Αρχική Κανόνες ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταφοράς με Επιβατηγά Δημόσιας Χρήσης, αυτοκίνητα και Μοτοσικλέτες Δημόσιας ΧρήσηςΆρθρο 1 Βασικοί κανόνεςΣχόλιο του χρήστη Dimitrios M | 10 Σεπτεμβρίου 2011, 14:36
  • Σχόλιο του χρήστη 'Dimitrios M' | 10 Σεπτεμβρίου 2011, 14:36

    Αυτό που θα αναφέρω δεν είναι θεωρητικό μοντέλο, αλλά ένας πραγματικός άνθρωπος. Εργαζόμενος, μετά από 12 έτη δουλειάς αλλού και 20 έτη ως οδηγός ταξί, πουλώντας και ένα μικρό αγροτεμάχιο πληρώνει 200.000 ευρώ και αγοράζει μία άδεια. Σε 3 έτη βγαίνει στη σύνταξη και νοικιαζει την άδεια εκμετάλλευσης, απεμπολώντας το δικαίωμα του στη σύνταξη (εισπράττει μόνο 150 ευρώ από αυτή) Η μεταβίβαση της άδειας ήταν καθόλα νόμιμη. Τα χρήματα που πλήρωσε ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρήματα, κόπος μιας ολόκληρης ζωής. Το Υπουργείο λοιπόν σε μια νύχτα, του κατάσχει τον κόπο της ζωής του -καθώς θα πρέπει αν επιστρέψει την άδεια που νομίμως του μεταβιβάσθηκε στο κράτος(!) Η σύνταξη που θα πάρει -ΤΣΑ- είναι 650 ευρώ, παρ'ότι συμπλήρωσε 1,5 φορά τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων. Με αυτά θα ζήσει τη γυναίκα του και τα 2 άνεργα παιδιά του. Αλήθεια, απάντηση πως η κατάσταση οφείλεται σε "στρεβλώσεις" είναι αρκετή για να καταστραφεί ολοκληρωτικά μια οικογένεια? Πόσο μάλλον αν δε μιλάμε για μία αλλά για χιλιάδες οικογένειες. Στη σοβιετική ένωση τουλάχιστον, όταν έγινε κρατικοποίηση των περιουσιών, οι άνθρωποι δεν αφήνονταν να πεθάνουν από την πείνα. Δε θα πρεπει να υπάρξει μέριμνα για τους συνταξιούχους αυτοκινητιστές ? με το μέριμνα εννοούμε το -σε κάθε άλλη περίπτωση λογικό- να μην τους γίνει κατάσχεση της περιουσίας τους?