Αρχική Μεταρρύθμιση Συστήματος Ανάθεσης Δημοσίων ΣυμβάσεωνΆρθρο 33Σχόλιο του χρήστη ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ | 28 Φεβρουαρίου 2011, 10:08
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1. Είναι αναγκαία η ισχύς του κώδικα κατασκευής δημόσιων έργων σε όλο ανεξαιρέτως το φάσμα του δημόσιου τομέα, χωρίς εξαιρέσεις και διαφοροποιήσεις. Μάλιστα το ΄΄δημόσιο έργο΄΄ πρ΄πει και μπορεί να χαρακτηρίζεται έτσι, από την χρηματοδότησή του. Όταν λοιπόν η χρηματοδότηση καλύπτεται κατά 50% από κοινωνικούς πόρους, το έργο να χαρακτηρίζεται ως δημόσιο και για την παραγωγή του να ισχύει ο κώδικας αυτός, ανεξάρτητα από το φορέα που υλοποιεί την παραγωγή του έργου ή από τον τελικό του χρήστη. Είναι ευνόητη και απαραίτητη αντίστοιχα και η ενιαιοποίηση των υπηρεσιών παραγωγής των δημόσιων έργων, σε ένα φορές υπό το ΥΠΟΜΕΔΙ με διευθύνσεις κατά Περιφέρεια, με αντικείμενο το σύνολο διαδικασιών για τον προγραμματισμό, την μελέτη, την δημοπράτηση, την παρακολούθηση της παραγωγής των δημόσιων έργων. Τότε μόνο μπορούμε να μιλάμε και να έχουμε ένα ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ, με ενιαία αντίληψη, νομοθεσία, ιεράρχηση, κανόνες κ.λ.π. 2. Σε ότι αφορά στο σύμφωνο ακεραιότητας, ισχύει η παρατήρησή μου στο αντίστοιχο του άρθρου 20. Είναι ντροπή ! Πρέπει να απαληφθεί.