDO. Βυθίστηκε από βρετανικό αεροσκάφος την 09.05.1943 νοτιοδυτικά της Σερίφου.
04. Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο CITTA DI TRIPOLI. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS TORBAY τη 02.07.1941 βορειοδυτικά της Κέας.
05. Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο MONROSA. Βυθίστηκε την 25.10.1941 πλησίον της νησίδας Αρσίδα στον Σαρωνικό Κόλπο.
06. Βρετανικό ατμόπλοιο HMT MARQUETTE. Βυθίστηκε από τορπιλισμό του γερμανικού υποβρυχίου U-35 την 23.10.1915 στον Θερμαϊκό Κόλπο.
07. Ελληνικό επιβατηγό ατμόπλοιο ΠΑΤΡΙΣ. Βυθίστηκε από ατύχημα τη 15.06.1927 πλησίον της νησίδας Πάτροκλος στον Σαρωνικό Κόλπο.
08. Γερμανικό υποβρύχιο U-133. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη τη 14.03.1942 ανατολικά της Αίγινας.
09. Βρετανικό καλωδιακό πλοίο RETRIEVER. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία τον Απρίλιο του 1941 πλησίον του αεροδρομίου του Ελληνικού.
10. Βρετανικό φορτηγό ατμόπλοιο CLAN CUMMING. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη τον Απρίλιο του 1941 ανατολικά της Αίγινας.
11. Βουλγαρικό φορτηγό ατμόπλοιο BALKAN. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS SPORTSMAN την 23.12.1943 νότια του Μούδρου στη Λήμνο.
12. Βρετανικό επιβατηγό πλοίο PRINCESS ALBERTA. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε γερμανική νάρκη τον Ιανουάριο του 1918 νότια της Λήμνου.
13. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΠΕΤΑΛΛΟΙ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 06.04.1941 βορειοανατολικά της Αίγινας.
14. Βρετανικό τορπιλοβόλο HMS CHAMOIS. Βυθίστηκε στον Πατραϊκό Κόλπο στις 26 Σεπτεμβρίου του 1904 λόγω ατυχήματος.
15. Ιταλικό τορπιλοβόλο ALDEBARAN. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε βρετανική νάρκη την 20.10.1941 πλησίον της νησίδας Σαν Τζώρτζης.
16. Γαλλικό ατμόπλοιο PARANA. Βυθίστηκε από τορπιλισμό του γερμανικού υποβρυχίου UC-74 την 24.08.1917 πλησίον του Καφηρέα.
17. Ιταλικό αεροσκάφος Savoia-Marchetti SM 79 «Sparviero». Κατέπεσε από έλλειψη καυσίμων την 05.08.1944 πλησίον του Πόρου.
18. Ελληνικό ναρκαλιευτικό ΝΕΣΤΟΣ. Βυθίστηκε στον Ψαθόπυργο την 23.04.1941 από τη γερμανική αεροπορία.
19. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΣΙΦΝΟΣ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία τον Απρίλιο του 1941 βόρεια της Μήλου.
20. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΔΑΡΜΑΣ. Βομβαρδίστηκε και βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 21.04.1941 στη θέση Μποζαΐτικα του Πατραϊκού Κόλπου.
21. Γερμανικό αεροσκάφος JUNKERS JU-52. Κατέπεσε από έλλειψη καυσίμων τον Σεπτέμβριο του 1943 βορειοδυτικά της νήσου Κέας.
22. Γαλλικό επιβατηγό πλοίο THEOPHILE GAUTIER. Βυθίστηκε από το βρετανικό υποβρύχιο HMS TALISMAN την 11.06.1941 στα βόρεια της Κέας.
23. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΒΙΒΗ. Βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε νάρκη τη 10.11.1940 πλησίον του ακρωτηρίου Πάπας στον Πατραϊκό Κόλπο.
24. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΚΥΡΙΑΚΗ. Βυθίστηκε από τη γερμανική αεροπορία την 24.04.1941 στη Σούδα της Κρήτης.
25. Βρετανικό ναρκαλιευτικό H.M.S. REGULUS. Βυθίστηκε μετά από πρόσκρουση σε γερμανική νάρκη τη 12.01.1945 έξω από τα Σύβοτα Θεσπρωτίας.
26. Βρετανικό αεροσκάφος Vickers Wellington Mk.XIIΙ. Καταρρίφθηκε από γερμανικά πυρά την 07.11.1943 ανατολικά της Σίφνου.
27. Ιταλικό ναρκαλιευτικό R.D.7. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη τη 15.06.1942 νοτιοδυτικά της Αίγινας.
28. Ελληνικό επιβατηγό ατμόπλοιο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΙΣ. Βυθίστηκε λόγω ατυχήματος την 30.11.1948 πλησίον της Άκρας Τηγάνι στη Λήμνο.
29. Γερμανικό φορτηγό ατμόπλοιο MARGEURITE. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη τη 13.10.1943 στον Πατραϊκό Κόλπο.
30. Ολλανδικό φορτηγό ατμόπλοιο MARS. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 30.05.1945 στον Πατραϊκό Κόλπο.
31. Βρετανικό ναρκαλιευτικό ΒΥΜS 2077. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 25.10.1944 στον Πατραϊκό Κόλπο.
32. Νορβηγικό φορτηγό ατμόπλοιο SVEN JARL. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε νάρκη την 17.01.1948 κοντά στις εκβολές του ποταμού Εύηνου.
33. Ιταλικό τορπιλοβόλο ALTAIR. Βυθίστηκε από πρόσκρουση σε βρετανική νάρκη την 20.10.1941 πλησίον της νησίδας Πάτροκλος.
34. Ελληνικό φορτηγό ατμόπλοιο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ. Βυθίστηκε λόγω καιρικών συνθηκών τη 13.01.1921 στον Πατραϊκό Κόλπο.
35. Ιταλικό φορτηγό ατμόπλοιο DELFIN. Βυθίστηκε στον νότιο Ευβοϊκό από τορπιλισμό του βρετανικού υποβρύχιου HMS TACU 14.12.1942.
Διαβάζοντας τον νόμο και λαμβάνοντας υπόψιν τις φίλες και φίλους σχολιαστές οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά και δημοκρατικά με το πραγματικό τους όνομα και όχι «Πέτρος, Γιάννης, κτλ» θεωρώ ότι το νομοσχέδιο έχει πάρα πολλά καλά σημεία τα οποία θα βοηθήσουν πολύ τον επαγγελματία αλλά και την ίδια την κατάδυση ως δραστηριότητα (αναψυχής η τεχνικής) στην Ελλάδα.
ΚΑΝΕΝΑΣ επαγγελματίας δεν θα χάσει απολύτως τίποτα εάν οι πιστοποιημένοι τεχνικοί «ΑΥΤΌΝΟΜΟΙ» δύτες επισκεφτούν ένα ναυάγιο όπως γίνεται και θα γίνεται στο μέλλον. Προτείνω στο άρθρο 8 η παράγραφος 1 να διατυπωθεί ως εξής:
«1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται σε αυτόνομους πιστοποιημένους από αναγνωρισμένο στην Ελλάδα οργανισμό δύτες και η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.»
Όσοι ονειρεύονται ότι θα γίνουν λιμενικοί στην θέση του λιμενικού και θα πραγματοποιούν ελέγχους στους «ερευνητές» για το καλό των ναυαγίων, μόνο γέλιο προκαλούν. Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα ερασιτεχνικών «σοβαρών» ομάδων τα τελευταία χρόνια οι οποίοι λαμβάνουν μέρος σε διεθνές συνέδρια στο εξωτερικό και διαφημίζουν την κατάδυση και την χώρα μας.
Αν παραμείνει ως έχει είναι ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο είναι φωτογραφικό και ευνοεί «συγκεκριμένους πaρόχους» στην Αττική. Βλέπε καταδυτικό στην Τζιά και στην Ανάβυσσο, Παλαιά Φώκαια, κτλ. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει οπότε ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι θέλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους μόνο σε ξένους τουρίστες οι οποίοι έχουν και την ανάλογη τσέπη. Ποτέ τους δεν ενδιαφέρθηκαν για τον Έλληνα αυτοδύτη.
Μια τελευταία παρατήρηση. Εαν πραγματικά ο σύλλογος των Επαγγελματιών ο οποίος ιδρύθηκε τον περασμένο Απρίλιο ενδιαφέρεται πραγματικά για την κατάδυση στο σύνολο της, όφειλε να ενημερώσει και να προσκαλέσει σε διάλογο τους Ερασιτεχνικούς Συλλόγους Κατάδυσης. Ακόμα και από αυτό, καταλαβαίνει κανείς τις προθέσεις τους.
Σας ευχαριστώ
Νίκος Ηλιάδης
Διαβάζοντας τον νόμο και λαμβάνοντας υπόψιν τις φίλες και φίλους σχολιαστές οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά και δημοκρατικά με το πραγματικό τους όνομα και όχι «Πέτρος, Γιάννης, κτλ» θεωρώ ότι το νομοσχέδιο έχει πάρα πολλά καλά σημεία τα οποία θα βοηθήσουν πολύ τον επαγγελματία αλλά και την ίδια την κατάδυση ως δραστηριότητα (αναψυχής η τεχνικής) στην Ελλάδα.
ΚΑΝΕΝΑΣ επαγγελματίας δεν θα χάσει απολύτως τίποτα εάν οι πιστοποιημένοι τεχνικοί «ΑΥΤΌΝΟΜΟΙ» δύτες επισκεφτούν ένα ναυάγιο όπως γίνεται και θα γίνεται στο μέλλον. Προτείνω στο άρθρο 8 η παράγραφος 1 να διατυπωθεί ως εξής:
«1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται σε αυτόνομους πιστοποιημένους από αναγνωρισμένο στην Ελλάδα οργανισμό δύτες και η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.»
Όσοι ονειρεύονται ότι θα γίνουν λιμενικοί στην θέση του λιμενικού και θα πραγματοποιούν ελέγχους στους «ερευνητές» για το καλό των ναυαγίων, μόνο γέλιο προκαλούν. Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα ερασιτεχνικών «σοβαρών» ομάδων τα τελευταία χρόνια οι οποίοι λαμβάνουν μέρος σε διεθνές συνέδρια στο εξωτερικό και διαφημίζουν την κατάδυση και την χώρα μας.
Αν παραμείνει ως έχει είναι ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο είναι φωτογραφικό και ευνοεί «συγκεκριμένους πaρόχους» στην Αττική. Βλέπε καταδυτικό στην Τζιά και στην Ανάβυσσο, Παλαιά Φώκαια, κτλ. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει οπότε ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι θέλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους μόνο σε ξένους τουρίστες οι οποίοι έχουν και την ανάλογη τσέπη. Ποτέ τους δεν ενδιαφέρθηκαν για τον Έλληνα αυτοδύτη. Ένα καλό παραδείγματα του πως καταλήγει ο Έλληνας τελικά να αναζητεί την τύχη του στο εξωτερικό.
Μια τελευταία παρατήρηση. Εαν πραγματικά ο σύλλογος των Επαγγελματιών ο οποίος ιδρύθηκε τον περασμένο Απρίλιο ενδιαφέρεται πραγματικά για την κατάδυση στο σύνολο της, όφειλε να ενημερώσει και να προσκαλέσει σε διάλογο τους Ερασιτεχνικούς Συλλόγους Κατάδυσης. Ακόμα και από αυτό, καταλαβαίνει κανείς τις προθέσεις τους.
Σας ευχαριστώ
Νίκος
Διαβάζοντας τον νόμο και λαμβάνοντας υπόψιν τις φίλες και φίλους σχολιαστές οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ανοιχτά και δημοκρατικά με το πραγματικό τους όνομα και όχι «Πέτρος, Γιάννης, κτλ» θεωρώ ότι το νομοσχέδιο έχει πάρα πολλά καλά σημεία τα οποία θα βοηθήσουν πολύ τον επαγγελματία αλλά και την ίδια την κατάδυση ως δραστηριότητα (αναψυχής η τεχνικής) στην Ελλάδα.
ΚΑΝΕΝΑΣ επαγγελματίας δεν θα χάσει απολύτως τίποτα εάν οι πιστοποιημένοι τεχνικοί «ΑΥΤΌΝΟΜΟΙ» δύτες επισκεφτούν ένα ναυάγιο όπως γίνεται και θα γίνεται στο μέλλον. Προτείνω στο άρθρο 8 η παράγραφος 1 να διατυπωθεί ως εξής:
«1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται σε αυτόνομους πιστοποιημένους από αναγνωρισμένο στην Ελλάδα οργανισμό δύτες και η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.»
Όσοι ονειρεύονται ότι θα γίνουν λιμενικοί στην θέση του λιμενικού και θα πραγματοποιούν ελέγχους στους «ερευνητές» για το καλό των ναυαγίων, μόνο γέλιο προκαλούν. Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα ερασιτεχνικών «σοβαρών» ομάδων τα τελευταία χρόνια οι οποίοι λαμβάνουν μέρος σε διεθνές συνέδρια στο εξωτερικό και διαφημίζουν την κατάδυση και την χώρα μας.
Αν παραμείνει ως έχει είναι ξεκάθαρο ότι το νομοσχέδιο είναι φωτογραφικό και ευνοεί «συγκεκριμένους πaρόχους» στην Αττική. Βλέπε καταδυτικό στην Τζιά και στην Ανάβυσσο, Παλαιά Φώκαια, κτλ. Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει οπότε ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Είναι γνωστό ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι θέλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους μόνο σε ξένους τουρίστες οι οποίοι έχουν και την ανάλογη τσέπη. Ποτέ τους δεν ενδιαφέρθηκαν για τον Έλληνα αυτοδύτη. Ένα καλό παραδείγματα του πως καταλήγει ο Έλληνας τελικά να αναζητεί την τύχη του στο εξωτερικό.
Μια τελευταία παρατήρηση. Εαν πραγματικά ο σύλλογος των Επαγγελματιών ο οποίος ιδρύθηκε τον περασμένο Απρίλιο ενδιαφέρεται πραγματικά για την κατάδυση στο σύνολο της, όφειλε να ενημερώσει και να προσκαλέσει σε διάλογο τους Ερασιτεχνικούς Συλλόγους Κατάδυσης. Ακόμα και από αυτό, καταλαβαίνει κανείς τις προθέσεις τους.
Σας ευχαριστώ
Νίκος Ηλιόπουλος
Το χρήμα πολλοί το μίσησαν, το αφορολόγητο χρήμα κανείς.
Στην Ελλάδα, το νομικό καθεστώς είναι ιδιαίτερα αυστηρό όσον αφορά τη λειτουργία επιχειρήσεων παροχής καταδυτικών υπηρεσιών. Προκειμένου λοιπόν μια επιχείρηση να μπορεί να λειτουργεί νόμιμα, απαιτούνται μια σειρά από αυστηρές προϋποθέσεις : καθαρό ποινικό μητρώο, φορολογική ενημερότητα, ασφαλιστική ενημερότητα, ασφαλιστικές καλύψεις, επαγγελματικά σκάφη που επιθεωρούνται αυστηρά κάθε 24 μήνες, ετήσιους ελέγχους καλής λειτουργίας εξοπλισμού και διαδικασιών, και πιστοποιήσεις από αναγνωρισμένους φορείς πιστοποίησης. Οι προϋποθέσεις λειτουργίας είναι αυστηρότερες από πολλές άλλες χώρες της ΕΕ και φυσικά από όλους τους γνωστούς καταδυτικούς προορισμούς (Αίγυπτο, Ινδονήσια, Ταϊλανδη κλπ.)
Όπως όμως έλεγε κι ο αείμνηστος Γιάννης Τσαρούχης, στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις…..Τα τελευταία χρόνια, διάφοροι Ελληνάρες ερασιτέχνες δύτες, αυτοαποκαλούμενοι ως ερευνητές, λίγοι ευτυχώς, διοργανώνουν ενίοτε, ή προσπαθούν να διοργανώσουν καταδύσεις αναψυχής, τις οποίες βαπτίζουν ως ερευνητικές, απευθυνόμενοι σε αλλοδαπούς αλλά και ημεδαπούς πελάτες, παρουσιάζοντας – ψευδώς – εαυτούς ως νόμιμους επαγγελματίες, παραπλανώντας τον κοσμο. Τον πομπώδη όρο «ερευνητής» τον αποδίδουν φυσικά μόνοι τους στον εαυτό τους…Χρεώνουν λοιπόν τους πελάτες αυτούς χρήματα, προκειμένου να τους προσφέρουν καταδυτικές υπηρεσίες, χωρίς φυσικά οι «οργανωτές» αυτοί να κόβουν παραστατικά, χωρίς λοιπόν να πληρώνουν φόρους, χωρίς να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, χωρίς να ‘ναι ασφαλισμένοι, μεταφέροντας τους πελάτες με σάπια καΐκια, με αμφίβολου αξιοπιστίας εξοπλισμό, μη ελεγμένο και πιστοποιημένο, χωρίς κανείς να έχει ελέγξει το ποινικό τους μητρώο. (των οργανωτών) Καταδύονται λοιπόν στα ιστορικά ναυάγια ανεξέλεγκτα, χωρίς να αποδίδουν στο ελληνικό Δημόσιο ούτε ένα Ευρώ, φοροδιαφεύγοντας προκλητικά, κι αισχροκερδώντας. Απλά φωτογραφίζουν ή βιντεοσκοπούν και ύστερα προστρέχουν σε παλαιά αρχεία προκειμένου να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την ταυτότητα του πλοίου ή του αεροσκάφους. Βέβαια, και μετά την όποια ταυτοποίηση συνεχίζουν τις «ερευνητικές» καταδύσεις ξανά και ξανά, συνήθως με «πελάτες» τους, τους οποίους χρεώνουν κανονικότατα αδρά, πάντα «μαύρα» βέβαια…. Έχουν το θράσος να διαφημίζουν τις υποτιθέμενες ερευνητικές αποστολές τους σε ιστοσελίδες αλλά και μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ακόμα κι εδώ στη διαβούλευση στο opengov, προσπαθούν να διαφημίσουν εαυτούς, περιαυτολογώντας και κοινοποιώντας προκλητικά links των websites τους, φορώντας πάντοτε το μανδύα του αγνού, ρομαντικού ερασιτέχνη. Είναι προφανές λοιπόν ότι με το νέο, προς ψήφιση νόμο, δεν θα μπορούν να συνεχίσουν την πειρατεία τους, και θα σταματήσουν επιτέλους τον αθέμιτο ανταγωνισμό απέναντι σε νόμιμες επιχειρήσεις παροχής καταδυτικών υπηρεσιών. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο αντιδρούν στο συγκεκριμένο άρθρο. Μια σύντομη περιήγηση στο facebook και το youtube αρκεί, προκειμένου να διαπιστώσει κανείς ότι όλοι αυτοί οι «ερασιτέχνες» που αντιδρούν στο νέο νόμο, διαφημίζουν τις καταδύσεις τους σε ιστορικά ναυάγια , τις οποίες εδώ και χρονιά , κάνουν ανεξέλεγκτα, μαύρα, πειρατικά
Το νέο νομοσχέδιο δεν εμποδίζει ούτε απαγορεύει, ούτε καν αποτρέπει σοβαρές και πραγματικές ερευνητικές αποστολές. Τέτοιες αποστολές ανέκαθεν γίνονταν με συνεργασία αναγνωρισμένων ιδιωτικών και κρατικών φορέων, ινστιτούτων, πανεπιστήμιων, την Εφορεία Εναλίων, με διαφάνεια, σοβαρότητα και ξεκάθαρους σκοπούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ερευνητική αποστολή στο ναυάγιο των Αντικυθήρων, η οποία διεξάγεται σε βάθος χρόνου, σε διάφορες φάσεις, χρηματοδοτείται από κρατικούς και ιδιωτικούς χορηγούς και φορείς επίσημα. Η’ αντίστοιχα το ερευνητικό πρόγραμμα που διεξάγεται στους Φούρνους από το ινστιτούτο Κορσεαι. Τέτοιου τύπου πραγματική έρευνα, γινόταν, γίνεται και θα γίνεται, δεν συσχετίζεται σε καμμιά περίπτωση με το παρόν νομοσχέδιο, είναι κάτι τελείως διαφορετικό και δεν θα πρέπει να συγχέεται το μεν με το δε, όπως εκ του πονηρού προσπαθούν να κάνουν κάποιοι αυτόκλητοι Ελληνάρες, κατά φαντασία Κουστώ. Οι Έλληνες επαγγελματίες νόμιμοι παροχοι, συμμετέχουν συστηματικά σε τέτοια σχήματα. Πολύ συχνά οι ίδιοι οι ερευνητικοί φορείς απευθύνονται σ’ αυτούς προκειμένου να συμμετάσχουν. Πολλές φορές η ίδια η Εφορεία Εναλίων απευθύνεται και συνεργάζεται με επίσημους, νόμιμους επαγγελματίες παροχους σε πραγματικα ερευνητικές κι επιστημονικές αποστολές.
Οι υποθαλάσσιες έρευνες στην Ελλάδα γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, πόσο μάλλον όταν αφορούν πιθανά ιστορικά ναυάγια. Υπάρχουν συγκεκριμένοι περιορισμοί, όπως για παράδειγμα η ανεξέλεγκτη και χωρίς άδεια χρήση side scan sonar. Οποίος πραγματικά ενδιαφέρεται να κάνει έρευνες μπορεί κάλλιστα – το νέο νομοσχέδιο δεν τον περιορίζει -να απευθυνθεί στην Εναλίων και να ζητήσει άδεια. Εφόσον η Εναλίων ανταποκριθεί θετικά, μπορεί κάλλιστα να διεξάγει τις έρευνες.
Η πραγματική λοιπόν ερευνητική δραστηριότητα δεν πρέπει σε καμμιά περίπτωση να συγχέεται με το νέο νομοσχέδιο. Το νέο νομοσχέδιο αφορά ναυάγια τα οποία παρουσιάζουν ενδιαφέρον επισκεψιμότητας από πιστοποιημένους δύτες απ’ όλο τον κόσμο είτε σε recreational επίπεδο, είτε σε technical (Βάθη μεγαλύτερα των 40μ.) Είναι αυτό ακριβώς που ονομάζουμε θεματικός τουρισμός. Είναι πολύ σημαντικό να μπει επιτέλους μια τάξη στις ναυαγιοκαταδυσεις. Να μπορούν οι επίσημα αναγνωρισμένοι παροχοι να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους προς το εξειδικευμένο πελατολόγιο, το οποίο μπορεί να επιμηκύνει σημαντικά την τουριστική περίοδο. Ταυτόχρονα να ελεγχθούν πλέον οι προσχηματικοί ερευνητές. Οι πραγματικοί ερευνητές μπορούν κάλλιστα να συνεχίσουν επίσημα τις έρευνες τους, κανείς δεν πρόκειται να τους εμποδισει, εφόσον προσεγγίζουν το ερευνητικό έργο με σοβαρότητα
Αναρωτιέμαι για ποιόν λόγο μιλάμε για απελευθέρωση καταδύσεων στα ναυάγια όταν στο άρθρο 1 ορίζει ότι η κατάδυση και οποιαδήποτε περιήγηση σε αυτά πρέπει να γίνεται με την καθοδηγούμενη συνοδεία του παρόχου.
Όπως έχουν σχολιάσει και οι άλλοι, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τα ναυάγια έχουν ανακαλυφθεί και ταυτοποιηθεί από ερασιτέχνες τεχνικούς δύτες που έχουν πολύ περισσότερη εμπειρία από τους υπαλλήλους των καταδυτικών που σύμφωνα με τον νόμο θα αναγκαστούν να πληρώσουν για να τους συνοδέψουν στα ναυάγια που οι ίδιοι φέρανε στο φως. Πόσο ηθικό και επίσης πόσο ασφαλές και άδικο είναι αυτό;
Όσον αφορά ναυάγια που είναι προσιτά για snorkelling από την παραλία, απλά μετριούνται στα δάχτυλα, και πόσο λογικό είναι κάποιος που κολυμπάει από την ακτή να μην επιτρέπεται να χρησιμοποιήσει μάσκα για να δει τον βυθό γιατί εκεί έτυχε να έχει ένα ναυάγιο;
Μιλάμε λοιπόν για ένα φωτογραφικό άρθρο που φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα καταδυτικά κέντρα ώστε να μπορούν να χρεώνουν με υπέρογκα ποσά τις καταδύσεις σε ναυάγια και αν εφαρμοστεί, θα αποτελέσει την ταφόπλακα της εξερευνητικής ναυαγιοκατάδυσης στην Ελλάδα μιας και κανένας ερασιτέχνης δεν θα ενημερώνει πλέον δημόσια για νέες ανακαλύψεις ναυαγίων.
Με εκτίμηση
Γιώργος Οικονομίδης
Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο στο άρθρο 8, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι: «Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθιστεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.».
Είναι κατανοητό ότι οι μέρος του τουρισμού, θα απευθυνθεί στους παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών. Η αποκλειστική καθοδηγούμενη από παρόχους επίσκεψη αυτών όμως εισάγει εμπόδια και περιορισμούς που δεν ωφελούν την προώθηση του καταδυτικού τουρισμού.
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το άρθρο 2 «Κατά την κατάδυση στα ναυάγια της προηγούμενης παραγράφου απαγορεύεται στους καταδυόμενους η οποιαδήποτε επέμβαση ή αλλοίωση στα ναυάγια, καθώς και η συλλογή, αποκομιδή ή και απλή μετακίνηση οποιωνδήποτε αντικειμένων από τα ναυάγια ή τον βυθό πέριξ αυτών.» υποδηλώνει ότι δεν μπορούν να αφαιρεθούν ούτε απορρίμματα. Η αφαίρεση εγκαταλειμμένων αλιευτικών εργαλείων (δίχτυα) θα συμβάλλει σημαντικά στην ανάδειξη αυτών των ιστορικών ναυαγίων
Εξίσου, θεωρούμε σημαντικό να νομοθετηθεί η απαγόρευση της οποιαδήποτε μορφής αλιείας, σε απόσταση 2 μιλίων από τους σχετικούς ποντισμένους ναυδέτες.
Τέλος, η πρόταση πρόσδεσης σε αυτά ναυδέτων για χρήση από τα καταδυτικά σκάφη, ώστε να αποφεύγεται η αγκυροβολία, θεωρείται καταστροφική για τα ίδια τα ναυάγια, τα οποία υποτίθεται οτι προστατευει το εν λόγω σχέδιο νόμου υπό διαβούλευση.
Με εκτίμηση,
ΝΜ
Εδάφιο 1
Η πρόθεση του νομοθέτη για άρση των υφιστάμενων γενικών περιορισμών επίσκεψης που αφορούν σε όλα τα ναυάγια που είναι χαρακτηρισμένα ως μνημεία αποτελεί ευπρόσδεκτη πιθανή τροποποίηση στο νομικό πλαίσιο.
Σύμφωνα με τα Εθνικά Πρότυπα Καταδύσεων Αναψυχής, κατά την υπηρεσία της «Καθοδηγούμενης Κατάδυσης», πιστοποιημένοι δύτες κατάλληλου επιπέδου και εμπειρίας μεταφέρονται σε προγραμματισμένη δραστηριότητα από πάροχο καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής και συνοδεύονται υποβρυχίως από εκπρόσωπο αυτού.
Στα ίδια πρότυπα περιγράφεται και η «Οργανωμένη Κατάδυση», ως άνω, δίχως την υποβρύχια συνοδεία.
Προτείνεται : Η διερεύνηση όρων με την εφαρμογή των οποίων μπορεί να είναι εφικτή και η παροχή της υπηρεσίας της Οργανωμένης Κατάδυσης σε Νεότερα Ναυάγια.
Εδάφιο 3
Ακόμη και αν ο ρόλος πλωτήρα που συνδέεται με Νεότερο Ναυάγιο θα ήταν αποκλειστικά και μόνο η σήμανση, δεν υπάρχουν εγγυήσεις για την αποφυγή της πρόσδεσης σκαφών, ανεξάρτητα με το αν θα υπάρχουν σχετικοί περιορισμοί στην νομοθεσία. Οι συνέπειες για το ναυάγιο στο ενδεχόμενο πρόσδεσης θα ήταν καταστροφικές.
Προτείνεται : Η διαγραφή του Εδαφίου 3 και η ενσωμάτωση της πρόβλεψης για σήμανση επιφανείας στο ναύδετο που περιγράφεται στο Εδάφιο 4.
Στο άρθρο 8 προβλέπεται οτι η αυτόνομη κατάδυση σε ναυάγια άνω των 50 ετών θα είναι υποχρεωτικά συνοδευόμενη από πάροχο καταδυτικών υπηρεσιών. Είναι απόλυτα ασαφές τι εννοεί ο συντάκτης με τον όρο «συνοδευόμενη». Θ μας μεταφέρει ο πάροχος με το σκαφος του μεχρι το σημείο κατάδυσης, ή θα μας συνοδεύει και υποβρυχίως; Ως δύτης αισθάνομαι οτι μπαίνουν απαγορεύσεις οι οποίες δεν προάγουν τον καταδυτικό τουρισμό και βάζουν στο στόχαστρο τους Έλληνες αυτοδύτες οι οποίοι δεν θα μπορούν πλέον να καταδυθούν σε σημεία που μέχρι σήμερα μπορούσαν. Επίσης αναφέρεται οτι και η αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling) θα επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής. Είναι τουλάχιστον αστείο να απαγορεύεται να κοιτάζει κάποιος το βυθό από την επιφάνεια με μια μάσκα και αναπνευστήρα. Αν ο στόχος του νομοσχεδίου είναι να επιτρέψει την εκμετάλλευση της αυτόνομης κατάδυσης μόνο σε λίγους παρόχους, τότε αντί να πηγαίνουμε μπροστά βοηθώντας την καταδυτική κοινότητα οπισθοδρομούμε και μόνο κακό θα κάνει το συγκεκριμένο άρθρο
Σχετικά με την παράγραφο 1 του άρθρου 8, θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί σε:
«Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση, καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής η μη, η περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.» Ή αντιστοίχως.
Κανένας πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών δεν έχει συμβάλει στη διατήρηση, συντήρηση, προστασία ή και δημιουργία των εκάστοτε ναυαγίων με τέτοιο τρόπο ώστε να τους ανήκει η αποκλειστικότητα στην πρόσβαση για την άσκηση της οποιοδήποτε από της προαναφερθέντες δραστηριότητες. Αντιθέτως, οι ερασιτέχνες δύτες, που η παραγραφος 1 προσπαθεί να τους στερήσει το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ πρόσβασης, έχουν συνεισφέρει πολύ περισσότερο στην ανακάλυψη και γνωστοποίηση της τοποθεσίας τους, ακόμη και στη συλλογή και μεταβίβαση πληροφοριών προς στους αρμόδιους φορείς. Σε περίπτωση που παραμείνει η παράγραφος αυτή ως έχει αφήνει υπόνοια πως στοχεύει στο οικονομικό όφελος παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών και όχι στην ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού!
Αναγνωρίζω την ανάγκη προστασίας των ναυαγίων αυτών από κάθε πιθανή αλλοίωση η οποία μπορεί να οδηγήσει(μακροπρόθεσμα) στην καταστροφή τους όμως αυτό μπορεί να γίνει με μεγαλύτερη επιτυχία, απλά απαιτώντας από τους αυτόνομους δύτες οι οποίοι θα το επισκεφτούν να έχουν μια αντίστοιχη πιστοποίηση από κάποιον αναγνωρισμένο φορέα(σε περίπτωση ελέγχου από το λιμενικό), με την οποία θα διασφαλίζεται ότι ο δύτης γνωρίζει τους πιθανούς κινδύνους, υποχρεώσεις(ηθικές και νομικές)και τρόπους με τους οποίου ο δύτης μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια(για το δύτη και το ναυάγιο)γύρω ή και μέσα σε αυτό, εκτός από την περίπτωση όπου η κατάδυση είναι καθοδηγημένη από κάποιον πάροχο καταδυτικών υπηρεσιών, όπου όλα τα παραπάνω εξασφαλίζονται από τον πάροχο. Επιπλέον να ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΊ ρητά κάθε μορφή αλιείας σε κάποια απόσταση(π.χ. 100μ.)από το σημείο του ναυαγίου, δραστηριότητα η οποία έχει αποδειχθεί πως είναι επιζήμια τόσο για τον υποβρύχιο κόσμο, όσο και για τα διάφορα ναυάγια/ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους ανά τον κόσμο.
Σχετικά με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 8 θα πρέπει να επαναδιατυπωθούν σε:
«ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ η πρόσδεση στα ναυάγια της παραγράφου 1 οποιοδήποτε σημαντήρα η σκάφους, παρόχου καταδυτικών υπηρεσιών η μη, αλλά σε κάποια απόσταση από αυτό και με την απαραίτητη, ευδιάκριτη σήμανση για την παρουσία δυτών υποβρυχίως.» Ή αντιστοίχως.
Είναι προτιμότερη η τοποθέτησή τους σε κάποια απόσταση από το ναυάγιο ώστε να διασφαλίζεται η μη αλλοίωση ή πρόκληση ζημιάς στο ναυάγιο από αυτά. Επιπλέον σχετικά με τον σημαντήρα και το χρώμα του ή της σημαίας, κυκλοφορούν ήδη στο εμπόριο σε χρώματα κίτρινου, πορτοκαλί και κόκκινου, τόσο για τη σημαία(με τη γραμμή στη μέση και την απαραίτητη ένδειξη), όσο και για τη σημαδούρα. Δεν υπάρχει λόγος χρήσης συγκεκριμένου τύπου/χρώματος από τη στιγμή που υπάρχουν και άλλα, διεθνώς αποδεκτά και αποτελεσματικά.
Εφόσον έχουμε αποτύχει συστηματικά στο να είμαστε ένα βήμα μπροστά από τα άλλα οργανωμένα κράτη (ΚΑΙ) σε αυτό το κομμάτι, ας προσπαθήσουμε έστω να συμβαδίσουμε με τα διεθνή πρότυπα, έστω και καθυστερημένα!
Με εκτίμηση
Θοδωρής Βαβάλιος
Προτείνω την τροποποίηση της παραγράφου 1 του άρθρου 8 ως εξής:
«»»
Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού. Η ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση επιτρέπεται επίσης σε δύτες που φέρουν πιστοποίηση από αναγνωρισμένο από το ελληνικό κράτος εκπαιδευτικό οργανισμό εφόσον αυτοί έχουν ενημερώσει προηγουμένως κατάλληλα τις λιμενικές αρχές.
«»»
Η αρχική διατύπωση της παραγράφου 1 του άρθρου 8 είναι ελλιπής, δημιουργεί σύγχυση και ωφελεί μονομερώς τμήμα και όχι το σύνολο των εμπλεκομένων με την κατάδυση και τις λοιπές δραστηριότητες πολιτών, επιχειρήσεων, οργανισμών και λοιπών φυσικών ή μη προσώπων.
Θα προσπαθήσω εν συντομία να αναπτύξω και να επιχειρηματολογήσω για τον άνωθεν ισχυρισμό:
α) η καταδυτική κοινότητα απαρτίζεται τόσο από επαγγελματίες όσο και από ερασιτέχνες αυτοδύτες και ελεύθερους δύτες. Πολλοί φέρουν και τις δύο ιδιότητες για συναπτά έτη. Επιπλέον, ερασιτέχνες και επαγγελματίες δύτες βρίκονται κατά κανόνα σε συνεργασία και είναι εξίσου υπεύθυνοι για την ανάδειξη του πλούτου και της ομορφιάς του υδάτινου στοιχείου στην ελληνική επικράτεια. Ο αποκλεισμός των ερασιτεχνών, οι οποίοι είναι σύννομοι και κατάλληλα εκπαιδευμένοι, δημιουργεί ή/και εντείνει έναν διαχωρισμό που τελικά δρα αντίθετα με το πνεύμα του νόμου, δηλαδή την ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού.
β) κάθε πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής έχει σχεδιάσει και λείτουργεί σύμφωνα με ένα επιχειρηματικό μοντέλο. Το μοντέλο αυτό, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνει την απεύθυνση σε ένα πεπερασμένο φάσμα αγοραστικού κοινού (target group) όπως επίσης και σε ένα πεπερασμένο φάσμα υποβρύχιων δραστηριοτήτων που σκοπεύει να υποστηρίξει. Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι πάροχοι επιλέγουν και επιχειρούν σε συγκεκριμένα ναυάγια (λαμβάνοντας υπόψιν περιορισμούς όπως γεωγραφικό σημείο, προσβασιμότητα, βάθος, αριθμός διαθέσιμων συνοδών κλπ) με συγκεκριμένο τύπο δραστηριότητας, για παράδειγμα καταδύσεις αναψυχής εως 30 μέτρα υπό τη μορφή ημερησίων εκδρομών.
Οι ερασιτέχνες δύτες κατά κανόνα θα απευθυνθούν σε ένα πάροχο υπηρεσιών εφόσον η δραστηριότητα που θέλουν να ασκήσουν βρίσκεται εντός του επιχειρηματικού μοντέλου, και αυτό είναι απόλυτα θεμιτό και υγιές. Υπάρχουν όμως καταδυτικές δραστηριότητες που ασκούνται από ερασιτέχνες οι οποίες εμπίπτουν στο επιχειρηματικό μοντέλο ελαχίστων καταδυτικών παρόχων ή ακόμα δεν εμπίπτουν στο μοντέλο κανενός παρόχου. Παραδείγματα τέτοιων ερασιτεχνικών καταδυτικών δραστηριοτήτων αποτελούν οι εξερευνητικές αποστολές σε απομακρυσμένα σημεία της επικράτειας ή σε μεγάλα βάθη, οι δράσεις για την προστασία του υδάτινου περιβάλλοντος όπως είναι η απομάκρυνση εγκαταλειμμένων διχτυών από ναυάγια, η συλλογή τεκμηρίων ή η διενέργεια υδρολογικών μετρήσεων στο γενικό πλαίσιο της επιστήμης πολιτών [1].
Οι δραστηριότητες αυτές, όχι μόνο αναδεικνύουν τον υδάτινο πλούτο της ελληνικής επικράτειας αλλά κρίνονται απαραίτητες για την ανάπτυξη ενός καταδυτικού τουρισμού με σεβασμό στην ιστορία, το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Η αρχική διατύπωση της παραγράφου βάζει φραγμό ή περιορίζει σημαντικά τη διενέργεια αυτών των δραστηριοτήτων και κατά συνέπεια δρα αντίθετα με το πνεύμα του νόμου.
Προσδοκώ την τροποποίηση της παραγράφου και την άρση του αποκλεισμού των ερασιτεχνών δυτών για τους παραπάνω λόγους.
[1] https://www.ekt.gr/el/magazines/features/20429
Δεν απελευθερώνει ΤΙΠΟΤΑ αυτός ο νόμος, τα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθιστεί προ των τελευταίων πενήντα ετών ήταν απελευθερωμένα και στους ερασιτέχνες και στις συνοδευόμενες καταδύσεις. Τώρα θα απαγορευθούν στους ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες θα πρέπει να ενημερώνουν τα λιμεναρχεία!
15 χρόνια τώρα όλες οι συνοδευόμενες καταδύσεις σε ναυάγια ήταν παράνομες?
Σοβαρά, και τις διαφημίζατε και στις ιστοσελίδες σας?
Όχι, δεν ήταν παράνομες, ούτε και ενημερώνατε τα λιμεναρχεία.
Αυτή η αλλαγή όχι μόνο δεν θα δώσει καμία νέα πνοή στις καταδύσεις αναψυχής, αλλά θα τις γυρίσει πίσω στο 2005.
Μένει να δούμε πως θα απαγορεύεται κάτι χωρίς να ξέρουν που, αφού λίστα δεν υπάρχει. Μιλάμε για την απόλυτη ασάφεια που θα προκαλέσει απίστευτη αβεβαιότητα σε χιλιάδες πολίτες και προβλήματα στα λιμεναρχεία.
Αξιότιμοι Κύριοι,
Δεν συμφωνώ με το Άρθρο 8, με τον περιορισμό των καταδύσεων και δεν μπορώ να καταλάβω το σκοπό του. Αν πρόκειται για την προστασία των ναυαγίων, τόσα χρόνια ποιός τα προστάτευε; Έχει παρατηρηθεί από μέρους σας ότι υπάρχει λαφυραγωγία των ελληνικών ναυαγίων; Διότι τόσα χρόνια που έχω καταδυθεί στα ελληνικά ναυάγια δεν είδα ποτέ κανέναν να παίρνει οτιδήποτε από τα ναυάγια. Όλοι οι δύτες είναι συνειδητοποιημένοι και δεν παίρνουν ούτε καλά – καλά αγγίζουν οτιδήποτε, το πολύ – πολύ να βγάλουν αναμνηστικές φωτογραφίες. Και αν υπάρχουν επιτήδειοι που έχουν βάλει στόχο ένα ναυάγιο για λαφυραγωγία δεν πρόκειται να τους σταματήσει κανένας πάροχος. Θα το κάνουν όπως γίνεται και πάντου. Άρα προς τι αυτός ο περιορισμός, αν μη τι άλλο να εξυπηρετεί οικονομικά συμφέροντα ορισμένων που θα εκμεταλλεύονται το οποιοδήποτε ναυάγιο ανεξέλεγκτα όπως τους συμφέρει οικονομικά καλύτερα και να χρεώνουν τον κόσμο κατά το δοκούν;
Σας ευχαριστώ,
Παντελής Φυτίλης
Το άρθρο 8 έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 3 !
Στο 8, παρ.1 γράφετε: Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση.
Ενώ στο 3 γράφετε: Ο καταδυτικός τουρισμός απαγορεύεται: α) σε προσδιορισμένες από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού θαλάσσιες περιοχές ενάλιων αρχαιολογικών χώρων, σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 12 και 15 του ν. 3028/2002 (Α’ 153).
Στο 3 δηλαδή απαγορεύονται οι καταδύσεις σε κηρυγμένα και οριοθετημένα ναυάγια, (η λίστα είναι εδώ http://listedmonuments.culture.gr/search_declarations.php) ενώ στο 8. σε ΟΛΑ τα νεότερα ναυάγια γενικά, τα οποία ούτε και ξέρετε πόσα είναι ούτε που βρίσκονται! Έχετε μήπως καμιά λίστα για να ενημερώνονται οι πολίτες; Πως θα ξέρουμε που απαγορεύεται;
Είμαι περίεργος να δω τι θα απαντούν τα Λιμεναρχεία στα ερωτήματα των πολιτών σχετικά με το που απαγορεύεται η κατάδυση.
Αν θέλετε να επιτρέψετε στους επαγγελματίες πρόσβαση στους κηρυγμένους ενάλιους αρχαιολογικούς χώρους, γράψτε το τουλάχιστον σε απλά Ελληνικά, και όχι το ένα άρθρο να γράφει έτσι και το άλλο αλλιώς!
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την πρωτοβουλία σας να απελευθερώσετε τα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθιστεί προ των τελευταίων πενήντα ετών στις συνοδευόμενες καταδύσεις.Αυτή η αλλαγή θα δώσει μία νέα πνοή στις καταδύσεις αναψυχής και θα δώσει ένα σημαντικό διαφημιστικό όπλο ώστε να μπορέσουμε και εμείς οι πάροχοι αλλά και έσεις σαν κράτος να διαφημίσουμε και να προωθήσουμε την Ελλάδα στο εξωτερικό, πλέον ως <> και όχι ώς <>.
Άρθρο 8, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι: «Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας…
Με μεγάλη λύπη μου βλέπω για άλλη μια φορά μέσα στα τελευταία 20 χρόνια που ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την αυτόνομη κατάδυση και έχοντας βάλει και εγώ ένα μικρό λιθαράκι για την παρουσίαση της Ελλάδας στο εξωτερικό ως ενός ελκυστικού καταδυτικού προορισμού, την πολλοστή προσπάθεια από την πλευρά των επαγγελματιών να χειραγωγήσουν την Καταδυτική κοινότητα προς ιδίων όφελος.
Οι Πιστοποιήσεις οι οποίες έχουμε λάβει από τους αναγνωρισμένους πάροχους εκπαίδευσης και οι οποίες αναγνωρίζονται από το Ελληνικό κράτος ορίζονται ως “ΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΔΥΤΗΣ” και OXI ως “Συνοδευόμενος δύτης”
Οι εκπαιδεύσεις αυτές και ειδικότερα όταν πρόκειται για μεγάλα βάθη πέραν των ορίων της κατάδυσης αναψυχής και πέραν των ορίων των 100μ. μας έχουν στοιχήσει σε χρόνο και σε χρήμα πολύ μεγάλα ποσά τα οποία έχουμε δώσει με ανιδιοτέλεια για την μεγάλη μας αγάπη στο υγρό στοιχείο.
Με την ίδια ανιδιοτέλεια και αγάπη καταδυόμαστε σε αυτά τα μεγάλα βάθη για να φέρουμε εικόνες και ήχο στην επιφάνεια και να παρουσιάσουμε στον πολύ κόσμο τα καλά κρυμμένα μυστικά του υποθαλάσσιου πλούτου μας. Αυτές οι εικόνες είναι που πηγαίνουν στο εξωτερικό και κάνουν το καταδυτικό τουρισμό της χώρας μας ελκυστικό προϊόν .
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα του Νομοθέτη όταν τεκμηριωμένα και αποδεδειγμένα το σύνολο των ναυαγίων μας που αποτελούν «Μνημεία της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς μας», σύμφωνα με τον ισχύων νόμο έχουν ταυτοποιηθεί από ερασιτέχνες αυτοδύτες οι οποίοι όχι μόνο τα ανακάλυψαν αλλά και τα παρουσίασαν στο ευρύ κοινό χωρίς κάποιο χρηματικό αντάλλαγμα.
Δεν αντιλαμβάνομαι πως το κράτος μονίμως είναι δεκτικό στο να ζητάει την αφιλοκερδή συμμετοχή των ερασιτεχνών δυτών όταν και όποτε την χρειάζεται (βλέπε ερευνητικές αποστολές, ταυτοποιήσεις ναυαγίων, πτώση πολεμικών αεροσκαφών και ανέλκυση) και από την άλλη να βάζει αναχώματα σε αυτούς και να εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα.
Όλα τα παραπάνω μου γεννούν μια σειρά από ερωτήματα που με οδηγούν σε σκέψεις οι οποίες δεν συνάδουν με την λειτουργία ενός σύγχρονου και αμερόληπτου κράτους.
1. Ποιος είναι ο λόγος που θα επιτρέπονται οι καταδύσεις «αποκλειστικά και μόνο» με παροχέα καταδυτικών υπηρεσιών;
2. Οι πάροχοι τι υποχρεώσεις αναλαμβάνουν απέναντι στην πολιτεία για την Πολιτιστική κληρονομιά την οποία τους παραχωρεί; (Συντήρηση, ανάδειξη, μέτρα ασφαλείας, νέες εξερευνητικές αποστολές χωρίς χρηματικό όφελος και με επένδυση δικών τους κεφαλαίων;)
3. Ποια η πρόβλεψη για την επίσκεψη των ναυαγίων σε τοποθεσίες της χώρας μας που δεν υπάρχει καταδυτικός πάροχος;
4. Ποια η πρόβλεψη όταν ο τοπικός πάροχος δεν μπορεί να προσφέρει καταδυτικές υπηρεσίες για τα απαιτούμενα βάθη;
Η πραγματικότητα είναι ότι οι άνθρωποι και οι ομάδες οι οποίοι μπορούν να φτάσουν σε αυτά τα βάθη στην χώρα μας είναι λίγο πολύ γνωστοί και γνωριζόμαστε όλοι μεταξύ μας.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους πολλές φορές συντρέχουν οι ίδιοι οι επαγγελματίες για να πάρουν πληροφορίες και να βοηθηθούν στην ενασχόληση τους.
Προς τι όλο αυτό το μένος απέναντι σε ανθρώπους που αφιερώνουν μέρος της ζωής τους και ίδια κεφάλαια για κάτι που υπηρετούν;
Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα των επαγγελματιών;
Επιστροφή στο 2005 και απαγόρευση της ελεύθερης πρόσβασης των αυτόνομων δυτών στις θάλασσες μας;
Το κλείσιμο των σπηλαίων και η εκμετάλλευση τους από αυτούς;
Σαν καλόπιστος κριτής αντιλαμβάνομαι ότι ο Νομοθέτης θέλει να βάλει ένα φραγμό στην ανεξέλεγκτη πρόσβαση στην ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά. Εν έτη 2020 πιστεύω ότι αυτό είναι πάρα πολύ απλό και εφικτό.
Θα μπορούσε πολύ απλά να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων στις Λιμενικές αρχές με όλους τους πιστοποιημένους δύτες και το επίπεδο το οποίο κατέχουν.
Μια απλή υπεύθυνη ηλεκτρονική δήλωση με τα στοιχεία του καταδυόμενου θα αρκούσε για να λάβει γνώση η υπηρεσία και να πραγματοποιεί τους σχετικούς ελέγχους στα εν λόγω δηλωθέντα ναυάγια.
Οι περιορισμοί και οι απαγορεύσεις είναι σίγουρο ότι ποτέ δεν έχουν φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα στην χώρα μας.
Με εκτίμηση
Ανδρέας Ανδρικόπουλος
Σύμφωνα με την παράγραφο 1: Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής…περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling)!
Δηλαδή ούτε με τη μάσκα του δεν θα επιτρέπεται να κοιτάξει ένας λουόμενος το βυθό! Ωραία, μπράβο σε όποιον το σκέφτηκε. Δημοκρατικότατο!
Υποθέτω ότι ούτε με γυαλάκια κολύμβησης μπορώ να κοιτάξω.
Αν βουτήξω το κεφάλι μου στο νερό και ανοίξω τα μάτια μου?
Επιτρέπεται ή πρέπει να πληρώσω παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής?
Τα συγχαρητήρια μου, σε όσους, ΕΙΔΙΚΑ επαγγελματίες, πήραν θέση με απολύτως ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΚΑΙ ΣΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ.
Ζητώ πλήρη υπαναχώρηση και διαγραφή του «αποκλειστικά και μόνο» στην παράγραφο 1, ώστε να λάβει τη μορφή:
1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών (Και όχι μόνο), επιτρέπεται η αυτόνομη κατάδυση η περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
Από την στιγμή που κανείς δεν έχει αναλάβει κανένα κόστος συντήρησης, δεν νοείται να έχει κέρδος με αυτήν την μορφή Το κέρδος μπορεί και πρέπει να είναι αποκλειστικά από την προσφορά πρόσβασης μέσω πιθανού σκάφους κλπ. Σε περίπτωση που ο ιδιώτης πιστοποιημένος δύτης μπορεί να έχει πρόσβαση μόνος του, η αποκλειστική εκμετάλλευση είναι οριακά ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ και αντίθετη ΚΑΙ με νομικές διατάξεις περί ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΟΥ.
Ίσως πριν παρθούν αποφάσεις, η σοβαρότερη και απλούστερη λύση θα ήταν να πάρουν οι σχετικοί φορείς την απαραίτητη ενημέρωση για το πως λειτουργούν ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ σε διάφορες χώρες ΗΔΗ, ανάλογες περιπτώσεις. Καταδύομαι από το 2000 σε όλον τον κόσμο, και έχω την τύχη να είναι η Ελλάδα η πατρίδα μου και το σπίτι μου. Προσφέρομαι να ενημερώσω οποιονδήποτε είτε φορέα είτε ιδιώτη ενδιαφέρεται σχετικά.
Στρατης Κας.
Εκπαιδευτής Κατάδυσης.
Το συγκεκριμένο άρθρο δύναται να συμβάλει σημαντικά τόσο στην προστασία της σύγχρονης ενάλιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς όσο και στην ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στην Ελλάδα, επιτρέποντας ουσιαστικά την ερασιτεχνική κατάδυση αναψυχής σε ναυάγια μνημεία άνω των 50 ετών, ενώ την ίδια στιγμή δεν δημιουργεί απαγορεύσεις καθώς συνεχίζεται να επιτρέπονται οι ερευνητικές καταδύσεις στα συγκεκριμένα ναυάγια με το ίδιο καθεστώς όπως και σήμερα. Θα προσφέρει την ευκαιρία σε εκατοντάδες χιλιάδες καταδυόμενους τουρίστες από όλο τον κόσμο να απολαύσουν τα εκατοντάδες ελληνικά ναυάγια μνημεία.
Συνυπογράφω το απο τις 28 Φεβρουαρίου 2020, 00:01 κείμενο του κου Γιώργου Πέτρου καθώς και όλων των υπολοίπων συναδέλφων που αποδεδειγμένα μάχονται για την ανάπτυξη της αυτόνομης κατάδυσης. Τέτοια νομοθετήματα μόνο την ανάπτυξη δεν προασπίζονται.
Με εκτίμηση,
Γιάννης Μπολάνης
Αρθρο 8, παράγραφος 1: Η χρήση παρόχου θα πρεπει να παραμείνει επιλογή του εκπαιδευμένου αυτόνομου δύτη κι όχι υποχρέωση.
Η ελεύθερη πρόσβαση σε νεότερα ναυάγια, όπως συμβαίνει και σε οποιαδήποτε άλλο υποθαλάσσιο σημείο θα πρέπει να παραμείνει αδιαπραγμάτευτη εφόσον δε συντρέχει λόγος χαρακτηρισμού με ΦΕΚ.
Η στοχευμένη εμπορευματοποίηση θα αποτελέσει τροχοπέδη στην περαιτέρω αναδειξη ναυαγίων από την ερασιτεχνική καταδυτική κοινότητα και αποτελεί ασέβεια σε όσους κοπιάσανε και κοπιάζουν ανιδιοτελώς και με ίδια μέσα και πόρους για την προβολή του εν γένει υποθαλάσσιου περιβάλοντος της χώρας μας.
Τα ιστορικά ναυάγια πλέον των 50 χρόνων που αποτελούν και το κύριο ενδιαφέρον της (τεχνικής) καταδυτικής κοινότητας παγκόσμια, είναι εκτός πλαισίου της συζήτησης. Κακώς. Πάνω σε αυτόν το νόμο θα έπρεπε να γίνεται διαβούλευση με τα όσα παραθέσανε οι κύριοι/κυρίες πρωτύτερα.
Μετά την αναμενόμενη αντίδραση της καταδυτικής κοινότητας -η οποία ήταν υποψιασμένη ήδη από το 2005, σχετικά με την προσπάθεια ενός μέρους των παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών για τη χειραγώγηση και αποκλειστική εκμετάλλευση των καταδύσεων αναψυχής [1]- καλό θα είναι να ρίξουμε τους τόνους και να περάσουμε σε μια παραγωγικότερη φάση, στη φάση των προτάσεων με σκοπό την εύρεση αποδεκτής λύσης για όλους τους εμπλεκόμενους.
Πριν συνεχίσω με τις δικές μου προτάσεις θα ήθελα να αναφέρω το εξής: Δεν συμβάλλουν όλοι οι επαγγελματίες στη χειραγώγηση των ερασιτεχνών αυτοδυτών, υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις οι οποίες προσεγγίζουν τη θεματική της διενέργειας καταδύσεων αναψυχής με δημιουργικές για τους ερασιτέχνες αυτοδύτες προτάσεις. Όπως δεν μπορούμε να «τσουβαλιάσουμε» το σύνολο των ερασιτεχνών, έτσι δεν μπορούμε να «τσουβαλιάσουμε» και το σύνολο των επαγγελματιών. Πάντα θα υπάρχουν οι φωτεινές εξαιρέσεις και τα προς αποφυγήν σκοτεινά παραδείγματα.
Εδώ εν κατακλείδι οι προτάσεις μου σχετικά με τη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου που αφορά τις καταδύσεις σε ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών (Άρθρο 8):
Άρθρο 8, παράγραφος 1: Επιτρέπεται η κατάδυση στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, μόνον από πιστοποιημένους δύτες οι οποίοι φέρουν:
Α. Πιστοποίηση εκδοθείσα από αναγνωρισμένο καταδυτικό οργανισμό για εκπαίδευση αντίστοιχη του βάθους του εκάστοτε προς επίσκεψη ναυαγίου.
Β. Πιστοποίηση της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (ΥΠΠΟ) για την επιτυχώς αποπερατωθείσα συμμετοχή του καταδυόμενου σε προπαρασκευαστικό σεμινάριο επίσκεψης νεότερων υποβρύχιων μνημείων. [2]
Γ. Απόδειξη ηλεκτρονικού παραβόλου πληρωμής τελών επίσκεψης νεότερων υποβρυχίων μνημείων. [3]
Δ. Αποδεικτικό ισχύουσας καταδυτικής ασφάλειας η οποία καλύπτει τη χρήση θαλάμου σε περίπτωση καταδυτικού ατυχήματος.
Επίσης επιτρέπεται η καθοδηγούμενη από ερασιτεχνικούς συλλόγους αυτοδυτών και παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού. [4]
Άρθρο 8, παράγραφος 2: Παραμένει ως έχει.
Άρθρο 8, παράγραφος 3: Επιτρέπεται η πόντιση στα ναυάγια της παραγράφου 1 πλωτήρα (γραμμή κατάδυσης) χρώματος πορτοκαλί με το ειδικό σήμα ή της διεθνώς αναγνωρισμένης σημαίας υποδήλωσης καταδύσεων (γράμματος Άλφα του διεθνούς ναυτικού κώδικα ή κόκκινη με άσπρη διαγώνια γραμμή).
Άρθρο 8, παράγραφος 4: Με άδεια της Λιμενικής Αρχής κατόπιν υποβολής μελέτης αγκύρωσης και τοπογραφικού διαγράμματος κατά το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (ΕΓΣΑ 87) επιτρέπεται η πόντιση πλησίον των νεότερων ναυαγίων ναυδέτων (μπλόκια) για χρήση από τα καταδυτικά σκάφη, ώστε να αποφεύγεται η αγκυροβολία, υπό τον όρο να μην επέρχεται οποιαδήποτε αλλοίωση ή κίνδυνος αλλοίωσης στα ναυάγια. Τα ναύδετα θα φέρουν την κατάλληλη σήμανση σύμφωνα με τις υποδείξεις της Υδρογραφικής Υπηρεσίας και της Υπηρεσίας Φάρων.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1) Για όσους δεν γνωρίζουν: Το 2005, κατά τη διάρκεια ανοίγματος των ελληνικών θαλασσών στις υποβρύχιες δραστηριότητες, υπήρξε πρόταση από το συλλογικό όργανο των παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών και κέντρων καταδύσεων, η οποία ζητούσε, από τους επιτετραμμένους κρατικούς θεσμούς, την απαγόρευση της ελεύθερης διενέργειας καταδύσεων στους ερασιτέχνες αυτοδύτες. Ταυτόχρονα προτεινόταν η δυνατότητα πραγματοποίησης ερασιτεχνικών καταδύσεων, αποκλειστικά και μόνο μέσω καταδυτικών κέντρων με χρηματικό αντίτιμο. Αυτή ήταν η πρώτη προσπάθεια πανελλαδικής χειραγώγησης της ερασιτεχνικής κατάδυσης η οποία οδήγησε σε δυναμική αντίδραση της καταδυτικής κοινότητας.
2) Θεωρώ σημαντική την προπαρασκευαστική θεωρητική εκπαίδευση των αυτοδυτών από αρχαιολόγους της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Η πιστοποίηση συμμετοχής τους (ταυτότητα) σε προπαρασκευαστικό σεμινάριο θα πρέπει προσκομίζεται μαζί με τα υπόλοιπα πιστοποιητικά στο ανάλογο λιμεναρχείο πριν την εκτέλεση της κατάδυσης. Τα έξοδα συμμετοχής στο προπαρασκευαστικό σεμινάριο θα επιβαρύνουν τον συμμετέχοντα.
3) Πολλές χώρες, με ανεπτυγμένο καταδυτικό τουρισμό, έχουν θεσπίσει παράβολο για τη διενέργεια καταδύσεων αναψυχής σε υποβρύχια πολιτιστικά μνημεία. Η πρόταση μου είναι το ίδιο να ισχύσει και στην Ελλάδα. Το παράβολο θα πρέπει να είναι προσωπικό, να κοστίζει ετησίως 100-200 ευρώ και η δυνατότητα πληρωμής και έκδοσης του να συμπεριλαμβάνεται στις παροχές του διαδικτυακού κόμβου Α.Α.Δ.Ε. (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων).
4) Όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά που αφορούν την αυτόνομη κατάδυση θα πρέπει να καταθέτονται από τους ενδιαφερόμενους στο λιμεναρχείο της περιοχής που βρίσκεται το ναυάγιο, τουλάχιστον δυο ώρες πριν την πραγματοποίηση της κατάδυσης. Σε περίπτωση κατά την οποία η κατάδυση πραγματοποιείται από πάροχο καταδυτικών υπηρεσιών, τότε ο πάροχος θα φέρει την ευθύνη ελέγχου των πιστοποιητικών των καταδυόμενων που συνοδεύει, αντίτυπο των οποίων θα πρέπει να καταθέτει στο υπεύθυνο λιμεναρχείο. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και σε περίπτωση κατά την οποία η κατάδυση πραγματοποιείται από σύλλογο ερασιτεχνών αυτοδυτών. Όσον αφορά τα καταδυτικά σκάφη αυτά θα πρέπει να εμπίπτουν στις ρυθμίσεις του άρθρου 12.
Θα συμφωνήσω με της προηγούμενες αναφορές προσθέτοντας την άποψη μου. Το να ειναι ελεγχόμενη η πρόσβαση σε «αρχαιά» Ναυάγια ειναι κατανοητό. Αν και το πώς ενα ναυάγιο 50 ετών είναι αρχαίο για εμένα προσωπικά μου φαίνεται περίεργο. Οι κατάδυσης αυτού του τύπου, έτσι και αλλιώς γίνονται στην μαζική τους μορφή με καταδυτικούς παρόχους Όπου ο πάροχος μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του, το κάνει έτσι και αλλιώς (ανεξέλεγκτα). Η ζημιά γίνεται από τους επισκέπτες που δεν γνωρίζουν την αξία αυτού που βλέπουν. Οι δύτες που εν γνώση τους και με ίδιο κόπο και έξοδα επισκέπτονται τα ναυάγια αυτά, είναι αυτοί που πραγματικά προστατεύουν και αναδεικνύουν το ιδιο το ναυάγιο. Με τον περιορισμό της εκμετάλλευσης των ναυαγίων από καταδυτικούς παρόχους το μόνο που γίνεται είναι να δημιουργούμε ένα κλειστό επάγγελμα από εκεί που δεν υπάρχει. Και περνώντας στους παρόδους ρωτώ. Τι υποχρεώσεις θα έχουν? Αφού μιλάμε για βαθιές καταδύσεις, θα υποχρεωθούν να έχουν μέτρα ασφάλειας για τις βουτιές αυτές (θαλάμους κλπ)? Αν όχι (δεν πιστεύω ότι υπάρχει παροχος που να μπορέσει/δύναται να το υποστηρίξει αυτό οικονομικά) γιατί να έχουν την αποκλειστικότητα έτσι και αλλιώς?
Αν ο σκοπός είναι ο έλεγχος της επισκεψημότητας, που ελπίζω αυτός να είναι ο λόγος, μπορεί να γίνει υποχρεωτική η έγγραφη ενημέρωση του λιμενικού από την ομάδα που βρίσκεται στο ναυάγιο.
Στην περίπτωση που ενα ναυάγιο γεμήσει απο απορύμματα (δύχτια, σακούλες, πλατικά κλπ) γιατι να μήν επιτρέπεται η απομάκρινση αυτών απο επισκέπτες.
Ενα μέτρο που θα συμβάλει πολύ στην βιοποικιλότητα και την προστασία του ιδίου του ναυαγίου θα είναι η απαγορευση της αλιείας σε μια προσδιορισμένη ακτίνα. Ναυάγια όπως το Zenobia στην Κύπρο είναι παραδείγματα τεχνητών ηφάλων αυτού του είδους.
Στην διάθεσή σας.
Θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να εκφράσω την αντίθεση μου στο άρθρο 8 του νομου. Θεωρω ότι αντί να προάγεται ο καταδυτικός τουρισμός γυρνάμε σε πρακτικές απαγορεύσεων τύπου 2005 μια πριν.Ειναι ανήκουστο να χρειάζεται να πληρώσει ‘χαρατσι’ ένας άνθρωπος που αγαπάει την θάλασσα και τις καταδύσεις για να κάνει την αγαπημένη του ενασχόληση.Εξυπακουεται κατά την γνώμη μου ότι για να λάβει χώρα τέτοιου είδους εξειδικευμένη κατάδυση,πόσο μάλλον όταν το βάθος είναι μεγάλο,είναι απαραίτητη η σχετική πιστοποίηση.Αντι λοιπόν να κάνουμε τα πράγματα πιο εύκολα και βάτα για τις καταδύσεις στην πιο όμορφη χώρα του κόσμου γυρνάμε πολλά χρόνια πίσω.
Μετά τιμής
Ιωάννης Αιτινιδης
Προς:
Υπουργείο Τουρισμού
Υπόψιν:
Κος Θεοχάρης (Χάρης) Θεοχάρης
Υπουργός Τουρισμού
Αγαπητέ Κύριε Υπουργέ,
Χαιρετίζω οποιαδήποτε νομοθέτηση συμβάλει στην ανάπτυξη της αγαπημένης μας κατάδυση και στην ασφάλεια των αυτοδυτών. Είμαι σίγουρος ότι αυτή είναι η πρόθεσή σας.
Καταδύομαι 38 έτη και στο http://www.hue.gr μπορείτε να γνωρίσετε εμένα, το έργο της ομάδας μου και την πρωτοποριακή συμβολή μας στην ανάπτυξη της κατάδυσης (ιδιαίτερα της Τεχνικής Κατάδυσης) από το 1995 έως σήμερα.
Διάβασα πολύ προσεκτικά το Άρθρο 8 Σχετικά με την αποκλειστική οικονομική εκμετάλλευση Ενάλιων Μνημείων Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ναυαγίων) από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής και νιώθω την ανάγκη να σας καταθέσω τα εξής:
1. Η ανάθεση της εκμετάλλευσης των Νεωτέρων Ναυαγίων σε παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών είναι ένα Μεγάλο αναχρονιστικό λάθος. Μας επιστρέφει πάλι σε εποχές πριν το 2005 με νόμους περιορισμού και απαγορεύσεων.
2. Με ποιο δικαίωμα και λογική ένας πιστοποιημένος αυτόνομος Τεχνικός ή μη Αυτοδύτης που μπορεί να διαθέτει και σκάφος θα πρέπει να πληρώσει έναν παροχέα για να τον πάει ή και καταδυθεί συνοδεία του στο ναυάγιο?
3. Πάρα πολλοί συνάδελφοι μου καθώς και η ομάδα μου έχει πρωτοπορήσει και συμβάλει στην ανακάλυψη ναυαγίων και σπηλαίων με επένδυση χρόνου & κόπου. Εκτεθήκαμε σε μεγάλους κινδύνους και σπαταλήσαμε πάρα πολλά χρήματα. Και εμείς για να καταδυθούμε σε αυτά τα ναυάγια θα πρέπει να πληρώνουμε αυτούς που εμπορεύονται την κατάδυση? Αυτούς (οι πιο πολλοί) που μέχρι χθες δεν είχαν σχέση, και σήμερα ακόμη δεν έχουν σχέση με τις Τεχνικές καταδύσεις και δεν διαθέτουν ούτε το επίπεδο ούτε την προϊστορία για κάτι τέτοιο?
4. Στο καταδυτικό κοινό τόσο καταδύσεων αναψυχής όσο και τεχνικών καταδύσεων είναι εμφανές ότι το παρόν άρθρο θα εξυπηρετήσει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα και μόνο. Δείχνει και φωτογραφίζει συγκεκριμένα άτομα και φορείς.
5. Σαν εκπαιδευτής Εκπαιδευτών (Advanced Trimix Instructor Trainer) καταδύσεων, και παλαιότερα πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών και αρχηγός καταδυτικών Εξερευνητικών αποστολών, θεωρώ προσβλητικό και υποτιμητικό προς την καταδυτική κοινότητα την αποκλειστική παραχώρηση σε παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής «Μνημείων Νεότερης Ενάλιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ναυάγια πλοίων – αεροπλάνα) προς οικονομική εκμετάλλευση και μόνο.
6. Εντύπωση μου κάνει πως αυτοί (παροχείς) δεν θα έχουν καμία υποχρέωση όπως συντήρησης, επίβλεψης και ανάπτυξης επιστημονικών ή οικολογικών δραστηριοτήτων. Δεν έχουνε πραγματοποιήσει καμία εξερευνητική δραστηριότητα. Δραστηριότητες που εμείς αναπτύξαμε και σκοπεύουμε να συνεχίσουμε και όπως στο παρελθόν έτσι και στο μέλλον θα συμβάλουμε α) στην ανακάλυψη νέων ναυαγίων και σπηλαίων β) οικολογική προστασία περιβάλλοντος γ) στην επαύξηση της ασφάλειας των αυτοδυτών και εκπαιδευτών.
7. Η συνεισφορά της έρευνας από την καταδυτική κοινότητα για την ανάδειξη του υποθαλάσσιου πλούτου υπήρξε ουσιαστική. Η καταδυτική κοινότητα (Αυτοδύτες Αναψυχής και Αυτοδύτες Τεχνικής κατάδυσης) έχει συμβάλει στην ανακάλυψη και τεκμηρίωση του 99% των ναυαγίων, τα οποία εντάσσονται σήμερα στα « Ενάλια Μνημεία Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς».
8. Η οικονομική εκμετάλλευση μνημείου από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, οι οποίοι εξοστρακίζουν προσβλητικά και ανέντιμα αυτούς που δούλεψαν σκληρά για την ανακάλυψή τους, δεν αποτελεί σίγουρα δείγμα πολιτισμού και ήθους.
9. Η οικονομική εκμετάλλευση πολλών από αυτά τα ναυάγια θεωρείται ασέβεια σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους, βεβηλώνει τη μνήμη τους μιας και τα ναυάγια αποτελούν υγρούς τάφους.
10. Το ορθό θα ήταν όποιος είναι πιστοποιημένος για το ανάλογο επίπεδο των συνθηκών των Ναυαγίων και επιθυμεί να πάει να καταδυθεί σε αυτά τα ναυάγια να ενημερώνει το Λιμενικό σώμα, να τηρεί τους κανόνες ασφαλείας και περιορισμούς που ορίζονται από την νομοθεσία και να καταδύεται.
11. Όποιος επιθυμεί να πάει με παροχέα να είναι απόφασή και επιλογή του. Αυτή είναι εξάλλου η έννοια και ο ΟΡΙΣΜΟΣ του Αυτόνομου Δύτη. Αυτόνομος και όχι συνοδευόμενος δύτης.
12. Με την ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου είναι ξεκάθαρο πως θα πληγεί η Εξερευνητική δραστηριότητα στην πατρίδα μας την στιγμή που τα άλλα κράτη την προωθούν και επιβραβεύουν.
13. Οφείλω να τονίσω ότι η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ κατάδυσης σε πολλά από αυτά τα Ναυάγια των οποίων συνθήκες προσέγγισης είναι πολύ απαιτητικές και ακραίες θα επιφέρουν θανάτους στο μέλλον.
Με την ιστορία που έχει η ομάδα μου και εγώ προσωπικά στον τομέα των Τεχνικών, εξειδικευμένων καταδύσεων απορώ που δεν προσκληθήκαμε να συζητήσουμε για το παρόν θέμα προτού δοθεί αυτό το νομοσχέδιο προς διαβούλευση.
Είμαστε στην διάθεσή σας για να συμβάλουμε στην καλύτερη και ασφαλέστερη ανάπτυξη της κατάδυσης.
Μετά Τιμής
Γιώργος Πέτρου
Εκπαιδευτής Εκπαιδευτών
Ιδρυτής και Αρχηγός Εξερευνητικής και Επιμορφωτικής ομάδας
Hellas Underwater Explorers
http://www.hue.gr
Το παρόν κείμενο συνυπογράφεται και από τον Adv. Trimix αυτοδύτη Κο Πετρούλια Βασίλη.
Συμφωνώ με τα παραπάνω σχόλια που εκφράζονται για το άρθρο 8 παρ. 1,τα οποία αναφέρουν στην απαγόρευση της ελεύθερης κατάδυσης των ερασιτεχνών αυτοδυτών χωρίς την άμεση και αποκλειστική και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
Είναι αδιανόητο να εκμεταλλεύονται αποκλειστική και μόνο καταδυτικά κέντρα, ναυάγια που ανακάλυψαν και ανέδειξαν οι ερασιτεχνικές ομάδες αυτοδυτών με δικά τους έξοδα και μόνο, από την αγάπη και τον σεβασμο τους προς τον ελληνικό υποθαλάσσιο πλούτο.
Η θάλασσα δεν έχει ιδιοκτησία, πόσο μάλλον ο υποθαλάσσιος κόσμος της.
Με εκτίμηση
Κουταλάς Ελευθέριος
Μία πρόβλεψη για ύπαρξη θαλάμου αποσυμπίεσης σε σημείο μικρής απόστασης από το καταδυτικό κέντρο θα ήταν επιβεβλημένη.
Έπειτα από αρκετά χρόνια εμπειρίας στο χώρο της αυτόνομης κατάδυσης, ως εκπαιδευτής και παροχέας αλλά και επαγγελματίας δύτης, είναι πολύ θετικό ότι γίνεται μια προσπάθεια για την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού στην χώρα μας.
Παρατηρώ όμως μια σύγχυση σχετικά με το άρθρο 8 Νεότερα Ναυάγια και συγκεκριμένα για την παράγραφο 1 η οποία αναφέρει:
“1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.”
Θεωρώ ότι το άρθρο πρέπει να διατυπωθεί ως εξής:
1.Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η αυτόνομη κατάδυση από πιστοποιημένους και ΜΟΝΟ αυτοδύτες,η περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα(snorkeling),καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διάφανους πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
Δεν χρειάζεται το αποκλειστικά και μόνο από τους παροχείς… έχει δημιουργηθεί μια σύγχυση και διάφορα ερωτήματα προκύπτουν του τύπου τι θα γίνει με τους ιδιώτες αυτοδύτες, τι γίνεται αν ο παροχέας δεν μπορεί να εξυπηρετήσει κάποιο ναυάγιο, αν δεν έχει τον χρόνο εν μέσω της σεζόν να το επισκεφτεί, ότι το νέο νομοσχέδιο γίνεται για να επωφεληθούν κάποιοι κτλ. Δεν χρειάζονται όλα αυτά.
Όποιος ιδιώτης αυτοδύτης μπορεί να τα επισκεφτεί με δικά του μέσα ας πάει αν όχι θα ακολουθήσει το πρόγραμμα ενός παροχέα.
Με τιμή
Τσιμπέρης Θεοχάρης
Στα 45 χρόνια καταδυτικής εμπειρίας έζησα όλες τις απαγορεύσεις μέχρι την μερική απελευθέρωση των καταδύσεων με τον Νόμο 3409/2005.
Οι απαγορεύσεις δυστυχώς φέρνουν αντίθετα αποτελέσματα από ότι συνήθως αναμένονται, οδηγεί στην παρανομία, ειδικά όταν αυτό καθοδηγείται από συμφέροντα «μικρής ομάδας» επαγγελματιών του κλάδου νομίζοντας ότι έτσι αποκτούν πλεονεκτήματα.
Αυτή η νοοτροπία χειραγώγησης φέρνει αντίθετο αποτέλεσμα, όχι μόνο για την «μικρή ομάδα» που υποστηρίζει τέτοιες πρακτικές, αλλά για όλο τον επαγγελματικό κλάδο.
Επομένως δεν υπάρχει κανένας ορατός λόγος να μην είναι προσβάσιμα τα νεότερα ναυάγια σε όλους τους αυτοδύτες οιοποίοι διαθέτουν δικά τους μέσα, τηρώντας όλους τους κανόνες προστασίας του παρόντος άρθρου 8, παρ. 2.
Προκύπτουν και πολλά άλλα ερωτήματα όπως:
1. Γιατί να επιτρέπονται οι καταδύσεις «αποκλειστiκά και μόνο» με παροχέα καταδυτικών υπηρεσιών;
2. Tι γίνεται σε μέρη που δεν υπάρχουν πάροχοι;
3. Τι γίνεται όταν υπάρχουν πάροχοι, αλλά αδυνατούν να προσφέρουν καταδυτική υποστήριξη σε απαιτητικές, πολύ βαθιές καταδύσεις με χρήση μικτών αερίων; …κ.λ.π
Οι αυτοδύτες που διαθέτουν δικά τους μέσα είναι λίγοι, με τις δραστηριότητες τους, την έρευνα,την ανακάλυψη άγνωστων μέχρι τώρα ναυαγίων σε διάφορα μέρη των θαλασσών μας,θα προκαλέσουν μέγιστο ενδιαφέρον στους πολλούς αυτοδύτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμβάλλοντας με αυτό το τρόπο στην περαιτέρω ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού, διαφημίζοντας μάλιστα το τουριστικό προϊόν χωρίς κανένα κόστος. Αναμφισβήτητα θα ωφεληθούν περισσότερο οι επαγγελματίες του κλάδου και κατ’ επέκταση ο καταδυτικός τουρισμός της χώρας, που είναι και το ζητούμενο του παρόντος ΣΧ/Ν.
Είναι μοναδική ευκαιρία να δοθεί τέλος στις παλιές πρακτικές που κράτησαν την κατάδυση ουραγό της Ευρώπης.
Με εκτίμηση
Χρήστος Ευθυμίου
Αρθρο 8, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι: «Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας…
Αγαπητοί φίλοι, πρωτίστως και γενικώς αν μιλάμε για νομοσχέδιο ανάπτυξης καταδυτικού τουρισμού θα πρέπει να είστε πιο προσεκτικοί σε διατυπώσεις τύπου: αποκλειστικά – απαγορεύεται κλπ. Μην παρασύρεστε απο τους παρελθόντες νόμους των απαγορεύσεων και εστιάστε στις παροχές για την λεγόμενη και πολυπόθητη ανάπτυξη. Αποφύγετε τα συμπλεγματικά και τις εμμονές του παρελθόντος που θεωρούσαν τους αυτοδύτες «αρχαιοκάπηλους» και παράνομους. Θα πρέπει επιτέλους να καταλάβετε ότι η ενάλια πολιτιστική μας κληρονομιά ΔΕΝ κινδυνεύει απο τους ερασιτέχνες αυτοδύτες όλων των ειδών! Στην ουσία ΠΟΤΕ δεν κινδύνευε, μην κυνηγάτε λοιπόν εν έτη 2020 ανεμόμυλους. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν τον λόγο να μη μπορεί να επισκεφτεί μια ερευνητική αποστολή ένα ναυάγιο χωρίς την παροχή καταδυτικών υπηρεσιών απο έναν επαγγελματία της κατάδυσης.
Παράγραφος 3. Η διεθνώς αναγνωρισμένη σημαία καταδύσεων είναι η σημαία τύπου ΑΛΦΑ (άσπρο-μπλε) βάσει του ναυτικού κώδικα. Η σημαία κόκκινο-άσπρο είναι η αμερικάνικη που έχει αναγνωριστεί και απο όλα τα κράτη. Ωστόσο, έχει επικρατήσει η χρήση της χωρίς αυτό να αναιρεί την πρώτη. Εν προκειμένω για ιστορικά ναυάγια θα πρέπει να υπάρχουν και η δυο σημαίες. Αυτό είναι το σωστότερο.
Παράγραφος 4. η πόντιση πρέπει να αποφευχθεί, τι θα πει «πλησίον»; Το πλησίον στη θάλασσα είναι ένα υποβρύχιο ρεύμα που θα παρασύρει μια άγκυρα ποντισμένη και θα πιάσει επάνω στο ναυάγιο με αποτέλεσμα την καταστροφή του. Αν θέλουμε να προστατέψουμε ουσιαστικά το σημείο το ιδανικότερο είναι μόνιμα ποντισμένες σημαδούρες – πλωτήρες σήμανσης που αφενός παρέχουν ασφαλή πρόσδεση, αφετέρου οριοθετούν ιδανικά το καταδυτικό σημείο παρέχοντας χωροθέτηση.
Είμαι 35 χρόνια ενεργής επαγγελματικής δραστηριότητας στο χώρο ως παροχέας καταδυτικών υπηρεσιών και επαγγελματικής καταδυσης. Για πρώτη φορά βλέπω ένα σχέδιο νόμου που δίνει κίνητρα στον σοβαρό επαγγελματία του χώρου να επενδύσει και να δημιουργήσει ουσιώδεις και σύγχρονες υποδομές που αφορούν τα ναυάγια σύγχρονα η αρχαία. Η διασφάλιση τους και η προστασία τους εξαρτώνται απο την σωστή ανάδειξη τους. Περιμένω από αυτό το νέο νομοσχέδιο την δημιουργία μιας Στενής και άμεσης συνεργασίας των φορέων του κράτους με τους επαγγελματίες του χώρου των καταδύσεων αλλά και όλων αυτών που ενδιαφέρονται να αναπτυχθεί σωστά η αυτόνομη κατάδυση
Ζητάμε πλήρη υπαναχώρηση και διαγραφή του ¨αποκλειστικά και μόνο¨στην παράγραφο 1, ώστ να λάβει τη μορφή
1. Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται η αυτόνομη κατάδυση η περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.
Αν παραμείνει τότε προτείνω το σχέδιο νόμου να μετονομαστεί από
Ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού, ρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων, σήμα πιστοποίησης glamping και λοιπές διατάξεις
σε
Ανάπτυξη καταδυτικών περιορισμών προς όφελος ορισμένων παρόχων, ρυθμίσεις αντιαναπτυξιακού χαρακτήρα για την έρευνα ναυαγίων….κλπ.
Δε χρειάζεται για κάθε βήμα μπροστά, που προφανώς ο νόμος αυτός εμπεριέχει, να κάνουμε και ένα βήμα πίσω, προς το καθεστώς απαγορεύσεων που ίσχυε στο παρελθόν. Οι πάροχοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν από την ελεύθερη πρόσβαση μας στα ναυάγια.
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις των υπόλοιπων. Είναι απαράδεκτη αυτή η εκμετάλλευση των θαλασσων που πάει να γίνει. Καλό θα είναι να επανεξεταστει η συγκεκριμένη διάταξη
Σαν πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, όπου ασχολείται με την εκπαίδευση αυτοδυτών, θα ήθελα υποβάλω την εξής ερώτηση:
Στα ναυάγια προ των τελευταίων πενήντα ετών (άρθρο 8), θα επιτρέπονται οι εκπαιδευτικές καταδύσεις ή οι καταδύσεις επιστημονικού ενδιαφέροντος?
Επίσης, θεωρώ ότι πρέπει να αλλάξει η διατύπωση στην παράγραφο 1: «επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο», διότι έχει προκαλέσει ποικίλες αρνητικές αντιδράσεις τις καταδυτικής κοινότητας.
Σας ευχαριστώ,
Αρετή Κομηνού
Aquatec Diver Training
“Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.”
Με το άρθρο 8 του Σχ/Ν αδικείται κατάφωρα η καταδυτική κοινότητα και ειδικά τα μέλη των Συλλόγων Ερασιτεχνών Αυτοδυτών τα οποία συμβάλουν αποτελεσματικά στην ανακάλυψη, την έρευνα και την παγκόσμια προβολή των ναυαγίων-νεότερων ναυαγίων προκαλώντας παγκόσμιο ενδιαφέρον στηρίζοντας άμεσα την ανάπτυξη του καταδυτικού τουρισμού που είναι και το ζητούμενο του παρόντος Σχ/Ν. Θεωρούμε απαράδεκτο με το παρόν άρθρο να υποχρεώνονται τα μέλη μας, αλλά και άλλες ομάδες της καταδυτικής κοινότητας να συνεχίσουν τις δραστηριότητες και την απαιτητική έρευνά τους, μόνο με πάροχους καταδυτικών υπηρεσιών. Πολλοί από τους πάροχους καταδυτικών υπηρεσιών αδυνατούν να προσφέρουν καταδυτικές υπηρεσίες αυτού του είδους. Εκτός των άλλων στα περισσότερα σημεία νεότερων ναυαγίων δεν υπάρχουν πάροχοι καταδυτικών υπηρεσιών, εκεί λοιπόν σταματάει κάθε έρευνα;
Θεωρούμε ακόμα προσβλητική την καθοδηγούμενη από πάροχους, (εκτός των άλλων), την περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), όχι μόνο για την καταδυτική κοινότητα που ανέδειξε τα ναυάγια αλλά για το σύνολο των Ελλήνων πολιτών και ξένων τουριστών.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε την προσαρμογή του παρόντος άρθρου και να επιτρέπεται στα μέλη των αναγνωρισμένων Συλλόγων Ερασιτεχνών Αυτοδυτών να καταδύονται στα νεότερα ναυάγια τηρώντας στο ακέραιο τις διατάξεις του άρθρου 8, παρ. 2.
Επισυνάπτουμε 2 συνδέσμους από τις δραστηριότητες μελών μας.
https://keaexpedition2008.wordpress.com/
http://www.scubadive.gr/forum/showpost.php?p=18639&postcount=42
Με εκτίμηση
Το Δ.Σ. του Σ.Ε.Α. “Τηθύς”
Με μεγάλη μας χαρά βλέπουμε ότι ένα από τα πάγια αιτήματά μας εδώ και χρόνια, να γίνουν επισκέψιμα τα νεότερα ναυάγια υλοποιείται. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε, επιτέλους, άμεσα να εντάξουμε την Ελλάδα στον παγκόσμιο καταδυτικό χάρτη.
Ωστόσο θα πρέπει να γίνει μία διόρθωση στην παράγραφο 1 και να προστεθεί εκτός από την καθοδηγούμενη και η οργανωμένη κατάδυση όπως αυτές αναφέρονται στα Ευρωπαικά (ISO) πρότυπα ως δραστηριότητες παρόχου καταδυτικών υπηρεσιών.
Επίσης, στην παράγραφο 4 πρέπει να αφαιρεθεί ο όρος «η πρόσδεση σε αυτά ναυδέτων», καθώς οποιαδήποτε πρόσδεση σε ναυάγια δύναται να επιφέρει καταστροφές και αλλοιώσεις, Η πρόσδεση σε αυτά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την παρ.2 του ίδιου άρθρου στην οποία αναφέρεται ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε αλλοίωση των ναυαγίων. Η πρόσδεση στα ναυάγια όχι μόνο αλλοιώνει τα ναυάγια αλλά τα καταστρέφει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Thistlegorm στην Αίγυπτο, το οποίο έχει υποστεί σημαντικές ζημιές λόγω του ότι επί χρόνια έδεναν τα σκάφη σε αυτό.
Επίσης στην παράγραφο 3 θα θέλαμε να κάνουμε μία διόρθωση όσον αφορά στις διεθνώς αναγνωρισμένες σημαίες υποδήλωσης καταδύσεων οι οποίες είναι ΔΥΟ. Η κόκκινη με άσπρη διαγώνια γραμμή, όπως ορθώς αναφέρεται στο άρθρο, αλλά και η σημαία Α, μπλε/άσπρη.
Τέλος να προστεθεί παράγραφος 5:
«5. Στα νεότερα ναύαγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, απαγορεύεται για λόγους προστασίας του ναυαγίου αλλά και των καταδυτικών δραστηριοτήτων η πάσης φύσεως αλιεία σε ακτίνα 150 μέτρων από την περίμετρο τους». Η αλιεία όχι μόνο καταστρέφει τα ναυάγια και τη ζωή που αναπτύσσεται σε αυτά, αλλά, παράλληλα τα κάνει επικίνδυνα.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει πάροχος σε κοντινή απόσταση από το νεότερο ναυάγιο, η κατάδυση σε αυτό θα είναι αδύνατη?
Σε περίπτωση που ένα ναυάγιο από 49 ετών ελεύθερο, γίνει 50, σημαίνει ότι οι Έλληνες αυτοδύτες θα πρέπει να πληρώνουν χαράτσι για την κατάδυσή τους σε αυτό? Από την μια ημέρα στην άλλη?
Για ποιο λόγο να μην επιτρέπεται η οργανωμένη κατάδυση στα νεότερα ναυάγια μέσω των συλλόγων αυτοδυτών που νόμιμα λειτουργούν στη Ελλάδα? Λύσεις υπάρχουν αρκεί να είμαστε ευέλικτοι!
Ευχαριστώ,
Ελένη Γκλιάτη
Συμπληρωματικα και συμφωνοντας απολυτα με τα προηγουμε σχολια , νιωθω την αναγκη να πω ότι με προσβαλει η προχειροτητα και η μεροληψια που τεινει να αντιμετωπιστει ένα αρκετα σοβαρο θεμα απεναντι σε μια κοινοτητα τεχνητων δυτων που εχει δειξει ότι μονο να προσφερει μπορει απεναντι στην αναδειξη ,ταυτοποιηση αλλα και προβολη του εν’λογω υδατινου καταδυτικου πλουτου με μεγαλο προσωπικο κοστος και τεραστια προσπαθεια και αγαπη σε αυτό που κανει.
Αναφορικά με το άρθρο 8, παράγραφος 1 αναφέρω τα εξής : Δεδομένου ότι επιτρέπεται η εκπαίδευση για καταδύσεις σε μεγάλα βάθη τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό , όπου απαιτείται ειδικός εξοπλισμός και ειδική εκπαίδευση,, θα πρέπει να αναγνωριστεί το κίνητρο πίσω από αυτή την δράση. Η αγάπη για τη θάλασσα και για τα νεότερα βυθισμένα κατάλοιπα (ναυάγια) επιτρέπει σε μικρό μεν ποσοστό να επισκεφτεί και να εξερευνήσει τέτοια υποβρύχια μνημεία. Πολλοί γνωστοποιούν τα αποτελέσματα της ερασιτεχνική τους δράσης, ενημερώνοντας όχι μόνο τις αρμόδιες αρχές αλλά και εμμέσως προστατεύοντας το νεότερο μνημείο (ναυάγιο) ευαισθητοποιώντας την καταδυτική κοινότητα.
Οι βαθιές καταδύσεις, για παράδειγμα σε βάθη άνω των 60 μέτρων που βρίσκονται κάποια από τα ναυάγια στα οποία αναφέρεται το άρθρο αυτό είναι απαιτητικές, χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρία. Αναρωτιέμαι λοιπόν το εξής: Έχει ή θα γίνει κάποια έρευνα προκειμένου να εξακριβωθεί πόσοι πάροχοι καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερης ή αυτόνομης κατάδυσης στην Ελλάδα πληρούν τις προϋποθέσεις να παρέχουν καθοδηγούμενες τεχνικές καταδύσεις σε τέτοια βάθη; Δηλαδή των 80, 90, και αρκετές φορές πέρα των 100 μέτρων. Τι γίνεται στην περίπτωση που κανένας πάροχος δεν μπορεί η δεν θέλει (να αναλάβει το ρίσκο) να προσφέρει συνοδεία σε αυτά τα βάθη; Και τι γίνεται και στην περίπτωση άμα είναι μόνο ένας; Δηλαδή μονοπώλιο.
Ως νεότερος τεχνικός δύτης στον χώρο κατανοώ ότι ο νομοθέτης ίσως θέλει να ορίσει ένα πλαίσιο στο οποίο υπάρχει έλεγχος ως προς την επισκεψιμότητα. Μία πρόταση θα ήταν να καταθέτουν οι τεχνικοί δύτες διαδικτυακά σε μητρώο την ημερομηνία και το ναυάγιο το οποίο σκοπεύουν να επισκεφτούν. Η επώνυμη δήλωση προς τον φορέα, θα επιτρέψει στο κράτος να έχει απόλυτο έλεγχο των πιστοποιημένων δυτών που θα πραγματοποιούν τις εν λόγω καταδύσεις.
Αντιθέτως η υποχρέωση να πραγματοποιείται κατάδυση σε αυτά τα ναυάγια μόνο μέσω των επαγγελματιών του χώρου δεν απελευθερώνει αλλά περιορίζει την πρόσβαση στους περισσότερους ‘Έλληνες τεχνικούς αυτοδύτες. Το προνόμιο αυτό θα είναι των ολίγων. Είναι κρίμα να βάζουμε τέτοιους περιορισμούς σε ανθρώπους που πραγματικά έχουν κάνει θυσίες, έχουν αναδείξει τα ναυάγια αυτά στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (συνέδρια, παρουσιάσεις, δημοσιεύσεις, κ.τ.λ.) και αγαπάνε την τεχνική κατάδυση στην χώρα τους. Τα ναυάγια αυτά στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν ανακαλυφθεί, ταυτοποιηθεί, και προβληθεί από τους ανθρώπους τους οποίους τώρα θέλετε με το παρόν νομοσχέδιο να αποκλείσετε στο μέλλον.
Ποιος είναι αλήθεια ο σκοπός, ένας πιστοποιημένος δύτης από αναγνωρισμένο οργανισμό που πληρεί τις απαραίτητες προϋποθέσεις σύμφωνα με το Ελληνικό κράτος (να παρέχει την απαιτούμενη εκπαίδευση), να χρειάζεται συνοδεία στα εν λόγο ναυάγια από πάροχο; Πέρα από το οικονομικό όφελος το οποίο θα εξυπηρετεί τον πάροχο δεν βλέπω άλλο σκοπό.
Ένα τελευταίο ερώτημα, όσον αφορά την ανακάλυψη νέων ναυαγίων που δεν έχουν έρθει ακόμα στο φώς, θα επιμεληθεί για αυτήν ο εκάστοτε καταδυτικός πάροχος;
Με εκτίμηση
Ερρίκος Κρανιδιώτης
Με λύπη διαπιστώνω την πλήρως λαθεμένη πορεία προς νέες απαγορεύσεις, επιστρέφοντας σε προ του 2005 (Ν.3409/2005) νοοτροπίες, που κράτησαν το καταδυτικό προϊόν σε πλήρη απαξία για πολλές δεκαετίες. Το μεγαλύτερο πλήθος ναυαγίων, όπως επισημαίνουν και άλλοι γράφοντες, έχει ανακαλυφθεί, τεκμηριωθεί φωτογραφηθεί, κινηματογραφηθεί και προβληθεί σε όλο τον πλανήτη μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, από απλούς αυτοδύτες ερασιτέχνες. Οι άνθρωποι αυτοί θυσίασαν χρόνο, χρήμα και πολύ κόπο για να αναδείξουν διεθνώς τον ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο που κρύβουν οι Ελληνικές θάλασσες και το έπραξαν από την αγάπη τους για το χόμπι και την επιθυμία τους για την εν λόγω ανάδειξη του θαλάσσιου πλούτου χωρίς να αποσκοπούν ποτέ στην οικονομική εκμετάλλευση των δραστηριοτήτων τους.
Ενώ το σχέδιο νόμου, έχει θετικά στοιχεία, όπως είναι το άρθρο 9, αν και εφόσον εφαρμοστεί στην πράξη με τρόπο λογικό και απαλλαγμένο από γραφειοκρατικά εμπόδια. Δεν υπάρχει ουσιώδης ανάγκη απαγόρευσης πρόσβασης των ερασιτεχνών δυτών στα νεότερα ναυάγια.
Ο νόμος του καταδυτικού τουρισμού, πρέπει να είναι προσανατολισμένος στην υποστήριξη των επαγγελματιών να εκμεταλλευτούν τα ναυάγια με τους εκ του εξωτερικού τουρίστες, που εξ ανάγκης θα αποτανθούν σε αυτούς και καλά θα πράξουν και όσων δυτών ζουν στη χώρα και θέλουν να κάνουν χρήση των υπηρεσιών τους, όταν δε διαθέτουν ίδια μέσα για την οργάνωση αντίστοιχων καταδύσεων. Σε ακόμα ένα θέμα κινείται πολύ σωστά το σχέδιο νόμου, που δεν επιβάλει πλέον στους παρόχους την έκδοση άδειας από την εναλίων, κάτι που ενέχει υψηλά κόστη, και χρονική επιβάρυνση στη σχεδίαση μιας αποστολής.
Το μέγα λάθος είναι η απαγόρευση, στους αυτοδύτες που διαθέτουν δικά τους μέσα, δικό τους εξοπλισμό, καταδυτική πιστοποίηση και γνωρίζουν τη θέση των ναυαγίων (αν δεν είναι και οι ίδιοι που τα ανακάλυψαν)να τα επισκεφθούν μόνοι τους. Πέρα από το παράλογο του πράγματος, αυτό αποτελεί και ένα αντικίνητρο σε ερασιτέχνες που στο μέλλον θα ανακαλύψουν ένα νέο ναυάγιο, να το γνωστοποιήσουν στην καταδυτική κοινότητα. Γιατί να το κάνουν άλλωστε; Για να αναγκάζονται μετά να το επισκέπτονται, νόμιμα μόνο με συνοδεία παρόχου; Δεν έχει καμία λογική και το μόνο που θα πετύχει, είναι να παύσει κάθε κίνητρο για την ήδη ισχνή ερευνητική δραστηριότητα, που βασίζεται στον Ερασιτέχνη δύτη.
Στο άρθρο 8, παράγραφο 4, αναφέρεται το εξής: «Με άδεια της Λιμενικής Αρχής […] επιτρέπεται η πόντιση πλησίον των νεότερων ναυαγίων ή η πρόσδεση σε αυτά ναυδέτων για χρήση από τα καταδυτικά σκάφη, ώστε να αποφεύγεται η αγκυροβολία, υπό τον όρο να μην επέρχεται οποιαδήποτε αλλοίωση ή κίνδυνος αλλοίωσης στα ναυάγια.»
Σας εφιστώ την προσοχή στο γεγονός ότι παρόμοια πρόταση περί ναυδέτων, με σκοπό την αποφυγή αγκυροβολίας από τα καταδυτικά σκάφη, είχε κατατεθεί και για τα νεότερα ιστορικά ναυάγια της Μάλτας η οποία απορρίφθηκε. Το ίδιο συνέβη και με το ναυάγιο του THISTLEGORM στην Αίγυπτο. Η αιτιολογία ήταν ότι κάθε πρόσδεση ναυδέτου επί του ναυαγίου προκαλεί φθορά και αλλοίωση του υλικού, όχι μόνο λόγω της τάσης που προκαλείται από τα προσδεμένα καταδυτικά σκάφη στο ναύδετο, αλλά και λόγω της τριβής του ναύδετου, λόγω του κυματισμού, επί του ναυαγίου. Η μόνη λύση που προτάθηκε στις προαναφερόμενες ενδεικτικές περιπτώσεις, και η οποία εφαρμόσθηκε στο ναυάγιο του THISTLEGORM, ήταν η πόντιση σταθερών ναυδέτων (μπλόκια) η οποία δεν επιφέρει καμία αλλοίωση στο ιστορικό αντικείμενο, το ναυάγιο. Θα ήταν καλό να συμβουλευτείτε άμεσα τους συναδέλφους σας της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων.
Με εκτίμηση
DG
Σχετικά με την αποκλειστική οικονομική εκμετάλλευση Ενάλιων Μνημείων Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ναυαγίων) από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής.
Σαν εκπαιδευτής καταδύσεων, πάροχος και μέλος καταδυτικών ερευνητικών αποστολών, θεωρώ προσβλητικό και υποτιμητικό προς την καταδυτική κοινότητα την αποκλειστική παραχώρηση σε παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής «Μνημείων Νεότερης Ενάλιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ναυάγια πλοίων – αεροπλάνα) προς οικονομική εκμετάλλευση και μόνο. (δεν αναφέρεται πουθενά προστασία, συντήρηση, επίβλεψη, επιστημονική επάρκεια)
Η αποκλειστική οικονομική χρήση ενάλιου μνημείου εξυπηρετεί λίγους. Μπροστά στο υποτιθέμενο οικονομικό όφελος στρέφουν την καταδυτική κοινότητα εναντίον μας.
Η συνεισφορά της έρευνας από την καταδυτική κοινότητα για την ανάδειξη του υποθαλάσσιου πλούτου είναι ουσιαστική. Η καταδυτική κοινότητα (ερασιτέχνες δύτες) έχει συμβάλει στην ανακάλυψη και τεκμηρίωση του 99% των ναυαγίων, τα οποία εντάσσονται σήμερα στα « Ενάλια Μνημεία Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς».
Η οικονομική εκμετάλλευση μνημείου από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, οι οποίοι με περίτεχνο τρόπο εξοστρακίζουν προσβλητικά και ανέντιμα αυτούς που δούλεψαν σκληρά για την ανακάλυψή τους, δεν αποτελεί σίγουρα δείγμα πολιτισμού και ήθους.
Η οικονομική εκμετάλλευση ναυαγίου θεωρείται ασέβεια σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους, βεβηλώνει τη μνήμη τους μιας και τα ναυάγια αποτελούν υγρούς τάφους.
Δεν θα ήθελα να συμμετέχω σε αυτό γιατί το θεωρώ άδικο και ανέντιμο.
Με εκτίμηση,
Νικος Καρατζάς
Άρθρο 8 Νεότερα ναυάγια
Στο άρθρο 8, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι: «Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.»
Σαν πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής θεωρώ προσβλητικό και υποτιμητικό προς την καταδυτική κοινότητα την αποκλειστική παραχώρηση σε παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής «Μνημείων Νεότερης Ενάλιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ναυάγια πλοίων – αεροπλάνα) προς οικονομική εκμετάλλευση και μόνο. (δεν αναφέρεται πουθενά προστασία, συντήρηση, επίβλεψη, επιστημονική επάρκεια)
Η αποκλειστική οικονομική χρήση ενάλιου μνημείου εξυπηρετεί λίγους. Μπροστά στο υποτιθέμενο οικονομικό όφελος στρέφουν την καταδυτική κοινότητα εναντίον μας.
Η συνεισφορά της έρευνας από την καταδυτική κοινότητα για την ανάδειξη του υποθαλάσσιου πλούτου είναι ουσιαστική. Η καταδυτική κοινότητα (ερασιτέχνες δύτες) έχει συμβάλει στην ανακάλυψη και τεκμηρίωση του 99% των ναυαγίων, τα οποία εντάσσονται σήμερα στα « Ενάλια Μνημεία νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς».
Η οικονομική εκμετάλλευση μνημείου από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής, οι οποίοι με περίτεχνο τρόπο εξοστρακίζουν με τρόπο προσβλητικό και ανέντιμο αυτούς που δούλεψαν σκληρά για την ανακάλυψή του δεν αποτελεί δείγμα πολιτισμού.
Η οικονομική εκμετάλλευση ναυαγίου Θεωρείται ασέβεια σε αυτούς που έχασαν τη ζωή τους, βεβηλώνει τη μνήμη τους μιας και τα ναυάγια αποτελούν υγρούς τάφους.
Δεν θα ήθελα να συμμετέχω σε αυτό!!!
Με εκτίμηση,
Νίκος Καρατζάς
Αγαπητε νομοθετη
Τονιζω την τοποθετηση του κυριου Γκαλών
Με το άρθρο 8, παράγραφος 1, ζητάτε από τους ερασιτέχνες αυτοδύτες, οι οποίοι συνείσφεραν τα μάλα στην έρευνα, την ταυτοποίηση, την τεκμηρίωση και την ανάδειξη όλων των σήμερα γνωστών ναυαγίων στον ελλαδικό χώρο, να καταδύονται πλέον σε αυτά μόνο μέσω παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών, τουτέστιν καταδυτικών κέντρων, έναντι χρηματικού αντιτίμου. Οι άνθρωποι οι οποίοι τεκμηρίωσαν το 99% των νεότερων ιστορικών ναυαγίων των ελληνικών θαλασσών, θα πρέπει να απευθύνονται σε καταδυτικά κέντρα και να πληρώνουν κόμιστρο για να καταδυθούν στα ναυάγια που αυτοί ερεύνησαν και ανάδειξαν. Το προς εκμετάλλευση με ναυάγια στρωμένο τραπέζι (τουριστικό προϊόν) παραχωρείται αποκλειστικά στους επαγγελματίες, ενώ ταυτόχρονα αποκλείονται από αυτό οι ερασιτέχνες αυτοδύτες οι οποίοι μάλιστα είναι εκείνοι οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία του. Μήπως κάτι δεν είναι σωστό;
Γνωριζοντας οτι το παραπανω σχολιο ευσταθει 100% θα σας συνιστουσα να επανεξετασετε την συγκεκριμενη διαταξη.
Επισης η αναδειξη του καταδυτικου τουρισμου δεν μπορει να ειναι προνομιο μονο των επαγγελματιων , την στιγμη που για τοσα ετη πληθος ερασιτεχνων αυτοδυτων με προσωπικη χρηματοδωτηση και κοπο εδωσε φωτογραφικο υλικο και διαφημισε στην παγκοσμια καταδυτικη κοινοτητα τις υποθαλασσιες ομορφιες της πατριδας μας. Κοβοντας την προσβαση σε καθε ερασιτεχνικη πρωτοβουλια αυτοματος κοβεται και καθε ελπιδα αναπτυξης,
Με εκτιμηση
Ευσταθιος Παλλης
Στο άρθρο 8, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι: «Στα ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών, που έχουν βυθισθεί προ των τελευταίων πενήντα ετών, επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο η καθοδηγούμενη από παρόχους καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση ή περιήγηση επιφανείας και παρατήρηση του βυθού με μάσκα και αναπνευστήρα (snorkeling), καθώς και η παρατήρηση του βυθού με πλοία διαφανούς πυθμένα ή άλλα μέσα παρατήρησης του βυθού.»
Ως γνωστόν, τις δυο τελευταίες δεκαετίες όλα τα γνωστά νεότερα ιστορικά ναυάγια πλοίων και αεροσκαφών των ελληνικών θαλασσών, εκτός του υποβρυχίου HMS PERSEUS και του Junkers JU-52 της Λέρου, εντοπίστηκαν, τεκμηριώθηκαν και αναδείχτηκαν από ερασιτέχνες αυτοδύτες (ιδιώτες). Οι καταδύσεις που διεκπεραίωσαν και οι αρχειακές έρευνες που πραγματοποίησαν, με σκοπό την ταυτοποίηση των ναυαγίων, στηρίχτηκαν αποκλειστικά σε δικά τους καταδυτικά και οικονομικά μέσα.
Με το άρθρο 8, παράγραφος 1, ζητάτε από τους ερασιτέχνες αυτοδύτες, οι οποίοι συνείσφεραν τα μάλα στην έρευνα, την ταυτοποίηση, την τεκμηρίωση και την ανάδειξη όλων των σήμερα γνωστών ναυαγίων στον ελλαδικό χώρο, να καταδύονται πλέον σε αυτά μόνο μέσω παρόχων καταδυτικών υπηρεσιών, τουτέστιν καταδυτικών κέντρων, έναντι χρηματικού αντιτίμου. Οι άνθρωποι οι οποίοι τεκμηρίωσαν το 99% των νεότερων ιστορικών ναυαγίων των ελληνικών θαλασσών, θα πρέπει να απευθύνονται σε καταδυτικά κέντρα και να πληρώνουν κόμιστρο για να καταδυθούν στα ναυάγια που αυτοί ερεύνησαν και ανάδειξαν. Το προς εκμετάλλευση με ναυάγια στρωμένο τραπέζι (τουριστικό προϊόν) παραχωρείται αποκλειστικά στους επαγγελματίες, ενώ ταυτόχρονα αποκλείονται από αυτό οι ερασιτέχνες αυτοδύτες οι οποίοι μάλιστα είναι εκείνοι οι οποίοι συνέβαλαν στη δημιουργία του. Μήπως κάτι δεν είναι σωστό;
Δίπλα στο ηθικό ερώτημα που παρατέθηκε υπάρχει και μια σειρά πρακτικών ερωτημάτων:
Α. Τι γίνεται σε περίπτωση που στην περιοχή του νεότερου ιστορικού ναυαγίου δεν υπάρχει πάροχος καταδυτικών υπηρεσιών αναψυχής; Θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος να απευθυνθεί στον πλησιέστερο καταδυτικό πάροχο ή σε οποιονδήποτε καταδυτικό πάροχο της ελληνικής επικράτειας;
Β. Στο άρθρο 2 (Ορισμοί) του ίδιου σχεδίου νόμου καθορίζεται ο Πάροχος Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής ως εξής:
«Πάροχος Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής: Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει υπηρεσίες εκπαίδευσης αυτοδυτών σύμφωνα με το πιστοποιημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης Οργανισμού από τον οποίο έχει εξουσιοδοτηθεί ή οργανωμένης – καθοδηγούμενης κατάδυσης ή/και εκμίσθωσης καταδυτικού εξοπλισμού, κατά την έννοια του Άρθρου 6 του ν. 3409/2005.»
Το άρθρο 6 του ν. 3409/2005 αναφέρει ότι:
«1. Ο Παροχέας Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής (Καταδυτικά Κέντρα, Σχολές Εκμάθησης Υποβρύχιας Κολύμβησης) είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που παρέχει μία ή περισσότερες από τις παρακάτω υπηρεσίες:
α) εκπαίδευσης αυτοδυτών σύμφωνα με το πιστοποιημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης Οργανισμού από τον οποίο έχει εξουσιοδοτηθεί,
β) οργανωμένης − καθοδηγούμενης κατάδυσης,
γ) εκμίσθωσης καταδυτικού εξοπλισμού.
2.α) Οργανωμένη κατάδυση είναι η υπηρεσία μεταφοράς, υποβρύχιας συνοδείας, επιτήρησης και υποστήριξης, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, που προσφέρεται από Παροχέα Καταδυτικών Υπηρεσιών
Αναψυχής σε αυτοδύτες, οι οποίοι διαθέτουν προσόντα και εμπειρία σε επίπεδο ανάλογο με την καταδυτική
δραστηριότητα.
β) Καθοδηγούμενη κατάδυση είναι η οργανωμένη κατάδυση κατά την οποία οι αυτοδύτες συνοδεύονται
από τον Παροχέα Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής ή προστηθέντα αυτού, εφόσον έχουν τα προσόντα που προβλέπονται κατά περίπτωση από τα Ε.Π.Κ.Α..»
Οι ελληνικοί σύλλογοι ερασιτεχνών αυτοδυτών (νομικά πρόσωπα) προσφέρουν, αμισθί, τουλάχιστον μια από τις υπηρεσίες αυτές, της «οργανωμένης-καθοδηγούμενης κατάδυσης», άρα δύνανται, σύμφωνα με τον νόμο, να χαρακτηριστούν ως Πάροχοι Καταδυτικών Υπηρεσιών. Μπορεί να απευθυνθούν οι τυχών ενδιαφερόμενοι σε καταδυτικούς συλλόγους με σκοπό την πραγματοποίηση καταδύσεων σε νεότερα ναυάγια που έχουν βυθιστεί προ των τελευταίων 50 ετών;
Τι γίνεται σε περίπτωση κατά την οποία οι Πάροχοι Καταδυτικών Υπηρεσιών δεν είναι σε θέση να διαθέσουν καταδυόμενο συνοδευτικό προσωπικό στα βάθη που βρίσκονται τα ναυάγια; Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται πολύ βαθύτερα από τα όρια της ερασιτεχνικής κατάδυσης και προϋποθέτουν χρήση μικτών αερίων, ειδικές τεχνικές και μεγάλους χρόνους αποσυμπίεσης. Πόσοι Πάροχοι Καταδυτικών Υπηρεσιών διαθέτουν συνοδούς οι οποίοι μπορούν να επιχειρήσουν σε αυτά τα βάθη, ορισμένα εκ των οποίων βρίσκονται κάτω των 100 μέτρων;
Ευχαριστώ πολύ για τη δυνατότητα παράθεσης των απόψεων μου και των ερωτημάτων μου.
Με εκτίμηση
DG