Αρχική Μεταρρύθμιση Συστήματος Ανάθεσης Δημοσίων ΣυμβάσεωνΆρθρο 70Σχόλιο του χρήστη ΣΑΤΕ - ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΩΝΥΜΩΝ, ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ | 3 Μαρτίου 2011, 15:42
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΑΡΧΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ: Μετά την ίδρυση της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων (Ε.Α.Δ.Σ.), στην οποία υπάγονται και οι συμβάσεις έργων και μελετών, γεννάται το ερώτημα τι σκοπούς ή σκοπιμότητες εξυπηρετεί η ίδρυση μίας άλλης αρχής με παράλληλες αρμοδιότητες επί του ιδίου αντικειμένου ελέγχου. Κατά μείζονα λόγο ανακύπτει το παραπάνω ερώτημα, όταν η Α.Ε.Μ.Ε. θα λειτουργεί ως απλό νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, χωρίς συνταγματική κατοχύρωση λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας των μελών της, καθώς και με ανεπαρκείς νομοθετικές δικλίδες ανεξαρτησίας και αμεροληψίας. Ειδικότερα, ανακύπτουν τα εξής ερωτήματα: Η Ε.Α.Δ.Σ. δεν μπορεί να ασκήσει τις αρμοδιότητες και τον ρόλο της Α.Ε.Μ.Ε.; Και για ποιους λόγους κρίνεται σκόπιμη η ίδρυση μιας δεύτερης αρχής, με μεγάλη πρόσθετη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού (κατ’ αρχήν το κόστος λειτουργίας διπλασιάζεται, εφόσον κάθε αρχή αποτελεί αυτοτελή και ανεξάρτητο οργανισμό, με διαφορετική στελέχωση και προσωπικό), όταν οι περισσότερες αρμοδιότητες της Α.Ε.Μ.Ε. έχουν ήδη προβλεφθεί να ασκούνται από την Ε.Α.Δ.Σ.; Τι είναι αυτό, δηλαδή, που δεν έχει προβλεφθεί να κάνει ή δεν μπορεί να κάνει η Ε.Α.Δ.Σ. και χρειάζεται άλλος ένας δαπανηρός φορέας, που επιβαρύνει τον προϋπολογισμό και αυξάνει τη γραφειοκρατία; Ενώ η Ε.Α.Δ.Σ. θα έχει μόνο γνωμοδοτικές και ελεγκτικές αρμοδιότητες, δηλ. θα ασκεί υποστηρικτικό έργο κατά την ανάθεση και εκτέλεση των δημοσίων συμβάσεων, η Α.Ε.Μ.Ε. επιφορτίζεται και με ορισμένες κρίσιμου χαρακτήρα αποφασιστικές αρμοδιότητες (απόφανση επί προδικαστικών προσφυγών προσυμβατικού σταδίου, έγγραφη συναίνεση για την υπογραφή της σύμβασης, επιβολή σε βάρος των αναδόχων διοικητικών και οικονομικών κυρώσεων, τήρηση Μ.Ε.ΕΠ., Μ.Ε.Κ. και Μητρώου Μελετητών). Πέραν των σοβαρών προβλημάτων που ενδέχεται να ανακύψουν (αλληλοεμπλοκή και επικάλυψη αρμοδιοτήτων διαφόρων φορέων, αρχών και δικαιοδοτικών οργάνων, αύξηση της γραφειοκρατίας κ.λπ.), εύλογα εγείρεται η απορία: Προς τι η σπουδή να ανατεθούν τόσο κρίσιμες αποφασιστικές αρμοδιότητες σε ένα όργανο που δεν απολαύει λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας; Κατά μείζονα λόγο τούτο, όταν η Ε.Α.Δ.Σ., που θα είναι η γενική αρχή ελέγχου όλων των δημοσίων συμβάσεων (επομένως και των έργων και μελετών), δεν εξοπλίζεται με τέτοιας μορφής αποφασιστικές αρμοδιότητες! Η εικόνα που απορρέει από το νομοσχέδιο είναι ότι ιδρύεται ένας οργανισμός με αρμοδιότητες που δεν είναι απαραίτητες ή που ανήκουν ήδη σε άλλες αρχές και όργανα (Ε.Α.Δ.Σ., Ελεγκτικό Συνέδριο), υπερεξουσίες σε κρίσιμα ζητήματα, χωρίς κατοχύρωση της λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας του ιδίου και των μελών του, η λειτουργία του οποίου θα προκαλέσει μύρια όσα προβλήματα γραφειοκρατίας, αλληλοσυγκρουόμενων αρμοδιοτήτων, επικίνδυνης συγκέντρωσης εξουσιών και κατ’ επέκταση αδιαφάνειας, εν τέλει δε, άσκοπη επιβάρυνση του ήδη βεβαρημένου κρατικού προϋπολογισμού.