1. Στο τέλος της περίπτωσης Γ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 2160/1993 (Α΄ 118), που προστέθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 8 του ν. 4002/2011 (Α΄ 180), προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Για την εφαρμογή του νόμου αυτού ως εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής νοούνται και εγκαταστάσεις ειδικών μορφών τουρισμού, όπως μονάδες ιαματικής θεραπείας, κέντρα ιαματικού τουρισμού-θερμαλισμού, κέντρα αναζωογόνησης, κέντρα ευεξίας και αισθητικής και κέντρα καταδυτικού τουρισμού, καθώς και εγκαταστάσεις και υποδομές ανάδειξης και αξιοποίησης περιβαλλοντικών, γεωλογικών, γεωμορφολογικών, αρχιτεκτονικών, ιστορικών, θρησκευτικών ή πολιτιστικών στοιχείων της περιοχής, οι οποίες βρίσκονται είτε στο γήπεδο εκμετάλλευσης του σύνθετου τουριστικού καταλύματος είτε και στην ευρύτερη περιοχή αυτού, εφόσον ενσωματώνονται λειτουργικώς στο σύνθετο τουριστικό κατάλυμα. Η ειδική τουριστική υποδομή ως μέρος σύνθετου τουριστικού καταλύματος είναι προαιρετική, εφόσον ποσοστό 15 % τουλάχιστον της συνολικής δόμησης του σύνθετου τουριστικού καταλύματος αποτελείται από τμήματα εγκαταλελειμμένων οικισμών ή κτίρια και εγκαταστάσεις της ευρύτερης περιοχής, που έχουν χαρακτηρισθεί μνημεία ή διατηρητέα, αποκαθίστανται με δαπάνες του ιδιοκτήτη του σύνθετου τουριστικού καταλύματος και ενσωματώνονται λειτουργικώς στο σύνθετο τουριστικό κατάλυμα.»
2. Στο τέλος της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του ν. 4002/2011, προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής:
«Εφόσον στα σύνθετα τουριστικά καταλύματα περιλαμβάνεται γήπεδο γκολφ 18 οπών τουλάχιστον, το ποσοστό των δυνάμενων να πωληθούν ή εκμισθωθούν μακροχρονίως τουριστικών επιπλωμένων κατοικιών προσαυξάνεται σε 60% της συνολικώς δομούμενης επιφάνειας του σύνθετου τουριστικού καταλύματος εφόσον ο συντελεστής δόμησης που πραγματοποιείται δεν υπερβαίνει το 0,10 και σε 75% αντίστοιχα εφόσον ο συντελεστής δόμησης δεν υπερβαίνει το 0,05».
3. Τα ξενοδοχειακά καταλύματα, τα οποία αποτελούν τμήμα σύνθετου τουριστικού καταλύματος των άρθρων 8 και 9 του ν. 4002/2011, μπορεί να υπάγονται σε καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης του ν. 1652/1986 (Α΄ 167). Το ποσοστό του ανωτέρω ξενοδοχείου το οποίο επιτρέπεται να υπάγεται σε καθεστώς χρονομεριστικής μίσθωσης δεν μπορεί να υπερβαίνει το 70% της συνολικής σε κλίνες δυναμικότητάς του προκειμένου περί νέου σύνθετου τουριστικού καταλύματος. Στην περίπτωση υφιστάμενου ξενοδοχειακού καταλύματος που μετατρέπεται σε σύνθετο τουριστικό κατάλυμα το ανωτέρω ποσοστό προσδιορίζεται από τις διατάξεις του ν. 1652/86 και της υπ’ αριθμ. Α.9953/ ΔΙΟΝΟΣΕ/1789/11.12.1987 απόφασης του υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας (Β’ 719/1987).