Αρχική Νέος Κανονισμός Λειτουργίας Ερασιτεχνικών Σταθμών ΑσυρμάτουΆρθρο 6 – Κατηγορίες ραδιοερασιτεχνικών αδειώνΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Κ. Γιανναράκης - sw1mne | 14 Σεπτεμβρίου 2010, 21:55
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είναι ενδιαφέρον ότι το «Άρθρο 6 – Κατηγορίες ραδιοερασιτεχνικών αδειών» έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα σχόλια και τις περισσότερες αντιπαραθέσεις. Εδώ υποτίθεται ότι γίνεται η μεγαλύτερη τομή και ο εναρμονισμός με τα διεθνή δεδομένα. Όμως γίνεται κουτσά, στραβά και αναποτελεσματικά. Τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο; Τι κάνουν οι άλλοι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί και οι Αυστραλοί, Τι προτείνουν οι διεθνείς οργανισμοί για την αδειοδότηση των Ραδιοερασιτεχνών; Πρώτον ότι πρέπει να διευκολυνθεί η πρόσβαση στο χόμπυ (σημειωτέον ότι πρόκειται για χόμπυ και όχι για «κλειστό επάγγελμα») των νέων ανθρώπων που έχουν τεχνολογικά ενδιαφέροντα αλλά και των μεγαλύτερων σε ηλικία που δεν διαθέτουν τον χρόνο και τις προαπαιτούμενες γνώσεις για να δώσουν εξετάσεις για την «πρώτη» κατηγορία των ραδιοερασιτεχνών. Έτσι οι αρμόδιες επιτροπές της CEPT, προτείνουν, πέρα από την «πρώτη» κατηγορία –για την οποία έχει αφαιρέσει την απαίτηση γνώσης του κώδικα Μόρς- να καθιερωθούν και άλλες «αρχαρίων» (Novices) ή και «εισαγωγική» (Entry Level). Τα χαρακτηριστικά αυτών των αδειών περιγράφονται στην σύσταση (05)06 της CEPT και στην CEPT/ ECC REPORT 89 που μπορεί εύκολα να τα βρει ο καθένας στο Ιντερνετ. Το απαιτούμενο για την απόκτηση της «εισαγωγικής» κατηγορία (Entry Level) είναι η πρακτική γνώση των βασικών επικοινωνιακών τεχνικών, της χρήσης του εξοπλισμού και των κανόνων ασφάλειας και χρήσης των ραδιοσυχνοτήτων. Το βασικό ζητούμενο είναι να ο κάτοχός της να «μπεί» στο χόμπυ χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στους άλλους χρήστες των ραδιοσυχνοτήτων. Και μπορεί να κάνει την αρχή, με χαμηλή ισχύ και σε συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων. Το δεύτερο επίπεδο που προτείνεται είναι αυτό του αρχαρίου (Novice). Από αυτόν αναμένεται να έχει βαθύτερη κατανόηση όλων των θεμάτων των ραδιοεπικοινωνιών αφού θα μπορεί να εκπέμπει σε μεγαλύτερη ισχύ και σε ευρύτερο φάσμα ραδιοσυχνοτήτων. Το τρίτο επίπεδο (HAREC) απαιτεί πλήρη γνώση και των τεχνικών και των κανονιστικών θεμάτων των ραδιοεπικοινωνιών αφού o κάτοχός της μπορεί να χρησιμοποιεί όλες τις συχνότητες με την μέγιστη επιτρεπόμενη ισχύ. Δυστυχώς το σχέδιο κανονισμού που τέθηκε στην διαβούλευση, υιοθετεί μία μόνο από αυτές τις κατηγορίες, την HAREC, την οποία ως δια μαγείας μεταμορφώνει σε δύο: Μια κανονική HAREC και μία –ελληνική πρωτοτυπία- HAREC με Μόρς. Πέραν του παραλογισμού που εκπέμπει αυτή η «πατέντα» (αλήθεια ποιός την εισηγήθηκε και που βρήκε το διεθνές ανάλογο;) είναι αναχρονιστική από κάθε άποψη, εκπαιδευτική και ραδιοερασιτεχνική. Και το χειρότερο δείχνει άγνοια του τι συμβαίνει στον σύγχρονο κόσμο. Πράγμα ανεπίτρεπτο αυτούς που την εισηγήθηκαν και για όσους την υιοθέτησαν έστω και ως σχέδιο. sw1mne