Το εδάφιο 1 του άρθρου 1 του ν. 711/1977 όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 2446/1996 και με το ν. 3446/2006 και ισχύει, τροποποιείται ως εξής:
«Το μεταφορικό έργο που πραγματοποιείται, κατ` αποκλειστικότητα, από τα ειδικά τουριστικά λεωφορεία δημόσιας χρήσης, συνίσταται στη διενέργεια έκτακτων γραμμών και γραμμών κλειστής διαδρομής που εξυπηρετούν μεταφορά προσχηματισμένης ομάδας προσώπων και αποσκευών, απαγορευομένης της με οποιονδήποτε τρόπο εκτέλεσης συγκοινωνίας, ως εξής: »
Το άρθρο αυτό καλείται να θεραπεύσει μια χρήσιμη αλλά δευτερεύουσα πρόβλεψη του προηγούμενου νόμου (δηλαδή απάλειψη του «με κοινό προορισμό»), δημιουργεί όμως ένα ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα με την επαναδιατύπωση του «απαγορευομένης της με οποιοδήποτε τρόπο εκτέλεσης συγκοινωνίας».
Η απελευθέρωση των χερσαίων μεταφορών σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο βρίσκεται σε εξέλιξη (κατά την ερμηνεία κάποιων νομικών αυτό έχει ήδη συμβεί με τον νόμο 3919/2011) και έχει γίνει σχετική πρόβλεψη στο Μεσοπρόθεσμο. Δεν είναι λοιπόν σκόπιμο να προωθηθεί για ψήφιση η διάταξη αυτή.
Το Υπουργείο Τουρισμού οφείλει σε συνεργασία με το Υπουργείο Ανάπτυξης και βέβαια με τη συμμετοχή μας να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του νέου θεσμικού πλαισίου λαμβάνοντας υπ’ όψιν μάλιστα ότι σήμερα τα τουριστικά λεωφορεία βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσμενή θέση έναντι των ΚΤΕΛ, τα οποία έτυχαν κατά τα προηγούμενα χρόνια σειράς ευνοϊκών ρυθμίσεων και επιδοτήσεων από την πολιτεία, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει σοβαρότατος κίνδυνος απελευθέρωσης της αγοράς με οδικούς μεταφορείς δύο ταχυτήτων και σε κάθε περίπτωση την απαξίωση των σημερινών κατόχων τουριστικών λεωφορείων.