Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Κατερινοπουλος' | 18 Οκτωβρίου 2011, 15:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΑΘΗΝΑ 18/10/2011 Τηλ. 2103623801 Παρατηρήσεις διαδικαστικές & νομοτεχνικές. 1) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ Η ισχύουσα ρύθμιση για τον εκδότη της πράξης, δεν χρειάζεται αλλαγή, πρέπει να παραμείνει ο ΥΠ. ΟΙΚ. αν είχε συμπράξει αλλιώς η αρχή κήρυξης. Υπάρχει πρόβλημα αντισυνταγματικότητας και παράβασης της ΕΣΔΑ να εκδίδει ο υπέρ ου (που είναι ιδιώτης ή ΝΠΔΔ ή ΔΕΚΟ αλλά ΑΕ π.χ. ΔΕΗ) την απόφαση καθορισμού του ποσού, γιατί εκδίδει πράξη υπέρ του εαυτού του, με δυσμενείς εξαναγκαστικές συνέπειες για τον αντίδικο του, ιδίως από τη στιγμή που δεν είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τη γνωμοδότηση που προβλέπεται. Μια τέτοια αντιδικία απαγορεύεται από την αρχή ισότητας των διαδίκων, αφού θα είναι αντίδικοι στα πολιτικά δικαστήρια, όπου δεν νοείται το ένα μέρος να έχει εκδώσει ήδη μονομερώς δεσμευτική απόφαση για το τι το ίδιο θα εισπράξει, από το άλλο μέρος. Έχει ακυρότητες και Θα δημιουργήσει περιπλοκές και καθυστερήσεις με την προβολή σχετικών ενστάσεων. Μάλιστα η επιτροπή απλά γνωμοδοτεί και με βάση τη διάταξη όπως είναι τώρα, ο υπέρ ου δεν δεσμεύεται από την γνωμοδότηση. Επίσης θα έχουμε και άλλα προβλήματα, όπως ποιος είναι ο υπέρ ου, που θα πρέπει να εκδώσει την πράξη όταν έχουν γίνει μεταβολές π.χ. απαλλοτρίωση υπέρ ΟΣΚ, τα ακίνητα έχουν μετά περιέλθει στον τοπικό Δήμο ποιος θα εκδώσει την απόφαση? Ή μεταξύ ΕΟΤ & ΕΤΑ ποιος είναι αρμόδιος ο τότε υπέρ ου ήταν ο ΕΟΤ σήμερα όμως διαχειρίζεται η ΕΤΑ την περιουσία. Έχει κριθεί από το Σ.Ε. [2349-2352/2010] ότι ο ΕΟΤ δεν έχει έννομο για την πράξη καθορισμού επιστρεπτέας με τον 2882/2001 ή τον 797/1971. Τώρα λοιπόν ποιος θα εκδώσει την πράξη ? Αντί για επιτάχυνση θα δημιουργηθούν προβλήματα ερμηνείας και καθυστερήσεις. 2) ΑΣΑΦΕΙΑ. Η διάταξη της παρ. 3 προβλέπει κοινοποίηση «της απόφασης καθορισμού της» προφανώς από τον υπέρ ου, (αφού δεν αναφέρει την Αρχή όπως η παρ. 4) και πρόκειται για την απόφαση που θα έχει συντάξει ο ίδιος ο υπέρ ου και από την κοινοποίηση της, θα έχουμε έναρξη της προθεσμίας των 60 ημερών για τη δικαστική προσφυγή. Επίσης η διάταξη της παρ. 4 προβλέπει κοινοποίηση «της πράξης καθορισμού αποζημίωσης» από την αρμόδια Αρχή πλέον, άρα αναφέρεται προφανώς στη δικαστική απόφαση καθορισμού και όχι στην πράξη που εξέδωσε ο υπέρ ου και αναφέρεται στην παρ. 3 οπότε υπάρχει σύγχυση γιατί ενώ η κάθε παράγραφος χρησιμοποιεί τις ίδιες λέξεις [απόφαση καθορισμού της αξίας] αναφέρεται προφανώς σε άλλη απόφαση άρα χρήζει νομοτεχνικής επεξεργασίας. Πρέπει να χρησιμοποιηθεί άλλη ορολογία για την αρχική απόφαση καθορισμού (εφόσον διατηρηθεί) και άλλη για τη δικαστική. Υπάρχει έτσι ασάφεια όσον αφορά και την έναρξη της προθεσμίας για την καταβολή του 30% από την επίδοση της παρ. 3 από την προσωρινή (απόφαση Πρωτοδικείου) ή της οριστική (απόφαση Εφετείου). Τι θα πει «αρμοδίως» όλοι οι παραπάνω αρμόδιοι είναι. Τι θα επιδίδει τελικά η Αρχή? 3) ΑΝΤΙΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ Εφόσον πρόκειται για καθορισμό τρέχουσας αξίας γιατί να προηγείται μια πράξη του υπέρ ου (αντισυνταγματική ρύθμιση, Γιάννης κερνάει – Γιάννης πίνει) ή έστω και της Αρχής που πρότεινα εγώ, χωρίς δέσμευση από τη γνωμοδότηση της επιτροπής ή του ΣΟΕ? Γιατί δεν προβλέπεται ακριβώς η ίδια διαδικασία όπως στην κήρυξη? Με κατευθείαν δικαστικό προσδιορισμό. Αντίστροφο παράδειγμα [Είναι δυνατόν ο καθ’ ου στην κήρυξη να ορίζει το ποσό που θέλει με απόφαση του! και μετά ο υπέρ ου να προσφεύγει στο Δικαστήριο]. Δύο εναλλακτικές για βελτίωση α) κατευθείαν δικαστικός προσδιορισμός πιο σύντομη διαδικασία και με εχέγγυα αμεροληψίας όπως στην κήρυξη, β) η γνωμοδότηση να είναι υποχρεωτική, οπότε στην Επιτροπή ή στο ΣΟΕ να καλείται ο πρώην ιδιοκτήτης ή οι διάδοχοι του να καταθέσουν τα στοιχεία εκείνα από τα οποία προκύπτει κατ’ αυτούς η αξία, αλλιώς η διαδικασία που προτείνεται έχει ακυρότητες και θα προκαλέσει πολλές καθυστερήσεις. 4) ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ. Ήδη θεσπίστηκε με το άρθρο 17 του ν. 3986/2011. Από τη θέση που έχω ως συνήγορος δεν μπορώ να τη σχολιάσω. Άλλωστε θα κριθεί δικαστικά και μάλιστα από διαφορετικά Δικαστήρια και το πιθανότερο να έχουμε πολλές ενδιαφέρουσες εκπλήξεις. Μια παρατήρηση μόνο, για την αποκατάσταση της τάξης, η σχετική θέση της εισηγητικής όσον αφορά τους πρώην ιδιοκτήτες, είναι παντελώς λαθεμένη και νομικά και ηθικά. Προφανώς ο συντάκτης της δεν είχε με ακρίβεια την πραγματική εικόνα.