Αρχική Μεταρρύθμιση Συστήματος Ανάθεσης Δημοσίων ΣυμβάσεωνΆρθρο 7Σχόλιο του χρήστη Γκίνης Ιωάνης, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός, PMP, MBA | 20 Φεβρουαρίου 2011, 11:56
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο άρθρο 8 του Ν 3316/05 προβλέπεται η διαδικασία ανάθεσης από μια αναθέτουσα Αρχή σε ένα ανάδοχο – μελετητή υποστηρικτικών μελετών με χρονική διάρκεια τριών ετών και δυνατότητα σύναψης επιμέρους αναθέσεων μέσω ξεχωριστών συμφωνητικών κατά την διάρκεια της τριετίας και ανάλογα με τις σχετικές ανάγκες της αναθέτουσας Αρχής. Το μέγιστο ύψος των συμβάσεων πλαίσιο κατ’ έτος δεν πρέπει να ξεπερνά το 15% των εγκεκριμένων ετήσιων πιστώσεων για εκπόνηση μελετών και συνολικά τα 600.000€. Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο προσαυξάνεται η χρονική διάρκεια των συμφωνιών πλαίσιο από τρία έτη στα τέσσερα, το μέγιστο ύψος των συμβάσεων πλαίσιο κατ’ έτος δεν πρέπει να ξεπερνά πλέον το 20% από το 15% των εγκεκριμένων ετήσιων πιστώσεων για εκπόνηση μελετών και συνολικά πλέον τα 700.000€ από τα 600.000€. Προκειμένου πραγματικά να βοηθηθούν οι αναθέτουσες αρχές να ανταποκριθούν γρηγορότερα στις απαιτήσεις σχεδιασμού του ΕΣΠΑ και στην αύξηση των δεικτών απορροφητικότητας προτείνεται η διεύρυνση του άρθρου 8 – συμφωνίες πλαίσιο, όπου να προβλέπεται η δυνατότητα πολλές αναθέτουσες αρχές να συμβάλλονται – με μια και μόνη διαδικασία – στην ανάθεση, για τέσσερα χρόνια (ή για το χρονικό διάστημα της αντίστοιχης θητείας), σε πολλούς μελετητές (όλων των κατηγοριών) για την εκπόνηση των μελετών έργων που ακόμη δεν είναι γνωστά επ’ ακριβώς. Τονίζεται ιδιαίτερα, ότι η προτεινόμενη διεύρυνση βρίσκεται εντός των ορίων των ευρωπαϊκών οδηγιών 2004/18 και 2004/17 και περιλαμβάνονταν στις πρώτες εκδόσεις του σχεδίου του Ν3316/05. Επισημαίνεται ότι στις σχετικές προβλέψεις του νέου άρθρου 8 θα πρέπει να προσδιορίζεται η σχέση μεταξύ των αναθετουσών αρχών ώστε να προβαίνουν στην κοινή προκήρυξη (όπως πχ κοινά αναπτυξιακά ζητήματα) και η διαδικασία υπογραφής των επιμέρους συμφωνητικών με τους αναδόχους (πχ κυκλική εναλλαγή ανάλογα με τη διαθεσιμότητα)