Αρχική Κανόνες ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταφοράς με Επιβατηγά Δημόσιας Χρήσης, αυτοκίνητα και Μοτοσικλέτες Δημόσιας ΧρήσηςΆρθρο 1 Βασικοί κανόνεςΣχόλιο του χρήστη Κώστας Ρουμελιώτης | 8 Σεπτεμβρίου 2011, 12:05
Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το 1981, ο πατέρας μου και η μητέρα μου επέστρεψαν απο την Αυστραλία οπου είχαν φυγει μετανάστες για 23 και 20 χρόνια αντίστοιχα, και με το επαναπατρισθέν "κομπόδεμα" που είχαν μαζέψει, και με ένα μικρό δάνειο κατάφεραν και αγόρασαν μια άδεια ταξί στην Κόρινθο, και ενα μικρό διαμέρισμα να μένουμε. Έχετε υπόψην σας οτι έφυγαν απο την Ελλάδα στην κυριολεξία με τα ρούχα που φορούσαν και ήταν και οι δυο τους παιδιά πολύτεκνων οικογενειών απο την επαρχεία. Πριν 5 χρόνια, αφού βγήκε στην σύνταξη, ο πατέρας μου μου μεταβίβασε την άδεια του ταξί, που έζησε την οικογένειά μας αξιοπρεπώς, που μας σπούδασε, που μας μεγάλωσε, για να μπορέσω και εγώ να φτιάξω την δική μου οικογένεια και να ζω αξιοπρεπώς, σε μια εποχή που δουλειές ΔΕΝ υπάρχουν, και η οικονομική κατάσταση της χώρας πάει απο το κακό στο χειρότερο. Δεν είχα ποτέ σκοπό να πουλήσω την άδεια, αλλα μπορείτε να μου εξηγήσετε ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΩ στο παιδί μου, όπως έκανε ο πατέρας μου???