Αρχική Αναδιάρθρωση ΣυγκοινωνιώνΆρθρο 6 Σύμφωνο Ευθύνης – Προϋπολογισμοί Μηχανισμός επίβλεψηςΣχόλιο του χρήστη Βιβή | 21 Ιανουαρίου 2011, 15:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Βιβή' | 21 Ιανουαρίου 2011, 15:06

    • Πουθενά δεν αναφέρεται ο τρόπος χρηματοδότησης του ΟΑΣΑ, ο οποίος μέχρι στιγμής χρηματοδοτείται από το 2% των συνολικών εσόδων κομίστρου όπως ρητά αναφέρεται στον νόμο 2669/98. • Το ύψος της επιδότησης, δεν πρέπει να συσχετίζεται στατικά με το 40% του ετήσιου λειτουργικού κόστους, γιατί τα έσοδα δεν είναι διασφαλισμένα για τον ΟΑΣΑ και τις ΕΠΣΕ δεδομένου ότι το Κράτος καθορίζει τόσο την Τιμολογιακή όσο και την Κοινωνική Πολιτική, όπως επίσης και τις πιστώσεις των κονδυλίων των Υπουργείων. Θα έπρεπε το ύψος της επιδότησης να είναι η διαφορά, μεταξύ συνολικού λειτουργικού κόστους και εσόδων κομίστρου. • Ο καταμερισμός των εισπράξεων μεταξύ των φορέων δεν μπορεί να αποτελεί προϊόν συμφωνίας μεταξύ ΟΑΣΑ και παρόχων σιδηροδρομικού έργου και να επικυρώνεται με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών. Θα πρέπει να είναι το αντικειμενικό αποτέλεσμα του βαθμού χρήσης των ΜΜΜ από το επιβατικό κοινό, όπως θα προκύπτει από τις σχετικές έρευνες. • Τα έξοδα των εταιρειών αναφέρεται στο σ.ν. ότι αναλαμβάνονται σε ποσοστό 40% από το κράτος, ενώ θα έπρεπε να συμμετέχουν ( προβλέποντας στους προϋπολογισμούς τους αντίστοιχο κονδύλι) με κάποιο ποσοστό (20-30%) η Περιφέρεια Αττικής και οι 80 δήμοι που επωφελούνται από το συγκοινωνιακό έργο ώστε να μην επιβαρύνονται οι κάτοικοι της επαρχίας για υπηρεσίες που δεν τους αφορούν. • Το σ.ν. αποτελεί μία παράθεση περιορισμών και όχι ευκαιριών λειτουργίας για τις εταιρείες. Το μοναδικό έσοδο, το κόμιστρο, ρυθμίζεται με βάση αποφάσεις του υπουργού μεταφορών και όχι των ίδιων των ΔΕΚΟ, ενώ θα έπρεπε η τιμολογιακή πολιτική να αποτελεί επιχειρησιακό εργαλείο των ΔΕΚΟ και μόνο το εύρος διακύμανσης των διαφορετικών τύπων κομίστρου να καθορίζεται από την πολιτική ηγεσία. • ο νόμος 2669/98 όριζε σαφώς ότι τα έσοδα του συστήματος θα προκύπτουν από τα εισιτήρια και το υπόλοιπο ποσό θα καλύπτεται με μορφή επιδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό. Το σ.ν. σε αυτό το θέμα δεν λέει κάτι νέο, απλώς θυμίζει τις υποχρεώσεις του κράτους που δεν ανελήφθησαν ποτέ όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα οι εταιρείες να καταφεύγουν σε εξωτερικό δανεισμό.