Αρχική Κανονισμός Λειτουργίας Ερασιτεχνικών Σταθμών ΑσυρμάτουΆρθρο 21 Τεχνικές διατάξειςΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΣ ΓΚΙΟΥΛΜΠΑΜΠΑΣ, SV1EN | 17 Μαΐου 2011, 18:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ ΓΚΙΟΥΛΜΠΑΜΠΑΣ, SV1EN' | 17 Μαΐου 2011, 18:11

    Θεωρώντας υποχρέωσή μου να βοηθήσω και εγώ προς την βελτίωση του συγκεκριμένου άρθρου και παρά τις προσωπικές επιφυλάξεις μου στο αν θα ληφθούν υπ’ όψη, παραθέτω παρακάτω τις απόψεις μου. Είμαι αδειούχος ραδιοερασιτέχνης από το 1970 και Διπλωματούχος μηχανικός ηλεκτρονικών επικοινωνιών (MSc) από το 1978. Από το 1980 εργάζομαι στο κέντρο ερευνών του Πολεμικού Ναυτικού ως Ειδικός Επιστήμονας στον τομέα ασύρματων επικοινωνιών HF/VHF και ασφάλειας από μη ιοντίζουσες ακτινοβολίες (RADHAZ). Εκτιμώ ότι οι διατάξεις του άρθρου αυτού όσον αφορά την μέγιστη επιτρεπόμενη ισχύ και τις μεθόδους που αυτή μπορεί να εκλεχθεί από τους ραδιοερασιτέχνες η και την Πολιτεία ως τεχνικά ανέφικτες, πρακτικά ανεφάρμοστες, κοινωνικά απαράδεκτες και όσον αφορά την διεθνή μας εικόνα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) αστείες. Και αυτό γιατί: 1.Τεχνικά ανέφικτες: Παρόλο που λόγω του επαγγέλματος μου έχω την γνώση την πείρα και τον εξοπλισμό -αν θέλετε- να πραγματοποιήσω σχετικές μετρήσεις, πάλι έχω δυσκολίες στην κατανόηση και σύνταξη της σχετικής μελέτης. Οι 26(!) σελίδες οδηγιών της ΕΕΑΕ δεν επαρκούν, η δε όλη διαδικασία είναι χρονοβόρα το δε αποτέλεσμα μη ασφαλές δεδομένου ότι οι δυνατότητες που δίνονται στον ενδιαφερόμενο είναι είτε (α) ο υπολογισμός του Η/Μ πεδίου γύρω από τις κεραίες, πράγμα που προϋποθέτει μοντελοποίηση των κεραιών αλλά και των υπαρχόντων κατασκευών στον περιβάλλοντα χώρο με χρήση κατάλληλου λογισμικού ή (β) η απευθείας μέτρηση της ηλεκτρικής και μαγνητικής συνιστώσας του Η/Μ πεδίου, μέθοδος που προϋποθέτει καλή γνώση καθώς και ειδικό και πανάκριβο εξοπλισμό. Δεν επεκτείνομαι σε περαιτέρω αναλύσεις περί Η/Μ πεδίων σε εντός εγγύς πεδίου αποστάσεις, αλλά όσοι έχουν ασχοληθεί κατανοούν την πρακτική ουτοπία. Νομίζω ότι δεν υπάρχουν περισσότεροι από 2-3 ραδιοερασιτέχνες που έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και εξοπλισμό για να πραγματοποιήσουν τα πιο πάνω! 2. Πρακτικά ανεφάρμοστες: Θεωρώντας τα πιο πάνω αναφερθέντα, διαφαίνεται ως μόνη εναλλακτική λύση η ανάθεση της σχετικής μελέτης σε εξωτερικούς μελετητές ή φορείς. Με απλούς υπολογισμούς, το εκτιμώμενο κόστος για έναν τυπικό ραδιοερασιτεχνικό σταθμό ανέρχεται σε αρκετές χιλιάδες εύρω, ποσόν που νομίζω δεν χρειάζεται περαιτέρω σχόλια... Συνεκτιμώντας την δυσκολία και το κόστος, βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι η σχετική διάταξη είναι καταδικασμένη να μείνει ανεφάρμοστη ή –ακόμα χειρότερα- να εφαρμόζεται επιλεκτικά σε κάποιους... 3. Κοινωνικά απαράδεκτες: Χωρίς να έχω την παραμικρή πρόθεση θα θίξω κανέναν για την όλη προσπάθεια σύνταξης του σχεδίου κανονισμού, έχω την εντύπωση ότι στην συντακτική ομάδα δεν συμμετείχε κανένας ραδιοερασιτέχνης, ούτε ζητήθηκε η βοήθεια κάποιου από εμάς. Θα έλεγα ότι το όλο πνεύμα είναι μόνον ελεγκτικό και «εχθρικό» προς την Υπηρεσία Ραδιοερασιτέχνη. Αντί να καλλιεργεί κίνητρα προσέλευσης διώχνει με τον φόβο «άσε μη βρω τον μπελά μου» και ωθεί στην πειρατεία (κάνω το hobby μου και δεν με ξέρουν). «ψαλιδίζει» η αχρηστεύει δραστηριότητες όπως οι διεθνείς διαγωνισμοί, κατασκευές και πειραματισμούς κεραιών (τι να την κάνω την καλύτερη κεραία αν κατεβάσω ισχύ) κλπ. Προάγει τη παρανομία και φυσικά τη λογική της «αντιστασιακής αντίδρασης» όπως «θα ανεβάζω ισχύ το βράδυ» ή «θα φτιάξω τηλεχειριζόμενο σταθμό και άντε να με βρούνε» δηλαδή νοοτροπία και πρακτικές τελείως ξένες προς τις αρχές του Ραδιοερασιτεχνισμού και που θυμίζουν καταστάσεις πειρατείας μεσαίων (όπως οι πιο παλιοί θυμούνται), με τα μηχανάκια έξω από το Υπουργείο στη Συγγρού να περιμένουν να βγει το Ραδιογωνιόμετρο και να ειδοποιήσουν που κατευθύνεται... Αντί να προσπαθεί να συμμαζέψει την κατάσταση που υπάρχει με την ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ πειρατεία και παρανομία στα βραχέα (CB στους 6,5 MHZ, συμπαθείς τάξεις μεταφορέων χωρίς άδεια, γραφικοί αλλά ανεξέλεγκτοι «Ζωνιανοί» στην επαρχία κλπ) στα μεσαία τα οποία έχουν ξαναγίνει της μόδας αλλά και στο υπόλοιπο φάσμα όπου οι σταθμοί FM και οι πάσης φύσεως τηλεοπτικοί (με η χωρίς άδεια) σταθμοί έχουν κυριολεκτικά στήσει πανηγύρι και καθεστώς ανεξάρτητης αρχής. Οποίος τόλμησε να ανέβει στον Υμηττό η το Αιγάλεω βράδυ ξέρει και δεν ξανατολμά ... Ας μη γελιόμαστε, αν θέλουμε να γίνει κάτι και να μπει τάξη μην αρχίζετε από τους πιο αδύναμους και τους μη έχοντες πρόθεση παρανομίας αλλά από αυτό που λένε «μαχαίρι ως το κόκαλο». Είναι σαν να ψάχνετε έμπορους ναρκωτικών στα ΚΑΠΗ. Θα βρείτε ίσως χρήστες lexotanil χωρίς συνταγή αλλά όχι μεγαλέμπορους κοκαΐνης! 4. Διεθνής εικόνα: Οι ισοπεδωτικοί περιορισμοί θα έχουν αποτέλεσμα την μηδενική συμμετοχή Ελληνικών σταθμών σε διεθνείς διαγωνισμούς (contests) αφού δεν θα υπάρχει ελπίδα διάκρισης, οι δε παγκοσμίου πρωτοτυπίας κανονισμοί θα έχουν ως αποτέλεσμα την αντιμετώπισή μας από τους ξένους συναδέλφους ως «φτωχούς συγγενείς». Κάπως όπως βλέπαμε εμείς παλαιότερα τους «ανατολικούς» με κάποια δόση ειρωνείας παρόλο που η κατάστασή τους προερχόταν από οικονομικούς παράγοντες και όχι από περιορισμούς. Όχι ότι καλύτερο ιδιαίτερα με την παρούσα διεθνή συγκυρία που μας φέρνει καμία φορά στη γωνία ακόμα και στον αέρα. Δεν νομίζω ότι οι 20,30 η 50 ραδιοερασιτέχνες τουρίστες που έρχονται στη χώρα μας για να συνδυάσουν τις διακοπές με το hobby τους θα σώσουν την Ελλάδα, αλλά πείτε μου τι θα λέμε σ’ αυτούς? Θα τους αφήνουμε η θα τους ζητάμε υποβολή μελέτης? Οι Έλληνες ραδιοερασιτέχνες δεν είναι άγνωστοι στην διεθνή κοινότητα. Αυτά που πέτυχαν με διεθνείς διακρίσεις στον ραδιοερασιτεχνικό και επιστημονικό χώρο (π.χ. επικοινωνίες μέσω σελήνης, μελέτη διισημερινής διάδοσης) τα πέτυχαν -εκτός από την προσωπική δουλεία- και με την ανεκτικότητα ενίοτε, από την Πολιτεία. Αυτή ακριβώς η σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης που χτίστηκε επί σειρά ετών και είχε αμοιβαία οφέλη και για τους δύο (αντιμετώπιση καταστάσεων Έκτακτης ανάγκης, παρεμβολών κλπ δες πρακτικά Α’ ραδιοερασιτεχνικού συνεδρίου) πάει να χαλάσει τώρα με ορισμένες αστοχίες σαν αυτή που σχολίασα. Συγγνώμη για την μακρηγορία μου. Ελπίζω να συνέβαλα έστω και ελάχιστα στην βελτίωση του άρθρου 21. Με εκτίμηση,