Στο άρθρο 10 της υποπαρ. Δ9 της παρ. Δ του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (Α’ 94) προστίθεται παρ. 1α ως εξής:
«1α. Τα χιλιομετρικά όρια για την αναγνώριση εξόδων διανυκτέρευσης της παρ. 1 δεν εφαρμόζονται για τις μετακινήσεις των υπαλλήλων των Περιφερειακών Υπηρεσιών Τουρισμού του Υπουργείου Τουρισμού που διενεργούν ή συμμετέχουν σε ελέγχους στις τουριστικές επιχειρήσεις του άρθρου 1 του ν. 4276/2014 (Α’ 155), με σκοπό τη διαπίστωση τήρησης της υπ’ αρ. 1881/29.5.2020 κοινής απόφασης των Υπουργών Τουρισμού, Οικονομικών και Υγείας (Β’ 2084), περί των ειδικών πρωτοκόλλων υγειονομικού περιεχομένου βάσει των οποίων λειτουργούν οι τουριστικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της λήψης μέτρων έναντι του κορωνοϊού COVID-19, και καθ’ όλη τη διάρκεια υποχρέωσης εφαρμογής της από τις τουριστικές επιχειρήσεις.
Για τους ως άνω μετακινουμένους, η διανυκτέρευση εκτός έδρας επιτρέπεται όταν η απόσταση από την έδρα τους είναι μεγαλύτερη:
α) από εκατόν είκοσι (120) χιλιόμετρα, εφόσον κινούνται με ιδιωτικής χρήσης ή υπηρεσιακό όχημα, συμπεριλαμβανομένης και της περίπτωσης κατά την οποία η μετακίνηση περιλαμβάνει ενδιάμεσους διαδοχικούς προορισμούς για εκτέλεση υπηρεσιακού έργου, οπότε και η εν λόγω απόσταση υπολογίζεται αθροιστικά, ως σύνολο των επιμέρους αποστάσεων των ενδιάμεσων διαδοχικών προορισμών,
β) από ογδόντα (80) χιλιόμετρα, εφόσον κινούνται με συγκοινωνιακό μέσο και
γ) από είκοσι (20) ναυτικά μίλια για μετακινήσεις στη νησιωτική Ελλάδα.».