• ΟΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡ. 5 ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. Τα κριτήρια ανάθεσης χαρακτηρίζονται από έλλειμα αντικειμενικότητας. Με το παρόν Νομοσχέδιο δεν εισάγονται αντικειμενικά κριτήρια όταν συνεχίζει να "αξιολογείται" η Τεχνική έκθεση, η μεθοδολογία και η οργάνωση των υποψηφίων΄, χωρίς σαφή υποκριτήρια και τρόπο. Τα συγκεκριμένα κριτήρια χαρακτηρίζονται, όπως αποδείχθηκε από την εμπειρία, υποκειμενικά με αποτέλεσμα να υπόκεινται σε συνεχείς αμφισβητήσεις, άρα και την ύπαρξη μεγάλου αριθμού ενστάσεων. Για την αναβάθμιση της ποιότητας των μελετών είναι απαραίτητη και η αναβάθμιση των μελετητών, κάτι τέτοιο όμως δεν προδιαγράφεται ή/και επιβάλλεται από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά παραμένουν γκρίζες ζώνες αξιολόγησης και επιφανειακοί παράγοντες που στην ουσία δεν συμβάλλουν ούτε στην επιστημονική, αλλά ούτε και στην επιχειρηματική εξέλιξη των μελετητών / γραφεία μελετών. Με την παρακάτω πρόταση γίνεται μια προσπάθεια εισαγωγής κριτηρίων που και αντικειμενικά μπορούν να θεωρηθούν, έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν , με πολύ καλά αποτελέσματα, ήταν παλαιότερες προτάσεις / θέσεις του ΤΕΕ , αλλά και κρίθηκαν και αναγκαία από διάφορες συναντήσεις μελετητών και Φορέων (Συνέδρια, Ημερίδες, κλπ). Επομένως προτείνονται : 1. Υποβολή και αξιολογηση του εξοπλισμού (μηχανολογικού και λογισμικού) του υποψηφίου με αναγραφή των κωδικών αριθμών [σειριακοί αριθμοί (S/N)], διότι έτσι : a. αποφεύγονται οι “μελετητές / μελετητικά γραφεία” φαντάσματα και απομένουν αυτοί που πραγματικά ασχολούνται με το αντικείμενο. b. αποφυγή διαπλοκής, δηλ. δημοσίων υπαλλήλων, Πανεπιστημιακών, κλπ. c. περιορίζεται η Φοροδιαφυγή αλλά και το ΦΠΑ, που υπάρχει αυτή την στιγμή λόγω μη κτίσης νόμιμου λογισμικού. Η παραπάνω πρόταση ΑΠΑΙΤΕΙ και την κατάργηση της παροχής «…δάνειας ικανότητας …» (αρθ. 17 του Ν.3316/05 και αρθ. 15 του παρόντος Νομοσχεδίου). 2. Υποβολή και αξιολόγηση, με την μεγαλύτερη βαρύτητα από τα υπόλοιπα κριτήρια, ανεξαρτήτως τρόπου ανάθεσης, του ΦΟΡΤΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝ, σε όλες τις κατηγορίες μελετών, ΑΝΑ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ (παλαιότερη θέση του ΤΕΕ), με αποτέλεσμα: a. Να γίνεται γνωστός ο πραγματικός φόρτος των υποψηφίων σχημάτων, σε όλες τις κατηγορίες, και όχι μόνο στις καλούμενες από την προκήρυξη, με αποτέλεσμα να εκτιμάται η πραγματική δυνατότητα, του υποψήφιου για την εκπόνηση της μελέτης. b. Να είναι προφανές, πλέον, πως ο τελικός ανάδοχος θα είναι σε θέση να ολοκληρώσει έγκαιρα την μελέτη. c. Να αποφεύγεται η συγκέντρωση μελετών σε λίγα γραφεία μελετών/ μελετητές. ( αρχή της ίσης μεταχείρισης, αντιμονοπωλιακές αρχές, κλπ). 3. Υποβολή και αξιολόγηση, του ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ (αναγραφή αριθμού ασφάλισης, κλπ), διότι έτσι : a. επιβεβαιώνεται η στοιχειώδης οργανωτική δομή του μελετητή / γραφείου μελετών. b. αποφεύγονται οι “μελετητές / μελετητικά γραφεία” φαντάσματα και απομένουν αυτοί που πραγματικά ασχολούνται με το αντικείμενο. c. αποφυγή διαπλοκής, δηλ. δημοσίων υπαλλήλων, Πανεπιστημιακών, κλπ d. περιορισμός ανασφάλιστης εργασίας. Περιπτώσεις συνεργαζόμενων φυσικών προσώπων να αξιολογούνται δευτερευόντως και τουλάχιστον με βαρύτητα στο 20% εκείνης που θα καθορίζεται για το ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. Ειδικότερα για ζητούμενα πτυχία Α΄, Β΄, και Γ΄ Τάξης να λαμβάνεται υπόψη στην σχετική βαθμολόγηση μόνο το ΜΟΝΙΜΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. 4. Αυξημένης βαρύτητας βαθμολόγηση σε μελετητές / μελετητικά γραφεία της περιοχής που αναφέρεται η προς ανάθεση μελέτη και ειδικότερα : a. Για μεμονωμένες μελέτες Α’ ή/και Β’ Τάξης, οι μελετητές / μελετητικά γραφεία με έδρα την Περιφ. Ενότητα (πρώην Νομός) να λαμβάνουν την μέγιστη βαθμολογία η οποία να υπερισχύει σε βαρύτητα των υπόλοιπων κριτηρίων. Έτσι επιτυγχάνεται ο υγιής συναγωνισμός μεταξύ των τοπικών γραφείων, συμβάλλοντας στην ουσιαστική αναβάθμιση των περιφερειακών γραφείων με αποτέλεσμα και την επιστημονική τους αναβάθμιση. b. Για μεμονωμένες μελέτες Γ΄ Τάξης, οι μελετητές / μελετητικά γραφεία με έδρα την Περιφέρεια (όπως αυτή αναφερόταν στις διατάξεις του Ν. 716/77) να αξιολογούνται με κριτήριο βαρύτητας μεγαλύτερη από εκείνα τα υποψήφια σχήματα που δεν έχουν έδρα την συγκεκριμένη Περιφέρεια. c. Για σύνθετες μελέτες, όπου απαιτούνται πτυχία μέχρι και Γ΄ Τάξης, το κριτήριο της έδρας των υποψηφίων να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα στη σχετική βαθμολόγηση. d. Για σύνθετες μελέτες , όπου ζητούνται και πτυχία μεγαλύτερης της Γ΄ Τάξης, ως κριτήριο αξιολόγησης να λαμβάνεται και ο αριθμός σύμπραξης τοπικών μελετητών / μελετητικών γραφείων με ανάλογη βαρύτητα, κατά την διαδικασία της βαθμολόγησης. Μπορεί ο βαθμός βαρύτητας να είναι κλιμακωτός. Η συμμετοχή τοπικών μελετητικών σχημάτων βοηθά στην διάδοση της επιστημονικής γνώσης, στην εξέλιξη του επιστημονικού δυναμικού της περιφέρειας, που αποτελεί και το κορμό του επιστημονικού δυναμικού της χώρας, την ανάπτυξη του μελετητικού δυναμικού έτσι ώστε να υπάρχει συνέχεια στην μελετητική δραστηριότητα και εξέλιξη αλλά και να μπορεί να ανταποκριθεί στις μελλοντικές ανάγκες και προκλήσεις. Αποκλεισμοί τοπικών σχημάτων (που σήμερα αποτελεί κανόνα), από μελέτες μεγάλων έργων οδήγησαν σε μονοπωλιακές και ολιγοπωλιακές καταστάσεις (π.χ. ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ, ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ) και σε μελέτες αμφιβόλου αξιοπιστίας (π.χ. ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ). -Επομένως, έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, όσον αφορά ειδικότερα την παρ. 8 του αρθ. 6, ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: a. “… Η βαρύτητα του κριτηρίου αυτού στο σύνολο της βαθμολογίας ορίζεται σε τριάντα τοις εκατό (30%) με ανάλογη απομείωση της βαρύτητας της Τεχνικής Έκθεσης, Μεθοδολογίας και Οργάνωσης.” b. Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ της πρότασης «….εκτός αν, κατά την γνώμη του οικείου τεχνικού συμβουλίου και ως εκ της φύσεως της μελέτης, το κριτήριο αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί». Η διατήρηση της συγκεκριμένης πρότασης θα παρερμηνεύεται, θα αποτελεί μια γκρίζα διάταξη, με αποτέλεσμα να αποτελεί τον κανόνα σε διαδικασίες ανάθεσης, με προφανείς σκοπούς. 5. Ο διαχωρισμός προγενεστέρων συνεργασιών, που αφορά στοιχεία για τη συνοχή της ομάδας μελέτης, και ειδικότερα : 1) Σε εκείνες που οδήγησαν, το συγκεκριμένο σχήμα, σε ανάληψη και εκπόνηση μελέτης. 2) Σε εκείνες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την ανάληψη μελέτης, διότι και σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχει ένα βασικό επίπεδο συνεργασίας και οργανωτικής δομής μεταξύ των συμπραττόντων. Η βαρύτητα του συγκεκριμένου κριτηρίου πρέπει να υπολείπεται αισθητά με εκέινη του οργανογράμματος και του διατιθέμενου προσωπικού (όπου το μόνιμο προσωπικό έχει και την μεγαλύτερη βαρύτητα στην σχετική αξιολόγηση).