Για την εφαρμογή του παρόντος νόμου ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
1. «Αγροτουρισμός» είναι η ειδική μορφή Τουρισμού η οποία αφορά την παροχή υπηρεσιών υποδοχής και φιλοξενίας ή και εστίασης σε χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με αγροτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες προσφέρονται συνδυαστικά με δραστηριότητες που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή όπως και με την προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ανθρωπογενούς αγροτικού τοπίου.
2. «Επιχείρηση Αγροτουρισμού» είναι η επιχείρηση που παρέχει υπηρεσίες της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού. Η επιχείρηση αγροτουρισμού ανήκει σε αγρότη ή αγρότες εγγεγραμμένους στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ή Συνεταιρισμό Αγροτών ή το κεφάλαιο της ανήκει κατά 50% σε αγρότη ή αγρότες εγγεγραμμένους στο μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων ή σε Συνεταιρισμούς Αγροτών.
3. Ως «Αγρόκτημα» νοείται ο λειτουργικά ενοποιημένος χώρος κατοικίας του κατ’ επάγγελμα αγρότη και αγροτικής εκμετάλλευσης της παραγρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2520/1997, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, ο οποίος έχει αυτοτέλεια γηπέδου/οικοπέδου.
4. «Καλάθι Αγροτικών Προϊόντων» μιας Περιφέρειας είναι το σύνολο των επιλεγμένων διατροφικών προϊόντων του πρωτογενούς τομέα, συμπεριλαμβανομένων και των προϊόντων αλιείας και υδατοκαλλιεργειών, που η παραγωγή ή και η επεξεργασία ή και η τυποποίηση τους πραγματοποιείται εντός των διοικητικών ορίων της Περιφέρειας. Η αρμοδιότητα για την θεσμοθέτηση της διαδικασίας καθορισμού του περιεχομένου του καλαθιού αγροτικών προϊόντων μιας Περιφέρειας ανήκει στο οικείο Περιφερειακό Συμβούλιο.
5. «Ειδικό Σήμα Αγροτουρισμού» είναι σήμα με ειδικό λογότυπο χορηγούμενο από το Υπουργείο Τουρισμού, με το οποίο πιστοποιείται ότι μία επιχείρηση πληροί τις ειδικές προϋποθέσεις του νόμου αυτού και προσφέρει ένα ελάχιστο προδιαγεγραμμένο επίπεδο υπηρεσιών, που εξειδικεύεται με απόφαση του Υπουργού Τουρισμού.
Καλή σας μέρα,
Για μία ακόμη φορά καλούμαστε όλοι να εκφραστούμε σε ένα σχέδιο νόμου θεσμοθέτησης «αγροτουρισμού», ένα θέμα που, απ’όποια μεριά και αν το δούμε, συνεχίζει να προκαλεί πολλές αντιρρήσεις και να εμπεριέχει ανισότητες και ασάφειες.
Αυτή τη φορά θα ήταν προτιμότερο η συγκεκριμένη διαβούλευση να διαχωρίζει ξεκάθαρα τον βασικό άξονα «Τουρισμό της υπαίθρου» και να αναφέρεται στην υπο-ενότητα του, τον «Αγροτουρισμό». Διότι σε όλη την Ευρώπη ο «Αγροτουρισμός» αποτελεί μέρος του «Τουρισμού της υπαίθρου» και προσφέρει πολύ συγκεκριμένη μορφή τουρισμού, την οποία δεν είμαι σίγουρη ότι μπορεί να προτείνει η χώρα μας.
Κατά την πρώτη ανάγνωση του παρόντος ορισμού και νομοσχεδίου, έχουμε την εντύπωση ότι αναφέρεται σε ένα «άγνωστο» για την Ελλάδα τουριστικό προιόν, με άγνωστους εμπλεκόμενους και εγκαταστάσεις. Επιπλέον, αφήνει και πάλι «εκτός» όλους όσους δουλεύουν εδώ και σχεδόν 20 χρόνια για την προβολή της ελληνικής υπαίθρου και των προιόντων της, συμμετέχοντας και προσφέροντας ενεργά στην τοπική οικονομία.
Όλες αυτές οι επιχειρήσεις είχαν την ατυχία κάποτε να ονομαστούν «Αγροτουριστικές» και σήμερα κανένα σχέδιο νόμου δεν τις αναγνωρίζει. Αντίθετα ότι έχει προταθεί μέχρι τώρα δεν λαμβάνει υπ’ όψην αυτό το υπαρκτό παράδειγμα για να το θεσμοθετήσει, να το πιστοποιήσει και τελικά να το οργανώσει καλύτερα. Το παρόν σχέδιο είναι μονομερές και λειτουργεί μόνο για το συμφέρον των κατ’ επάγγελμα αγροτών, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στις ήδη υπάρχουσες «αγροτουριστικές» επιχειρήσεις (φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον, σήμα πιστοποίησης κτλ).
Πως φανταζόμαστε στην Ελλάδα ένα αγρόκτημα το οποίο φιλοξενεί στην κατοικία του ιδιοκτήτη-αγρότη 40 άτομα και προσφέρει πρωινό, γεύματα και δραστηριότητες; Μήπως θα ήταν καλύτερα το σπίτι του ιδιοκτήτη αγρότη να φιλοξενεί μέχρι το πολύ 20 άτομα (5 τετράκλινα δωμάτια) και να προσφέρει σε μικρή κλίμακα όλα τα υπόλοιπα, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη και όπως οι πελάτες φαντάζονται τη διαμονή τους;
Εύχομαι αυτή τουλάχιστον η διαβούλευση να συμβάλει στην οριοθέτηση ενός τελικού-ρεαλιστικού προιόντος που να συμπεριλαμβάνει κυρίως όσους έχουν μέχρι τώρα προσφέρει και έχουν εμπειρία. Παράλληλα να «ανοίγει» καινούργιους ορίζοντες σε όσους επιθυμούν να προσφέρουν ένα συμπληρωματικό τουριστικό προιόν πάντα με τον ίδιο στόχο, δηλαδή την ανάδειξη της ελληνικής υπαίθρου, των προιόντων και της μοναδικής φυσικής ομορφιάς.
Σας ευχαριστώ
Πέγκυ Μπαλιτσάρη
Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει το «Αγρόκτημα» να είναι ο λειτουργικά ενοποιημένος χώρος κατοικίας του κατ’ επάγγελμα αγρότη και αγροτικής εκμετάλλευσης ο οποίος έχει αυτοτέλεια γηπέδου/οικοπέδου. Δεν μπορεί δηλαδή, η κατοικία να είναι στον οικισμό και το αγρόκτημα να εκτείνεται σε αγρούς που διατηρεί νόμιμα ο αγρότης;
Επίσης, αφού πλέον στο πολυνομοσχέδιο του ΥΠΑΑΤ προβλέπεται ότι στα Πολυ-αγροκτήματα επιτρέπεται η παροχή υπηρεσιών χωρίς απαραιτήτως να συμπεριλαμβάνεται, τελικά, η εστίαση ή η φιλοξενία, γιατί εδώ παραμένουν ως 2 από απαραίτητες υπηρεσίες;
Από το 2007, έτος που συγκροτήθηκαν οι Περιφερειακές Ενώσεις Αγροτουρισμού και ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Ενώσεων Αγροτουρισμού Ελλάδος (ΣΕΑΓΕ), μέλος από το 2012 της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Τουρισμού Υπαίθρου EUROZITES (με εκλεγμένο μέλος του ΣΕΑΓΕ στο Διοικητικό Συμβούλιό της, όπου εκπροσωπούνται 27 χώρες), καταναλώσαμε μέχρι σήμερα πολύ προσπάθεια και ενέργεια, σε συσκέψεις επί συσκέψεων, επί υπουργίας: Αβραμόπουλου, Φάνης-Πάλλη Πετραλιά, Σπηλιωτόπουλου, Γερουλάνου, Γκερέκου, Σκανδαλίδη, Νικητιάδη. Σπαταλήσαμε άπειρες ώρες σε ατέρμονες συζητήσεις, προετοιμάζοντας ένα θεσμικό πλαίσιο για τον τουρισμό υπαίθρου – αγροτουρισμό. Το 2012 κατατέθηκε σε διαβούλευση ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού που αφορούσε στον Τουρισμό – Υπαίθρου Αγροτουρισμό το οποίο παρά τις διαφορές μας, είχε λάβει σοβαρά υπ όψιν του τις συζητήσεις μας.
Σήμερα, ενημερωθήκαμε από τα ΜΜΕ για το νέο νομοσχέδιο που βγήκε σε διαβούλευση, χωρίς να συμμετέχουμε σε καμία συζήτηση, χωρίς να λάβουν υπόψη τους τη μέχρι τώρα προσέγγιση όχι μόνο του ΣΕΑΓΕ, αλλά και στελεχών αρμόδιων Υπουργείων, ΕΟΤ, ΕΛΟΤ, Πανεπιστημίου και άλλων εμπλεκόμενων φορέων πάνω στο θέμα αυτό.
Θεωρούμε ότι το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο:
Είναι πρόχειρο , δεν λαμβάνει υπ όψιν του την Ελληνική πραγματικότητα και εξ αιτίας αυτού γίνεται λειτουργικά ανέφικτο.
Επειδή στην Ελλάδα η ύπαιθρος είναι τεμαχισμένη σε μικρούς κλήρους με πολλούς ιδιοκτήτες, πρέπει να δώσουμε κίνητρα για συνέργεια, συνεργασία και ενασχόληση με συμπληρωματικές δράσεις. Δεν μπορεί να έχουμε ως πρότυπο το μοντέλο άλλων Ευρωπαϊκών χωρών που μέσα από διαφορετικές ιστορικές συνθήκες (φεουδαρχίας) παρουσιάζει μεγάλες εκτάσεις που ανήκουν σε ελάχιστους ιδιοκτήτες και μπορούν να διαθέτουν «χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με αγροτικές εγκαταστάσεις».
Η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης μονάδας που μπορεί να ανήκει σε έναν η σε περισσότερους ιδιοκτήτες και μπορεί να περιλαμβάνει, διαμονή, εστίαση, παραδοσιακά προϊόντα, αναψυχή, εκπαίδευση, επισκέψιμο κήπο, επισκέψιμη μονάδα μικρής παραγωγής , αποτελεί μια ιδανική μορφή αγροτουρισμού τώρα που και στην Ελλάδα έχει τεθεί στο επίκεντρο η γαστρονομία και τα προϊόντα των μικρών παραγωγών.
Θα πρέπει να υπάρξει μία άδεια για όλες τις διαφορετικές δραστηριότητες μιας αγροτουριστικής επιχείρησης, να ιδωθεί επιτέλους ως ενιαία η επιχείρηση που μπορεί να προσφέρει πέρα από διαμονή, δραστηριότητες υπαίθρου η εστίαση η παραγωγή και διάθεση παραδοσιακών προϊόντων, ανεξαρτήτως εάν οι χώροι της είναι λειτουργικά ενοποιημένοι. Να σταματήσει ο κατακερματισμός και να δημιουργηθεί μέσω της συνέργειας ένα νέο τουριστικό προϊόν με εθνική ταυτότητα.
Ο Αγροτουρισμός στην Ελλάδα πρέπει να δώσει ζωή στα εγκαταλελειμμένα χωριά, να δώσει κίνητρα για την ανασυγκρότηση της υπαίθρου μέσω της πολυαπασχόλησης, διασώζοντας και προβάλλοντας την ιδιαίτερη ιστορική και πολιτιστική μας ταυτότητα. Η προσκόλληση σε ένα παρωχημένο τουριστικό μοντέλο, αφήνει τον ελληνικό τουρισμό ανοχύρωτο απέναντι στους κύριους ανταγωνιστές του, που προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία από αντίστοιχα καταλύματα.
Τα προηγούμενα χρόνια δημιουργήθηκαν αρκετές μονάδες στην ύπαιθρο μέσω ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και αρκετές από αυτές είναι πολύ σοβαρές. Οι ιδιοκτήτες τους δεν είναι αγρότες. Είναι δυνατόν αυτές να εξαιρούνται και να συζητάτε για αγροκτήματα που ούτε και αυτά ανήκουν σε αγρότες ; Πότε θα υπάρξει ένας σοβαρός σχεδιασμός;
Πότε επιτέλους θα αρχίσει η ελληνική πολιτεία να σχεδιάζει λαμβάνοντας υπ όψιν το παρελθόν που η ίδια δημιούργησε, συνδέοντάς το με το μέλλον, διαθέτοντας γνώση σοβαρότητα και υπευθυνότητα ;
Ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα όλο το κείμενο που αφορά στον Αγροτουρισμό , να συγκροτηθεί μία επιτροπή και να ξεκινήσει η συζήτηση από το σημείο που είχε μείνει αίωλη το 2012.
Για το σκοπό αυτό, στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο που διοργανώνει ο ΣΕΑΓΕ, στις 2-5 Μαΐου στην Αρκαδία, με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των Ευρωπαϊκών Ομοσπονδιών και της EUROZITES, τα θέματα που θα μας απασχολήσουν θα είναι:
1. H έλλειψη θεσμικού πλαισίου στην Ελλάδα και τρόποι αντιμετώπισής της
2. Η εξωστρέφεια και προώθηση του Αγροτουρισμού όχι μόνο σε εκθέσεις του εξωτερικού, που ήδη συμμετέχουμε (π.χ. ΙΤΒ) αλλά και μέσω της δημιουργίας δικού μας τουριστικού γραφείου, στα πρότυπα σύγχρονων ευρωπαϊκών χωρών (Αυστρία, Γαλλία, κ.ά.)
Μετά από σειρά ετών κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος σε επενδύσεις χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά, με συνέπειες καταστροφικές για το περιβάλλον και για την κοινωνία, με επιβράβευση των επιτήδειων και στην καλύτερη περίπτωση αγνόηση των γνήσιων εκφραστών του χώρου αυτού, έστω και την έσχατη στιγμή, η ελληνική πολιτεία έχει την πολιτική και ηθική υποχρέωση να στηρίξει το μοντέλο τουρισμού που βοηθάει στην ανάπτυξη της υπαίθρου, περιορίζει τις ανισότητες μεταξύ πόλης και χωριού, συνδέει την γεωργική παραγωγή με τον τουρισμό, συμβάλλοντας μέσω της ανασυγκρότησης και διάσωσης της υπαίθρου, στην συνολική οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη που τόσο έχουμε ανάγκη.
Ως επιχειρηματίες στο χώρο του τουρισμού, θεωρούμε ως τουρισμό υπαίθρου η αγροτουρισμό την ήπια εναλλακτική μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο, που έχει ως στόχο :
1. Να γνωρίσει ο επισκέπτης τον αγροτικό χώρο, τα πολιτισμικά στοιχεία και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του, τις αγροτικές ασχολίες, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και την καθημερινή ζωή των ανθρώπων.
2. Να φέρει τον επισκέπτη σε επαφή με τη φύση καθώς και με τις δραστηριότητες στην ύπαιθρο, στις οποίες θα μπορεί να συμμετέχει, να ψυχαγωγηθεί και να νοιώσει τη χαρά της περιήγησης, της γνώσης, της πληροφόρησης και της ανακάλυψης.
3. Να κινητοποιήσει τις παραγωγικές, πολιτισμικές και αναπτυξιακές δυνάμεις του τόπου, συμβάλλοντας έτσι στην αειφόρο οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του αγροτικού χώρου.
Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός μπορεί να συντελέσει καίρια στη δημιουργία της νέας ισορροπίας αστικού – αγροτικού χώρου, συμβάλλοντας στην άρση της απομόνωσης της υπαίθρου και στην αξιοποίηση του ενδογενούς της δυναμικού, ενισχύοντας την πολυαπασχόληση.
Μπορεί να στηρίξει την ανανέωση της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας, στην παραγωγή ποιοτικών, παραδοσιακών προϊόντων, με έμφαση στη βιολογική και βιοδυναμική γεωργία, στα οποία η χώρα μας μπορεί να γίνει πραγματικά ανταγωνιστική.
Στην Ελλάδα ο αγροτουρισμός συνδέθηκε εκ των πραγμάτων με τη διαμονή σε κάποιο ξενώνα που ως επί το πλείστον βρίσκεται εντός του αγροτικού οικισμού. Η διαμονή αυτή συνδυάζεται όχι τόσο με τη συμμετοχή στην αγροτική παραγωγική δραστηριότητα, όσο με τη ζωή σε κοινότητα (ζωή σε παρέα, επανασύνδεση με την ευρύτερη οικογένεια, επαφή με τους γείτονες) και τη συμμετοχή στην καθημερινή ζωή και στον παραδοσιακό πολεοδομικό χώρο της κοινότητας (πλατεία, εκκλησία, καφενείο, ταβέρνα). Αυτό το κοινοτικό στοιχείο, που τόσο πολύ λείπει από τους κατοίκους των μεγάλων αστικών κέντρων και ιδιαίτερα από τα παιδιά και τους νέους, είναι το στοιχείο που προσδιορίζει την ιδιαίτερη ταυτότητα του τουρισμού υπαίθρου και αγροτουρισμού και μπορεί να αποτελέσει το κατ εξοχήν συγκριτικό πλεονέκτημά του. Από κει και πέρα άλλα βασικά στοιχεία είναι η γνωριμία με την τοπική γαστρονομία και τα τοπικά ήθη και έθιμα (γιορτές, πανηγύρια κ.ά.), τα τοπικά προϊόντα καθώς επίσης η ανακάλυψη της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της ευρύτερης περιοχής και η συμμετοχή σε δραστηριότητες στην ύπαιθρο (πεζοπορία, δράσεις περιπέτειας, κ.ά.)
Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός, συμβάλει στην ανασυγκρότηση της υπαίθρου με τους ακόλουθους τρόπους:
1. Προσφέρει εναλλακτικές λύσεις απασχόλησης σε τμήματα του πληθυσμού που είτε δεν μπορούν να ζήσουν με μόνες τις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, είτε ζουν σε αστικά κέντρα και θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην ύπαιθρο αναζητώντας μια διαφορετική ποιότητα ζωής. Μπορεί επίσης να συμβάλλει στη συντήρηση παραδοσιακών μορφών αγροτικής απασχόλησης.
2. Συντελεί στη βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος, είτε άμεσα, ως πρόσθετος πόρος στο εισόδημα των αγροτών που ασχολούνται συμπληρωματικά, είτε έμμεσα, συμβάλλοντας στη γενικότερη εισροή χρήματος στην περιοχή.
3. Μπορεί με την κατάλληλη πολιτική, να λειτουργήσει ως άμεσης απόδοσης και αποτελεσματικότητας μηχανισμός εμπορίας, προώθησης και προβολής αγροτικών προϊόντων και υπηρεσιών. Ιδιαίτερα μπορεί να συμβάλει στην προβολή και προώθηση αυθεντικών τοπικών και βιολογικών προϊόντων με χαρακτηριστικά ποιότητας, υγιεινής και επωνυμίας (ΠΟΠ, κ.ά.)
4. Μπορεί να προωθήσει νωπά η μεταποιημένα προϊόντα για την άμεση και διαρκή κάλυψη των αναγκών των επισιτιστικών τμημάτων ενός μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων.
5. Μπορεί να συμβάλλει στην διάσωση και του ελληνικού τουρισμού, καθώς εμπλουτίζει το εθνικό τουριστικό βιομηχανικό προϊόν και με τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, το καθιστά πιο ελκυστικό, περισσότερο διαφοροποιημένο και πιο ανταγωνιστικό στη διεθνή τουριστική αγορά. Συμβάλλει στη μετατροπή του τουρίστα σε ταξιδιώτη, περιηγητή και οδοιπόρου προσφέροντας τη δυνατότητα απόκτησης ενός μοναδικού βιώματος.
Μέσω του τουρισμού υπαίθρου η αγροτουρισμού, αξιοποιούνται αποτελεσματικά και αναδεικνύονται σε πολύτιμους αναπτυξιακούς πόρους και σε συγκριτικά πλεονεκτήματα της ελληνικής υπαίθρου βασικά εγγενή χαρακτηριστικά της, όπως η κοινοτική δομή και παράδοση, η καθημερινή ζωή στα χωριά, η αυθεντικότητα, η ποιότητα, οι μορφές διατροφής, η πολιτιστική κληρονομιά, το φυσικό κάλλος, η βιοποικιλότητα. Η αναπτυξιακή σημασία αυτών των πόρων συνίσταται τόσο στη δυνατότητά τους να παράγουν οικονομική αξία στο πλαίσιο μιας πολιτικής αειφόρου εκμετάλλευσής τους, όσο και ως στοιχεία μιας ιδιαίτερης ταυτότητας που βασίζεται σε άλλες αξίες και άλλα πρότυπα ζωής και εργασίας, διαφορετικά απ αυτά των μεγάλων αστικών κέντρων.
Ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός ενισχύει τον κοινωνικό ιστό, μέσω της συνέργειας και συνεργασίας μικρής κλίμακας διαφορετικών επιχειρήσεων που όλες μαζί δημιουργούν μια ενότητα και ένα τελικό προϊόν (παραδοσιακοί ξενώνες, αγροκτήματα, παραδοσιακές ταβέρνες, μικρά επισκέψιμα οινοποιεία, μικρά επισκέψιμα ελαιουργεία, χώροι μεταποίησης, φούρνοι, τυροκομεία, χώροι πώλησης με πιστοποιημένα βιολογικά τοπικά προϊόντα, τεχνήματα, χώροι τέχνης και πολιτισμού). Ο επισκέπτης έτσι αποκτά ένα ξεχωριστό βίωμα που τον ωθεί να αναζητήσει τη συνέχειά του στο χρόνο. Έτσι οι επισκέπτες μας αυξάνονται και έρχονται κατ εξακολούθηση.
Για μας, ο τουρισμός υπαίθρου η αγροτουρισμός είναι φιλοσοφία και τρόπος ζωής. Είναι η διάσωση της ταυτότητάς μας. Πιστεύουμε ότι προστατεύοντας το φυσικό τοπίο, τη βιοποικιλότητα, την αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, προσφέροντας τοπικά βιολογικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας, προβάλλοντας τις πολιτισμικές μας ιδιαιτερότητες, τον πλούτο της ιστορίας μας, την ελληνική φιλοξενία. Δημιουργείται έτσι ο «μύθος», άμεσα συνυφασμένος με την ταυτότητά μας, θεμέλιος λίθος για μια ουσιαστική αναπτυξιακή πρόταση, ικανή να μας οδηγήσει σε διέξοδο από την σημερινή κρίση.
Συνημμένα σας αποστέλλουμε τα ελάχιστα κριτήρια που έχουμε επεξεργαστεί, βάσει των οποίων εντάσσουμε στον τουρισμό υπαίθρου – αγροτουρισμό, επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα, με στόχο κατ αρχήν να ξεκαθαρίσει το τοπίο και στην συνέχεια θα ακολουθήσει η ποιοτική κατάταξή τους από ομάδα αξιολογητών.
Είμαστε στη διάθεσή σας για κάθε πληροφορία.
Εκ μέρους του ΣΕΑΓΕ
Πρόεδρος Νίκος Φραντζεσκάκης
Εκ μέρους της Ένωσης Αγροτουρισμού Κρήτης
Πρόεδρος Κορίννα Μηλιαράκη
Eκ μέρους της Ένωσης Πελοποννήσου
Πρόεδρος Πάνος Πούλος
Εκ μέρους της Ένωσης Ιονίων Νήσων
Πρόεδρος Παναγής Μεταξάτος
Εκ μέρους της Ένωσης Ανατολ.Μακεδονίας Θράκης
Ανδρονίκη Δισλία
Εκ μέρους της Ένωσης Δυτ.Μακεδονίας
Θεόδωρος Βασιλείου
Υπάρχουν και άλλες μορφές τουρισμού για τις οποίες η Ελλάδα μπορεί να αναδειχθεί σε εξαιρετικό προορισμό. Ο αθλητικός και πιο συγκεκριμένα ο ποδηλατικός τουρισμός, είναι μια μορφή τουρισμού που μπορεί να αναπτυχτεί στην Ν. Ελλάδα και την Κρήτη με πολύ καλά αποτελέσματα. Οι κλιματολογικές συνθήκες ,η μορφολογία του εδάφους και η ομορφιά του τοπίου, μπορούν να κάνουν την χώρα μας ποδηλατικό προορισμό. Τα τεράστια πλεονεκτήματα αυτής της μορφής τουρισμού μπορούν να συνοψιστούν α) στην οικονομική επιφάνεια αυτής της μορφής τουριστών που συνήθως ταξιδεύει μαζί με την οικογένειά του στον τόπο προορισμού, όπου και παραμένει αρκετές μέρες, β) στη χρονική περίοδο που επικεντρώνετε και είναι κυρίως από τον Νοέμβρη έως τον Μάιο γ) στα πολλαπλά οφέλη που έχει ένας τόπος από τους συγκεκριμένους τουρίστες
Για την καλύτερη κατανόηση των οικονομικών μεγεθών στα οποία αναφερόμαστε παραθέτουμε τα οικονομικά στοιχεία από τον Ποδηλατικό Τουρισμό στη Μαγιόρκα της Ισπανίας, περιοχή από την οποία να αναφερθεί η Ελλάδα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ (98.204 ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ ΣΤΗ MALLORCA 2007)
ΔΙΑΦΟΡΑ
ΕΞΟΔΑ ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ/ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ
4*- 5* ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ
2005 ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΑ ΕΞΟΔΑ
4* -5* ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ
2005
Διανυκτέρευση (με ημιδιατροφή) 42,70 € 464.695 19.842.476,50€
Transfer 4,00 € 464.695 1.858.780,00 €
Cycling package 3,00 € 464.695 1.394.085,00 €
Ενοικιαζόμενο ποδήλατο 9,00 € 464.695 4.182.255,00 €
Εστιατόρια 12,57 € 464.695 5.841.216,15 €
Τρόφιμα 5,92 € 464.695 2.750.994,40 €
Άλλα ψώνια 10,26 € 464.695 4.767.770,70 €
Είδη μεταφοράς 3,80 € 464.695 1.765.841,00 €
Διασκέδαση 0,56 € 464.695 260.229,20 €
Λοιπά 4,67 € 464.695 2.170.125,65 €
ΣΥΝΟΛΟ 96,48 € 464.695 44.833.773,60
ΕΞΟΔΑ 2*-3* ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
4*-5*
ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ
ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ
&
ΒΙΛΕΣ
ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΟΣ ΤΖΙΡΟΣ (ΣΥΝΟΛΙΚΑ)
ΣΥΝΟΛΟ 38.718.263,08 €
44.833.773,60
8.212.381,25 €
91.764.417,93 €
Προτεινόμενες ενέργειες σε κεντρικό επίπεδο υπουργείο τουρισμού – δέσμευση από την πλευρά του Υπουργείου για την υποστήριξη μέσω διαφημιστικής καμπάνιας και χρήσης των τεχνικών που αφορούν το Μάρκετινγκ Τουριστικού Προϊόντος και το Μάρκετινγκ Τόπου
Θεματικές καμπάνιες με ειδική αναφορά στον Ποδηλατικό Τουρισμό
• Δημιουργία υποστηρικτικού – προωθητικού υλικού
• Υποστήριξη του θεματικού τουρισμού σε διεθνείς εκθέσεις και φόρα
• Ανάπτυξη Διεθνών Σχέσεων υποστήριξη (χρηματοδότηση) της συμμετοχής των εταιριών που ασχολούνται στον τομέα του εναλλακτικού τουρισμού για την ενίσχυση της εξωστρέφειας τους – δημιουργία οικονομιών κλίμακας
• Πίεση προς τις αεροπορικές εταιρείες για καλύτερη οικονομική μεταχείριση της μεταφοράς αθλητικού εξοπλισμού (ποδήλατο)
• Υποστήριξη δράσεων που μπορούν να προσδώσουν ιδιαίτερη ακτινοβολία και να ενισχύσουν τη θέση εγνωσμένων τουριστικών προορισμών όπως είναι η Κρήτη.(World Cycling Amateurs Championship – world press cycling championship..)
•
• ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ Αρ. Φύλλου 128
3 Ιουλίου 2008
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αριθμ. 6876/4871
΄Εγκριση του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδια−
σμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
2. Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού.
ΦΕΚ 1138 Β/11.06.2009
http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/tourism/iron-curtain-trail/files/ep_studyeurovelo_en.pdf
.http://www.eurovelo.org/wp-content/uploads/2011/08/Advantages-to-Local-Businesses-Paper1.pdf
http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/tourism/index_en.htm
http://www.ecf.com/wp-content/uploads/studiesdownload.pdf
Πέρα από τις νομοτεχνικές διορθώσεις που φαντάζομαι θα κάνετε, ώστε να αρθούν ορισμένες ασάφειες, είναι πολύ καλό που νομοθετείτε για τον αγροτουρισμό. Είναι από τις πλέον δυναμικές μορφές εναλλακτικού τουρισμού που ως χώρα έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα.
Δεν πρέπει κατά τη γνώμη μου να τίθενται ορισμοί και περιεχόμενο των ειδικών μορφών τουρισμού με νόμο. Πρόκειται για σοβαρό σφάλμα. Οι ίδιες οι ειδικές μορφές και το περιεχόμενό τους :
α) διαμορφώνονται από την ζήτηση και επομένως είναι θέμα πραγματικό και όχι νομικό (αυτό δείχνει η διεθνής τουριστική πραγματικότητα) και
β) μεταβάλλονται διαρκώς (ποιος πριν λίγο καιρό είχε ακούσει π.χ. για voluntourism ή για glamping;)
Επί πλέον η ‘αγροτική παραγωγή’ από μόνη της δεν είναι τουρισμός. Λείπει το στοιχείο της υποχρεωτικής οργάνωσης της επαφής του τουρίστα με την αγροτική παραγωγή και ζωή, το στοιχείο του οποίου η έλλειψη ευθύνεται μέχρι σήμερα για την αποτυχία στο χώρο του αγροτουρισμού… Το ελληνικό πρότυπο ΕΛΟΤ-ΕΟΤ το είχε προβλέψει αυτό και είχε πολύ πιο ουσιαστικό ορισμό των επιχειρήσεων αυτών.
Δεν είναι κατανοητό στον ορισμό (ελλείψει κριτηρίων) τι σημαίνει στο πλαίσιο του αγροτουρισμού «η προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ανθρωπογενούς αγροτικού τοπίου».
Ως προς το «καλάθι αγροτικών προϊόντων», στο βαθμό που τα προϊόντα σχετίζονται με την παράδοση, δεν είναι δυνατόν να περιορίζονται «στα διοικητικά όρια της Περιφέρειας’.
Ως προς τα «αγροκτήματα» η παραπομπή στο άρθρ.14 είναι μία ακόμη απόδειξη προχειρότητας, αφού το άρθρ.14 αναφέρεται στα ΣΤΚ και δεν έχει παράγρ.3!. Κατά τα άλλα τι είναι αγρόκτημα και αν διέπεται από στοιχειώδεις έστω προδιαγραφές ως προς τις εγκαταστάσεις φιλοξενίας (δηλ. διαμονής) τουλάχιστον παραμένει προς εξακρίβωση.
Αγροτουρισμός μόνο από τους κατ’ επάγγελμα Αγρότες .
1.Ετσι δημιουργούμε ένα νέο κλειστό επάγγελμα , την ίδια περίοδο που γίνονται προσπάθειες για το άνοιγμα μια σειράς από κλειστά επαγγέλματα .
2. Στην ύπαιθρο δεν ζουν μόνο αγρότες αλλά και άλλοι επαγγελματίες από τους οποίους στερούμε την δυνατότητα να ασχοληθούν από αυτή τη δραστηριότητα
3.η διαφορετική φορολογική και ασφαλιστική αντιμετώπιση των αγροτών σε μία δραστηριότητα που δεν αφορά το βασικό τους επάγγελμα αλλά ένα επάγγελμα άλλου κλάδου για το οποίο όμως οι υπόλοιποι επιχειρηματίες έχουν άλλη αντιμετώπιση δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό και δεν είναι δίκαιο .
4. Η ανάπτυξη της υπαίθρου θα προκύψει από την δημιουργία προϋποθέσεων και υποδομών για την εγκατάσταση επιχειρήσεων από τον οποιοδήποτε και όχι μόνο από τους αγρότες , και είναι απορίας άξιον την στιγμή που γεμίζουμε την ύπαιθρο με ανεμογεννήτριες και ηλιακά από τον οποιοδήποτε να βάζουμε περιορισμούς σε ήπιες και σημαντικής αειφορίας επενδύσεις .
ΠΡΟΤΑΣΗ
Αν η έννοια αγροτουρισμού υπάρξει ως υποκατηγορία του τουρισμού τότε πρέπει να αρθεί ο περιορισμός των μη κατ επάγγελμα αγροτών για την δραστηριότητα αυτή .
ΑΚΟΜΗ
Από τις σημαντικές προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό μιας επιχείρησης ως αγροτουρισμός είναι :
Να ευρίσκεται εγκατεστημένη σε περιοχή χωροθετιμένη από την περιφέρεια
Αν παρέχει διαμονή να μην υπερβαίνει τις 80 κλίνες .
Να λειτουργεί 12 μήνες το χρόνο.
Αν είναι και κατάλυμα και παρέχει διαμονή να παρέχει τουλάχιστο 2 υπηρεσίες η δραστηριότητες εκτός της διανυκτέρευσης ,άμεσα η έμμεσα μέσω συμπράξεων.
Να προσφέρει το σύνολον των προϊόντων από το «καλάθι» των προϊόντων της περιφέρειας
και από το σύνολον των προϊόντων διατροφής το 70% να είναι τοπικής παραγωγής τρόφιμα
Τέλος πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τις επιχειρήσεις που έχουν δημιουργηθεί ως επιχειρήσεις αγροτουρισμού η εναλλακτικού τουρισμού στην ύπαιθρο με την προσαρμογή τους στις προϋποθέσεις αυτού του νομοσχεδίου δίνοντας την ανάλογη χρονική δυνατότητα γιαυτό εφόσον σε κάτι υστερούν και δεν προβλεπόταν .
Το μέγεθος του τουριστικού καταλύματος όλων των μορφών – το οποίο καθορίζεται μόνο από τον αριθμό των κλινών – θεωρούμε πως είναι από τα σημαντικότερα και τούτο διότι :
Επιδίωξη δεν πρέπει να είναι μόνο η ίδρυση μιας επιχείρησης αλλά η βιωσιμότητα της .
Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις τουριστικών καταλυμάτων και αυτές είναι οι κάτω των 40 κλινών δεν είναι βιώσιμες παρά μόνο σε περιοχές που είναι γνωστοί προορισμοί όπως είναι η Αράχοβα, το Πήλιο κ.λ.π ,όπου και με 20 κλίνες ένα αρχοντικό στο Πήλιο με τιμές υψηλές και παρέχοντας μόνο διαμονή και πρωινό είναι βιώσιμη επιχείρηση , το ίδιο συμβαίνει και σε αστικά κέντρα όπως και γνωστά θέρετρα π. χ. Ελούντα .
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και σε απομακρυσμένες περιοχές στον Ψηλορείτη , τα Λευκά Όρη η τα Αστερούσια και τα Λασηθιώτικα βουνά όπου οι περιοχές είναι μειονεκτικές τα χωριά υπό εγκατάλειψη και δεν υπάρχει κανείς που να προσφέρει κάποιες υπηρεσίες και δραστηριότητες και είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν , άλλως δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τουρίστα να τις επισκεφτεί .
Σας παραθέτω ένα παράδειγμα που είναι με πραγματικά στοιχεία και προκύπτει από την εμπειρία μας :
-η μέση πληρότητα των καταλυμάτων αυτών είναι κάτω του 40%
η συμμετοχή σε δραστηριότητες δεν υπερβαίνει το 25% των κάθε φορά διαμενόντων, ακόμη και στα γεύματα η συμμετοχή είναι στα ίδια επίπεδα
η μέση τιμή ανά κλίνη με πρωινό είναι κάτω των 20 ευρώ
(τα στοιχεία είναι από 30 αντιπροσωπευτικά καταλύματα της Κρήτης )
Με απλή αριθμητική σε ένα κατάλυμα με το ανώτατο όριο που θέτετε τις 40 κλίνες ,αν πετύχει 100% πληρότητα και αυτό θα γίνει 3 με 4 φορές το χρόνο ,
θα φάνε 10 άτομα και θα συμμετάσχουν σε άλλες δραστηριότητες άλλα 10
πώς και από πού θα βγει το κόστος του μάγειρα , πως και από πού θα πληρωθεί ένας οδηγός πεζοπορίας που πρέπει να είναι και γλωσσομαθής και αυτά στην καλύτερη περίπτωση που θα έχει πληρότητα 100% στις 40 κλίνες , αν πάρουμε τους πραγματικούς μέσους όρους τότε θα τον ταΐσουμε φαγητό πολλών ημερών και δεν θα έχουμε καμιά δραστηριότητα , διότι δεν βγαίνει κοστολογικά , άρα δεν υπάρχει λόγος να μας επισκευτεί ο τουρίστας , και αν από τύχη έλθει θα φύγει δυσαρεστημένος και δεν θα ξανάρθει .
Και τα παραπάνω με μεγάλες και σοβαρές επενδύσεις σε κτηριακά που προβλέπονται από νόμο και με επίσης υψηλές λειτουργικές δαπάνες .
Είναι αδιανόητο λοιπόν να οριοθετούμε σε τέτοια επίπεδα επιχειρήσεις βάζοντας τους ταφόπλακα από την δημιουργία τους ,αν κάποιος ξεγελαστεί και κάμει μια τέτοια επένδυση .
Από τις υπάρχουσες επιχειρήσεις στην Κρήτη βιώσιμες είναι μόνο όσες έχουν σημαντικό αριθμό κλινών και μπορούν να δημιουργούν πολλές δραστηριότητες ,όλες ξεκίνησαν από 30- 40 κλίνες και αναγκάστηκαν για να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας να αυξήσουν το αριθμό κλινών , όλες δε ανήκουν σε επαγγελματίες που δεν είναι αγρότες.
Θεωρούμε λοιπόν πως πρέπει τα προς τα πάνω όρια να είναι οι 80 κλίνες και σε κάθε περίπτωση αυτό να γίνεται με σχετική έγκριση της περιφέρειας παίρνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες και την φέρουσα ικανότητα της περιοχής που είναι εγκατεστημένη η επιχείρηση .
Αυτό που προέχει σε ένα νόμο του υπουργείου τουρισμού είναι να νομοθετεί με βάσει την ανάπτυξη και την διαφοροποίηση του τουριστικού προϊόντος καθώς και την αύξηση της ελκυστικότητας και ανταγωνιστικότητας του , και μέσα από αυτό θα επιτευχθεί και η ανάπτυξη της υπαίθρου ,που πρέπει και είναι ευθύνη όλων των επιχειρηματικών κλάδων και όχι μόνο των αγροτών .
Αν πρέπει οι αγρότες να τύχουν ιδιαίτερης μέριμνας αυτό πρέπει να γίνει μέσα από το υπουργείο Αγροτικής ανάπτυξης και όχι από το υπουργείο τουρισμού .Με βάσει αυτή τη λογική θεωρούμε πως η διαφορετική φορολογική και ασφαλιστική αντιμετώπιση των αγροτών σε μια δραστηριότητα που δεν αφορά το κύριο επάγγελμα τους αλλά ένα άλλο κλάδο όπου επιχειρούν και άλλοι ,όμως αντιμετωπίζονται διαφορετικά ,δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό και είναι άδικο .
Από το νομοσχέδιο απουσιάζει πλήρως η αποσαφήνιση της έννοιας ύπαιθρος και η όποια αναφορά στη χωροθέτηση των επιχειρήσεων του αγροτουρισμού , όπως και ότι θέμα αφορά στην άσκηση δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων.
H χωροθέτηση , ο καθορισμός των περιοχών που θα αναπτύσσονται δραστηριότητες τουρισμού υπαίθρου ,πρέπει να γίνεται από την εκλεγμένη περιφέρεια , αφού προηγουμένως γίνουν περιφερειακές διαβουλεύσεις στις οποίες θα κληθούν να συμμετέχουν τα συναρμόδια περιφερικά όργανα , τα επιμελητήρια και όλοι οι φορείς που έχουν δημιουργηθεί και τους αφορά το αντικείμενο αυτό .Υπάρχουν πολλές ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες στον ελληνικό χώρο γιαυτο οι πλέον αρμόδιοι που γνωρίζουν καλά το χώρο τους είναι τα περιφερικά συμβούλια , γιαυτό και πρέπει αυτά να καθορίζουν τις περιοχές ανάπτυξης τουριστικών επιχειρήσεων και δραστηριοτήτων υπαίθρου.
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΕΞΗΣ ΕΙΣ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΚΛΙΝΕΣ
Ένα δωμάτιο ανάλογα με το μέγεθος του και τον τύπο του καταλύματος μπορεί να διαθέτει από 1 έως και 3 κλίνες .
Ένα μικρό παλιό αγροτόσπιτο που έχει 4 δωμάτια και αναπαλαιωθεί θα έχει από 7 έως και 10 κλίνες .
Τούτο σημαίνει ότι αν κάποιος θελήσει να πάρει μια εγκαταλελειμμένη γειτονιά με 8 σπίτια , σε ένα χωριό στον Ψηλορείτη και τα αναπαλαιώσει , και αυτός θα έπρεπε να είναι στόχος του νομοσχεδίου , θα αδιοδοτηθεί με περίπου 60-80 κλίνες , πράγμα που τον αποκλείει από το να χαρακτηριστεί ως αγροτουριστικό κατάλυμα .
Από την λίστα με τις 30 μεγαλύτερες επιχειρήσεις αυτής της μορφής τουρισμού στη Κρήτη σήμερα , που είναι οι σημαντικότερες και είναι αυτές που λειτουργούν όλο το χρόνο , και σηκώνουν το βάρος ανάπτυξης αυτού του κλάδου στη Κρήτη σήμερα καμία δεν ανήκει σε κατ επάγγελμα αγρότη καθώς επίσης στο σύνολο τους σχεδόν διαθέτουν περισσότερες των 40 κλινών , άρα είναι ζήτημα αν 2-3 θεωρηθούν αγροτουρισμός .
Για τον ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Β .ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του κ Παπακωνσταντίνου Δημήτριου για τον οριμό.
Όπως και για την έκδοση μιας ΜΟΝΟ άδειας.
Θα ήθελα να υπάρχουν και κατηγορίες στον Αγροτουρισμό όπως και στις άλλες τουριστικές μονάδες κρίνοντας όλες τις δρατηριότητες και όχι μόνο τη διαμονή.
Από το άρθρο 1 «σε χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με αγροτικές εγκαταστάσεις». Τι ερμηνεία δίνεται για αύτη τη πρόταση;
Θα πρέπει το κατάλυμα να βρίσκετε εντός της αγροτικής εκμετάλλευσης;
Σας πληροφορώ ότι έχω στον Ελαιώνα της Άμφισσας πάνω από 30 στρέμματα Ελιές στις οποίες δεν μπορώ να χτίσω ούτε ένα λιθαράκι, γιατί είναι εντός Δελφικού τοπίου όπου απαγορεύεται η δόμηση. Πως να δημιουργήσω και να λειτουργήσω Αγροτουριστική μονάδα που σχετίζετε με την καλλιέργεια της Ελιάς Αμφίσσης; Θα πρέπει υποχρεωτικά να πάω στους Δελφούς και να κάνω HOTEL και όχι Αγροτουριστικό κατάλυμα;
Για προβλέψτε και τις περιπτώσεις που η ίδια η πολιτεία σου απαγορεύει να κτήσεις σε συγκεκριμένες περιοχές, να μπορείς να κάνεις Αγροτουριστική μονάδα έστω σε όμορα Δημοτικά Διαμερίσματα.
Επίσης ξεκαθαρίστε και το τοπίο, όποιος έχει Αγροτουριστική μονάδα και ασκεί μόνο αγροτική δραστηριότητα, είναι Αγρότης και όχι Ξενοδόχος.!!!
Προτεινόμενη εννοιολογική προσέγγιση πιο διευρυμένη για τον Αγροτουρισμό
«Αγροτουρισμός» είναι η ειδική μορφή Τουρισμού η οποία αφορά την παροχή υπηρεσιών υποδοχής και φιλοξενίας, εστίασης , αναψυχής , εκπαίδευσης και κατάρτισης και μεταποίησης με αποκλειστικά ιδιοπαραγόμενη Α΄ύλη, με επιτόπου εμπορία των ιδιοπαραγόμενων προιόντων σε πιστοποιημένους χώρους λειτουργικά ενοποιημένους με αγροτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες προσφέρονται συνδυαστικά με δραστηριότητες που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή , μεταποίηση –με επιτόπου εμπορία ,και με ενέργειες κατάρτισης , συμμετοχικών δραστηριοτήτων προβολής της αγροτική παράδοσης όπως και με την προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ανθρωπογενούς αγροτικού τοπίου.
4 ΕΣΠΑ αναλώσαμε και ακόμα να προσεγγίσουμε εννοιολογικά σωστά τον αγροτουρισμό ! Γιατί ως αγροτουρισμός δεν μπορεί να νοηθεί μόνο η εστίαση και η διαμονή είναι και οι αποδράσεις στην ύπαιθρο για προμήθεια παραδοσιακών – Βιολογικών προϊόντων . Οι επισκέπτες ζητάνε να δούνε τις διαδικασίες παραγωγής ,να συμμετέχουν θεραπευτικά σε εργασίες μεταποίησης και παραγωγής και να γίνουν ομοτράπεζοι σε παραδοσιακές γιορτές και στις ανοικτές ημέρες του αγροκτήματος.
Ας προσεγγίσουμε τον αγροτουρισμό με το ανοικτό πνεύμα των Ευρωπαίων Περιηγητών του Διαφωτισμού ,με ένα συναισθηματικό πάρε –δώσε των Αγρο-Περιηγητών με τα αγροκτήματα που επισκέπτονται
Δεν έχει νόημα να περιορίσουμε τον αγροτουρισμό μόνο σε δραστηριότητες εστίασης και διαμονής . Αν θέλουμε να ζωντανέψει η ύπαιθρος με μικρά αγροκτήματα το νομικό πλαίσιο για τον αγροτουρισμό θα πρέπει να είναι πιο ανοικτό και να επιτρέπει στα πολύ μικρά αγροκτήματα να υπάρχουν με μια και μόνο άδεια για μια σειρά μικρές δραστηριότητες εντός τους αγροκτήματος που θα αναφέρονται ρητά θα ελέγχονται και θα πιστοποιούνται για να μη νοθεύεται ο ανταγωνισμός με άλλους κλάδους .
Δεν μπορεί να είναι παράνομη δραστηριότητα ένας ξυλόφουρνος !
Δεν μπορεί να ισχύει αυτό που πλανάται σαν φήμη στους αγροσυνδικαλιστές ότι οι μικρο επαγγελματίες και πολυλειτουργικά αγροκτήματα αντιμετωπίζονται ως εστίες φοροδιαφυγής και ως τέτοια πρέπει να αποθαρρύνονται ή να συνενωθούν σε μεγάλες μονάδες για καλύτερο έλεγχο!
Παπακωνσταντίνου Δημητριος Γεωπόνος Σύμβουλος http://www.agro-foods.com
(6977239066) e-mail: ecogrev@gmail.com