Άρθρο 22: ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΩΝ – ΛΙΜΕΝΩΝ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ ΖΩΝΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

Με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Τουρισμού, η οποία εκδίδεται ύστερα από γνώμη της Εκτελεστικής Επιτροπής του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας, μπορεί να τροποποιούνται τα επιμέρους ποσοστά στην επιτρεπόμενη δόμηση και τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης των επιμέρους ζωνών των περιοχών τουριστικών αγκυροβολίων – λιμένων αναψυχής που ρυθμίζονται με το ΠΔ 1.3/5.3.2004 (ΦΕΚ 254 Δ΄) και να προσδιορίζονται υπαίθριες εγκαταστάσεις τουρισμού, αθλητισμού και αναψυχής, εφόσον συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις, η συνδρομή των οποίων τεκμηριώνεται ειδικώς στην σχετική μελέτη τροποποίησης, ως εξής: α) δεν μεταβάλλονται τα όρια και οι συνολικοί, ανά ζώνη, γενικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, β) δεν αλλοιώνεται ο βασικός χαρακτήρας, προορισμός και πολεοδομική λειτουργία της κάθε ζώνης ή περιοχής και γ) δεν περιλαμβάνονται ή δεν θίγονται στην ζώνη εκτάσεις ή τμήματα που υπάγονται σε ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας με βάση τη δασική ή την αρχαιολογική νομοθεσία.

  • Η διάταξη επιτρέπει την «τροποποίηση», άρα και την αύξηση, των επιμέρους ποσοστών της επιτρεπόμενης δόμησης των τουριστικών αγκυροβολίων – λιμένων αναψυχής της Αττικής που ρυθμίζονται με το π.δ. της 5.3.2004 (ΦΕΚ 254 Δ’). Για παράδειγμα, στη μαρίνα Φλοίσβου, το ποσοστό εστιατορίων (μέχρι 25% επί της συνολικής επιτρεπόμενης δόμησης) και μικρών εμπορικών καταστημάτων (μέχρι 35%) μπορεί να τροποποιείται. Προφανώς, το ίδιο ισχύει και για τα ποσοστά κάλυψης των περιοχών ναυταθλητικών εγκαταστάσεων του άρθρου 8 του παραπάνω Π.Δ. [στις περιοχές ακτής Δηλαβέρη, εκβολής Κηφισού, Φλοίσβου, Αλίμου Καλαμακίου, Γλυφάδας, Βούλας, ΝΟ Βουλιαγμένης, και ΝΟ κατοίκων Βουλιαγμένης, Βάρκιζας, και Κορωπίου]. Είναι πολύ αμφίβολο αν η τυχόν αύξηση των ποσοστών είναι συνταγματικά επιτρεπτή, ιδίως δε χωρίς π.δ. και προηγούμενη εκπόνηση στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης.
    Επί της ουσίας, η προτεινόμενη ρύθμιση επιφυλάσσει ανεπίτρεπτη περιβαλλοντική επιβάρυνση για την παράκτια ζώνη της Αττικής, η οποία ήδη υφίσταται συνεχείς αλλοιώσεις και αποκλεισμό από τη ζωή της πόλης κατά τις τελευταίες δεκαετίες, άλλοτε με επίφαση νομιμότητας και άλλοτε παράνομες. Με δεδομένη όμως πλέον την επιστημονική γνώση για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η προστασία και επαναφορά της παράκτιας ζώνης σε κατάσταση οικολογικής ισορροπίας πρέπει επιτέλους να αντιμετωπισθεί ως ζωτικής σημασίας πολιτική ευθύνη και προτεραιότητα.

  • 28 Ιανουαρίου 2013, 14:08 | ΑΝΤΑ ΣΠΗΛΙΩΤΟΥ

    Η εξουσιοδότηση να ρυθμισθουν τα θέματα αυτα με απλή ΚΥΑ και οχι με νόμο φαινεται να πάσχει απο πλευράς συνταγματικής νομιμότητας . Το θεμα δεν ειναι ουτε τοπικό ουτε μονο τεχνικο και λεπτομερειακό.
    Αφορά μια ολοκληρη κατηγορία ανα την επικράτεια και ειναι σημαντικό.
    Υποθέτω οτι θα βρει ανάχωμα στο ΣτΕ ,οπως άλλωστε αρμόζει.

  • 16 Ιανουαρίου 2013, 18:35 | Κω-στας

    Μπορείτε να προσδιορίσετε ποιες μαρίνες αφορά; Αφορά φλοίσβο, ζέα, άλιμο, άγιο κοσμά, γλυφάδα, λαύριο και λοιπές μαρίνες αττικής; Είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να προσβληθεί στο ΣτΕ;