1. Με απόφαση του Υπουργού Τουρισμού απονέμεται ο τίτλος του-της «Πρεσβευτή του Ελληνικού Τουρισμού» σε φυσικά και νομικά πρόσωπα εγνωσμένου κύρους ή με δυνατότητα άσκησης επιρροής στο ευρύτερο κοινό αγορών προέλευσης επισκεπτών της χώρας μας, σε ευρύ κοινό νέων αγορών, τις οποίες αποσκοπεί να προσελκύσει η χώρα μας (αγορές-στόχοι) ή σε ειδικότερα τμήματα των αγορών αυτών μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή μέσω της επαγγελματικής και προσωπικής δικτύωσής τους.
2. Ο τίτλος του-της «Πρεσβευτή του Ελληνικού Τουρισμού» είναι τιμητικός και δεν προβλέπεται η καταβολή αμοιβής στα φέροντα τον τίτλο αυτό φυσικά ή νομικά πρόσωπα.
3. Με την απονομή του τίτλου προσδιορίζεται κατά περίπτωση το πλαίσιο συνεργασίας, το οποίο αποτελείται από στόχους-υποχρεώσεις και οφέλη του-της Πρεσβευτή του Ελληνικού Τουρισμού. Για την παρακολούθηση υλοποίησης του πλαισίου συνεργασίας αρμόδια είναι η Διεύθυνση Τουριστικής Προβολής του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.
4. Ο τιμητικός τίτλος απονέμεται για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών με δυνατότητα ανανέωσης και δύναται να αρθεί με απόφαση του Υπουργού Τουρισμού οποτεδήποτε εντός της διετούς διάρκειάς του.
Με δεδομένο, ότι ο ΕΟΤ, από την ίδρυσή του, αξιοποιεί σταθερά διεθνείς προσωπικότητες, η εισαγωγή του θεσμού του «Πρεσβευτή» προορίζεται να εξυπηρετήσει άλλους σκοπούς, ενδεχομένως δε και τους σκοπούς των συγκεκριμένων προσωπικοτήτων, που επιλέγονται, και που θα μπορούν να αντλούν «οφέλη» από τη διάκριση αυτή. Από τη δυνατότητα άντλησης οφελών και μόνο προκύπτει, ότι οι «πρεσβευτές» ενδέχεται να είναι, για παράδειγμα, επιχειρηματίες δραστηριοποιούμενοι στις αγορές του Τουρισμού μας, στους οποίους η διάκριση θα μπορούσε να προσδώσει «μονοπωλιακή» τρόπον τινά θέση, αφού θα έχουν και επίσημη πλέον ιδιότητα. Οι προσωπικότητες, που ενδιαφέρονται για την Ελλάδα δεν χρειάζονται και δεν αναμένουν οφέλη. Σε κάθε περίπτωση, ο ΕΟΤ καλείται να παραχωρήσει έμπρακτα για μία ακόμη φορά μέρος του θεσμοθετημένου έργου του (που τα τελευταία χρόνια έχει περιοριστεί σημαντικά σε βαθμό εξαέρωσης, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) και να πληρώσει και το…λογαριασμό! Η ρύθμιση θα πρέπει να απαλειφθεί.
Κατά τη σύνταξη της διάταξης αυτής δεν ελήφθη υπόψη ότι ο Ελληνικός Τουρισμός εκπροσωπείται παγκόσμια εδώ και εβδομήντα (70) χρόνια από τον πιο αποτελεσματικό Πρεσβευτή, τον εθνικό οργανισμό τουρισμού, ο οποίος διαθέτει δίκτυο (υπηρεσίες εξωτερικού) σε είκοσι (20) χώρες στην Ευρώπη, στην Ασία και στην Αμερική με τις οποίες προβάλει την Ελλάδα και προωθεί το ελληνικό τουριστικό προϊόν σε πάνω από εξήντα χώρες (αγορές) σε όλο τον κόσμο με απόλυτη επιτυχία, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα εργαλεία τουριστικής προβολής και μάρκετινγκ.
Η τουριστική προβολή και το μάρκετινγκ της χώρας είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.). Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 45 και 46 του ν. 4276/2014, αυτός είναι ο μόνος αρμόδιος να υποβάλει προτάσεις χάραξης τουριστικής πολιτικής, να επιλέγει τα εργαλεία προβολής και μάρκετινγκ του ελληνικού τουρισμού, να καταρτίζει τα προγράμματα διαφήμισης, δημοσίων σχέσεων και τουριστικών εκδηλώσεων, να εκτελεί τα προγράμματα τουριστικής προβολής της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και να μεριμνά για την προώθηση του ελληνικού τουριστικού προϊόντος και της χώρας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η καθιέρωση του θεσμού του «Πρεσβευτή» του Ελληνικού Τουρισμού, όπως αυτός περιγράφεται στη συγκεκριμένη διάταξη και αναλύεται στην εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, θα δημιουργήσει σύγχυση στη διεθνή τουριστική αγορά, αφού θα δρα ανεξάρτητα από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού και εκτός του πλαισίου του εθνικού σχεδίου μάρκετινγκ και προβολής.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού διοικείται από ενδεκαμελές Διοικητικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου έχουν διοριστεί από την Κυβέρνηση, σύμφωνα με το άρθρο 106 του ν. 4623/2019, είναι πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους και εκπροσωπούν διεθνώς σε κορυφαίο επίπεδο τον ελληνικό τουρισμό.
Η απονομή του τίτλου του «Πρεσβευτή» του Ελληνικού Τουρισμού σε νομικά πρόσωπα αποτελεί έμμεση εκχώρηση αρμοδιοτήτων του εθνικού οργανισμού τουρισμού σε άλλους οργανισμούς της Ελλάδας ή του εξωτερικού και δίνει τη δυνατότητα απευθείας ανάθεσης των ενεργειών της προβολής και του μάρκετινγκ του ελληνικού τουρισμού σε τρίτους, παρακάμπτοντας τις προβλεπόμενες διαδικασίες ανάθεσης των έργων αυτών.
Η διάταξη είναι αντιφατική διότι αφενός ορίζει ότι δεν προβλέπεται αμοιβή στα φέροντα τον τίτλο φυσικά ή νομικά πρόσωπα, αφετέρου ορίζει ότι με την απονομή του τίτλου (δηλαδή με την απόφαση του Υπουργού) προσδιορίζεται κατά περίπτωση το πλαίσιο συνεργασίας, το οποίο αποτελείται από στόχους – υποχρεώσεις και οφέλη του «Πρεσβευτή» του Ελληνικού Τουρισμού, περιγράφεται δηλαδή, χωρίς να κατονομάζεται, σύμβαση ανάθεσης συγκεκριμένου έργου με αναθέτοντα τον Υπουργό Τουρισμού και ανάδοχο το φυσικό ή το νομικό πρόσωπο «Πρεσβευτή» του Ελληνικού Τουρισμού με προσδιορισμό υποχρεώσεων και οφελών.
Από τη διάταξη ή την εισηγητική έκθεση δεν διευκρινίζεται αν καλύπτονται οι δαπάνες μετακινήσεων, διαμονής και παραστάσεων των «Πρεσβευτών» στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και αν ναι, από ποιον φορέα θα πληρώνονται και σε τι ποσό υπολογίζεται η επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού ετησίως.
Τέλος, θα πρέπει να διερευνηθεί αν ο θεσμός αυτός υφίσταται και αξιοποιείται και από άλλες χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες διαθέτουν εθνικούς οργανισμούς τουρισμού αντίστοιχους με τον Ε.Ο.Τ. και εκπροσωπούνται στο εξωτερικό από υπηρεσίες αντίστοιχες με τις Υπηρεσίες Εξωτερικού του Ε.Ο.Τ. ή αν το «σύγχρονο εργαλείο τουριστικής προβολής και μάρκετινγκ», όπως χαρακτηρίζονται οι «Πρεσβευτές» του Ελληνικού Τουρισμού από την εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, αποτελεί ελληνική έμπνευση και αν ναι, από ποιες μελέτες ή επιστημονικές έρευνες προέκυψε.