Αρχική Κανόνες ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταφοράς με Επιβατηγά Δημόσιας Χρήσης, αυτοκίνητα και Μοτοσικλέτες Δημόσιας ΧρήσηςΆρθρο 2 Γενικοί ορισμοίΣχόλιο του χρήστη ΛΑΜΨΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | 8 Σεπτεμβρίου 2011, 22:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΛΑΜΨΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ' | 8 Σεπτεμβρίου 2011, 22:11

    Άρθρο 2. Παράγραφος 2 : Χωρίς λογική ορίζει ότι : Παροχή υπηρεσιών στο κοινό με μοτοσυκλέτα δημόσιας χρήσης (Μ.Δ.Χ.), συνιστά η μεταφορά με μοτοσυκλέτα Δ.Χ. προσώπου, χωρίς αποσκευές, έναντι ανταλλάγματος που καθορίζεται, ελευθέρως από τους συμβαλλομένους. Με ποιόν τρόπο θα διασφαλίζεται ο πελάτης; Θα κουβαλάει και το κράνος του; Θα πληρώνει ΦΠΑ παίρνοντας διάτρητη απόδειξη; Το «κόμιστρο» θα είναι λογικό ή παράλογο; Μήπως θα είναι προϊόν ανάγκης και εκμετάλλευσης; Παράγραφος 3 : Ορίζει : Πάροχος υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών - ιδιοκτήτης αυτοκινήτων Ε.Δ.Χ. ή/και μοτοσυκλετών είναι οι Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε) και οι Ανώνυμες Εταιρείες (Α.Ε), στις οποίες περιλαμβάνονται και οι μονοπρόσωπες, που συστήνονται και λειτουργούν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 και έχουν, ως αντικείμενο δραστηριότητας την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών με τουλάχιστον, ένα (1) τέτοιο, αυτοκίνητο (Ε.Δ.Χ.) ή δύο (2) μοτοσυκλέτες Δ.Χ. της κυριότητάς τους ή τα οποία έχουν αγοράσει ή νομίμως κατέχουν με τον όρο παρακράτησης της κυριότητας από τον πωλητή μέχρι την αποπληρωμή του τιμήματος ή με χρηματοδοτική μίσθωση. Είναι παράλογο να είναι μόνος του ιδιοκτήτης ταξί και να τον υποχρεώνουν να συστήσει «μονοπρόσωπη» Ε.Π.Ε. για να εφαρμόσει τον παραλογισμό αυτόν.