1. Η παράγραφος 6 του άρθρου 41ΣΤ του Ν.2725/1999 (Α 121), όπως προστέθηκε με τη παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3262/2004 (Α 173), αντικαταστάθηκε με την πάρ. 1 του άρθρου 20 του Ν. 3472/2006 και τροποποιήθηκε με τη παρ. 1 του άρθρου 34 του Ν. 3773/2009 (Α 120) αντικαθίσταται ως εξής:
«6.Η ποινή για τις πιο πάνω πράξεις δεν αναστέλλεται, ούτε μετατρέπεται σε περίπτωση που:
(α) Ο δράστης κατά την τέλεση των πιο πάνω πράξεων χρησιμοποίησε όπλο ή κάθε άλλου είδους μέσο, ικανό και πρόσφορο να προκαλέσει κίνδυνο για την ζωή και την σωματική ακεραιότητα τρίτων ή
(β) Μαρτυρείται αντικοινωνικότητα αυτού και σταθερή ροπή του σε διάπραξη νέων εγκλημάτων στο μέλλον από τη βαρύτητα της πράξης, τις περιστάσεις τέλεσής της, από τα αίτια που τον ώθησαν σε αυτήν και την προσωπικότητά του.
Σε περίπτωση καταδίκης για τις πράξεις των παραγράφων 1, 2, 4 και 5 δεν επιτρέπεται η μετατροπή της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική και δεν χορηγείται αναστολή εκτέλεσης της ποινής όταν:
(α) Ο δράστης είναι υπότροπος ή τελεί κατά συνήθεια τις πιο πάνω πράξεις ή
(β) Αν ο δράστης κρίνεται από τις περιστάσεις τέλεσης ως ιδιαιτέρως επικίνδυνος για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα ή την περιουσία τρίτων ή την ομαλή εκτέλεση των αθλητικών εκδηλώσεων.
2. 1. Η παράγραφος 7 του άρθρου 41ΣΤ του Ν.2725/1999 (Α 121), όπως προστέθηκε με το άρθρο 7 του Ν. 3057/2002 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 3708/2008 (Α 210), αντικαθίσταται ως εξής:
«7α) Σε περίπτωση καταδίκης για πράξεις που προβλέπονται στις παραγράφους 1 έως 4 το δικαστήριο επιβάλλει υποχρεωτικά και για χρονικό διάστημα δύο έως πέντε ετών, στον δράστη την απαγόρευσης προσέλευσης και παρακολούθησης αθλητικών εκδηλώσεων, ακόμη και εκείνων που διεξάγονται εκτός της ελληνικής επικράτειας (ευρωπαϊκοί αγώνες), στις οποίες μετέχει ομάδα, σε αγώνα της οποίας, ή με αφορμή τον αγώνα αυτό, τελέσθηκε η αξιόποινη πράξη. Το δικαστήριο μπορεί, επίσης, να απαγορεύσει την παρακολούθηση και οποιασδήποτε άλλης, αθλητικής συνάντησης, αν από τις περιστάσεις και με βάση την προσωπικότητα του δράστη κρίνει ότι αυτός είναι επικίνδυνος για την ομαλή τέλεση των αθλητικών εκδηλώσεων. Για την εκτέλεση της παρεπόμενης ποινής το δικαστήριο διατάσσει τον δράστη να εμφανίζεται στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του ή διαμονής του πριν από την έναρξη της αθλητικής συνάντησης και να παραμένει σε αυτό ή σε χώρο άμεσης εποπτείας της αστυνομικής αρχής, δύο ώρες πριν την έναρξη της έως δύο ώρες μετά τη λήξη της. Σε περίπτωση κατά την οποία ο καταδικασθείς παραβιάσει τους πιο πάνω όρους , το αρμόδιο αστυνομικό τμήμα συντάσσει σχετική έκθεση την οποία και διαβιβάζει αμέσως στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου έκδοσης της καταδικαστικής απόφασης και εφαρμόζεται το άρθρο 101 του Ποινικού Κώδικα.
β) Εάν ο δράστης κάποιας πράξης από τις αναφερόμενες στις παραγράφους 1 έως 4 του παρόντος άρθρου είναι ανήλικος, επιβάλλεται ως αναμορφωτικό μέτρο η προβλεπόμενη στην περίπτωση α΄ απαγόρευση παρακολούθησης αθλητικών εκδηλώσεων με τους όρους και τις προϋποθέσεις που πιο πάνω ορίζονται.
γ) Με κοινή απόφαση των Υπουργών Δικαιοσύνης Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Προστασίας του Πολίτη και Πολιτισμού και Τουρισμού ρυθμίζεται κάθε άλλη λεπτομέρεια σχετική με την εκτέλεση της πιο πάνω παρεπόμενης ποινής ή του πιο πάνω αναμορφωτικού μέτρου.
δ) Η παραβίαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την επιβολή της παρεπόμενης ποινής τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρι τρεις μήνες, η οποία δεν μετατρέπεται σε χρηματική ούτε αναστέλλεται, και με χρηματική ποινή. Εφ’ όσον η ανωτέρω παραβίαση τελείται κατά την διάρκεια του χρόνου αναστολής της κύριας ποινής, διακόπτεται η αναστολή και η ποινή εκτίεται χωρίς τη δυνατότητα μετατροπής της.
2. Στην παράγραφο 8 του άρθρου 41ΣΤ του ν.2725/1999 (Α 121), όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 7 του ν.3057/2002 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 6 παρ. 4 και 5 του ν. 3262/2004 (Α 173) και με το άρθρο 20 παρ. 2 του ν. 3472/2006, προστίθεται περίπτωση δ΄ ως εξής:
«δ) Σε περίπτωση αναβολής ή διακοπής της εκδίκασης των αδικημάτων του παρόντος άρθρου, το δικαστήριο το δικαστήριο μπορεί να επιβάλλει ως περιοριστικό όρο την υποχρέωση εμφάνισης του κατηγορουμένου στο αστυνομικό τμήμα της κατοικίας ή διαμονής του υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις της παρ. 7 του άρθρου 41ΣΤ του παρόντος νόμου . Η παραβίαση του περιοριστικού όρου τιμωρείται με ποινή φυλάκισης μέχρις ενός έτους, η οποία δεν αναστέλλεται και δεν μετατρέπεται σε χρηματική» .
Επειδή η Αγγλία έχει υμνηθεί από πολιτικούς, δημοσιογράφους, επαγγελματίες και πολίτες αναφορικά με την αποτελεσματικότητά της στην πάταξη της βίας, και επειδή αυτή η πάταξη συνδέεται με την πυγμή της Μάργκαρετ Θάτσερ, ας δούμε τι λέει ο αστυνομικός διοικητής της Αγγλίας σχετικά.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Αστυνομικό εκτελεστικό διευθυντή της αστυνομίας John deQuidt, η Αγγλία ακολούθησε την «ενοποιημένη» πολιτική (integrated) η οποία στηριζόταν σε μια «πελατειακή» προσέγγιση. Για τους Άγγλους σημαντικό ήταν να καταπολεμηθεί η βία προκειμένου να μην θίγονται τόσο τα εμπορικά δικαιώματα των ομάδων όσο και τα καταναλωτικά δικαιώματα των θεατών. Παράλληλα με το να στέλνουν τους κατ εξακολούθηση χούλιγκανς εκτός γηπέδων, έκαναν και κάποιες απλές τομές, όπως το να μεταφέρουν σημαντικά μάτς σε μεσημεριανές ώρες ή το να απαγορεύσουν την κατανάλωση αλκοόλ. Αυτά, μαζί με την εισαγωγή της τεχνολογίας και τον καταμερισμό των αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε αστυνομία, σύλλογο, τοπική αυτοδιοίκηση και συνδέσμους έφεραν κάποια γρήγορα αποτελέσματα.
Παρ’όλα αυτά, το γενικό πρόβλημα δε λύθηκε, αφού όπως λέει ο άγγλος αστυνομικός, η βία απλά μεταφέρθηκε εκτός γηπέδου, στην πλατεία, όπου το ποδόσφαιρο αναμείχτηκε με άλλα στοιχεία ή ακόμη με το κοινό έγκλημα. Αν ο αθλητικός νόμος επιτύχει, τότε το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο, με μια μεγάλη όμως διαφορά. Τα κλαμπ, οι ομάδες, της Αγγλίας ακολούθησαν τους οπαδούς τους στις πλατείες. Όλα σχεδόν τα επαγγελματικά σωματεία τόσο στην Αγγλία όσο και στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης διαθέτουν μια οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα η οποία αναλαμβάνει να προσεγγίσει τα άτομα αυτά και να τα επανεντάξει μέσω δράσεων και προγραμμάτων. Πουθενά στον κόσμο η πάταξη της βίας δε σήμανε το τέλος της ως πιθανότητας. Αυτό που γίνεται στις χώρες που την αντιμετωπίσουν σχετικά αποτελεσματικά, είναι μια διαδικασία κάθαρσης η οποία συνοδεύεται από έναν αριθμό πολιτικών μέτρων που αποσκοπούν στο περιορισμό των πιθανοτήτων επανεμφάνισής της.
Εδώ το νομοσχέδιο έχει μια τεράστια τρύπα καθώς δεν λαμβάνει καμία μέριμνα ούτε για τους εκδιωγμένους από τα γήπεδα ταραχοποιούς, αλλά ούτε και για τη δομική καταπολέμηση της βίας μέσω κοινωνικών παρεμβάσεων και δράσεων.
(Συνέχεια στο σχολιασμό του άρθρου 7)
Για οποιαδήποτε επεισόδια, το κόστος να το πληρώνουν οι ομάδες (και οι δύο) οπαδοί των οποίων τα διέπραξαν.
Επίσης να δημιουργηθεί POint system σύμφωνα με το οποίο, όσο πιο μεγάλα είναι τα έκτροπα και τα επεισόδια, τόσοι βαθμοί θα αφαιρούνται από την ομάδα που οι φίλαθλοί της τα διέπραξαν. Πχ αν πέσουν πάνω από 5 βεγγαλικά να σταματάει το παιχνίδι και να κατακυρώνεται προς την αντίπαλη ομάδα ή αν μπουν οι οπαδοί στον αγωνιστικό χώρο να χάνει αυτόματα ένα βαθμό η ομάδα.
Καμία αναστολή στις ποινές! Οι προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την εφαρμογή των ποινών μάλλον βεβαιώνει ότι κανείς δεν θα εγκλειστεί στις φυλακές. Νομίζω ότι η επιείκεια στον χουλιγκανισμό οδηγεί στην πλήρη αποθράσυνση.
Δεν χρειάζεται να αναστέλλεται η ποινή ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Αν ο δράστης είναι υπότροπος,να διπλασιάζεται. Ο νόμος Ορφανού -που ΚΑΚΙΣΤΑ κατήργησε ο Ιωαννίδης- ήταν στη σωστή κατεύθυνση. Κάθε επιείκεια ενθαρρύνει τα έκτροπα. ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ, ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
Είστε σε καλό δρόμο άλλα κάθε κυριακη δεν θα γεμίζουν τα αστυνομικά τμήματα ?
Ζητούμενο σήμερα είναι η πλήρης και αυστηρή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας,προς κάθε κατεύθυνση.
Είναι απαράδεκτο να εφαρμόζονται οι νόμοι κατά το δοκούν – όπως άλλωστε συμβαίνει και στο σύνολο της κοινωνίας – με ευνοημένους πάντοτε τους παράγοντες και τις ομάδες των Αθηναίων και δείχνοντας υπερβολικό ζήλο μόνο όταν πρόκειται για ομάδες της επαρχίας και όταν δε υπάρχει ο φόβος των αντιδράσεων από αυτές.
Ας εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος προς όλους χωρίς καμία εξαίρεση.
Αξιότιμοι Κύριοι,
Οφείλουμε να ξεχωρίσουμε την οργανωμένη βία που ξεκινά από τους συνδέσμους οπαδών και δεν εχουν σχέση με το άθλημα που πάνε να παρακολουθήσουν (επιθέσεις στο volley ή στο πόλο) και άλλο η έκρηξη των φιλαθλων από «λάθη» διαιτητών ή αντιαθλητικής συμπεριφοράς παικτών ή παραγόντων. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να αντιμετωπίσουμε προσχεδιασμένο έγκλημα και συμφωνώ με το κλείσιμο κάθε μορφής λέσχης /συνδέσμου/club/ ένωσης/ καφενείου. Τα εισιτήρια των αγώνων να διατίθενται μέσω του διαδικτύου όπου θα απαιτούνται πλήρη στοιχεία των αγοραστών και θα ελένχονται κατα την είσοδο στους αθλητικούς χώρους.
Την ευθύνη της τάξης μέσα και γύρω από το γήπεδο να έχουν οι ομάδες με δικά τους έξοδα. Σε περίπτωση τραυματισμού φιλάθλου τα έξοδα της περίθαλψης να έχει η γηπεδούχος ομάδα, η οποία μπορεί να έχει συμφωνίσει με ασφαλιστική εταιρεία για την παροχή ιατρικής ακι νοσοκομιακής περίθαλψης.
Οι αγωνιστικοί χώροι τη παραμονή των αγώνων και πρίν την έναρξη εισόδου των φιλαθλων να ελέγχωνται σε τρόπο ωστε αν είναι αδύνατη η τοποθέτηση και απόκρυψη καπνογόνων/βεγγαλικων/κροτίδων από πριν ωστε κατα τον έλεγχο στις εισόδους να μην βρίσκονται αυτα τα είδη.
καλή επιτυχία