Σχετικά με τις διαφορές που προκύπτουν μεταξύ οργανισμών και χρηστών δεν προβλέπονται ειδικές διαδικασίες και μηχανισμοί επίλυσής τους ενώ αρμόδια για την επίλυση τέτοιων διαφορών είναι τα τακτικά δικαστήρια. Θεωρείτε ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ειδικός μηχανισμός επίλυσης των διαφορών?
8. Μηχανισμός επίλυσης διαφορών ΟΣΔ – χρηστών
Αναρτήθηκε
7 Δεκεμβρίου 2011, 12:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
10 Ιανουαρίου 2012, 12:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
11 Σχόλια 191 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 3004 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ...
- ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
- Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου "Οργανισμοί Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού, Ιαματικές Πηγές Ελλάδας, Ναυάγιο Ζακύνθου..."
- Ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού, ρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων, σήμα πιστοποίησης glamping και λοιπές διατάξεις
- Θεματικός τουρισμός – Ειδικές μορφές τουρισμού
- Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου στον τομέα του τουρισμού
- Αναδιοργάνωση Υπουργείου Τουρισμού και ΕΟΤ
- Βία στα Γήπεδα
- Αναδιάρθρωση ΕΟΤ
- Τουρισμός υπαίθρου
- Ζητήματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας
- Συνιδιοκτησία και Λειτουργία σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων
- Τεχνικές-λειτουργικές προδιαγραφές των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων
- Θεατρικές Επιχορηγήσεις
- Κινηματογραφική Τέχνη
Οι διαφορές που προκύπτουν μεταξύ χρηστών και οργανισμών θεωρούμε ότι θα πρέπει να επιλύονται στο πλαίσιο της υφιστάμενης τακτικής διαδικασίας, καθώς παρέχει τις εγγυήσεις για την ουσιαστική και ενδελεχή εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών, χωρίς να αποκλείεται η ρήτρα προσφυγής σε διαιτησία.
Σε περίπτωση της ύπαρξης διαφωνίας μεταξύ χρηστών και ΟΣΔ θα πρέπει να υπάρχει ειδική ταχεία διαδικασία με τη μορφή υποχρεωτικής διαιτησίας είτε από τον ΟΠΙ είτε όπως προσδιορίστηκε ανωτέρω. Τα χρονικά περιθώρια από τη διαπίστωση της διαφωνίας μέχρι την επίλυση της διαφοράς θα πρέπει να είναι εξαιρετικά σύντομα (15-30 μέρες). Ειδικά για την περίπτωση της παρ. 2 του αρ. 56 του Ν. 2121/1993 σε περίπτωση διαφωνίας και εάν υπάρχει ήδη χρήση, ο χρήστης θα πρέπει να μπορεί να καταβάλει στον ΟΣΔ την από το αμοιβολόγιο ποσοστιαία αμοιβή του αρ. 32 και ΟΧΙ τη ζητούμενη από τον ΟΣΔ. Η ποσοστιαία αυτή αμοιβή μπορεί να καθορίζεται με τη διαδικασία που περιγράψαμε στο 7 δλδ ύστερα από έγκριση που καθορίζεται αιτιολογημένα από τον ΟΠΙ ύστερα από δημόσια ανοικτή διαβούλευση με ΟΣΔ και χρήστες ή με διαιτητική διαδικασία ανά κατηγορία αμοιβής.
Εταιρεία ΕΛ/ΛΑΚ
http://eellak.gr/
Ενόψει της τεράστιας καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης πρέπει να μελετηθεί η σκοπιμότητα εισαγωγής ειδικής διαδικασίας και / ή υπαγωγής των υπόλοιπων σχετικών διαφορών σε διαδικασίες πιλοτικής δίκης κατά τα ανωτέρω.
Κρίτων Μεταξόπουλος,
Δικηγόρος
Εξειδικεύοντας τα όσα αναφέρθηκαν στο προηγούμενο ερώτημα, διατυπώνουμε την πρότασή μας ως εξής: Οι αιτήσεις των ΟΣΔ για την δημόσια εκτέλεση να εκδικάζονται άμεσα κατά την διαδικασία των Ασφαλιστικών Μέτρων, όπως μέχρι τώρα γίνεται στις περιπτώσεις των ΟΣΔ συγγενικών δικαιωμάτων. Οι δίκες αυτές, ως γνωστό, δεν αποτελούν γνήσιο ασφαλιστικό μέτρο, αλλά εκδικάζονται κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, επιδικάζοντας άμεσα το ήμισυ του ποσού. Στην θεωρία έχει χαρακτηρισθεί η διαδικασία αυτή ως οιονεί Τακτική Διαδικασία. Θα μπορούσε, συνεπώς, να θεωρηθεί ως πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας και να μην πρέπει να ακολουθήσει Αγωγή (όπως προβλέπεται στο ως άνω άρθρο), αλλά να υπόκειται σε Έφεση, η οποία θα εκδικάζεται από τα Μονομελή Εφετεία (που προσφάτως θεσμοθετήθηκαν) και ειδικότερα από τμήματα Πνευματικών Δικαιωμάτων, που θα πρέπει να δημιουργηθούν σε όλα τα Εφετεία. Οι αποφάσεις των Ασφαλιστικών Μέτρων θα πρέπει να ορίζονται υποχρεωτικά, προσωρινά εκτελεστές για το ήμισυ του καθορισθέντος ποσού.
Παράλληλα, στις περιπτώσεις που υπάρχουν συλλογικές συμβάσεις των ΟΣΔ με φορείς χρηστών (οι οποίοι είναι προφανές ότι για την κατάρτιση της σύμβασης είχαν λάβει υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες κάθε υποκατηγορίας του κλάδου τους) θα πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή του ελάχιστου καθορισμού στο διπλάσιο του συνήθους για όλους τους ΟΣΔ.
Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται ο δικαστικός έλεγχος των Αμοιβολογίων, η γρήγορη δικαστική επίλυση του ζητήματος από ειδικά τμήματα και παύει να ισχύει ο νομικός παραλογισμός που προκαλεί το άρθρο 49 του 2121/1993, όπου είχαμε το φαινόμενο να καθορίζεται προσωρινά η εύλογη αμοιβή από το Μονομελές Πρωτοδικείο και οριστικά από το Ειρηνοδικείο (στις περιπτώσεις που το αιτούμενο ποσό υπαγόταν στην καθ’ ύλην αρμοδιότητά του).
Τέλος, ενισχύεται η σημασία των συλλογικών συμβάσεων μεταξύ ΟΣΔ και φορέων χρηστών, που όπως απέδειξε η μέχρι σήμερα διαδικασία, συνήθως αποτελούν το αποτέλεσμα μεγάλων δικαστικών αγώνων, οι δαπάνες των οποίων καλό θα ήταν να αποφεύγονται για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, καθώς αυξάνει το κόστος. Η αύξηση δε του κόστους, ενώ αφ’ ενός συνεπάγεται την αύξηση της επιβάρυνσης του χρήστη, δεν συνεπάγεται και αύξηση του οφέλους του δικαιούχου. Συνεπώς, δεν είναι στις προθέσεις του ΟΣΔ.
Ενόψει της τεράστιας καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης και του πλήθους των υποθέσεων που εκκρεμούν στα τακτικά δικαστήρια, πρέπει να μελετηθεί η σκοπιμότητα εισαγωγής ειδικής διαδικασίας και / ή υπαγωγής των υπόλοιπων σχετικών διαφορών σε διαδικασίες πιλοτικής δίκης, σύμφωνα με τα όσα αναφέραμε, στο σημείο 7 ανωτέρω.
Αν πίσω από αυτή την ερώτηση κρύβεται η σκέψη δημιουργίας μιας ακόμα ανεξάρτητης αρχής, να μας λείπει. Τα ραδιόφωνα νοιώθουν καθημερινά στο πετσί τους τι σημαίνει ανεξάρτητη αρχή και δεν το ευχόμαστε για κανέναν απο τους υπόλοιπους χρήστες.
Είμαστε ΚΑΘΕΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ. Έχουμε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και δεν χρειαζόμαστε μηχανισμούς – υποκατάστατα της. Αν χρειάζεται ειδικού τύπου ρύθμιση στο δίκαιο που διέπει τα δικαιώματα, να το συζητήσουμε.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να προβλεφθεί ειδική διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ ΟΣΔ και Χρηστών και κατά προτίμηση όχι στα δικαστήρια (δεδομένου του τεράστιου φόρτου τους αλλά και της ιδιαιτερότητας του επίδικου αντικειμένου). Η δυνατότητα προσφυγής σε διαιτησία, είτε στον ΟΠΙ, είτε σε άλλο θεσμοθετημένο για το σκοπό αυτό όργανο, θα αποτελέσει πρόσφορο και αποτελεσματικό μηχανισμό επίλυσης διαφορών.
Αν υπάρξει έγκριση αμοιβολογίων, τότε, νομίζω, ότι περιττεύει η διαδικασία αυτή.
Διαφορετικά, ο όλος μηχανισμός πρέπει να αναμορφωθεί ως εξής:
Προσωρινή ρύθμιση και επιδίκαση, κατά το πρότυπο της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, τηρούμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Όμως, πρέπει να υπάρχει ρητή ρύθμιση των διατάξεων που δεν εφαρμόζονται. Λ.χ. δεν χωρεί έφεση, ανάκληση κ.λπ. Όποιος διάδικος θεωρεί ότι ο προωρινός καθορισμός δεν ήταν ορθός, δικαιούται να προσφύγει για οριστικό καθορισμό.
Επίσης, είναι ανακόλουθο να προβαίνει σε προσωρινό προσδιορισμό το Μονομελές Πρωτοδικείο και σε οριστικό το Ειρηνοδικείο. Άρα, καθ΄υλη αρμόδιο να είναι το Μονομελές Πρωτοδικείο, εφ’ όσον ο οριστικός καθορισμός δεν υπάγεται λόγω ποσού στην υλική αρμοδιότητα του Ειρηνοδικείου.
Να προβλεφθεί η διαδικασία της διαιτησίας μεταξύ των ΟΣΔ και των αντιπροσωπευτικών επαγγελματικών οργανώσεων για τα μέλη τους με διαιτητή δικαστικό λειτουργό, που θα προκύπτει από κλήρωση με την ύπαρξη σε κάθε περίπτωση της δυνατότητας προσφυγής στα αρμόδια δικαστήρια.
Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ειδικός ανεξάρτητος μηχανισμός επίλυσης των διαφορών μεταξύ οργανισμών και χρηστών, διότι η προσφυγή στα δικαστήρια δεν είναι υπερ των -πιθανώς- αδικούμενων χρηστων που καλούνται να εμπλακούν σε πολυέξοδες και χρονοβόρες δικαστικές διαμάχες, επειδή κάποια ΟΣΔ αποφάσισε να τους επιβάλλει ένα αυθαίρετο ποσό ως αμοιβή. Ειδικά για τη περίπτωση επιβολής αμοιβής σε μικρά τουριστικα καταλύματα με τη δικαιολογία της ύπαρξης τηλεόρασης στα δωμάτια: Κάποιες ΟΣΔ στέλνουν ειδοποιητήριο και ζητούν να τους καταβληθεί κάποιο ποσό που συνήθως είναι το ίδιο για όλα τα καταλύματα, άσχετα αν έχουν διαφορετικούς τζίρους, άσχετα άν έχουν διαφορετική δυναμικότητα δωματίων, χωρίς να υπολογίζεται ο ετήσιος χρόνος λειτουργίας τους, χωρίς να γνωρίζουν αν υπάρχουν τηλεοράσεις στα δωμάτια, κλπ.
Οι ιδιοκτητες αυτων των μικρών καταλυμάτων, εκφοβιζομενοι υποκύπτουν και καταβάλλουν τα ποσά που τους ζητούνται, αφού πρακτικα αδυνατούν να εμπλακούν σε δικαστικη αντιπαράθεση με τις ΟΣΔ που έχουν στη διάθεσή τους άρτια στελεχωμένες νομικές υπηρεσίες.
Αντώνης Καρατάσος, Πρόεδρος Κυκλαδικής Ομοσπονδίας Τουριστικών Καταλυμάτων.
Ο ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΣΤΙΑΣΗΣ & ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ με διακριτικό τίτλο ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ., χαιρετίζοντας τους εμπνευστές και όσους λάβουν μέρος στην τόσο σημαντική διαβούλευση που αφορά την πνευματική ιδιοκτησία, αισθάνεται την υποχρέωση να δηλώσει πως έστω και αργά, μετά από αλλεπάλληλα Υπομνήματα που στείλαμε στο αρμόδιο Υπουργείο, που αφορούσαν τροποποίηση του Νόμου 2121/1993, εισακουσθήκαμε. Δυστυχώς το υπάρχον Νομοθετικό πλαίσιο για τους Οργανισμούς Πνευματικών και Συγγενικών Δικαιωμάτων λειτουργεί από το 1993 μόνο υπέρ τους, με αποτέλεσμα να παρατηρείται το φαινόμενο της κατάφορης αδικίας στον κλάδο των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Ο ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ. προτείνει εαυτόν για την σωστή ενημέρωση του κλάδου, αφού πρωτίστως συναποφασίσουν με τους ΟΣΔ σε νέα, σύμφωνα με άληθή κριτήρια, αμοιβολόγια και συνυπολογίζοντας και την υπάρχουσα οικονομική κρίση. Με την σωστή ενημέρωση είναι βέβαιο ότι θα αποφευχθούν και τα συνεχή Δικαστήρια, που είναι και αυτό άλλο ένα δυσβάστακτο έξοδο για τον κλάδο μας. Εξ άλλου και ο κλάδος μας θα μπορούσε να οδηγήσει τους Οργανισμούς σε εκατοντάδες χιλιάδες δικαστήρια, εάν το αποφασίσει. Δηλώνουμε ότι αυτή είναι μια πρώτη παρέμβασή μας και θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Για τον ΠΑ.Σ.Κ.Ε.ΔΙ.
Ηλίας Καλιώρας
Γεν. Γραμματέας