1. Οι επιχειρήσεις τουρισμού υπαίθρου λαμβάνουν το Ειδικό Σήμα, το οποίο αποτελεί πιστοποίηση της εκ μέρους τους παροχής υπηρεσιών, που εντάσσονται στην κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου έννοια του Τουρισμού Υπαίθρου.
2. Στις επιχειρήσεις του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, που λειτουργούν νόμιμα και εφόσον αυτές πληρούν τα ειδικά κριτήρια, τους όρους και τις προϋποθέσεις, που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, χορηγείται Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται επίσης ο τρόπος και η διαδικασία διαπίστωσης συνδρομής των όρων και προϋποθέσεων προς χορήγηση του Ειδικού Σήματος, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
3. Το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου φέρει ειδικό λογότυπο του ΕΟΤ και χορηγείται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα ΕΟΤ, ή των εξουσιοδοτημένων από αυτόν περιφερειακών Υπηρεσιών, κατόπιν προηγούμενης σχετικής αίτησης της ενδιαφερόμενης επιχείρησης.
4. Το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου είναι αόριστης ισχύος. Η συνδρομή των προϋποθέσεων χορήγησης του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου, πέραν της αρχικής διαπίστωσής της, ελέγχεται και διαπιστώνεται τουλάχιστον ανά τριετία από την υπηρεσία η οποία το χορηγεί, καθώς και από κάθε υπηρεσία που προϊσταται αυτής. Υπέρβαση του χρονικού ορίου των τριών ετών για τον επανέλεγχο της επιχείρησης δεν επιδρά επί της ισχύος του χορηγηθέντος σήματος, επιφυλασσομένης της ευθύνης των αρμοδίων οργάνων.
5. Το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου ανακαλείται από την αρχή, η οποία το χορηγεί, εάν για οποιοδήποτε λόγο παύσει να ισχύει το Ειδικό Σήμα Λειτουργίας ή ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της επιχείρησης. Επίσης το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου ανακαλείται, μετά από προηγούμενη ακρόαση του επιχειρηματία, εφόσον διαπιστωθεί, ότι η επιχείρηση έπαυσε να πληροί ένα ή περισσότερα κριτήρια, όρους και προϋποθέσεις του παρόντος νόμου ή της απόφασης της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση αυτή το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου χορηγείται εκ νέου μετά την παρέλευση έτους από την ανάκλησή του, εάν διαπιστωθεί, με ειδικό έλεγχο της αρχής, που το χορήγησε, ότι η επιχείρηση πληροί και πάλι τα κριτήρια, τους όρους και προϋποθέσεις του παρόντος.
6. Εντός μηνός από την έκδοση, ανάκληση ή επαναχορήγηση του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου, ενημερώνεται εγγράφως η Υπηρεσία που είναι αρμόδια για την τήρηση του κεντρικού μητρώου τουριστικών επιχειρήσεων της χώρας.
7. Οι επιχειρήσεις Τουρισμού Υπαίθρου του παρόντος νόμου, υποχρεούνται να λάβουν πριν από την έναρξη της δραστηριότητάς τους Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου από τον ΕΟΤ, που επέχει θέση αδείας λειτουργίας.
8. Απαραίτητη προϋπόθεση για την χορήγηση του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου είναι η προηγούμενη απόκτηση από την επιχείρηση των τυχόν ειδικών αδειών που αντιστοιχούν στις δραστηριότητές της. Στην περίπτωση τουριστικού καταλύματος, το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου επέχει θέση του Ειδικού Σήματος Λειτουργίας της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του παρόντος νόμου.
9. Σε περίπτωση που δεν προβλέπονται ειδικές διατάξεις για την αδειοδότηση μιας ή περισσότερων από τις δραστηριότητες της υπό ίδρυση επιχείρησης Τουρισμού Υπαίθρου, η επιχείρηση αυτή μπορεί να ασκεί τις δραστηριότητές της, συμμορφούμενη προς τις κείμενες διατάξεις.
10. Στις επιχειρήσεις του περίπτωσης γ, της παραγράφου 1, του άρθρου 4, του παρόντος νόμου, προϋπόθεση για τη χορήγηση του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου, είναι η παραγωγή, έκθεση και πώληση προϊόντων και ειδών λαϊκής τέχνης που είναι αποκλειστικά τοπικής παραγωγής, στο επίπεδο της οικείας Περιφέρειας εντός της οποίας έχει την έδρα της και δραστηριοποιείται η επιχείρηση.
11. Συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων Τουρισμού Υπαίθρου και τουριστικών γραφείων, ταξιδιωτικών οργανισμών ή διοργανωτών οργανωμένων ταξιδιών ή οποιασδήποτε άλλης επιχείρησης, για παροχή στους πελάτες τους αντιστοίχων τουριστικών υπηρεσιών για δραστηριότητες του άρθρου 2 του παρόντος νόμου είναι άκυρες, αν η επιχείρηση που πρόκειται να παράσχει υπηρεσίες για δραστηριότητες του άρθρου 2 του παρόντος νόμου, δεν διαθέτει σε ισχύ το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου.
12. Για την εφαρμογή της νομοθεσίας επενδυτικών ή χρηματοδοτικών και λοιπών προγραμμάτων, ως επιχειρήσεις τουρισμού υπαίθρου νοούνται, μόνο όσες διαθέτουν το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου.
Άρθρο 05 Αδειοδότηση-Ειδικό Σήμα-Έλεγχος Λειτουργίας Επιχειρήσεων Τουρισμού Υπαίθρου
Αναρτήθηκε
23 Δεκεμβρίου 2011, 12:10
Ανοικτή σε Σχόλια έως
12 Ιανουαρίου 2012, 12:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
15 Σχόλια 204 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 3004 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ...
- ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
- Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου "Οργανισμοί Διαχείρισης και Προώθησης Προορισμού, Ιαματικές Πηγές Ελλάδας, Ναυάγιο Ζακύνθου..."
- Ανάπτυξη καταδυτικού τουρισμού, ρυθμίσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα, ρυθμίσεις για κολυμβητικές δεξαμενές εντός τουριστικών καταλυμάτων, σήμα πιστοποίησης glamping και λοιπές διατάξεις
- Θεματικός τουρισμός – Ειδικές μορφές τουρισμού
- Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου στον τομέα του τουρισμού
- Αναδιοργάνωση Υπουργείου Τουρισμού και ΕΟΤ
- Βία στα Γήπεδα
- Αναδιάρθρωση ΕΟΤ
- Τουρισμός υπαίθρου
- Ζητήματα Πνευματικής Ιδιοκτησίας
- Συνιδιοκτησία και Λειτουργία σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων
- Τεχνικές-λειτουργικές προδιαγραφές των σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων
- Θεατρικές Επιχορηγήσεις
- Κινηματογραφική Τέχνη
Στο άρθρο 5, παράγραφος 3:
να προστεθεί η παράγραφος 3.1: Προκειμένου να καταστεί δυνατόν οι δραστηριότητες να συγκεντρώνονται σε μία ενιαία επιχείρηση χωρίς την ανάγκη έκδοσης πολλαπλών αδειών, με απαιτήσεις που δεν ανταποκρίνονται στο εύρος και το μέγεθός τους, προτείνεται η θεσμοθέτηση λειτουργίας της επιχείρησης τουρισμού υπαίθρου με τη λειτουργία επαγγελματικού κωδικού «επιχείρηση τουρισμού υπαίθρου» και μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αγροτική επιχείρηση με στον ΟΓΑ,
H προώθηση και παροχή καταδυτικών υπηρεσιών γίνεται αποκλειστικά και μόνο από νόμιμα αδειοδοτημένους παρόχους του κλάδου, και από συνεργαζόμενες με αυτούς επιχειρήσεις, όπως ορίζει και ο Ν. 3409/2005.
Για την εφαρμογή επενδυτικών ή χρηματοδοτικών προγραμμάτων που θέλουν να προάγουν τον Τουρισμό Υπαίθρου είναι παράλογο να περιλαμβάνονται μόνο αυτές που ήδη «διαθέτουν το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου» (άρθρο 5 παρ. 12) δηλαδή μόνο όσες υφίστανται και όχι νέες που θέλουν να το αποκτήσουν και καταθέτουν Σχέδιο και Δέσμευση προς τούτο (πχ οινοποιεία που θέλουν να γίνουν επισκέψιμα και θέλουν να αποκτήσουν το Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου).
Όπως αναφέρθηκε και σε σχετικό σχόλιο και στο Άρθρο 2, η χορήγηση του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου όσον αφορά στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στις καταδύσεις αναψυχής προτείνεται να γίνεται στις επιχειρήσεις του κλάδου που διαθέτουν τις νόμιμες αδειοδοτήσεις από τις αρμόδιες Λιμενικές Αρχές χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση και επιπλέον κριτήρια, όρους και προϋποθέσεις. Η επιβολή επιπρόσθετων όρων και προϋποθέσεων για τη χορήγησή του θα οδηγήσουν στο κλείσιμο του επαγγέλματος και κατά συνέπεια στον αφανισμό της εν λόγω δραστηριότητας καθώς θα είναι αδύνατη πλέον η λειτουργία τους.
Επίσης, είμαστε αντίθετοι με την παράγραφο 7 του άρθρου 5 όπου αναφέρεται ότι το Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου “επέχει θέση άδειας λειτουργίας”. Αυτό δεν μπορεί να έχει εφαρμογή για εναν πάροχο υπηρεσιών καταδύσεων αναψυχής, του οποίου ο τρόπος λειτουργίας και αδειοδότησής του ορίζεται από το Ν. 3409/2005 και από τις σχετικές ΥΑ. Οποιαδήποτε επιβολή νέας αδειοδότησης δημιουργεί κλείσιμο του επαγγέλματος και αφανισμό του κλάδου. Στόχος άλλωστε της κυβέρνησης είναι η απλούστευση και απλοποίηση της αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε η χορήγηση του Ειδικού Σήματος Τουρισμού Υπαίθρου στους παρόχους παροχής υπηρεσιών καταδύσεων αναψυχής να γίνεται μετά από απλή προσκόμιση στην αρμόδια υπηρεσία των βεβαιώσεων λειτουργίας τους που διαθέτουν από τις αρμόδιες λιμενικές αρχές.
Το θέμα ατο οποίο θα αναφερθώ είναι η αδειοδότηση επιχειρήσεων με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών (διοργάνωση και υλοποίηση εκδρομών/διακοπών) θαλάσσιου καγιάκ.
Τα δεδομένα
• Για την ίδρυση επιχείρησης εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα η άδεια που απαιτείται είναι αυτή του τουριστικού γραφείου που χορηγείται από τον Ε.Ο.Τ.
• Η Λιμενική Αρχή είναι αρμόδια για την έκδοση της άδειας που σχετίζεται με την εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής όπως περιγράφεται στον υπ’αριθμό 20 Γενικό Κανονισμό Λιμένα (ΦΕΚ 444 Β’ / 1999). Η άδεια αυτή αφορά στη συνηθισμένη επαγγελματική δραστηριότητα σύμφωνα με την οποία κάποιος μισθώνει ένα κομμάτι παραλίας και το χρησιμοποιεί ως βάση για να εκμισθώνει κάποια μέσα αναψυχής.
• Το θαλάσσιο καγιάκ είναι ένα μέσο ουσιαστικά ανύπαρκτο στην Ελληνική νομοθεσία. Ο ενοποιημένος ορισμός για το κανό και το καγιάκ στον υπ’αριθμόν 41 Γενικό Κανονισμό Λιμένα (ΦΕΚ 510 Β’ / 2006) αφ’ενός ταυτίζει δύο διαφορετικά μέσα, το κανό και το καγιάκ και αφετέρου είναι εντελώς άστοχος μια που ξεκάθαρα αναφέρεται στο μέσο που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να εκμισθώνεται με την ώρα στις παραλίες και όχι στο πραγματικό θαλάσσιο καγιάκ. Το γεγονός αυτό φαίνεται και από τους περιορισμούς στον τρόπο χρήσης του [υπ’αριθμόν 20 Γενικός Κανονισμός Λιμένα, Άρθρο 15 (ΦΕΚ 444 Β’ / 1999)].
• Το θαλάσσιο καγιάκ λόγω του σχεδιασμού, των υλικών κατασκευής και των χαρακτηριστικών ασφαλείας του (στεγανά διαμερίσματα, περιμετρικά σκοινιά ασφαλείας, κ.ά.) είναι ένα από τα πιο αξιόπλοα μέσα. Οι αναρίθμητες αποστολές που έχουν πραγματοποιηθεί με θαλάσσια καγιάκ το αποδεικνύουν.
• Το θαλάσσιο καγιάκ είναι μια ήπια δραστηριότητα που κερδίζει φίλους ανά τον κόσμο με ταχύτατο ρυθμό. Στη Μεγάλη Βρεταννία είναι μια από τις πιο δημοφιλείς θαλάσσιες δραστηριότητες και υπάρχουν αυτή τη στιγμή πάνω από ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι που ασκούν τη δραστηριότητα. Στις Η.Π.Α, τον Καναδά, τη Γαλλία, τις Σκανδιναβικές αλλά και πολλές άλλες χώρες, η κατάσταση είναι ανάλογη. Και ακόμη σημαντικότερο, ο ρυθμός προσέλκυσης νέων φίλων είναι ραγδαίος. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα αστικά κέντρα της Δανίας υπάρχει χρόνος αναμονής 2-3 χρόνια για να μπει κάποιος σε λέσχη θαλάσσιου καγιάκ. Τόσο μεγάλη ζήτηση υπάρχει!
• Η Ελλάδα αποτελεί ιδανικό μέρος για θαλάσσιο καγιάκ. Έτσι όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν να έρθουν στη χώρα μας για διακοπές με θαλάσσια καγιάκ.
• Μια επιχείρηση που προσφέρει διακοπές/εκδρομές με θαλάσσια καγιάκ δεν προσφέρει απλώς εκμίσθωση των θαλάσσιων καγιάκ αλλά ένα πλήρες πακέτο διακοπών που περιλαμβάνει περιήγηση σε μεγάλα κομμάτια ακτογραμμής αλλά και διαφορετικά νησιά (και περιοχές της ηπειρωτικής χώρας) με συνοδεία κατάλληλα εκπαιδευμένου οδηγού, φαγητά, διαμονές, μεταφορές. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν εντάσσεται στην εκμίσθωση ενός μέσου.
• Οι πελάτες είναι κατά μέσο όρο 50-60 ετών, υψηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ξένοι. Τα δημογραφικά τους στοιχεία συνεισφέρουν στην ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προφίλ του τόπου μας.
• ‘Ολο και περισσότερες εταιρίες δημιουγούνται στην Ελλάδα με αντικείμενο και υπηρεσίες θαλάσσιου καγιάκ, ενώ πολλές είναι οι ξένες εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια . Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι χιλιάδες οι εταιρίες με αυτό το αντικείμενο. Μιλάμε δηλαδή για μία μεγάλη τάση στο χώρο των δραστηριοτήτων και του τουρισμού. Μια τάση τόσο ισχυρά αυξητική που και να το θέλαμε δε θα υπήρχε περίπτωση να τη σταματήσουμε. Θα πρέπει λοιπόν να κάνουμε κάτι για να διασφαλίσουμε την ασφαλή διεξαγωγή της.
Τα προβλήματα που προκύπτουν από τα παραπάνω
• Η Λιμενική Αρχή, αισθανόμενη υπεύθυνη να ελέγξει και να εντάξει σε κάποια από τις κατηγορίες για τις οποίες είναι υπεύθυνη να αδειοδοτεί, επιμένει στην απόκτηση άδειας σχετικής με την εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής. Δυστυχώς, η άδεια αυτή είναι τελείως άσχετη με το αντικείμενο της δραστηριότητάς του θαλάσσιου καγιάκ και η απόκτησή της θα καθιστούσε την εκάστοτε εταιρία αυτομάτως παράνομη μια που οι υπηρεσίες των εταιρίων αυτών είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που η συγκεκριμένη άδεια περιγράφει και προβλέπει.
• Υπάρχει θέμα ασφάλειας στη χρήση του θαλάσσιου καγιάκ. Με τη γρήγορη εξάπλωση της δραστηριότητας, αναπόφευκτα αυξάνονται και οι πιθανότητες για ατυχήματα.
• Υπάρχει σύγχυση/επικάλυψη αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε υπηρεσίες διαφορετικών υπουργείων (Ε.Ο.Τ./Λιμεναρχείο)
• Στραγγαλίζονται επιχειρηματικές δραστηριότητες ‘πράσινης ανάπτυξης’ λόγω έλλειψης θεσμικών πλαισίων
Η πρότασή μας
• Η άδεια για Τουρισμό Υπαίθρου που συζητείται στο παρών νομοσχέδιο θα πρέπει να είναι επαρκής για την οποιαδήποτε δραστηριότητα και υπηρεσία εντάσσεται στα πλαίσια του εναλλακτικού τουρισμού συμπεριλαμβανομένου του θαλάσσιου καγιάκ.
• Πρόβλεψη του θαλάσσιου καγιάκ από την Ελληνική νομοθεσία και αντιμετώπισή του ως ενός αξιόπλοου πλωτού μέσου και όχι ως ενός παιχνιδιού που προορίζεται για ενοικίαση με την ώρα και χρήση σε περιορισμένο χώρο. Είναι σημαντικό να υπάρξει κάποιος ουσιαστικός κανονισμός για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του καθενός που ασκεί τη δραστηριότητα του θαλάσσιου καγιάκ είτε την ασκεί εμπορικά είτε για προσωπική αναψυχή. Με βάση τον κανονισμό αυτό ο κάθε υπάλληλος του Λιμενικού Σώματος (ή της Ακτοφυλακής) θα μπορεί να γνωρίζει και να ελέγχει οτιδήποτε αφορά στη σωστή και ασφαλή χρήση του θαλάσσιου καγιάκ (π.χ. σωστικά, σωσίβια, μέσα επικοινωνίας, εξοπλισμός πρώτων βοηθειών, κτλ) όπως ακριβώς κάνει με το κάθε άλλο πλωτό μέσο. Με τον τρόπο αυτό θα μειωθούν οι πιθανότητες ατυχημάτων.
• Για να μπορεί κάποιος να ασκεί το επάγγελμα του οδηγού θαλάσσιου καγιάκ θα πρέπει να έχει τα απαιτούμενα πιστοποιητικά. Εκτός από τα πιστοποιητικά της Βρεταννικής Ομοσπονδίας (του αυστηρότερου οργανισμού πιστοποίησης για το θαλάσσιο καγιάκ στον κόσμο) τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια κοινή πρωτοβουλία με το όνομα Euro Paddle Pass, από χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης (Γερμανία, Μεγάλη Βρεταννία, Γαλλία, Σουηδία, Σλοβενία, Ιρλανδία κ.α.) για τη δημιουργία μιας κοινής πλατφόρμας πιστοποιητικών θαλάσσιου καγιάκ. Η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει μέρος στο σύστημα αυτό μέχρι να δημιουργήσουμε και τοπικούς μηχανισμούς εκπαίδευσης και πιστοποίησης.
με τιμή,
Γεωργιλάς Παύλος
εκπαιδευτής θαλάσσιου καγιάκ
Οι Παροχείς Καταδυτικών Υπηρεσιών είναι ίσως οι μόνοι επιχειρηματίες που περιλαμβάνονται σε αυτό το σχέδιο νόμου και κάθε χρόνο ανανεώνουν τίς άδειες τους καταναλώνοντας «αρκετό χρόνο και πολύ χρήμα».
Σύμφωνα με τον νόμο 3409/2005 «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις» είναι υποχρεωμένοι κάθε χρόνο να ανανεώνουν τις άδειες τους συλλέγοντας 10 περίπου διαφορετικές πιστοποιήσεις σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας, το προσωπικό και τον εξοπλισμό τους.
Το κόστος αυτών των πιστοποιήσεων ήδη ξεπερνά τις 2.000 ευρώ κάθε χρόνο.
Η προμήθεια του ειδικού σήματος και ο έλεγχος της λειτουργίας των καταδυτικών μας υπηρεσιών δεν πρέπει να μας επιβαρύνουν με επιπλέον κόστος και χρόνο.
Η πολιτεία πρέπει να αρχίσει επιτέλους να δουλεύει για εμάς με εμάς δημιουργώντας προϋποθέσεις ανάπτυξης και όχι επιπλέον εμπόδια.
Καλός ο Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων αλλά είναι απαραίτητη η άμεση συνεργασία σας με εμάς τους επαγγελματίες για να διαπιστώσετε τα πραγματικά προβλήματα του χώρου.
Επιπλέον κριτήριο αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων τουρισμού υπαίθρου, που θα πρέπει να εξετάζεται από τους κατα τόπους φορείς (περιφέρεια και φορείς τουρισμού υπαίθρου), πρέπει να αποτελέσει η φέρουσα ικανότητα των οικισμών ανάλογα με τον πληθυσμό τους και τις υφιστάμενες οικονομικές δραστηριότητες.
Στο άρθρο 5, παράγραφος 3:
να προστεθεί η παράγραφος 3.1: Προκειμένου να καταστεί δυνατόν οι δραστηριότητες να συγκεντρώνονται σε μία ενιαία επιχείρηση χωρίς την ανάγκη έκδοσης πολλαπλών αδειών, με απαιτήσεις που δεν ανταποκρίνονται στο εύρος και το μέγεθός τους, προτείνεται η θεσμοθέτηση λειτουργίας της επιχείρησης τουρισμού υπαίθρου με τη λειτουργία επαγγελματικού κωδικού «επιχείρηση τουρισμού υπαίθρου» και μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αγροτική επιχείρηση με στον ΟΓΑ, η στο Ταμείο που επιθυμεί ο επιχειρηματίας.
Eπισημαίνουμε την έλλειψη πρόθεσης για τη δημιουργία ενός εξειδικευμένου τουριστικού προϊόντος που είναι ο τουρισμός της υπαίθρου, εφ’ όσον κάθε μικρό τουριστικό κατάλυμα εκτός σχεδίου θα μπορούσε να απαιτήσει το Ειδικό Σήμα τουρισμού υπαίθρου.
Το Σήμα αυτό δεν θα πρέπει να δίδεται, κατά τη γνώμη μας, σε μεμονωμένες επιχειρήσεις αλλά σε επιχειρήσεις ή ένα πλέγμα επιχειρήσεων που ικανοποιούν πέραν του ενός από τα κριτήρια παροχής υπηρεσιών και αγαθών (όπως αναφέρονται στο άρθρο 2, παρ. 2.3) ώστε το ειδικό σήμα τουρισμού υπαίθρου να αποτελεί και να είναι αναγνωρίσιμο ως ένα εξειδικευμένο προϊόν που διασφαλίζει ουσιαστικά την επαφή του επισκέπτη-χρήστη με τη ζωή της υπαίθρου.
Θεωρούμε ότι πρέπει να εξειδικευτεί το ειδικό σήμα Τουρισμού Υπαίθρου για τα επισκέψιμα οινοποιεία και να προβλεφθεί η έκδοση απόφασης σχετικά με τις προδιαγραφές που θα πληροί ένα οινοποιείο προκειμένου να χαρακτηριστεί «επισκέψιμο». Προδιαγραφές για τα επισκέψιμα οινοποιεία έχουν καταρτιστεί από τις συναντήσεις της επιτροπής Οίνος – Πολιτισμός – Τουρισμός κ.λπ. του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία συστήθηκε με την Απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού ΥΠΠΟ/ΔΙΟΙΚ/Α3/Φ.70/3-11-2008. Οι προδιαγραφές είναι στη διάθεσή σας.
Σε περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί σύμφωνα με τους όρους χρήσης γης ως αμιγώς γεωργικές ή «ηπίας κατοικίας» να επιτρέπεται κάθε είδους αγροτουριστική δραστηριότητα, εφόσον πληρούνται οι υγειονομικές και πολεοδομικές διατάξεις.
Σε αντίθετη περίπτωση αν κάποιος διαθέτει πολεοδομικά νόμιμο κτίσμα που πληροί τις υγειονομικές διατάξεις να χρησιμοποιηθεί ως κατάλυμα με δυνατότητα παρασκευής φαγητού ή ως χώρος για την δοκιμή και πώληση προϊόντων δεν θα μπορεί να αδειοδοτηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις καθώς οι υγειονομικές υπηρεσίες των ΟΤΑ και οι Πολεοδομίες θα επικαλεσθούν τους περιορισμούς χρήσης γης.
Στην παράγραφο 5 να απαλειφθεί το «μετά την παρέλευση έτους», καθώς αρκεί να γίνει ειδικός έλεγχος και να διαπιστωθεί ότι η επιχείρηση πληροί και πάλι τα κριτήρια.
Νίκος Αναγνόπουλος – APC Α.Ε.
3. Η παράγραφος 2 του Άρθρου 5 «Αδειοδότηση – Ειδικό Σήμα – Έλεγχος Λειτουργίας Επιχειρήσεων Τουρισμού Υπαίθρου» να συμπληρωθεί ως ακολούθως:
«2. Στις επιχειρήσεις του άρθρου 4 του παρόντος νόμου, που λειτουργούν νόμιμα και εφόσον
αυτές πληρούν τα ειδικά κριτήρια, τους όρους και τις προϋποθέσεις, που καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού και τις εθνικές και διεθνείς προδιαγραφές για την εξυπηρέτηση και ατόμων με αναπηρία, χορηγείται Ειδικό Σήμα Τουρισμού Υπαίθρου. Με την ίδια απόφαση καθορίζεται επίσης ο τρόπος και η διαδικασία διαπίστωσης συνδρομής των όρων και προϋποθέσεων προς χορήγηση του Ειδικού Σήματος, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.…………………..»
Παράγραφος 7
Οι υπηρεσίες καταδύσεων αναψυχής παρέχονται από σχετικές εξειδικευμένες επιχειρήσεις που διαθέτουν κατάλληλη άδεια λειτουργίας (Άδεια Παροχέα Ν 3409/2005) που εκδίδεται από τις αρμόδιες λιμενικές αρχές μετά από την κατάθεση δικαιολογητικών που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων και πιστοποιήσεις σύμφωνες με τα Διεθνή (Εθνικά) Πρότυπα Καταδύσεων Αναψυχής και την σύγχρονη πρακτική.
Η υποχρεωτική έκδοση ειδικού σήματος τουρισμού υπαίθρου ΕΟΤ (σε θέση άδειας λειτουργίας) δεν είναι ξεκάθαρο αν θα καταργήσει την προηγούμενη απαίτηση για «Άδεια Παροχέα Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής» ή αν θα εκδίδεται επιπρόσθετα για τις επιχειρήσεις που είναι ήδη εφοδιασμένες με τέτοια. Σε κάθε περίπτωση, η ανάγκη για περισσότερες άδειας λειτουργίας για την ίδια δραστηριότητα εκλαμβάνεται ως αντικίνητρο για την άσκησή της.
Στην περίπτωση των «Παροχέων Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής» ότι αφορά στην αδειοδότηση και τον έλεγχό τους είναι ρυθμισμένο με τον νόμο 3409/2005 «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις» όπου προβλέπονται υποχρεώσεις που έχουν καθορίσει σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας, τις πιστοποιήσεις του προσωπικού και τις προδιαγραφές του εξοπλισμού, βάση των οποίων έχουν ήδη γίνει σχετικές επενδύσεις και έχουν εκδοθεί περισσότερες από 220 άδειες λειτουργίας σε ισάριθμες επιχειρήσεις σε ολόκληρη τη χώρα.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο εφαρμόζεται δίχως προβλήματα, τόσο για την πολιτεία όσο και για τις επιχειρήσεις, γεγονός που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στην εξέλιξη του νέου νόμου για τον «Τουρισμό Υπαίθρου». Στην περίπτωση που το νέο καθεστώς θα είναι ουσιωδώς διαφορετικό από το ισχύον διατρέχεται ο άμεσος κίνδυνος, πιθανά εν μέσω τουριστικής περιόδου, το σύνολο των «Παροχέων Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής» να τεθούν εκτός νομιμότητας, και να βρεθούν εκτεθειμένοι σε σοβαρές ποινικές και αστικές ευθύνες.
Τέλος, τονίζεται ότι οι «Παροχείς Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής» καταβάλουν σημαντικά τέλη για την έκδοση και ανανέωση της σχετικής άδειας του Ν 3409/2005 και οποιαδήποτε επιπλέον οικονομική επιβάρυνσή τους για γραφειοκρατικούς λόγους μπορεί να καθίσταται δυσβάσταχτη.
Παράγραφος 12
Στη χρονική στιγμή όπου το παρόν σχέδιο νόμου βρίσκεται υπό επεξεργασία, αρκετοί Παροχείς Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής αποσκοπούν στην χρηματοδότηση των επιχειρήσεών τους μέσω του προγράμματος «Εναλλακτικός Τουρισμός» του ΕΣΠΑ, καθώς πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις λειτουργώντας νομίμως.
Στην περίπτωση που όπου οι «Παροχείς» θα βρεθούν εκτός νομιμότητας, θα προκύψουν δυσκολίες στις υπό εξέλιξη υποθέσεις χρηματοδότησής τους.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ
Το ειδικό σήμα Τουρισμού Υπαίθρου για τις Καταδύσεις Αναψυχής να χορηγείται βάση των προϋποθέσεις έκδοσης άδειας «Παροχέα Καταδυτικών Υπηρεσιών Αναψυχής» του Ν 3409/2005, δίχως επιπλέον οικονομική επιβάρυνση για τους «Παροχείς».
Ο Γενικός Εισαγγελέας του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) στην υπόθεση C237/97 υποστήριξε ότι το σύνολο των διατάξεων της Οδηγίας πρέπει να διαπνέεται από ένα γενικής εφαρμογής κριτήριο, σύμφωνα με το οποίο οι διατάξεις του κοινοτικής εμπνεύσεως νομοθετήματος σε περίπτωση αμφιβολίας θα πρέπει να ερμηνεύονται με τον ευνοϊκότερο για τον καταναλωτή τρόπο. Επιπλέον τόνισε ότι η φύση της δραστηριότητας που ασκεί ο διοργανωτής ταξιδιού δεν είναι αναγκαίο να είναι εμπορική. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι το ΠΔ 339/1996, το οποίο ενσωμάτωσε την Οδηγία 90/314/ΕΟΚ στο εσωτερικό δίκαιο, στο άρθρο 2 παρ.2, απαιτεί την κατ΄ επάγγελμα διοργάνωση ταξιδιών από τον διοργανωτή. Το αθλητικό σωματείο – διοργανωτής, τόσο για λόγους συχνότητας και επαναληπτικότητας κατά τρόπο μη ευκαιριακό, όπως επακριβώς το αναφέρει η Οδηγία, των δραστηριοτήτων όσο και για λόγους προστασίας του αγοραστή, διατυπώνω την άποψη ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται από τον νόμο, ως κατ΄επάγγελμα διοργανωτής, με την ευρύτερη ερμηνεία του όρου.
Υποστηρίζεται δε ότι κατά διασταλτική ερμηνεία του νόμου, ως προμηθευτής / πάροχος υπηρεσιών μπορεί να λογίζεται και εκείνοςπου δεν ασκεί επαγγελματική (επιχείρηση) δραστηριότητα υπό αυστηρή έννοια (δηλ. με κύριο σκοπό την κερδοσκοπία), αλλά διεξάγει συναλλαγές κατά συνήθη απασχόληση,που – όπως και η επαγγελματική απασχόληση, του δίνει την ευχέρεια να αποκτήσει ειδικές γνώσεις και εμπειρία και άρα, διαπραγματευτική υπεροχή έναντι του έτερου συναλλασσόμενουμέρους, το οποίο πάντως όμως πρέπει οπωσδήποτε να φέρει την ιδιότητα του καταναλωτή.
Σε άλλη απόφαση την C-400/2000, το ίδιο Δικαστήριο (ΔΕΚ), αφού κατ΄αρχήν επεσήμανε ότι στους σκοπούς της Οδηγίας περιλαμβάνεται πρωτίστως η προστασία του καταναλωτή και αποφάνθηκε ότι στον εν λόγω ορισμό του διοργανωτή δεν περιλαμβάνονται στοιχεία που να αποκλείουν από το πεδίο εφαρμογής του κοινοτικού αυτού νομοθετήματος τα ταξίδια που διοργανώνονται κατόπιν αιτήσεως ή υποδείξεως (προς τον διοργανωτή) και σύμφωνα με τις επιθυμίες ενός αγοραστή ή μιας περιορισμένης ομάδος αγοραστών.
Συμπερασματικά, προσεγγίζοντας τα ζητήματα που αναφύονται με την παρούσα αναφορά, δεδομένου ότι η προαναφερθείσα νομοθεσία στοχεύει στην προστασία των αγοραστών υπηρεσιών και έχοντας υπόψη τις κοινοτικές και εθνικές διατάξεις ως και την προαναφερθείσα νομολογία του ΔΕΚ, αυτό που κατά την γνώμη μου, αποτελεί μείζον μέλημα στις περιπτώσεις εκδρομών εναλλακτικών μορφών τουρισμού είναι η προστασία των συμμετεχόντων αγοραστών. Η προστασία αυτή δεν διασφαλίζεται με την υπογραφή της εξεταζόμενης Υπεύθυνης Δήλωσης (παραίτησης από ευθύνη του παρόχου) που λειτουργεί ως συναίνεση σε απαλλακτική ρήτρα προς τον διοργανωτή, αλλά με την δημιουργία μητρώου διοργανωτών εναλλακτικών μορφών τουρισμού, θεσμός που δεν υφίσταται στην Ελληνική έννομη τάξη και που υπάρχει στα άλλα κράτη της Ε.Ε. ορίζοντας τους δικαιούχους φορείς διοργάνωσης, την κατηγοριοποίηση δυσκολίας και επικινδυνότητας της δράσης, καθώς και το επίπεδο εκπαίδευσης και πιστοποίησης των εμπλεκομένων στελεχών.
XXIV. Το γεγονός όμως ότι, στην προκειμένη περίπτωση, καταρτίζεται πρόγραμμα εκδρομισμού και αναβάσεων, δημιουργεί προβληματισμό: α) αν αυτές οι δραστηριότητα είναι θεμιτή από αθλητικό σωματείο; β) στο εάν το πρόγραμμα αυτό απευθύνεται μόνο στα μέλη του σωματείου ή έχει δημοσιοποιηθεί στο ευρύ κοινό όπου (πιθανά) προσχηματικά εγγράφονται ως μέλη του σωματείου; Εάν συντρέχει το τελευταίο, τότε κατά την γνώμη μου, το θέμα εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 12 του ΠΔ 339/96 σε συνδυασμό με εκείνες της τελευταίας περίπτωσης του εδαφίου α΄της παραγρ. 2 του άρθρου 9 του ν.393/76
Για τους παραπάνω λόγους εκφράζω την άποψη ότι η παράγραφος 1 θα πρέπει να τροποποηθεί και να επεκταθεί προς όλους τους παρόχους αντίστοιχων Υπηρεσιών: «Οι πάροχοι τουρισμού υπαίθρου λαμβάνουν το Ειδικό Σήμα, το οποίο αποτελεί πιστοποίηση της εκ μέρους τους παροχής υπηρεσιών, που εντάσσονται στην κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 2 του παρόντος νόμου έννοια του Τουρισμού Υπαίθρου. «