Αρχική Διαδικασία Αδειοδότησης Εγκατάστασης Τυποποιημένων Κατασκευών ΚεραιώνΆρθρο 5 Διαδικασία Έκδοσης Άδειας Τύπου Κατασκευής ΚεραίαςΣχόλιο του χρήστη ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ | 10 Δεκεμβρίου 2010, 00:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ' | 10 Δεκεμβρίου 2010, 00:21

    Κύριοι, Αναφορικά με την προτεινόμενη από το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων διαδικασία αδειοδότησης εγκατάστασης κεραιών κινητής τηλεφωνίας, επάγομαι τα εξής, δηλώντας την αντίθεσή μου στη σχεδιαζόμενη ρύθμιση, για λόγους που αφορούν την προστασία του ύψιστου αγαθού της κοινωνικής υγείας: Από το συνδυασμό των διατάξεων του ν. 2075/1992 και εκείνων του ν. 1650/86, καθώς και της ΚΥΑ 69269/5387/1990, προκύπτει ότι η εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας, για την οποία απαιτείται η κατά το ν. 2075/92 άδεια, υπάγεται στα έργα Β' κατηγορίας, για τα οποία θεσπίζεται η υποχρέωση προηγούμενης εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Εξ' άλλου, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, που εναρμονίζονται με την αρχή της προφύλαξης και της πρόληψης, το πιο πάνω πλέγμα ρυθμίσεων του 1650/86 και της ΚΥΑ 69269/5387/1990 εφαρμόζεται για τα έργα, τα οποία αφορούν οι σχετικές διατάξεις του ν. 2075/92, με τις οποίες ουδεμία εξαίρεση προβλέπεται από τις ρυθμίσεις αυτές (Ολ ΣτΕ 1264/2005, ΣτΕ 3056/2003, ΣτΕ 3375/00, 4440, 1804, 3429/05 Ε’ Τμ, / Ειδική Έκθεση Συνηγόρου του Πολίτη για τους σταθμούς βάσης κινητής τηλεφωνίας σελ. 41 επ). Το γεγονός δε αυτό, δηλ. της έλλειψης τήρησης της διαδικασίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων δεν μπορεί να θεραπευθεί με την τυχόν εφαρμογή της παρ. 19 του άρθρου 31 του ν. 3431/2006 για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες (ΦΕΚ Α 13) που φέρεται να δίδει τη δυνατότητα στην ιδιοκτήτρια εταιρεία να λάβει εκ των υστέρων περιβαλλοντική αδειοδότηση δηλ. σε χρόνο μεταγενέστερο τόσο της έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης όσο και της εγκατάστασης και λειτουργίας του ένδικου σταθμού. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι δε νοείται εκ των υστέρων λήψη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, καθώς μια τέτοια διαδικασία έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 24 του Συντάγματος σχετικά με την υποχρέωση λήψης προληπτικών μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος, με το ν. 3010/2002 για την προστασία του περιβάλλοντος και με πάγια Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που απαιτεί την τήρηση της διαδικασίας της προηγούμενης εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον για κάθε έργο και δραστηριότητα όχι μόνον πριν την εγκατάσταση του, αλλά και πριν από την έκδοση οποιασδήποτε άλλης συναφούς διοικητικής πράξης (ad hoc Ολ ΣτΕ 1264/2005, ΕΑ 486/2005, 977/205, 855/2005, 760/2005, 102/2006). Η σχετική νομοθετική πρόβλεψη έρχεται επίσης σε αντίθεση τόσο με το πρωτογενές κοινοτικό δίκαιο περιβάλλοντος και συγκεκριμένα με το άρθρο 174 της Συνθήκης ΕΚ όσο και με το παράγωγο κοινοτικό δίκαιο περιβάλλοντος και συγκεκριμένα με την οδηγία 85/337/ ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε από την οδηγία 97/11/ΕΚ για την προηγούμενη εκτίμηση των έργων και δραστηριοτήτων στο περιβάλλον. Είναι προφανές λοιπόν ότι αμφισβητείται ακόμη και η συμβατότητα της ως άνω διάταξης του άρθρου 31 του ν 3431/2006 με τις συνταγματικές απαιτήσεις για τη λήψη προληπτικών μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και με την αντίστοιχη υποχρέωση της Ελλάδας να λαμβάνει μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της πρόληψης και της προφύλαξης σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας. Από τα ως άνω εκτεθέντα προκύπτει ότι ο Νομοθέτης τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο έχει αναγνωρίσει την επικινδυνότητα της εγκατάστασης των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας ιδιαίτερα κοντά σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Άλλωστε σύμφωνα με την αρχή της προφύλαξης κι αν ακόμη δεν είναι βέβαιο ότι τα επιβλαβή αποτελέσματα στην υγεία των περιοίκων τελούν σε αιτιώδη σχέση με την εγκατάσταση και λειτουργία μιας κεραίας κινητής τηλεφωνίας, πρέπει να λαμβάνονται μέτρα προφύλαξης για να μην επέλθει το χειρότερο από ενδεχόμενη θεμιτή αμφιβολία ως προς τις συνέπειες της. Η εν λόγω αρχή έχει υπερνομοθετική ισχύ στην ελληνική δικαϊκή τάξη, σύμφωνα και με το άρθρο 28 του Συντάγματος. Στο προτεινόμενο άρθρο 5 της διαδικασίας έκδοσης άδειας τύπου κατασκευής κεραίας αναφέρονται τα περιοριστικώς αναφερόμενα στοιχεία, τα οποία πρέπει να επισυνάπτονται στην αίτηση αδειοδότησης μιας κεραίας στην ΕΕΤΤ. Δυστυχώς όμως η όλη διαδικασία έχει τυπικό και μόνο χαρακτήρα, δίχως η υποβολή των τεχνικών στοιχείων να εξασφαλίζει το μέχρι πρότινος κατά το Νομοθέτη(άρθρο 31 παρ. 17 Ν. 3431/2006) και την πάγια Νομολογία του ΣτΕ(Ολ. 1264/2005) αναγκαίο προαπαιτούμενο, της Έγκρισης των Περιβαλλοντικών όρων. Οι επιστημονικές έρευνες παγκοσμίως δεικνύουν ότι η εκπεμπόμενη Η/Μ ακτινοβολία των σταθμών βάσης είναι αναμφίβολα επιβλαβής για τον ανθρώπινο οργανισμό, ιδιαίτερα για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες(μικρά παιδιά που ο εγκεφαλός τους είναι υπό διαμόρφωση) (οράτε bionitiative report), καθόσον η ακτινοβόληση είναι διαρκής, 24 ώρες το 24 ωρο, 365 μέρες το χρόνο. Εξάλλου ως δημοσιεύματα εφημερίδων(Τα ΝΕΑ) αναφέρουν οι μετρήσεις της ΕΕΑΕ δεν είναι πάντοτε αξιόπιστες, καθόσον είναι ιδιαίτερα ευχερές από τεχνολογική άποψη να αυξομειώνεται η ένταση της Η/Μ ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα τα όρια που θέτει ο Νόμος αναφορικά με τα επιτρεπόμενα επίπεδα Η/Μ ακτινοβολίας να μην αποτελούν εχέγγυο προστασίας της ανθρώπινης υγείας. Συνοψίζοντας ως νομικός θεωρώ ότι η προτεινόμενη από το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων ρύθμιση σε σχέση με τη διαδικασία αδειοδότησης των σταθμών βάσης κινητής τηλεφωνίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κοινοτικό και εθνικό δίκαιο, αλλά ιδιαίτερα με το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας(Άρθρα 21 και 24), καθόσον εξαιρεί ουσιαστικά της αδειοδότησης τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, που ορθά ο Νομοθέτης προέβλεψε ότι απαιτείται ΠΡΙΝ την εγκατάσταση και λειτουργία τους να έχουν λάβει Έγκριση Περιβαλλοντικών όρων, βασισμένη σε πλήρη και επιστημονικά τεκμηριωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, που θα καταγράφει όλες τις επιπτώσεις στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Η σχεδιαζόμενη ρύθμιση, με την υιοθέτηση ακρίτως των στοιχείων που ο ίδιος ο φορέας της κινδυνώδους δράσης(εταιρίες κινητής τηλεφωνίας) θα θέτει υπόψη των Αρμοδίων Διοικητικών Αρχών, δεν εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση τον Πολίτη και την προστασία του, πολλώ δε μάλλον που δεν υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός, που θα ελέγχει σε 24 ωρη βάση την εκπεμπόμενη από τους σταθμούς βάσης Η/Μ ακτινοβολία. Κατά συνέπεια θεωρώ αδιανόητο να μην προηγείται της εγκατάστασης και λειτουργίας ενός σταθμού βάσης συνολική εκτίμηση των επιπτώσεών του στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί με τη διατήρηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης ως έχει. Ακόμη είναι οξύμωρο το ήδη ισχύον πολεοδομικά, ήτοι η μη σύνδεση των πολεοδομικών παραβάσεων του κτιρίου που φιλοξενεί ένα σταθμό βάσης με το αυθαίρετο της φιλοξενούμενης κεραιοκατασκευής. Τέλος η υποβολή από την πλευρά των εταιριών κινητής τηλεφωνίας δηλώσεων στην ΕΕΑΕ, που βασίζεται σε θεωρητικά τεχνικά στοιχεία του εκάστοτε σταθμού βάσης και τα οποία υιοθετούνται ακρίτως δίχως πολλές φορές προηγούμενη αυτοψία από τεχνικά κλιμάκια αυτής(ΕΕΑΕ) και η οποία διαδικασία βασίζεται στην ΚΥΑ, με αριθ. 53571/3839/6.9.2000, για τα μέτρα προφύλαξης του κοινού από τη λειτουργία κεραιών εγκατεστημένων στην ξηρά πρέπει να αναθεωρηθεί στην κατεύθυνση του ουσιαστικού και διαρκούς ελέγχου της ποσότητας της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας τόσο πριν τη χορήγηση της θετικής γνωμάτευσης όσο και κατά τη λειτουργία του εκάστοτε κεραιοσυστήματος. Κατόπιν όλων αυτών εισηγούμαι την περαιτέρω επεξεργασία της υπό διαβούλευση διαδικασίας αδειοδότησης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, καθόσον η προτεινόμενη ‘ελαστική’ αδειοδότηση δε διασφαλίζει σε καμία περίπτωση την υγεία των πολιτών, δίδοντας τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας. Με τιμή, Γιάννης Κ. Δημητράκης, Δικηγόρος Αθηνών