Αρχική Αναδιάρθρωση ΣυγκοινωνιώνΆρθρο 3 Διαγραφή χρεών – Επενδυτικά προγράμματα Αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου – Λοιπά ευεργετήματαΣχόλιο του χρήστη ΧΡΗΣΤΟΣ | 14 Ιανουαρίου 2011, 23:18
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καλοπροαίρετα για τον Κ. Απόστολο Νικολάκη. Με την ίδια λογική αγαπητέ, δεν θα έπρεπε και οι κάτοικοι της Αθήνας να πληρώσουν για το λιμάνι της Μυτιλήνης, ούτε για την κατασκευή γέφυρας σε ένα χωριό του Έβρου. Δεν είναι έτσι όμως αγαπητέ. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει, χρόνια τώρα μια έντονη απαξίωση και μια ασυδοσία στο θέμα των συγκοινωνιών. Ξέφραγο αμπέλι με κομματικά διορισμένες διοικήσεις, που το κυριότερο, ήταν άσχετες με το αντικείμενο. Τι δουλεία μπορεί να έχει ένας κάτοχος πτυχίου μηχανολογίας ή μεταλλειολογίας στο τιμόνι μιας εταιρείας συγκοινωνιακού έργου; Τι μπορεί να προσφέρει; Τίποτα, εκτός από ρουσφέτια και ψήφους στο κόμμα. Αυτοί εκτός των άλλων, είναι οι μόνοι που εξαιρούνται από τις περικοπές και τα όποια πλαφόν. Αντίθετα εγώ σαν απλός οδηγός πρέπει να υποστώ τις όποιες απώλειες στο εισόδημα μου. Το οξύμωρο είναι ότι έχω τους άλλους εργαζόμενους απέναντι μου, γιατί νομίζουν ότι αμείβομαι με 40,000 ευρώ, όπως τους είπαν. Να θέσω ένα απλό ερώτημα. Πώς γίνεται να μπαίνει μέσα μια εταιρεία που έχει μονοπώλιο; Οι εργαζόμενοι φταίνε; Μήπως φταίνε οι επιβάτες; Γιατί αν δεν το έχετε καταλάβει, οι εργαζόμενοι και οι επιβάτες την πληρώνουν. Ένας οδηγός λεωφορείου.